Er is veel meer dan een paar rondjes vliegen. Daardoor verandert de vluchtsimulatie op de PC plots in een echt rollenspel.
Om verschillende redenen kan ik momenteel niet in een echt vliegtuig zitten – pandemie, tijd, geld, kies maar uit, op de een of andere manier komt het allemaal goed en helaas hangt mijn pilotenjas aan de kapstok bij de voordeur. Pas deze winter realiseerde ik me echt van welk een voorrecht ik de afgelopen jaren heb mogen genieten – de vrijheid om in drie dimensies te bewegen en zo de hectiek van alledag achter me te laten is moeilijk te beschrijven, en hopelijk zal ik ooit mijn vliegbrevet halen.
Maar ik mis niet alleen de beweging door de ruimte, maar ook de hele omgeving. Dat geldt voor de andere mensen, maar ook voor de vele weloverwogen voorschriften, die op zichzelf een zekere elegantie bezitten. De procedures waarmee men vliegvelden nadert; de radiocommunicatie waarmee men met anderen coördineert en waarmee in het hoofd een driedimensionaal situatiebeeld wordt geschapen; de vluchtplanning met inachtneming van terrein en weer … Wanneer dit en nog veel meer in elkaar grijpen tot een consistent plan dat ook nog werkt, dan geeft dat niet alleen veel voldoening, maar is het ook gewoon mooi, bijna in esthetische zin.
Bij het gebruik van simulators op de PC, zoals Microsoft Flight Simulator, heb ik altijd een meer ontspannen aanpak gehanteerd. Ik had geen radioverkeer, online vliegen of AI-vliegtuigen nodig omdat ik het gesimuleerde luchtruim voor mezelf wilde. Ik gebruikte echte procedures op de PC voornamelijk wanneer ik iets aan het uitproberen was voor een echte vlucht of artikelen aan het schrijven was voor GlobalESportNews. En diverse speciale hardware die ik jaren geleden had gekocht, lag jaren op zolder. Ik had dat allemaal niet nodig want er was een echt vliegtuig.
Maar omdat dat nu anders is, is mijn simulatiestijl de laatste weken veranderd. En hoe meer ik erover nadenk, hoe meer het me doet denken aan een soort rollenspel:
- Ik vlieg nu vaak online, samen met andere mensen en quasi-professionele luchtverkeersleiding. Sommige mensen spelen de rol van piloot, anderen doen ATC, en iedereen probeert het zo goed mogelijk te doen.
- Om dit te doen, gebruik ik tools zoals NeoFly of Air Hauler 2 om fictieve transport of sightseeing vlucht bedrijven te beheren, verdien ervaringspunten daar met quests, verdien geld, gebruik het om het bedrijf uit te breiden, enzovoort.
- Ik leer ‘mijn’ virtuele vliegtuig echt goed kennen, in plaats van steeds tussen verschillende modellen te wisselen.
- En ik neem mijn rol als virtueel piloot serieuzer – ik hou me ook virtueel aan regels, procedures en processen die ik ken uit de realiteit en waar ik vroeger laks mee omging in simulatie.
Aan de ene kant helpt dit alles me om eerder verworven vaardigheden (navigatie, communicatie, basisprocedures) niet helemaal te verliezen – hopelijk zal ik ze ooit weer nodig hebben. Aan de andere kant wordt de hele spelervaring ook veel intenser en zeer bevredigend als alles goed samenwerkt. Maar in orde.
Inhoudsopgave
Vliegen met mensen
Ik durfde lang niet, maar onlangs heb ik me aangemeld voor een online vluchtsimulator-netwerk – en het is geweldig.
Het bekendste en grootste netwerk is VATSIM, gevolgd door het kleinere IVAO. Op beide netwerken wordt de luchtverkeersleiding verzorgd door andere “spelers” en is deelname gratis. De regels voor het vliegen en de communicatie zijn zeer nauw gebaseerd op de werkelijkheid, of zijn in sommige gevallen zelfs helemaal gelijk. Degenen die de regels nog niet kennen, kunnen een uitgebreide opleiding volgen en examens afleggen.
Nogal wat mensen gaan deze uitdaging aan: Als ik nu op maandagmiddag naar Volanta kijk (net zoiets als FlightAware, maar dan voor vluchtsimulatie), dan zie ik wereldwijd 977 mensen vliegen op VATSIM en 735 mensen op IVAO; in het weekend kan dat gemakkelijk het dubbele zijn. En het is meestal gemakkelijk te zien dat de virtuele piloten de officiële procedures volgen.
Naast de twee grote netwerken, VATSIM en IVAO, is er nog een belangrijk netwerk, PilotEdge. Dit is veel kleiner, zowel wat het aantal gebruikers als wat de geografische dekking betreft, maar het heeft zijn eigen focus: opleiding ook voor de echte wereld, gegarandeerde beschikbaarheid en betrouwbare kwaliteit van de aangeboden luchtverkeersleiding.
Betalen voor radioverkeer
Ik heb me aangemeld bij PilotEdge voor de laatste twee redenen. Terwijl de verkeersleiders bij VATSIM en IVAO het werk in hun vrije tijd doen en de kwaliteit en de dekking dus kunnen schommelen, worden de verkeersleiders bij PilotEdge betaald voor hun werk en zijn er gegarandeerde openingsuren.
In ruil daarvoor kost deelname een maandelijkse bijdrage. 19,95 USD is verschuldigd als de regio Los Angeles – San Diego – Las Vegas volstaat. Voor 34,95 USD is het hele westen van de VS beschikbaar, van Denver en Amarillo via Salt Lake City naar San Francisco en tot in Seattle. Dat is de grootte van verschillende EU-staten.
Dankzij de vergoedingen is het aantal gebruikers veel lager dan bij VATSIM en IVAO, maar omdat één controller verschillende stations tegelijk bedient, moet je nog steeds op je eigen roepnaam letten en de juiste opening vinden voor je eigen verzoek. Natuurlijk moet het verzoek in het Engels zijn, wat in het begin een uitdaging is, want je verstaat er niets van behalve het veel te snelle Amerikaanse gemompel.
Maar alles went, en aangezien de basisregels van het vliegen overal ter wereld dezelfde zijn, heb ik intussen een paar succesvolle PilotEdge-vluchten gehad. De eerste vlucht in het netwerk kostte me echter een hele inspanning.
Ik stond meer dan een half uur op het schort, durfde mijn korte zinnetje niet te zeggen uit angst iemand anders te onderbreken en me zorgen te maken dat ik het antwoord niet zou begrijpen of het niet snel genoeg of verkeerd zou teruglezen.
Als ik bij de taxistandplaats te lang aarzel omdat ik weer eens te zenuwachtig ben om de toren in het Engels te roepen, mogen de twee rechts achter me voorgaan … en de toren roept me met “maak haast” om eindelijk uit de pot te komen.
Maar toen ik eindelijk over mezelf heen was en alles goed ging, was het een hoogtepunt zoals de eerste keer dat ik in m’n eentje in een echt vliegtuig radiostuurde. Of het nu VATSIM, IVAO of PilotEdge is, het gevoel hetzelfde luchtruim te delen met andere echte mensen in een online netwerk, met hen samen te werken ook al zie je de andere vliegtuigen niet altijd, en samen te werken om een vlotte verkeersstroom te verzekeren is een van de dingen die ik in het begin als ‘leuk’ omschreef.
Vliegen met een missie
Een ander aspect dat Flight Simulator voor mij intussen tot een rollenspel maakt: quests, of iets profanere opdrachten en missies. In werkelijkheid was ik, naast de vliegervaring zelf, gemotiveerd door het leren van de vele nieuwe onderwerpen en mijn langetermijndoel om ooit comfortabel met mijn vrouw naar de Oostzee te vliegen. In de simulator moet je naar andere doelen zoeken.
Een daarvan is virtuele luchtvaartmaatschappijen. Enerzijds zijn er echte door spelers geëxploiteerde luchtvaartmaatschappijen, vaak als virtuele versies van echte luchtvaartmaatschappijen. U kunt zich bij hen inschrijven en geleidelijk uw weg naar boven banen – sommige zijn zeer ontspannen, andere hechten veel belang aan realisme en regelmatige aanwezigheid.
Anderzijds zijn er ook add-on programma’s met uitgebreide beheersfuncties: In Air Hauler 2, NeoFly of OnAir zetten we onze eigen luchtvaartmaatschappij op, laten we orders genereren die we in de vluchtsimulator vliegen en waarmee we virtueel geld verdienen of ervaringspunten verzamelen. We zetten onze eigen basis op een vliegveld op en huren AI-personeel in dat ook geld voor ons verdient. Het werkt allemaal ongeveer zoals Euro Truck Simulator.
Ik heb momenteel veel plezier in NeoFly door geleidelijk de vrachtmarkt van een regio te keren, mezelf op te werpen als VIP piloot of zoek-en-reddingsmissies uit te voeren. Als je deze vluchten vervolgens gelogd in VATSIM, IVAO of PilotEdge uitvoert, wordt het allemaal nogal veeleisend. Dan kan ik niet meer dan één vlucht per avond doen, maar ook dan ben ik zeer tevreden als alles goed is gegaan – geen radiofouten, vlucht en landing naar tevredenheid van mijn passagiers.
Dit is NeoFly
(NeoFly) is een gratis carrière-add-on die een grote verscheidenheid aan missies biedt. Of het nu gaat om klassieke transport- of passagiersmissies, VIP-transporten, rondvluchten, smokkelmissies of – als hoogtepunt – een quest-serie om een pandemie te bestrijden: in Flight Simulator voeren we de vluchten uit, in NeoFly leiden we onze maatschappij. Vergelijkbare programma’s waarvoor betaald moet worden zijn (Air Hauler 2) en (OnAir); ook in Early Access is (The Skypark), dat indruk maakt met een duidelijke, tablet-achtige interface, maar nog weinig functies heeft.
Vliegen met dat ene vliegtuig
Je kunt ook geleidelijk grotere vliegtuigen verdienen in spellen als NeoFly of Air Hauler (hoewel ze natuurlijk vanaf het begin in de simulator zelf aanwezig zijn). Maar ook al houd ik van afwisseling – het is geen slecht idee om echt aan een bepaald vliegtuigtype te wennen, zodat je het vlieggedrag ervan goed kent.
Dit geldt zowel voor de werkelijkheid als voor simulaties, hoewel we in het laatste geval ook te maken hebben met de … Laten we het beleefd “eigenaardigheden” noemen van de vereenvoudigde standaard vliegtuigen van Flight Simulator. Net zoals niet elk echt vliegtuig zich precies gedraagt volgens de handleiding, doen gesimuleerde vliegtuigen dat meestal nog minder. Maar als je deze eigenaardigheden kent en het gekozen model zich verder betrouwbaar en voorspelbaar gedraagt ondanks afwijkingen van de werkelijkheid, kun je plausibele vliegervaringen hebben.
Maar welk vliegtuig is hiervoor geschikt? Aangezien ik in de echte wereld ultralights vloog, hou ik het momenteel bij kleine vliegtuigen in de simulator (ik heb nog niet het vertrouwen om online met lijnvliegtuigen te vliegen).
Mijn favoriete vliegtuig is momenteel de kleine Cessna 152 met de JPLogistics (Enhancement Mod). Het is geen UL, maar het is vergelijkbaar in prestaties en vlieggevoel. De mod verbetert het standaardvliegtuig in vlieggedrag en systeemsimulatie.
Het belangrijkste is dat de C152 met de mod net zo goed en betrouwbaar vliegt als ik me een klein lesvliegtuig voorstel. Het is perfect om je eerste stappen te zetten op een netwerk zoals PilotEdge, VATSIM of IVAO, en zelfs eenvoudige NeoFly missies (zoals rondvluchten met één passagier, kleine leveringen en dergelijke) kunnen er al mee gedaan worden.
Als u iets hoger, sneller, verder wilt, is de Beechcraft G36 Bonanza aan te bevelen, maar ook aangepast. De G36 (Improvement Project) is voor de Bonanza wat de JPLogistics mod is voor de Cessna – een vroeger nogal wankel standaard vliegtuig wordt betrouwbaar, voorspelbaar en krijgt meer realistische systemen.
Rollenspel als privé-piloot of als kleine rondvluchten exploitant is geweldig om met beide modellen te beginnen en maandenlang online te blijven. Natuurlijk kunt u ook mods zoals de FlyByWire A320neo of de verbeterde CJ4 voor beide gebruiken, als u vertrouwd bent met het vliegtuig en de nodige instrumentvliegvoorschriften en communicatiemodi. Dan zouden de genoemde virtuele luchtvaartmaatschappijen ook een realistische optie zijn.
Vliegen met rode tape
“Doe je bureaucratie weg” zei een vlieginstructeur ooit tegen me toen ik vlak voor een landingsnadering in wat kaarten en checklists zat te rommelen en vergat te vliegen. En hij had gelijk, want het is makkelijker vliegen als je de belangrijkste gegevens snel bij de hand hebt. Een goede planning helpt veel.
Als u bekend bent met mijn plus en speciale navigatiegidsen, weet u waarschijnlijk dat ik van kaarten houd en van plannen met kompas, liniaal en potlood. Gelukkig werken deze technieken ook in mijn online US West Coast vlieggebied, ook al zien de navigatiekaarten er anders uit (vooral de luchtruimgrenzen waren in het begin verwarrend). Dus handmatige vluchtplanning is nog steeds een deel van mijn vliegleven.
Een aspect van bureaucratie dat ik echter miste, was het invullen van het vluchtlogboek na de landing – het bewijs dat de vlucht heeft plaatsgevonden, hoe lang hij heeft geduurd en of er iets bijzonders te noteren viel. Nogal onspectaculair. Eigenlijk.
De vluchtsimulator houdt automatisch een logboek bij, maar dat is gewoon niet hetzelfde als zelf de pen uit de flight jacket te pakken en het op te schrijven. Dus nu heb ik een vluchtlogboek ‘herbestemd’ voor de sim.
Ik kocht dit aan het begin van de vliegopleiding, maar bewaarde het voor “na het examen” (omdat de trainingsvluchten in het opleidingscertificaat worden bijgehouden). Ik voer nu alle gesimuleerde vluchten in het boek in en noteer ook of ik ze online deed en/of met NeoFly. Als een bladzijde vol is, teken ik het in de daarvoor bestemde ruimte.
Ja, ik weet dat het belachelijk klinkt. Maar het is gewoon een deel van de rol. Zoals de jas die ik nu aantrek. Gewoon om te zien of het nog past.
