Ik hou gewoon niet van racegames. Nu ik dat van me af heb gezet, wil ik je uitleggen waarom Forza Horizon 5 mijn game van het jaar is.
Ik denk niet dat ik hoef uit te leggen waarom 2021 geen gemakkelijk jaar was. Maar in plaats van afleiding te zoeken in videospelletjes en te ontsnappen in virtuele werelden, werd ik overmand door de grootste game-moeheid die ik ooit heb meegemaakt. Geen enkel spel kon me tot het einde bijhouden. Geen enkel spel veroorzaakte die opgewonden tinteling in de vingers wanneer je nauwelijks kunt wachten op het einde van de dag.
Zelfs de weinige releases waar ik echt naar uitkeek, slaagden er niet in me uit het motivatiegat te halen. Biomutant had mijn feel-good spel kunnen zijn, maar het stelde over de hele lijn teleur. Het tijd-lus spel 12 Minutes doodde me met zijn saaie trial-and-error mechanics. Little Nightmares 2 blijft geduldig wachten op mijn Pile of Shame, hoewel ik nauwelijks kon wachten op de release. En It Takes Two – ah, dat was fantastisch! Maar uitzonderingen bewijzen de regels, zoals we allemaal weten.
Kort antwoord: In 2021 wist ik gewoon niet wat ik moest spelen. Alles was te uitgebreid, te ingewikkeld, te verhaalzwaar, te onmotiverend en gewoon te saai voor mij. En toen kwam Forza Horizon 5 in Xbox Game Pass en ik dacht, “Nou, het kan geen kwaad om het te spelen. “
Een ander soort open wereld
In mijn gedachten gaat elke racegame hetzelfde: je rijdt drie rondjes en je bent tevreden. Of je doet het niet. Natuurlijk heb ik gemerkt dat Forza Horizon 5 een open wereld heeft, maar ik heb het niet geregistreerd. Dus ik was aanvankelijk verbaasd dat ik me vrij kon bewegen in Mexico. Toen werd ik voor de tweede keer verrast, want ik heb niet alleen met racen te maken!
Ik ben vooral dol op de expeditieritten in de campagne, waarbij ik naar verschillende uithoeken van Mexico kan reizen. Soms rijd ik door een dichtbegroeide jungle, soms verken ik een actieve vulkaan en soms rijd ik door een – toepasselijk voor Kerstmis versierde – binnenstad. Ik heb het gevoel dat ik op reis ben en echt kan uitwaaien. Ik begrijp eindelijk de mensen die in hun auto springen om hun hoofd leeg te maken.
Het progressiesysteem van Forza Horizon 5 is zeker discutabel. Objectief gezien slaat het nergens op dat je de kampioenstrofee kunt winnen zonder zelfs maar een race te hebben gereden.
Maar subjectief gezien vind ik het de coolste beslissing die ontwikkelaar Playground Games had kunnen maken. Als ik drie uur lang alleen maar door driftzones wil rijden of geflitst wil worden met mijn 280 km/u, kan ik dat zonder probleem doen. Of ik kan detective spelen en de hele open wereld afspeuren naar tekens en schuurvondsten. Of ik rijd gewoon rond en geniet van de prachtige landschappen als tegenwicht voor het stressvolle en monotone dagelijkse leven.
Forza straft me niet omdat ik speel zoals ik dat wil. En dat is precies wat me terug laat komen naar dit racespel, ongeacht mijn stemming om te spelen.
“Wow, dat heb je goed gedaan!”
Wie wordt er niet graag geprezen en beloond voor wat hij bereikt heeft? Het is nog leuker als je er niet eens veel voor hoeft te doen. Forza Horizon 5 is erg gul. Hier word ik beloond voor het starten van een race, het finishen van een race op de vijfde plaats, het botsen tegen een hek of gewoon ademhalen.
Het is totaal niet veeleisend en totaal over de top, maar het drukt op het juiste moment op de juiste knopjes voor mij. Als ik weer eens gefrustreerd ben omdat de situatie rond je-weet-wel-wat niet beter wordt, is het balsem voor de ziel als Forza me vertelt hoe goed ik rem.
Het verzamelen van borden is zeker eleganter. Maar Forza zegt dat ik het goed doe!” src=”https://www.global-esports.news/wp-content/uploads/2022/01/Collecting-blackboards.jpg” width=”960″ height=”540″ /☻
Bovendien motiveert het me enorm om de grenzen van het mogelijke op te zoeken. Een oude racegame-gewoonte uit mijn jeugd is om me aan de verkeersregels te houden en zo min mogelijk schade aan mijn auto te veroorzaken. Maar toen ik me realiseerde dat je in Forza ervaringspunten krijgt door alles om te gooien en salto’s te maken terwijl je valt, gooide ik alle voorzichtigheid overboord.
Waar Flensburg in het echte leven een nieuw spaarpuntensysteem voor zou moeten invoeren, krijg je in Forza Horizon 5 ook beloningen Je wilt met volle autosnelheid de waterval afdrijven
Hoewel ik Forza Horizon 5 het liefst ervaar als een gigantische zandbak en een hoop streken uithaal, kan het spel ook anders.
Ook voor meer uitdagende dagen
De moeilijkheidsgraad van de races kan op elk moment omhoog of omlaag gedraaid worden. Er is nog een lange weg te gaan voordat ik de Phantom rijders op het hoogste niveau versla. Intussen werk ik aan mijn techniek en bewonder ik de remlichten van mijn concurrenten als ze me inhalen.
De Festival Playlist brengt me ook welkome uitdagingen, want in tegenstelling tot de rest van het spel, legt hij me plots regels op. Om een taak op te lossen, bijvoorbeeld, heb ik een zeer specifieke auto nodig. Voor een ander moet ik eindelijk aan de slag met tuning, zodat mijn auto een bepaalde snelheid kan halen.
En daar heb ik niet veel tijd voor, want de gebeurtenissen veranderen elke week. Er komt dus vaart in de garage en ik moet ook wat rechterop in mijn gamestoel gaan zitten om alle seizoensuitdagingen tot een goed einde te brengen.
Is Forza Horizon 5 daarom het beste spel dat ik ooit gespeeld heb? Nee. Ik ben er ook vrij zeker van dat ik op een bepaald moment in de komende maanden mijn smaak voor Forza weer zal verliezen.
Maar de racegame heeft gewoon de juiste snaar geraakt op het juiste moment en is erin geslaagd te doen wat vele andere games niet is gelukt: Het gaf me de vreugde van het spelen terug. Soms is het genoeg als een spel gewoon een spel is en ik me echt kan uitleven. Nu kan ik 2022 gemotiveerd beginnen en uitkijken naar nieuwe avonturen in andere spellen. Natuurlijk, een paar rondjes Forza is altijd goed!
