Koudbloedige gangsters, rokende geweren, duels bij zonsondergang – oh, wat hebben we spellen met een Wild West gevoel gemist! En om het naar een nieuw niveau te tillen, voegen we zombies en heksen toe. Wat krijgen we nou? Hard West 2. Zeven jaar geleden nam het turn-based tactiekspel het op tegen genrekoning XCOM en overtuigde het met zijn setting, maar kreeg het veel kritiek voor zijn gameplay.
Met een nieuwe ontwikkelaar, nieuwe verbeteringen en nieuwe mechanieken, eist Hard West 2 nu wraak tegen XCOM 2. En wat kunnen we zeggen? Hard West 2 levert verrassend pittige tactische hersenkrakers op die herhaaldelijk leiden tot zenuwslopende shoot-outs à la Django Unchained. Vooral de moeite waard: Hard West 2 wil dat je zo smerig mogelijk vecht.
Inhoudsopgave
Wanneer revolverhelden vals spelen met schaken
Net als Gin Carter en zijn bende een trein aan het beroven zijn in Wild West mode, blijkt de locomotief de persoonlijke zielenjager van de duivel te zijn. En wie verbaast het, ze kunnen er niet af! Wanneer de schurken hun ziel proberen te redden door te pokeren, leidt het een tot het ander: Een explosie, de wereld gaat een tweede ijstijd in en de bende wordt gescheiden.
De speler moet nu een team van de stoerste honden samenstellen, zich een weg vechten door een gruwelijke fantasy-horrorwereld en honderden gangsters, heksen en zombies naar het hiernamaals schieten om eindelijk wraak te nemen op de duivel.
Net als in het eerste deel, lees je in Hard West 2 eerst en dan schiet je. Naast mooie komische intermezzo”s wordt het verhaal grotendeels verteld via tekstkaders, plaatjes en voice-overs. Wat eerst saai klinkt, creëert een goede sfeer met de muziek. Vooral als je leest over hoe je bende de duistere geheimen van een verlaten mijn aan het ontrafelen is, geeft de hoofdcinema je lekkere rillingen van ijs.
Echt alles in Hard West 2 is slecht, dood of erger. Hoewel alle clichés van het Wilde Westen hier natuurlijk de revue passeren, geeft de horror het geheel een heel nieuw tintje. Gelukkig zijn de vervelende scenarioverdelers van de voorganger verwijderd.
Schietpartijen zoals in XCOM
Maar genoeg over het verhaal, laten we eindelijk wat kwaad doen! Voor je bloedige wraak/wereldreddingsactie rijd je met je bende op een kaart van locatie naar locatie, verken je alles, praat je met iedereen en los je steeds kleinere tekstavonturen op met beslissingen en beloningen. De zijmissies zorgen voor extra motivatie om op onderzoek uit te gaan en de extra kilometers te maken. Als je dan een slagveld betreedt, schakelt Hard West over op de tactiekmodus, die genrekenners al kennen van XCOM 2 en andere turn-based games.
In dit speltype geef je om de beurt actiepunten uit om je helden over het raster te bewegen of vijanden aan te laten vallen. Het is uiterst belangrijk geen punten te verspillen, vooruit te plannen en altijd dekking te zoeken. Als je dit niet doet, zal de AI tegenstander nog blijer zijn als het zijn beurt is en hij jouw helden één voor één kan uitschakelen.
Wij noteren: De normale moeilijkheidsgraad van Hard West 2 heet al “Moeilijk”. Niet alleen zijn de vijanden in de meerderheid, maar ze aarzelen ook niet om agressief op je te schieten, je met malis te vervloeken en staven dynamiet naar je toe te gooien. En oh ja, zombies hebben weer volle levensenergie na elke ronde.
Een bende met bravoure
Dat brengt ons bij jullie helden, die natuurlijk niet helemaal weerloos een fantasy-horrorgevecht in worden gestuurd. De sleutel is combinatie. Naast de normale schiet- en mêlee-aanvallen kun je kogels tegen voorwerpen kaatsen om speciale trucschoten uit te voeren. Maar het echte plezier begint met de speciale vaardigheden van elk personage.
Witch Flynn kan bijvoorbeeld teleportatie gebruiken om van plaats te verwisselen met een tegenstander, zodat ze een betere positie heeft en de tegenstander een gemakkelijke prooi wordt. Carter is bedreven met de kogelstoot, Laughing Deer met een sprintaanval en Bill, de oude ondode, die de hel kan oproepen. Genoeg ruimte voor experimenten!
De nieuwe kernfunctie van Hard West 2 vormt dan de bekroning. Voor elke vijand die je doodt, krijg je Bravado, een bonus die dappere spelers beloont door alle actiepunten van een held aan te vullen. Dus als je het slim speelt, kun je je eigen beurt blijven verlengen en zo hele legers uitschakelen voordat ze ook maar één zet kunnen doen.
Aan de andere kant, als je je misrekent of pech hebt, sta je plotseling vrij en overleef je de volgende beurt niet. Niets is echter zo leuk als halfdood en zonder genezing of dynamiet in een schuur bij de laatste confrontatie aan te komen en met één ingenieuze manoeuvre als overwinnaar uit de strijd te komen.
XCOM, kijk uit
Hard West 2 kan nog steeds niet tippen aan de enscenering, de verscheidenheid aan vijanden en de diepgang van XCOM2, maar het geeft het genre zeker een nieuw en actievol gezicht dat zijn focus legt op een frisse westerse horrorsfeer en een snelle gameplaystijl. Hard West 2 dwingt ons om levels keer op keer te herladen en te streven naar de ultieme badass-factor. Het is heel leuk, cowboyhoeden af!
Editorial conclusion
Als het om turn-based tactics games gaat, gold voor mij lange tijd: Er zijn er veel die best oké zijn, en er is XCOM 2. Toch vind ik het jammer als een genrekoning gewoon zonder concurrentie de kroon blijft spannen. Daarom was ik blij toen ik hoorde over de terugkeer van Hard West, en nog blijer dat ik nu een goed XCOM-alternatief ken – en wel in een van de origineelste sfeervolle cross-overs van het jaar, ergens tussen Frostpunk en Red Dead Redemption: Undead Nightmare. Deze wereld is aandoenlijk hardvochtig, iedereen kijkt de hel in het gezicht zonder onder de indruk te zijn en zegt: Ja, kom op dan!
Waarom is Hard West 2 zo goed? Voornamelijk omdat de ontwikkelaars geluisterd hebben en de grootste kritiekpunten van het eerste deel hebben verholpen. En waar anders veel turn-based tactiekspellen worden afgeremd door hun gehechtheid aan actiepunten, brengt de bravourebonus van Hard West 2 nieuw vuur in de gameplay. Deze agressiviteit is verfrissend en past ook heel goed in het decor. Ik ben een schurk, dus speel ik ook zo. Evenzo waardeer ik mijn bendeleden, zowel voor hun menselijkheid als voor hun dodelijkheid. Waag het niet me weer te doden!
