Steffi heeft de Camping Builder demo doorgespeeld. Wat aanvankelijk op ontspannen kamperen leek, veranderde al snel in een horrortrip met Zuidzeeflair.
Als ik ga kamperen, doe ik dat samen met minstens tienduizend in het zwart geklede, huilende en meestal langharige medemensen.
Ik douche uitsluitend met bier uit blik (het doet mijn hoofdhuid ’s morgens tintelen). s Avonds sluimert u vredig op de beats van torenhoge luidsprekers die zelfs op tweehonderd meter afstand uw longen masseren. En ergens is er altijd wel een levendige, bebaarde tandenfee in een roze minirokje met niets eronder aan het stuiteren.
Ja, ik ga graag en vaak naar metalfestivals.
Maar kamperen hoort ook een andere kant te hebben. Dus met rust en ontspanning in de ongestoorde natuur, met vogelgezang in plaats van gegrom. Klinkt volkomen absurd in mijn oren, maar ik hou ervan mijn horizon te verruimen, niet alleen muzikaal.
En Camping Builder past als een elleboog in een mosh pit. De speelbare demo belooft me zonneschijn op een tropisch strand, waar ik vrolijk mijn eigen vakantieoord bouw. Oh, wat was ik naïef!
Tussen vuilnisman sim en horror trip
De eerste minuten van Camping Builder bieden me aanvankelijk vertrouwde aanblikken: grijze nevelslierten, een met rook gehulde hemel, voor me zit een oudere dame bij het kampvuur en praat geanimeerd in zichzelf over het spirituele universum. Op de achtergrond: ingestorte gebouwen en rotzooi. Tot zover het festival.
“Er wacht hier veel werk op je, mijn vriend,” zegt de dame en ik realiseer me dat ze het de hele tijd al tegen mij had. Wat bedoel je, werk? Ik dacht dat ik hier moest relaxen? Nou ja, het is waarschijnlijk toch niet erg aangenaam om te zonnebaden tussen de hopen vuilnis. Dus laten we luisteren naar wat Island Lady nog meer te zeggen heeft. Een goede beslissing, zo blijkt, want ze uit sinistere dreigementen.
De laatste bezoeker hier moet in de waarste zin van het woord een schoft zijn geweest, die al die rotzooi achterliet. En omdat hij zich respectloos gedroeg tegenover het eiland, werd hij gestraft door Moeder Natuur (Malu genaamd) – we komen niet te weten hoe.
Zijn lot wordt geheel aan mijn verbeelding overgelaten en ik begrijp onmiddellijk: hier wordt de milieubescherming radicaal doorgevoerd! Dit wordt ook aangegeven door het verdacht verlaten woonwagenkamp dat ik diep in het bos ontdek wanneer ik even het verhaalpad verlaat. Heilige palmvrucht.
In feite moet dit een van de basisprincipes van Camping Builder worden: Wie in harmonie met planten en dieren leeft (bijvoorbeeld nieuwe bomen plant nadat er elders een paar zijn gekapt), wordt beloond met mooi weer. Als je afval op het strand achterlaat, riskeer je dramatische gevolgen. In de demo is dit echter nog niet mogelijk; pas in het voltooide spel kun je een milieuzeug worden. Maar ik zou toch te bang zijn voor Island Lady.
Met een bijl aan de nachtmerrie in het roze
Dus ik haal een spies tevoorschijn waarmee ik flessen, blikjes en plastic opraap. De volle vuilniszakken gaan in de handig geplaatste containers – helaas legt niemand mij uit welke vuilnis in welke kleur hoort.
Voor de zekerheid besluit ik het Duitse systeem te gebruiken dat mij geleerd is, d.w.z. plastic = gele bak. Het lijkt te kloppen, want plotseling staat de eilanddame voor me en zegt dat ik me heel goed gedraag en zeker beloond zal worden door Malu. Ik vrees voor mijn leven.
Vervolgens wil ze dat ik de oude bungalows in stukken hak. Eindelijk terug op vertrouwde grond! Ik weet hoe ik dingen moet afhakken met bijlen, dat is een onderdeel van elke Viking metal band, natuurlijk. In een mum van tijd sla ik de hutten tot brandhout, Odin wil het zo!
Ik gebruik dan de restjes om mijn eigen resort te bouwen. Althans in de demo werkt dit door simpelweg hout op te pakken en er met de rechtermuisknop op te klikken om het op de juiste plaats te leggen. Later moet ik ook mijn muren in mooie kleuren verven “zodat de gasten zich op hun gemak voelen”. Wacht even, gasten?
Ik denk dat Island Lady plots verknocht is geraakt aan ecotoerisme en me spinnend vertelt dat de oceaan net de eerste bezoekers naar me toe brengt. Angstig grijp ik de spuitbus en wil mijn bungalow groen verven als een teken van vrede. Helaas kan ik dat niet, dus gebruik ik Zahnfeerosa, de tijd dringt!
Ik ben nog niet klaar met schilderen of ik moet al lampen ophangen. Hier overweldigt de onverwacht grote keuze aan kleuren mij volledig en in mijn paniek kies ik gewoon weer voor roze. Wat een vergissing. Ik heb een nachtmerrie in roze gecreëerd die menig bordeel groen van jaloezie zou maken.
Gelukkig is Island Lady blijkbaar kleurenblind en laat ze me wegkomen met mijn liefdesnestje bungalow. Ik word verondersteld me rond het kampvuur te verzamelen en het daar te vieren met mijn gasten. Kort, ik weet zeker dat ik de maaltijd voorstelde die boven het kleine vuur werd geroosterd.
Gelukkig heb ik het mis. Opgewonden realiseer ik me dat de toeristen instrumenten hebben meegebracht. Ik open een lauw blikje bier voor de monitor, en het voelt al als een festival thuis. Leuk hier.
Tijdens de 30 minuten durende demo heb ik naar schatting drie ton afval verzameld, twee bungalows gebouwd en de genadeloze eilanddame overleefd. Het werd zelfs heel gezellig aan het eind, met muziek en dans. Misschien is het eiland toch zo slecht nog niet? Dat dacht ik, tot in de laatste seconden een smekende stem me een fortuin aanbood als ik het bos platbrandde. Cut, game over. Ik staar naar het hoofdmenu, verslaafd.
Toch weet ik nog steeds niet wat voor spel dit eigenlijk zal zijn als het af is. Een bouwsim met een verhaallijn? Of eerder een verhaalavontuur met bouwelementen? Blanco horror? De Steam-beschrijving is niet erg verhelderend: er wordt gesproken over puzzels die moeten worden opgelost, maar ook over het beheer van mijn vakantieoord. Het blijft spannend! Hoe dan ook, ik ben erg benieuwd wat er nu gaat gebeuren.
Het is nog niet duidelijk wanneer het doek zal opgaan. Camping Builder heeft nog geen concrete release datum gegeven. Maar ik zal geduldig wachten en de duistere geheimen van de eilanddame ontrafelen, reken er maar op.
Redacteur’s Verdict
In alle eerlijkheid, ik ben niet de grootste simulator fan die er rondloopt. Maar soms zie ik een spel waar mijn vingers van gaan jeuken. Dat is wat er gebeurd is met Camping Builder. En ik was nogal verrast. Eigenlijk dacht ik een uurtje rond te kijken in een strandhuisje. Verre van dat!
In plaats daarvan belandde ik in een milieuthriller die me vaak deed grijnzen, maar ook deed ineenkrimpen. Island Lady is echt nachtmerrie materiaal, laat me je dat vertellen. Ik was zeker vermaakt door het onverwachte verhaal met horror boventonen. Hopelijk zullen we in het voltooide spel echte creatieve vrijheid hebben bij het bouwen, wat niet onbelangrijk is in een simulatie!
Maar ik zal waarschijnlijk meer opruimen dan ruimen als ik Camping Builder weer oppak. Dat is ook een gewoonte van mij in het echte leven, ik verzamel graag vuilnis. Zelfs zonder bedreigd te worden door oude vrouwen. Er is niets zo rustgevend als een stukje natuur opruimen, vooral in moeilijke tijden.
