Shadow Tactics: Blades of the Shogun is Dani’s favoriete spel van de afgelopen jaren. Aiko’s Choice blijkt een waardig vervolg te zijn – als je hard genoeg bent.
Samurais zijn vreemde karakters tot het uiterste. Schiet ze van dichtbij met een pistool in het gezicht en ze zullen slechts korte tijd op hun knieën vallen, maar laat een bloempot op hun machtige roer vallen en ze zullen dood neervallen. Oke, deze regel is moeilijk te testen in werkelijkheid, vooral omdat er een schrijnend tekort aan samoerai’s is op dit moment.
” />
Maar in Aiko’s Choice, de standalone addon voor Shadow Tactics: Blades of the Shogun, werkt het wel. Ik heb het met succes geprobeerd.
Maar voordat ik u lastig val met de details van het spel, zal ik kort schetsen waar Aiko’s Choice van Mimimi Games over gaat. Er zouden mensen zijn die noch de Commandos-serie, noch Desperados (deel 3 is ook van Mimimi) of Shadow Tactics kennen.
Aiko’s Choice kost net geen 20 euro op (Steam) en is klassieke real-time tactiek. Je kijkt van bovenaf neer op een level, je draait de camera, je zoomt in en uit, je gebruikt je helden en hun vaardigheden zodanig dat je zo ongezien mogelijk je doel bereikt – en onderweg tientallen vijanden doodt. Bijvoorbeeld een samoerai door een bloempot op zijn hoofd te laten vallen. Wat dan lijkt op een ongelukkig ongeluk voor de omringende vijanden.
Hoeveel vijanden passen er op een klein eiland? En mimimi vindt dit leuk: Ja! Shadow Tactics: Aiko’s Choice maakt het je niet gemakkelijk.)” src=”https://www.global-esports.news/wp-content/uploads/2022/11/How-many-enemies.jpg” width=”1920″ height=”1080″ /☻
Niemand van de helden bekend uit Shadow Tactics komt met nieuwe vaardigheden in het quasi-vervolg, ze kunnen allemaal nog steeds hetzelfde als voorheen:
-
Aiko schakelt vijanden in close combat uit met een haarspeld, gooit niespoeder om vijanden tijdelijk te verblinden en kan zich vermommen als een adellijke dame.
- Ninja Hayato slaat met een zwaard, gooit een dodelijke shuriken of een steen om vijanden af te leiden.
- Dief Yuki zet een dodelijke val en lokt bewakers onder andere met een fluit.
Samoerai Mugen doodt meerdere vijanden tegelijk met zijn zwaardwerveling en manipuleert vijanden met zijn rijstwijnfles. - En Takuma doet aan sluipen, bommen rondgooien en zijn schattige Tanuki op afleidingsmanoeuvres sturen.
Essentieel in dit alles: het regelmatig gebruik van de F5 en F8 toetsen. Voor snel opslaan en snel laden. Real-time tactieken à la Commando’s en Co. gedijen bij het uitproberen van procedures, het leren van fouten en het vervolgens beter of helemaal anders doen.
Aiko’s Choice
Aiko’s Choice is gericht op mensen die het hoofdspel Shadow Tactics kennen en ervan houden, geen genoeg kunnen krijgen van de knutselavonturen – en op zoek zijn naar een echte uitdaging. Omdat de addon geen halve dingen doet.
Het bestaat slechts uit drie grote missies, twee kleinere tussenmissies en een epiloog, maar de drie hoofdmissies zijn behoorlijk uitdagend en tellen op tot ongeveer tien uur speelplezier. Het eerste level alleen al is waarschijnlijk twee keer zo groot als het grootste in het hoofdspel. En alle drie zijn aanzienlijk uitdagender. Meer details daarover later.
” />
De stugge samoerai en de zwakke sluipschutter
Het probleem: er zijn drie tegenstanders op de binnenplaats, die elkaar allemaal kunnen zien. Een van hen is zelfs een strohoed die niet reageert op afleidingsmanoeuvres. Maar omdat noch de samoerai Mugen noch de sluipschutter Takuma op daken kunnen komen als er geen ladder is en ze dus over de binnenplaats moeten om verder het kasteel in te gaan, moeten de drie mannen tegelijk sterven. En het liefst in het kleine tijdsvenster waarin niemand van de achter patrouillerende wacht de binnenplaats kan zien.
En dat is waar de Schaduwmodus om de hoek komt kijken, waarmee je personages instructies kunt geven die ze allemaal tegelijk uitvoeren. Terwijl [1] Mugen en Takuma veilig in een kleine tuin wachten, hebben (2) Aiko en (3) Yuki zich op de daken opgesteld om elk een dodelijke mesaanval uit te voeren vanuit een sprong. Hayato zit in het bosje (4) om zijn tegenstander van achteren te steken.
Zodra je op Enter drukt, voeren de personages tegelijkertijd hun aanvallen uit. Alle drie pakken ze ook tegelijkertijd hun respectievelijke slachtoffers op om ze daarna een bosje in te slepen. De laatste kan echter niet worden geprogrammeerd via de Schaduwmodus. Dus je moet snel zijn voordat de patrouille iets merkt.
De addon pakt het verhaal van de helden op vóór de negende missie van het hoofdspel en richt zich op een episode uit Aiko’s leven en de gevolgen daarvan voor de jacht op de verrader van de shogun. En aan het eind wordt de kunoichi voor een keuze gesteld.
Het mooie is: omdat de add-on niet aan het eind van Shadow Tactics dokt, zijn we met alle vijf bekende helden op pad. En het liefdesverhaal tussen Aiko en Knuffi samurai Mugen wordt niet verwaarloosd in de onderhoudende en goed gesproken Engelse dialogen. Aan de andere kant blijft het eigenlijke verhaal relatief bleek en lijkt het ook een beetje gekunsteld, in het beste geval ontwikkelt het aan het einde een soortgelijk drama als sleutelscènes uit het hoofdspel.
De addon pakt het verhaal van de helden op vóór de negende missie van het hoofdspel en richt zich op een episode uit Aiko’s leven en de impact daarvan op de jacht op de verrader van de shogun. En aan het eind wordt de kunoichi voor een keuze gesteld.
Het mooie is: omdat de add-on niet aan het eind van Shadow Tactics dokt, zijn we met alle vijf bekende helden op pad. En het liefdesverhaal tussen Aiko en Knuffi samurai Mugen wordt niet verwaarloosd in de onderhoudende en goed gesproken Engelse dialogen. Aan de andere kant blijft het eigenlijke verhaal relatief bleek en lijkt het ook een beetje gekunsteld, in het beste geval ontwikkelt het aan het einde een soortgelijk drama als sleutelscènes uit het hoofdspel.
Tenminste: degenen die te vaak worden overgeschoten krijgen een zachte hint over wat te doen. En voor mensen die Shadow Tactics al een tijdje spelen, zijn de reeds uit het hoofdspel bekende rollen her en der in de levels verspreid, die bij aanklikken opnieuw wijzen op bijzonder belangrijke mechanica.
Oh ja: Aan het einde van de eerste missie, die ons door een grote nederzetting voert, over een drukke brug en door een havenfaciliteit, pakken we Yuki weer in, maar Takuma blijft vermist.
Stad, Land, Kasteel
Takuma ontmoeten we dan na de eerste grote missie in een kleine tussenmissie. Hij zit vast op een schip met zijn Tanuki Kuma. Aan boord: gevaarlijke lading in de vorm van vijf kisten met explosieven en wapens. We markeren deze met Takuma voor zijn kameraden, die ze een voor een moeten vernietigen in de daaropvolgende tweede grote missie.
In het tweede zeer ontspannen intermezzo maken Aiko en Mugen een kort uitstapje naar oud Shadow Tactics gebied om wat belangrijke informatie te leren. En in de derde grote missie gaat het naar een gigantisch kasteel dat zo vol zit met vijanden dat je hier en daar de grond niet kunt zien.
Oké, ik overdrijf, bovendien helpen geheime doorgangen en pijlvallen in het enorme complex. Maar het is waar: Shadow Tactics was maar op weinig momenten zo uitdagend als in de add-on. Alles kan worden opgelost, en op verschillende manieren, maar ik heb in het hoofdspel zelden zoveel op mijn timing moeten letten als in Aiko’s Choice.
Makkelijker te lezen
Mimimi heeft voor Desperados 3 de graphics en details flink opgeschroefd. Shadow Tactics is niet lelijk in vergelijking, integendeel, maar visueel merkbaar minder. Dit maakt het echter ook gemakkelijker om de niveaus en hun bijzonderheden te lezen, en situaties kunnen sneller worden begrepen. Hetzelfde geldt nu ook voor Aiko’s Choice.
De eilanden maken verschillende ingangen mogelijk, maar bieden weinig privacy. Veel kratten zijn slechts heuphoogte en rotsen staan zo dicht bij het water dat je er niet droogvoets achter kunt schuilen, maar in het water moet zwemmen en moet wachten op een opening in de actie.
En de eerste kill, die in het hoofdspel zo vaak de weg naar het doel opent, is niet direct herkenbaar. Of liever gezegd: Het bestaat niet. Elke speler bepaalt zelf vanuit welke richting hij zich geleidelijk een weg baant naar de wapenkastjes. Overigens bestaat een soortgelijke missie ook in Desperados 3, maar die geeft ons veel meer hulp.
Kleine successen, grote voldoening.Des te leuker als je dan een van de vijandelijke samoerai’s weet op te blazen met zo’n wapendoos. Alleen om te ontdekken dat er geen verbetering voor is. De klacht werd onmiddellijk doorgestuurd naar Mimimi, die met een schouderophalen antwoordde dat ze pas in de QA-fase hadden ontdekt dat dit überhaupt mogelijk was.
Er is tenminste een prestatie voor het uitschakelen van drie normale bewakers met een krattenontploffing. Ik denk dat ik dat moet doen bij mijn volgende playthrough.
Maar wat ik eigenlijk wil zeggen is: het denkniveau, het geklungel, het proberen, het falen, het opnieuw proberen – dit alles maakt momenten als die met de opgeblazen samoerai nog waardevoller, nog bevredigender dan iets vergelijkbaars in het hoofdspel of in Desperados 3.
Je moet er echter wel voor gebouwd zijn, Aiko’s Choice kan ook heel snel frustrerend worden als je je tanden zet in dezelfde strohoeden en samoerai’s voor wat voelt als uren en geen centimeter verder komt. Voor alle gepassioneerde knutselaars, Mugen-fans en prestatiejagers is de add-on echter een aanrader. En op het einde kun je zelfs Kuma aaien.
Verslag van de redacteur
Ik heb Shadow Tactics een paar jaar geleden in de winter uitgespeeld. Ik vond de setting fantastisch. Is er iets beters dan ninja’s voor een real-time tactisch spel? Waarschijnlijk niet. Het puzzelen, het zoeken naar de meest elegante benaderingen, het hield me vele avonden heerlijk bezig. Na de eerste speelbeurt heb ik speedruns op YouTube bekeken, ineengekrompen bij zoveel vaardigheid en toewijding, en er zelf een paar uitgeprobeerd.
Maar dat is slechts één deel van waarom ik Shadow Tactics zo goed vind. Het andere deel zijn de personages, die gaandeweg een heerlijke chemie ontwikkelen, en het goed uitgewerkte verhaal met behoorlijk drama en zelfs een beetje huilpotentie tegen het einde. Nu is het verhaal in Aiko’s Choice niet van het kaliber van Shadow Tactics, maar verder zit alles er weer in. En ik vind het fantastisch, maar ik kan ook begrijpen als mensen op het laatst de eilanden de rug toekeren en de add-on nooit meer aanraken. Hoe lang ik alleen met de eerste wapendoos heb zitten prutsen tot er letterlijk een weg naar het doel uitkwam. Nu we het erover hebben, ik spring meteen terug in de laatste kasteelmissie, ik moet een optionele gifmoord proberen.
