Van tijd tot tijd moet het er gewoon uitkomen, dat onbedwingbare spelplezier: de vuist die naar de hemel wordt geheven, het gejuich “Yay!”, de ontspannen lach die losbarst als een doorzeefde gangsterschedel.
RoboCop: Rogue Cityheeft me veel van zulke momenten bezorgd. Want de first-person shooter speelt als waar elke fan van de filmserie waarschijnlijk naar heeft verlangd als een videogame-adaptatie.
Rogue City is een liefdesbrief aan de kenners van de film uit 1987en een previewversie op Steam laat zien dat er in september een echt geweldige gelicenseerde game onze kant op komt. Een die veel meer biedt dan alleen schieten. En voor shooterfans zoals ik is dat waarschijnlijk het beste aan RoboCop Shooter.
RoboCop springt niet, hij stampt
Verbazingwekkend hoe goed de ontwikkelaars de sfeer en het gevoel van RoboCop hebben overgenomen: Vanuit het eerste-persoonsperspectief beweeg ik me met de verwachte traagheid van een menselijke tank. Ik vang klappen op in talloze vuurgevechten met drugsverslaafde punks en verzorg mijn stalen alter ego met verspreide reparatiemodules.
De wapenfeedback is goed, dankzij de spetterende bloedeffecten en de vele rondslingerende explosieven. In vervallen flatgebouwen en illegale autogarages vliegt allerlei rotzooi door de lucht, terwijl machinegeweren van groot kaliber en RoboCops trouwe Colt het pleisterwerk van de muren vegen.
In gevechten van man tot man deelt mijn blikken man dodelijke klappen uit, vijanden kunnen worden vastgepakt en door de kamer worden geslingerd, net als stoelen, televisies en zelfs motoren. Het resultaat is dat ik me een bijna onkwetsbare Terminator voel – hoe toepasselijk dat Rogue City van dezelfde ontwikkelaars komt die eerder Terminator: Resistance maakten, dat bij delen van de redactie razend populair was.
Springen is er niet bij als een superagent die enkele tonnen weegt, maar later is er een sprintje om snel afstanden te overbruggen in gevechten en Alex Murphy kan ook joggen. Van de geluidseffecten tot de optionele scanweergave tijdens gevechten: alles voelt aan als het origineel. Alleen de soundtrack kwam voor mij een beetje tekort in de demoversie.
Sherlock Holmes 2043
Tussen de gevechten en lineaire verhaalmissies door (vaak met NPC-begeleiding van filmagent Anne Lewis) verken ik in de demo een verrassend grote wijk met verschillende hoofd- en zijmissies.
In het bekende vieze en sombere Detroit patrouilleer ik door de straten, deel ik parkeerbonnen uit, kan ik soms genade tonen aan een tienerspuiter of een dakloze afluisteren die tips geeft over hoe hij zich moet gedragen.
Neventaken voelen ook altijd coherent en de moeite waard, allemaal om de fantasie uit te leven van een onkreukbare burgerwacht die in het jaar 2043 als een futuristische sheriff orde en gezag handhaaft in een kapot systeem.
Geïntegreerd zijn de vele rollenspelelementen: Ik verzamel ervaringspunten voor mijn prestaties in de verhaalmissies en voor het vinden van soms slim verborgen bewijs (drugs, vals geld, gestolen goederen), die ik yinvesteer in een goed dozijn attributen.
Om de paar levels speel ik een speciale vaardigheid vrij. Met een grotere vitaliteit kan Robo-Alex niet alleen meer klappen opvangen, maar op een gegeven moment kan hij zichzelf zelfs genezen aan stoppenkastjes. Vaardigheden voor het kraken van kluizen, psychologische conversatie (opent nieuwe opties in de meerkeuzedialogen) of de logische analyse van aanwijzingen zijn ook beschikbaar.
Je kunt RoboCop volledig upgraden tot een brute, onkwetsbare slager of zijn vaardigheden als onderzoeker versterken en zo toegang krijgen tot meer goodies en betere beloningen die in de spelwereld verborgen liggen.
Zodra Murphy zijn wapen heeft opgeborgen, markeert de rechtermuisknop niet langer vijanden zoals tijdens gevechten, maar toont hij in plaats daarvan aanwijzingen die moeten worden gescand. Dit kunnen codes zijn voor afgesloten kluizen of schakelaars die geheime kamers met voorraden onthullen.
RoboCop: Rogue City verschijnt in september 2023, er is nog geen exacte releasedatum.
Interview met ontwikkelaar Teyon
Naast het spelen van de demo gedurende enkele uren, had mijn collega Christian Schneider de gelegenheid om een interview af te nemen met de ontwikkelaars van RoboCop: Rogue City. Het belangrijkste onderwerp was de technologie van de first-person shooter. Het interview werd per e-mail afgenomen.
GlobalESportNews: Jullie gebruiken de Unreal Engine 5 voor RoboCop. Worden Lumen, Nanite of klassieke ray tracing ook gebruikt?
Teyon:“Ja, we gebruiken Lumen en Nanite voor realtime globale verlichting en oneindige polygoonberekening op alle statische meshes. Dit zijn geweldige functies die ons erg hebben geholpen bij het realistisch maken van de spelwereld, dus we zijn erg blij dat we Epic’s huidige tech kunnen gebruiken.”
GlobalESportNews: Hoe heeft Unreal Engine 5 het werk aan deze game veranderd vergeleken met Unreal Engine 4 bij Terminator: Resistance?
Teyon: “De grootste verschillen zijn dus eigenlijk Lumen en Nanite. Dankzij de lichtberekening door Lumen konden we helemaal af van de oude verwerkingsstappen met voorgebakken licht. Daarom kan bijvoorbeeld elke lichtbron in het spel worden vernietigd. Met Nanite daarentegen maakt het oneindige aantal mesh een enorm verschil als het gaat om kleine details. Door Lumen en Nanite konden we ook gewoon veel sneller werken en toch beter uitziende resultaten krijgen.”
GlobalESportNews: Komt er daadwerkelijk een optie voor beeldruis in het voltooide spel, zodat je wat meer die jaren ’80 VHS-look kunt krijgen?
Teyon:“Nee, we gebruiken geen beeldruis. Maar we hebben veel andere nabewerkingseffecten om de sfeer van de originele RoboCop-film te vangen. Het was erg belangrijk voor ons dat we, terwijl we een retrogevoel geven, toch een scherp en schoon beeld leveren.”
GlobalESportNews: Komt er New Game Plus?
Teyon:“Nee, er zijn op dit moment ook geen plannen voor een New Game Plus-modus.”
GlobalESportNews: De meeste normale mensen zijn in de game niet echt een bedreiging voor RoboCop, net als in de films. Maar hoe wilt u de gameplay toch uitdagend houden?
Teyon:“We hebben tijdens de campagne veel bedreigingen voor de spelers voorbereid. Er zijn een paar unieke vijanden die verschillende wapens en gedragingen gebruiken die een echt probleem voor RoboCop kunnen worden. Hij is erg sterk, maar niet onverwoestbaar. Dat zie je bij de aanval van het SWAT-team in de eerste RoboCop-film. “
GlobalESportNews: Wat waren voor u de grootste uitdagingen tijdens de ontwikkeling van RoboCop: Rogue City?
Teyon:“Het was moeilijk om zo dicht mogelijk bij het sjabloon en de overlevering te blijven en toch een goed narratief ritme en gevechtsdynamiek te ontwikkelen. We wilden bijvoorbeeld niet dat Murphy snel rondrende en rondgleed. Dus concentreerden we ons op elementen die bij hem passen en nog steeds leuk zijn om te spelen. Hij kan zware voorwerpen oppakken en als schild gebruiken of naar vijanden gooien, hij kan vijanden grijpen en naar andere vijanden slingeren, hij kan door muren breken en andere dingen.”
GlobalESportNews: In de preview-versie viel het me op dat Robocop geen lichaam heeft in het eerste-persoonsperspectief. Ik kan dus bijvoorbeeld zijn benen niet zien, hij lijkt meer op een zwevende camera. Hij verschijnt ook niet in reflecties in de spelwereld of werpt zijn eigen schaduw. Zal dit veranderen in de volledige versie? Teyon:“Je ziet RoboCop veel in de cutscènes en dialogen, maar hij heeft geen lichaam in de first-person gameplay.” Een singleplayer shooter! Ja, echt, het bestaat nog steeds! Als dat nieuws alleen je nog niet meteen in de hype-modus voor RoboCop: Rogue City brengt, heb ik na het spelen nog meer goed nieuws voor je. Want wat Teyon hier neerzet, speelt als een droom voor fans van het origineel. Ik waan me echt in de rol van Alex Murphy, inclusief wazige herinneringen aan zijn familie en griezelig sardonische controles van het robotlichaam in de kelder van het politiegebouw. De gameplay is net zo oldschool als de film: gevechten en wapens hebben gewicht, de handmatige genezing brengt een vleugje tactiek in het spel en ondanks het lineaire verhaal geeft het spel me nauwelijks instructies, maar laat het me gewoon doen. Terwijl 90 procent van alle moderne shooters erop uit is om me door hun solocampagnes te loodsen met zoveel mogelijk tips en wegwijzers (als die er al zijn), voel ik me in RoboCop serieus genomen als volwassen speler. Vooral de vele geheimen die ik in mijn eentje moet ontdekken, scanmodus of niet. Ik was positief verrast door het hoge aandeel rollenspel. Er zitten verrassend veel dialogen in het spel en ze zijn niet eens slecht geschreven; de droge humor en de grof overdreven ondertoon van deze cyberpunk dystopie doen me altijd terugdenken aan een van mijn favoriete films. RoboCop-fans, deze game ziet er momenteel uit als een puntgave lading! Er zaten nog een paar ruwe kantjes aan de previewversie, zoals kleine weergavefoutjes of te rustige muziek, maar ik heb er alle vertrouwen in dat die er tegen de tijd dat de game uitkomt uit zijn. Het enige wat nu nog moet gebeuren, is dat de variatie over de hele duur van het spel goed is, bijvoorbeeld in het ontwerp van de vijanden.
Editor’s Verdict
