We grijpen het laatste hoofdstuk van Eivor aan om Assassin’s Creed Valhalla opnieuw te testen: Is de controversiële 2022-serie een beter spel?
Assassin’s Creed Valhalla is na twee jaar een welverdiend pensioen ingegaan in 2022. Op zijn minst heeft uitgever Ubisoft aangekondigd dat het met de eind november uitgebrachte update naar versie 1.6.2 niet meer content zal uitbrengen voor het toch al uitgebreide Vikingavontuur.
Passend genoeg vertelt de update met de titel “The Last Chapter” een klein crossover-verhaal naar het vervolg Assassin’s Creed Mirage, dat in 2023 uitkomt. Anderzijds beleven we een epiloog waarin hoofdpersoon Eivor Engeland en zijn nederzetting achter zich laat en een onzekere toekomst tegemoet gaat.
Inhoudsopgave
Extended River Raids
Laten we eerst eens kijken wat er allemaal gebeurd is met de patches. In de loop van vorig jaar voegde Ubisoft river raids toe als een eigen speltype. Als onderdeel van een zoektocht in ons dorp Hræfnathorp, bouwen we een Jomsviking hut en gaan we op rooftocht door Engelse wateren met een longship en bemanning.
Ubisoft heeft sindsdien verder gewerkt aan de balancering op deze instanced – d.w.z. zich afspelend op aparte rivierkaarten – bedrijfsexcursies. Sinds update 1.2.2. zijn dus niet alleen de mogelijke beloningen aangepast aan het respectieve waarschuwingsniveau en de moeilijkheidsgraad. Bovendien is de aanvalskracht van de Jom Vikings geoptimaliseerd, zodat deze ook meer overeenkomt met het respectieve niveau van de krijgers.
Momenteel zijn de river raids dus aangenaam uitdagend, omdat we onze maximaal acht AI-metgezellen meer dan één oogje in het zeil moeten houden. Als ze neergaan, herstellen we ze met een maaltijd, maar we kunnen er maar een beperkt aantal meenemen. Door het kwetsbare team moeten we kleiner denken en ook aanvallen soms afbreken.
De implementatie van deze spelmodus begin 2021 was een goed idee van Ubisoft, want het longship verloor steeds meer aan belang in het hoofdspel door onthulde fast travel punten. Dat de ontwikkelaars daarna ook voor de balancering hebben gezorgd is erg goed, want het plunderen biedt nog steeds een aangename uitdaging voor sterkere personages, inclusief individuele beloningen. We veroorzaken momenteel angst en terreur op in totaal zes rivieren en blijven ons longship en de Jomswiking Hall uitbreiden, omdat Ubisoft ook dit heeft uitgebreid en voor meer afwisseling heeft gezorgd.
De crux van de moeilijkheid
In veel van de patch notes staan de punten “Balancing”, “Difficulty level” en “New abilities”. Dat Ubisoft deze in de loop der tijd herhaaldelijk heeft bijgewerkt, was bitter noodzakelijk. Bij het uitspelen van het hoofdspel en het consciëntieus verkennen en voltooien van de zijmissies werd Eivor al snel behoorlijk sterk – om niet te zeggen te sterk. Om dit probleem op te lossen is er nu een grote flexibiliteit bij het bepalen van de moeilijkheidsgraad.
Updates in plaats van DLC’s
In deze post-test behandelen we de inhoud en veranderingen die via de gratis updates in het spel zijn gekomen. We hebben onze eigen tests en beoordelingen voor de uitgebreide DLC’s “The Wrath of the Druids”, “The Siege of Paris” en “The Signs of Ragnarok”.
Om te beginnen is er nu een nieuwe moeilijkheidsgraad met “Nightmare”, die de cijfers nog eens omdraait: We brengen een normale hoeveelheid schade toe, maar lijden 200 procent meer dan normaal en maaltijden genezen 40 procent minder gezondheidspunten. Bovendien wordt de reactietijd voor pareren verkort.
Anderzijds hebben wij de mogelijkheid om de individuele parameters vrij in te stellen en zo onze eigen wensen vorm te geven. Terwijl we prezen dat geheime moorden met het verborgen mes eindelijk weer dodelijk waren in de test, nam Ubisoft deze verandering later terug. De standaardinstelling is nu weer dat een succesvolle moord afhangt van het vijandelijke niveau.
In de opties bepalen we ook in hoeverre vijanden moeten schalen met ons eigen niveau en passen we alle belangrijke waarden aan: inkomende en uitgaande schade, regeneratie of maaltijdeffect.
Spelers kunnen ook absurd hoge waarden instellen voor de gevechten. Ubisoft kiest hier de weg van de minste weerstand in plaats van fundamenteel aan de balans te werken. Maar er zijn tenminste deze aanpassingsmogelijkheden. Of je nu gewoon oppervlakkig vermaakt wilt worden of op zoek bent naar een uitdaging, beide zijn mogelijk. Nog beter: Het veranderen van de instellingen werkt bijna altijd, alleen op een paar plaatsen zoals de arena van Nilfheim is de optie geblokkeerd.
Anders hadden de mogelijkheden van de parallel groeiende vaardigheidsboom van AC Valhalla nauwelijks geabsorbeerd kunnen worden. Enerzijds werden in de loop van de updates de afzonderlijke knooppunten toegevoegd om plaats te maken voor nieuwe wapens zoals het grootzwaard, de sikkel en de zeis. Verder schitterden er ook veel nieuwe leerbare vaardigheden in het toch al zeer uitgebreide vaardighedenfirmament. Eivor vindt ook meer nieuwe talenten terwijl hij de wereld verkent. Bijvoorbeeld, de vaardigheid “Precise Axe Throw”, waarmee de held een precieze worp met de bijl kan doen op de zwakke plek van de vijand, is te vinden in de river raids.
Rune aanpassing en uitrustingssjablonen
Nieuwe opties zijn ook beschikbaar in de samenstelling van uitrusting en het gebruik van runen. Sinds update 1.5.2 kunnen we in Hræfnathorp een wapenarsenaal bouwen. Vervolgens maken we sjablonen voor onze uitrusting in het inventarisscherm, waar we tot vijf combinaties van harnassen en wapens met verschillende focus opslaan.
Dit stelt ons in staat om snel te reageren op veranderende eisen en bijvoorbeeld van een close-fighting berserker te veranderen in een master assassin of de lucht te verduisteren met projectielen als een pijlslingerende ranged fighter. Zij die slechts één speelstijl aanhouden zullen de nieuwe functie afwijzen. Maar degenen die graag experimenteren zullen blij zijn met meer comfort bij het onderhouden van de inventaris.
Daarnaast is de manier waarop rune perks werken veranderd in recente updates. Runen hebben nu alleen invloed op het wapen waaraan ze zijn bevestigd. Dit geldt alleen voor wapens en niet voor bepantsering, en er zijn nog enkele globale waarden.
Het is bijvoorbeeld mogelijk om een wapen met runen voor meer schade in de linkerhand te hanteren en een wapenstok met bonussen om te verdoven in de rechterhand. Ubisoft zegt dat het ook de beperking heeft verwijderd waardoor perks en rune perks in diamantvorm niet meer stapelbaar waren na een bepaalde drempel.
The Forgotten & Tombs of the Fallen
Sommige van de materialen die we nodig hebben om de nieuwe gebouwen te bouwen en te upgraden, zoals het wapenarsenaal, worden verkregen uit de rivierovervallen. Dit is goed omdat de nieuw toegevoegde inhoud als een klok werkt en de plunderingen in het hoofdspel niet verstoort.
Dit betekent dat we zelfs met een 100 procent voltooide score met volledig lege kloosters de nieuwe inhoud zonder problemen kunnen aanpakken. Het omgekeerde geldt echter slechts in beperkte mate: Als we een nieuw spel beginnen, moeten we in Engeland zijn aangekomen en eerst ons dorp hebben opgewaardeerd tot minstens niveau 3. Daarna verschijnen de desbetreffende meldingen in de zoeklijst – individueel kunnen er natuurlijk andere eisen zijn.
Minder duidelijk geïntegreerd zijn de graven van de gevallenen, die sinds update 1.6.1 hun weg naar het spel hebben gevonden met in totaal zes locaties (voorheen waren er al drie graven). In de traditie van de verkennende kerkers in Assassin’s Creed 2 verkent Eivor de gelijknamige tombes, lost puzzels op en maakt waardevolle uitrusting buit. De onderhoudende grotten zijn een leuke afwisseling – als gratis bonus in ieder geval. Om de eerste tombe te vinden, moeten we de bezorgde dorpelingen bij de haven van onze nederzetting benaderen.
Fans van Rogue Lite spellen willen misschien “The Forgotten Saga” in de gaten houden. Zodra het dorp op niveau 3 is en de queeste “Into the World of Dreams” is voltooid, verschijnt Everold en begint het gratis hoofdstuk. In de gedaante van Odin reizen we naar Niflheim om Baldurs ziel te zoeken in arena’s die steeds op dezelfde manier zijn opgebouwd, maar willekeurig gevuld zijn met vijanden en uitrusting.
Als we sterven, behouden we de vaardigheden en attributen die we hebben geleerd in onze eigen vaardigheidsboom, maar anders beginnen we een nieuwe ronde met volledig willekeurige uitrusting. Tijdens een run nemen we beslissingen en proberen we de vier gebieden, waaronder vier eindbazen, zo goed mogelijk te overwinnen.
Als gratis uitbreiding is de modus geweldig en heeft hij veel aantrekkingskracht door de beperking in uitrusting en (aanvankelijk) vaardigheden. Het slijt echter ook veel omdat de eerste werelden met een beetje oefening erg makkelijk worden en dus saai bij herhaaldelijk spelen. Zij die permanent sterven in wereld 3 of 4 hebben al een grote zelfmotivatie nodig – dit geldt trouwens ook voor de rest van het spel.
Naast apparatuuroptimalisatie en goed gemaakte maar uiteindelijk generieke spelmodi zijn er ook interessante uitbreidingen voor “klassieke” spelers. Al een jaar geleden verscheen de gratis crossover DLC “Interwoven Stories”, waarin Eivor Odyssey-protagonist Kassandra ontmoet op het Isle of Skye.
Het korte verhaal blijkt een echte fanservice en levert vooral voor de veteranen een aantal leuke momenten op. Bovendien was Ubisoft niet vies van een eigen kleine open wereld, die qua kwaliteit niet onderdoet voor het hoofdspel. Dit ongeveer twee uur durende avontuur begint ook in Hræfnathorp en is zeker de moeite waard.
Fan service zou ook de update moeten zijn die is aangekondigd als een groots afscheid van Eivor met de veelbelovende titel “The Final Chapter”, die eind november met versie 1.6.2 verscheen. In de tweedelige gratis uitbreiding voltooit Eivor een korte queeste samen met de mysterieuze Roshan. Fans kennen haar natuurlijk als Basim’s voormalige mentor uit de trailers voor het vervolg Mirage. Mogelijk komen we in 2023 te weten waarom ze naar Engeland gaat en wat de twee te voltooien moorddoelen inhouden.
Aan de andere kant komt Eivor tot het besef dat ze met haar of zijn Odin-kant wil blijven omgaan. Daarvoor wil Eivor haar clan en haar dorp in Engeland verlaten en op weg gaan naar nieuwe kusten. Qua gameplay rammelen we door vier geheugensegmenten waarin we afscheid nemen van min of meer belangrijke figuren uit de campagne. De band tussen de personages die tijdens het afscheid wordt ervaren is echter nauwelijks voelbaar voor de speler. Assassin’s Creed Valhalla doet al te weinig narratief in het hoofdspel om de respectievelijke draden hier geloofwaardig op te kunnen pakken.
Begrijp het alsjeblieft niet verkeerd, “The Final Chapter” is een gratis DLC die niet alleen een missie brengt, maar ook het afscheid van de protagonist. Ubisoft hoefde dat niet te doen. Maar het is ook niets bijzonders. In zekere zin is de epiloog zelfs onbevredigend, want wie hoopt op antwoorden over het verdere pad, de vermeende inzichten of zelfs de dood van Eivor wordt letterlijk met rust gelaten.
Aangezien de epiloog gaat over geheugenfragmenten van de Animus, kun je na het vertrek van Eivor verder spelen en openstaande opdrachten voltooien. Als je daarna nog niet genoeg hebt gehad of meer wilt weten over de echte Vikingen, kun je een Discovery Tour beginnen, net als in Origins en Odyssey. Hier verplaatsen we ons over de kaart en maken we rondleidingen, waarbij we veel leren over de historische achtergrond. De modus is gratis voor bezitters van Valhalla, alle anderen betalen 20 euro.
Inhoud hui, technologie nog niet helemaal
In termen van inhoud is Assassin’s Creed Valhalla 2022 een stuk uitgebreider dan toen het twee jaar geleden uitkwam. De gratis uitbreidingen zorgen voor vele uren gameplay, en de beloningen die tijdens de afzonderlijke festivals (Pasen, Kerstmis, Halloween) konden worden verdiend, zijn nu voor iedereen beschikbaar. Daarnaast zijn er cosmetische items voor de 15e verjaardag van de serie en is er één premium item per week gratis in de Animus Shop.
Technisch gezien is er ook veel veranderd. Terwijl we het spel bij de release met vijf punten moesten devalueren, heeft Ubisoft hier verbeteringen aangebracht. Voor deze recensie hebben we Valhalla één keer helemaal uitgespeeld en zijn we bijna geen ergernissen tegengekomen. We dachten dat de technische problemen zoals quest bugs en crashes al in onze laatste testupdate van 2021 waren opgelost. Maar intussen hebben we weer last van willekeurige crashes, die soms urenlang uitbleven, maar dan meerdere keren in de loop van één avond. Ook in de (mixed Steam Reviews)wordt dit probleem keer op keer genoemd.
Dankzij de zeer redelijk ingestelde savepunten gaat er nauwelijks vooruitgang verloren bij de niet reproduceerbare crashes, maar ze moeten toch vermeld worden. Kleine dingen, zoals Eivor die dom om personages heen danst totdat de knop om ze aan te spreken verschijnt, vallen ook af en toe op, maar zijn niet vervelend.
Editorial conclusion
Assassin’s Creed Valhalla is in 2022 geen fundamenteel ander spel dan bij de release twee jaar geleden. Voor velen van u zal dit besef misschien even verrassend zijn als een longhouse in een Vikingnederzetting, maar degenen die zich stoorden aan de oorspronkelijke zwakke punten zullen dat waarschijnlijk blijven doen. Alle anderen zullen blij zijn te weten dat Ubisoft de afgelopen twee jaar veel gratis content naar het game-minnende publiek heeft gebracht, naast uitgebreide grote DLC.
De nieuwe inhoud doet recht aan de kernmechanismen van het hoofdspel – verkenning, gevechten, levelen – en biedt meer van hetzelfde. Hoewel ik in Valhalla praktisch urenlang hetzelfde doe, weet Ubisoft met de updates toch voor afwisseling te zorgen. De rivierovervallen zijn een centraal element van deze “sideshows”, omdat ik de daar veroverde grondstoffen gebruik om nieuwe gebouwen zoals het arsenaal en de runensmederij toegankelijk te maken.
Speeltijd en omvang krijgen met de nieuwe content weer een flinke boost, en wie fan is van de serie komt zeker aan zijn trekken. De crossover DLC naar Odyssey zorgt voor nostalgische flair en het avontuur met Roshan maakt nieuwsgierig naar Mirage. Alleen de epiloog mist zijn doel, want die eindigt op het moment dat ik hoop op definitieve antwoorden.
