Een middeleeuwse sandbox als deze vind je nergens anders: De releasetest laat zien wie plezier heeft met Mount & Blade 2. En die liever niet.
Als je Mount & Blade 2: Bannerlord blind koopt, zul je versteld staan: er zitten drie spellen in één download! Het mooie is dat hoe meer je Bannerlord speelt, hoe meer tijd je erin steekt en hoe meer je je in zijn middeleeuwse fantasie verdiept, hoe meer plezier je eraan beleeft.
Want Mount Blade 2 biedt je veel vrijheid met zijn enorme sandbox-wereld – maar je moet ook bereid zijn om precies die vrijheden te gebruiken. Als je daarentegen geconditioneerd bent om koppig het verhaal te volgen, side quests wilt afvinken en spannende geprefabriceerde verhalen wilt beleven in plaats van je eigen verhaal te schrijven, dan is de mix van rollenspel en strategie misschien niets voor jou.
In de review van de release versie 1.0 van Mount & Blade 2: Bannerlords lees je alles over de sterke en zwakke punten van de game, waar ontwikkelaar Taleworlds Entertainment tien jaar werk in heeft gestoken (waarvan twee in Early Access).Want dit mammoetproject is eindelijk af en het is onvergelijkbaar.Voor een kleine impressie raad ik je deze korte gameplay video uit de testversie aan:
Het avontuur begint klein.De single-player campagne van Mount & Blade 2 laat je na een optionele tutorial los in de vrijheid: je hebt de zware taak om een oude banier samen te brengen en zo ofwel het gebroken rijk te verenigen ofwel een nieuw koninkrijk te lanceren, anders liggen alle wegen voor je open.
De setting is sterk gericht op de Midden-Europese Middeleeuwen, er zijn dikke kastelen, gepantserde ridders, wilde hordes ruiters in het zuiden en oosten, bontdragende bijlenwerpers in het noorden – allemaal bekend en geheel zonder fantasie-elementen. Je held, gecreëerd aan het begin, kan soldaten en NPC kameraden inhuren.
De grootte van de partij groeit met de ervaringspuntenbalk, maar je partij wordt op de wereldkaart altijd weergegeven als een enkel paard met een getal ernaast dat de troepensterkte aangeeft – net als alle andere kooplieden, legers, soldaten van fortuin en bandieten die zich tegelijk met jou in real time over de kaart bewegen (er is een pauze- en versnellingsfunctie).
U kunt nu…
- Handel in goederen, waarvan de prijzen dynamisch veranderen en afhankelijk zijn van de regio, door zelf spullen in je inventaris te laden of door caravans te organiseren en werkplaatsen te kopen. Dit is een manier om rijk te worden.
- Forge equipment(zelfs met een eindeloos aanbod van NPC crafting requests als je dat wilt). Dit is ook een zeer gemakkelijke manier om veel geld te verdienen, die tot op zekere hoogte aan uitbuiting grenst.
- Random gegenereerde opdrachtenvoor burgers en edelen om te voltooien, die snel herhaald worden maar je reputatie verhogen.
- Strijd in de arena als gladiatoren verdien een gouden neus.
- Jaag op bandieten, dat levert ook geld en aanzien op.
- Zich aansluiten bij een heer of koninkrijk, bijvoorbeeld als huurling, waarna nieuwe opties beschikbaar komen bij voldoende reputatie.
- Trouwen, kinderen krijgen, naar de gevangenis gaan, sterven …maar daarover later meer.
Ja, er is veel te doen in Mount & Blade 2 vanaf het begin, en het alibi-achtige verhaal met een vleugje Engelse voice-over (een zeldzaamheid in het spel) behoort niet tot de meest interessante opties. In het begin is het upgraden van de eigen troepen het meest motiverend, want elk soldatentype heeft een upgrade tree; met genoeg ervaring worden groene rekruten uiteindelijk stoere elite speerdragers.
Tegelijkertijd doet je mannelijke of vrouwelijke personage ook ervaring op; vergelijkbaar met The Elder Scrolls verhoog je attributen door de bijbehorende activiteiten uit te voeren, zoals ijverig schieten met de boog of je charme spuiten in dialogen. Het is een succesvol systeem dat nu betrouwbaar werkt, anders dan in Early Access.
Daarnaast rust je de held en de metgezellen (die ondanks hun achtergrondverhalen volledig uitwisselbaar zijn) uit met buitgemaakte, zelfgemaakte of gekochte voorwerpen zoals een groot aantal wapens, harnassen en hoofdstellen (voor het paard, niet voor de metgezellen!). Je kunt de voorwerpen direct op het lichaam van je personage zien, zelfs op de wereldkaart.
De besturing is grotendeels geslaagd, en het gevechtssysteem kan worden aangepast aan je eigen vaardigheden met een optionele vijand-switch-on functie en andere vereenvoudigingen. Hoewel de simulatie van verschillende stoot- en blokkeerrichtingen in principe fascinerend is, is het feit dat zelfs perfect getimede slagen soms missen omdat je bondgenoten in de weg staan met een schild, een lans of hun lichaam op zijn minst vervelend.
” />
Dan wordt alles heel snel heel groot
Na ongeveer tien level-ups heb je een leger van ruim 100 man en kun je eindelijk op het grote politieke toneel spelen. Tegen die tijd heb je waarschijnlijk al verschillende kleinere gevechten geleverd – dankzij de onafhankelijke AI kun je deze zowel op de kaart berekenen als bijna automatisch laten verlopen in de afzonderlijk geladen slagvelden.
Als je echter de moeilijkheidsgraad, die voor aanvang van het spel en tijdens een wedstrijd tot in detail kan worden aangepast, hoger zet, zul je liever zelf meedoen, want de gevechten bieden een behoorlijke (tactische) uitdaging.
Mount & Blade 2: Wat biedt de multiplayer modus?
Tijdens de Early Access fase was de multiplayer modus bijna uitgestorven, maar nu kun je private servers hosten en een handvol spelersverenigingen maken gebruik van deze optie. Er zijn onder andere RPG-servers met theoretisch tot 1.000 spelers en servers waarin je de vaste modi kunt ervaren (ook speelbaar via matchmaking):
- InCaptainbestuurt elke speler een klein team van AI-soldaten. Twee teams vechten totdat alle tegenstanders zijn verslagen of hun moreel tot nul is gedaald. Aantal spelers: 6 tegen 6.
- Skirmishis min of meer de Counter-Strike van Mount & Blade. Hier ben je op pad zonder AI-ondersteuning, maar je kunt betere heldenklassen vrijspelen en respawns kopen met het goud dat je verdient. Aantal spelers: 6 tegen 6.
In - Victories vechten aanvallers en verdedigers om de controle over een kasteel. Binnen 30 minuten moeten de belegeraars de donjon veroveren. Aantal spelers: 60 tegen 60. Goud werd geïntroduceerd als een grondstof per update: Aanvallers krijgen het kostbare metaal voor het vernietigen van muren en deuren, verdedigers krijgen het voor het vernietigen van belegeringsmachines. Bovendien wordt aan het eind een bonus eerlijk verdeeld over alle spelers, afhankelijk van hoeveel ze het team hebben geholpen.
- Team Deathmatchis de gebruikelijke PvP met twee groepen, ook hier slaan maximaal 120 spelers elkaar de hersens in.
De gevechten vinden ondertussen plaats op maps die zijn afgestemd op de omgevingsomstandigheden op de grote wereldkaart, er is veel ruimte om te manoeuvreren (soms zelfs te veel, want de AI kan zich goed verstoppen) en de sfeer is top: het neerrijden van de vijandelijke boogschutters aan het hoofd van een cavalerie-eenheid roept onvermijdelijk manisch gelach op bij de speler.
En wanneer aan het eind van een belegering (inclusief de mechaniek van uithongering) de aanval eindelijk plaatsvindt en de soldaten dicht opeengepakt in de muurdoorbraak staan, om vervolgens te worden afgeslacht door de verdedigers vooraan, denk je onvermijdelijk bij jezelf dat het leven in de Middeleeuwen misschien niet zo romantisch was als wij het ons tegenwoordig graag voorstellen.
Zoals zoveel dingen in Mount Blade 2, worden de gevechtssituaties op den duur repetitief. Dit neemt absurde vormen aan, bijvoorbeeld bij het aanvankelijk opruimen van bandietenkampen, waarbij je uiteindelijk de AI op de automatische piloot moet zetten en alleen met je held opduikt voor hetzelfde duel met de bendeleider. Dit is ook veel effectiever dan zelf ingrijpen in de strijd, omdat je AI-soldaten toch altijd sneller te voet zijn dan jij. Een sprintknop wordt erg gemist in Mount Blade 2!
Maar terug naar de drie wedstrijden die in Bannerlord staan. Het tweede ontvouwt zich in het middenspel: je neemt een leengoed van een van de AI-koningen, breidt je clan uit en sticht uiteindelijk een koninkrijk. Hier komen administratieve taken meer op de voorgrond, je delegeert nu bevelen aan AI-kameraden, in plaats daarvan houd je je bezig met de opvoeding van je kinderen, voer je tegenstanders uit en neem je strategische beslissingen.
In een soort mini-grondwet dicteer je hoe je koninkrijk functioneert via edicten en moet je je invloed gebruiken om interne rivalen te overrulen. Je neemt ook de controle over steden en verdedigt ze tegen indringers (bijvoorbeeld door een garnizoen te versterken met soldaten).
De meeste van deze taken vinden plaats in menu”s, maar je kunt ook als koning te paard reizen en moet dan van de ene kant van de enorme spelwereld naar de andere reizen, wat de gameplay soms vertraagt. Theoretisch kun je elk van de tientallen steden en forten overnemen en een wereldrijk stichten. Of je kunt iets heel anders bedenken. En hier komt het derde “spel in het spel” om de hoek kijken.
Onbegrensde Mogelijkheden
Zelfs de eersteMount & Bladeen de spin-offWarbandwerden door spelers gebruikt voor veel meer dan alleen de gebruikelijke campagne. Taleworlds Entertainment erkent dit met de Sandbox modus.
Dit mist de flinterdunne backstory rond het oude drakenvaandel, in plaats daarvan begin je een nieuw spel met een fris personage, dat, anders dan in de hoofdmodus, ook al een oude krijger kan zijn. Het gaat erom dat de speler de grootst mogelijke vrijheid heeft om zijn avontuur vorm te geven:
- Je wilt een smidsvrouw spelen die vroeger soldaat was maar nu op zoek is naar de grote liefde?
- Je hebt het je missie gemaakt om elke koning van de acht AI-rijken te executeren?
- Wil je zien wat er met je gebeurt als je zelf in de kerker belandt?
Al dit en nog veel meer kun je uitproberen in Mount & Blade. De wereld dient als een ezel waarop je je eigen persoonlijke schilderij maakt, als een kroniek waarin je je eigen verhaal schrijft. Je wordt gesteund door de ontwikkelaars, want het spel biedt volledige ondersteuning voor mods.
(In de Steam Workshop)ofop (Nexusmods)kun je talloze fan-extensies vinden, die deels praktische vernieuwingen toevoegen, deels de balans optimaliseren. Er zijn ook al de eerste totale conversies, die fundamentele veranderingen aanbrengen aan de wereldkaart, facties, eenheden of wapens.
De tijd na de release zal uitwijzen of Mount & Blade 2 dezelfde staying power heeft als zijn voorgangers. De uitgangspositie is goed, want de ontwikkelaars hebben de technische basis sterk verbeterd: Nadat de Early Access release begin 2020 nog last had van prestatieproblemen, draait Bannerlord nu soepel, zelfs in enorme gevechten, zelfs op mid-range hardware. Bovendien verschenen er geen bugs meer in de test, alleen kleine grafische glitches – en die slechts sporadisch. Alleen daarom al was het het wachten waard.
Editor”s verdict
Het is ronduit beangstigend hoe gemakkelijk ik mijn weg terug vond in Mount & Blade 2 na een pauze van twee jaar. Voor de test wilde ik het eigenlijk maar kort spelen, maar toen heb ik meerdere avonden opgeofferd aan het opbouwen van mijn personage, mijn leger en mijn koninkrijk. Waarschuwing voor alle middeleeuwse fans: dit spel is een zwart gat dat je tijd opeet! Het is zo ongelooflijk motiverend om mijn eigen weg te banen in de enorme zandbakwereld, om mijn troepen te upgraden tot elitekrijgers en om mijn avatar steeds sterker te zien worden door mijn acties – in precies die disciplines die ik ook beoefen.
Na 10 tot 20 uur wordt een nieuw niveau toegevoegd met het koninkrijksbestuur. Eerlijk gezegd: Op den duur verliest Mount & Blade 2 hier voor mij zijn aantrekkingskracht, omdat het gekibbel over provincies in mijn ogen niet zo spannend is als het begin en midden van het avonturenleven. Toch kan ik erkennen hoeveel spel hier in zit: tegen de tijd dat ik de hele kaart in mijn kleuren heb geschilderd, zijn er ruim 100 uur verstreken en heeft mijn aanvankelijk jonge heldin haar taak allang overgedragen aan haar nakomelingen.
Ik zou zo eeuwig door kunnen gaan over Bannerlord, maar ik behoor ook volledig tot de doelgroep. Als je verwacht geboeid te worden door het verhaal dat erbij hoort, ben je aan het verkeerde adres. En ergernissen zoals de altijd dezelfde, nooit variërende reacties van de inwisselbare NPC”s halen zelfs mij af en toe uit de middeleeuwse sfeer, zodat een groot deel van de speeltijd wordt besteed aan het steeds opnieuw afhaspelen van dezelfde acties. Het enige wat helpt is een uitstapje naar de zandbak om alle ketenen los te gooien en met veel fantasie je eigen personage te spelen – bijna geen enkel ander spel biedt zo”n vrijheid – zonder mods.
