We speelden als een SWAT-eenheid van de politie en namen het alleen en in coöp met 4 spelers op tegen kleine boeven en zware criminelen. We hebben niet alleen veel plezier gehad, maar we waren ook onder de indruk van Ready or Nots significante stap voorwaarts sinds onze laatste reviewWe zullen nu ontdekken hoe het allemaal speelt en of de shooter zijn kwaliteit over de gehele speelduur kan behouden in onze review.
Inhoudsopgave
Wij zijn SWAT!
Ready or Not wil een leemte opvullen die al sinds het midden van de jaren 2000 bestond:Na titels als Tom Clancy”s Rainbow Six 3: Raven Shield (2003) en SWAT 4 (2005) waren er geen noemenswaardige nieuwkomers meer in het nichegenre van tactische shooters met een politiesetting. Om een lang verhaal kort te maken: Ready or Not vult deze vacature gemakkelijk in en biedt eindelijk nieuw voer voor tactici die al zo lang honger lijden.
In de fictieve Amerikaanse metropool Los Sueños maken we deel uit van het SWAT-team, de speciale politie-eenheid. We grijpen in wanneer situaties uit de hand lopen: Gijzelingen, bommeldingen, overvallenen dergelijke, wij en onze elitepolitieagenten zijn zowel het speerpunt van de wet als de laatste hoop voor alle onschuldige betrokkenen.
Wij interpreteren onze rol als politieagent minder als John McClane uit Die Hard (“Yippie-ya-yay, varkenswangen!”) en meer als FBI-rechercheurs: volgens de regels en met als doel vijanden over te halen om het op te geven in plaats van ze gewoon neer te schieten. Onze acties worden bepaald door de zogenaamde “Rules of Engagement”. Deze geven aan wanneer dodelijk geweld gerechtvaardigd is.
Vereenvoudigd:We mogen alleen schieten op vijanden die ons aanvallen.Zolang ze dat niet doen, moeten we zelfs de felste tegenstanders vragen zich over te geven – en ze eventueel helpen met verdovingsgranaten en dergelijke. Als we ons als een bijl in het bos gedragen, krijgen we minpunten en een slechte beoordeling aan het einde van de missie. Hoe dit precies werkt en hoe het systeem in het spel past, leggen we later uit.
Focus op verhaal en sfeer
Ready or Not wil vooral indruk maken op twee vlakken: een sfeervolle, dichte verhaalervaring die doet denken aan de beste momenten van SWAT 4 en gevarieerde gameplay met veel wapens, gadgets en een diepgeworteld tactisch DNA.
Wanneer we de flat van een streamer die amok maakt in een andere missie in een flatblok beveiligen, barsten we niet alleen in de live-uitzending (trefwoord: “swatting”), maar bewonderen we ook bijna jaloers figuren, posters en andere nerdy stuff.
We vinden steeds weer toespelingen op de popcultuur: in de afgelegen boshut van een prepper wachten ons vallen en vijanden die snel en onvoorspelbaar door luchtschachten en valse vloeren bewegen. Op een flip-over staat een tekening van een SWAT-politieagent met de opmerking: “Richt op hun ledematen.” Oh ja, en er staat een brandende camper buiten
De game heeft deze momenten nodig om de sfeer wat op te vrolijken, want de verhaallijn, die indirect wordt verteld via gevonden bewijsmateriaal en beveiligde misdaadlocaties, is niet voor doetjes. Keer op keer vinden we bewijs van georganiseerd kindermisbruik en ontdekken we meer achtergrond naarmate de campagne vordert. Qua spanning en intensiteit doen sommige missies niet onder voor het huis van de seriemoordenaar uit SWAT 4. Helaas mist Ready or Not de kans om een echt samenhangend en goed gepresenteerd verhaal te vertellen.Het potentieel is er zeker.
Het potentieel is er zeker.
De sfeer in de gevarieerde levels is geweldig. Tot slot ook de setting! Zoals we van SWAT gewend zijn, krijgen we in Ready or Not eindelijk eenmeaningful mission briefing Door op TAB te drukken, kunnen we onze missietablet openen en alle informatie vinden over de situatie, achtergrond, verdachten, vermoedelijke wapens, gijzelaars en meer. We kunnen zelfs de noodoproepen beluisteren die het politiebureau ontvangt. Omdat we vaak bepaalde doelwitten levend moeten vangen, bestuderen we de beelden zorgvuldig. Daarnaast is er eindelijk een kaart waarop we zelfs onze eigen markers en paden kunnen plaatsen. Dit geeft ons eindelijk een echt gevoel van actie
Helaas is dit operationele gevoel nog niet helemaal doorgedrongen tot de scènes zelf. Als we op de plaats delict aankomen, zouden we eigenlijk een situatie moeten aantreffen die op een spektakel lijkt: afgezette straten en toegangswegen, politieauto”s, sirenes, media en toeschouwers – dit alles ontbreekt. In het beste geval staan er twee politiewagens naast onze SWAT-truck, maar dat is het wel zo”n beetje.
Dit is vooral jammer als we – zoals in de missie met het tankstation – materiaal van een nieuwsprogramma in de briefing aantreffen. Waar zijn de verslaggevers die de beelden op locatie hebben opgenomen? En waar zijn de politieagenten die in een uitzichtloze situatie SWAT inschakelden en tot die tijd de plaats delict beveiligden? Er is hier nog ruimte voor verbetering, maar Ready or Not heeft met de nieuwe briefing een grote stap gezet in de richting van meer geloofwaardigheid en betere storytelling in het algemeen
SWAT-hoofdkwartier als lobby
Storytelling is ook een perfect trefwoord voor de focus op immersie. Ready or Not staat ver af van de Early Access missie-playlist en plaatst ons in plaats daarvan op een geloofwaardige manier in de rol van een elite politieagent. Tot nu toe is dit gedaan via de gedetailleerde replica van het hoofdgebouw van de politie in Los Sueños. Dit is natuurlijk ook het geval in de uiteindelijke versie van Ready or Not, maar het politiebureau is volledig opnieuw ontworpen. In zowel single- als multiplayer dient het pand als HUB-ruimte en lobby.
In de briefingruimte kiezen we de volgende missie, in de kleedkamer beslissen we over uitrusting en uiterlijk en in de kelder testen we de vele eersteklas gemodelleerde wapens op de schietbaan. De LSPD wordt bevolkt door AI-politieagenten. We kunnen niet met ze communiceren, maar hun aanwezigheid draagt bij aan de geloofwaardigheid.
In de singleplayer zoals SWAT 4
Naast een tutorial heeft Ready or Not een singleplayer- en een multiplayermodus. Het middelpunt van de singleplayer is de Commander Mode, waarin we in de huid kruipen van David “Judge” Beaumont. Samen met vier AI-collega”s (Team Blue en Team Red) banen we ons een weg door de gevarieerde locaties van de stad. Naast het eerder genoemde tankstation en het wooncomplex zorgen we voor orde en gezag in bijvoorbeeld het penthouse, de haven, de luxe villa, de hogeschool en het hotel.
Het team bij elkaar houden en ontwikkelen levert tastbare voordelen op. Het is dus des te erger als we een geliefde officier verliezen – en daarmee hun speciale expertise. Na elke missie controleren we het stressniveau van onze collega”s in het teammenu. Als iemand gestrest is of zelfs in een crisis verkeert, moeten we hem een pauze geven. Als niets anders werkt, neemt de bedrijfsarts contact op en schrijft therapie voor. Het rouleren van teamleden is dus een must. De hardcore modus genaamd “Ironman” maakt het geheel nog moeilijker. Ook hierin hebben we maar één leven.
Hier werken het spelmechanisme en het bovengenoemde scoresysteem goed samen. Als we ons correct gedragen en alle missiedoelen halen, verloopt de missie min of meer volgens plan en krijgen we een hoge score. Als we de regels overtreden, onnauwkeurig werken en daardoor verliezen lijden, heeft dat niet alleen invloed op de score, maar ook op het moreel van de politieagenten. Ze moeten dan eerder pauzeren of zijn niet meer gefocust op de missie.
Als een agent een missie ingaat met de mentale status “crisis”, is hij niet zo efficiënt als een evenwichtige collega. Hoewel het teammanagement in Ready or Not minimalistisch is, vervult het zijn doel zeer goed
Onze gezichtslijn is essentieel voor de opdrachten. Als we naar een gesloten deur kijken, kunnen we kiezen uit passende acties zoals instellen, controleren, openbreken en beveiligen. Als we echter om een hoekje kijken en de toetsen daarvoor ingedrukt houden, is het opdrachtenmenu te onhandig.We kunnen ook commando”s aan elkaar rijgen terwijl we de SHIFT-toets ingedrukt houden en ze parallel laten uitvoeren door op een toets te drukken. Op deze manier is nauwkeurige toegang tot meerdere punten mogelijk, idealiter zonder bloedvergieten. In de meeste gevallen werkt parallelle toegang ook, maar er zijn nog steedssituaties waarin de anders echt goede AI uitvalt.
Als Team Rood een deur moet openbreken en vervolgens Blauw het overneemt tijdens de uitvoering, Rood naar mij toekomt en we de missie niet afmaken vanwege deze warboel, dan is dat vervelend. Daarnaast zou de partner-AI voor opstellingen in smalle gangpaden wat doorlaatbaarder kunnen zijn, zodat ze ons minder blokkeren.
Maar nogmaals, zulke situaties bestaan, maar het zijn uitzonderingen.Over het algemeen gedragen de AI”s van vrienden en vijanden zich erg goed en realistisch.Vijanden wachten niet per se tot we eindelijk in een rij voor een deur staan om ons te overmeesteren. Vaak stormen ze gewoon op ons af en overrompelen ze ons. Ze houden er ook van om ons in een hinderlaag te laten lopen.
Als een vijand zich heeft overgegeven, is het nog lang niet veilig: de criminelen trekken vaak verborgen messen of pistolen tijdens de arrestatie. We houden de kasten altijd goed in de gaten en het feit dat boobytraps op deuren dynamisch worden herverdeeld bij elke doorgang geeft ons een aangenaam paranoia gevoel.
(Als we een gijzelaar tegenkomen, stellen we die veilig en rapporteren we dat. Als gangsters zich overgeven, is voorzichtigheid nog steeds geboden: ze kunnen verborgen wapens trekken en ons stiekem doden).
Groot wapenrepertoire …
Als commandant kiezen we niet alleen de politieagenten aan onze zijde, maar beslissen we ook over hun uitrusting. Naast hoofd- en secundaire wapens horen daar ook granaten, bepantsering en tactisch speelgoed bij. Wat wapens betreft, kiezen we uit de gebruikelijke wapens in de categorieëngeweren, machinepistolen, jachtgeweren en pistolen Sommige hiervan zijn ook verkrijgbaar in niet-dodelijke versies
Daarom is een zinvolle briefing zo belangrijk: nemen we het op tegen een paar halfsterke schuimers? Zo ja, dan kan lichte beschermende kleding met een steekvest tegen messen voldoende zijn. Zijn er meldingen van verschanste oorlogsveteranen? Dan kunnen we beter naar binnen trekken met zware lichaamspantsers en pantserdoorborende munitie.
Het wordt lastig als we onder tijdsdruk een bom onschadelijk moeten maken. Gaan we voor maximale bewegingssnelheid en maken we onszelf kwetsbaarder? Of hebben we de extra bescherming nodig als we sneller door het level moeten bewegen? We houden van Ready or Not vanwege momenten als deze
.. en tactieken
In het veld commanderen we ons team via een gemakkelijk te gebruiken menu.Met behulp van het muiswiel kiezen we of we iedereen willen aanspreken (Team Goud) of slechts één team tegelijk (Blauw/Rood). Druk op de spatiebalk om het commando in te voeren, dat als logisch wordt weergegeven in de rechterbenedenhoek. De middelste muisknop opent het juiste opdrachtmenu, waarin we met een paar klikken kunnen aangeven wie wat wanneer doet. Dit is even wennen, maar daarna eenvoudig te gebruiken.
We kunnen ook commando”s aan elkaar rijgen door de SHIFT-toets ingedrukt te houden en ze parallel uitvoeren door op een toets te drukken. Idealiter maakt dit nauwkeurige toegang tot meerdere locaties mogelijk zonder bloed te verspillen. In de meeste gevallen werkt parallelle toegang ook, maar er zijn nog steedssituaties waarin de overigens zeer goede AI faalt.Het is vervelend als het rode team een deur moet openbreken en blauw het overneemt tijdens de uitvoering, rood zich bij mij voegt en we door deze verwarring de missie niet afmaken. De partner-AI zou ook wat doorlaatbaarder kunnen zijn in smalle gangen, zodat ze ons niet zo blokkeren.
Maar nogmaals, deze situaties zijn er wel, maar het zijn uitzonderingen.Basaal gedragen vriend en vijand AI”s zich erg goed en realistisch.Vijanden wachten niet per se tot we eindelijk voor een deur staan om ons te overrompelen. Vaak stormen ze gewoon op ons af en overrompelen ons. Ze houden er ook van om in de flank toe te slaan en vanuit hinderlagen toe te slaan.
Als een vijand zich heeft overgegeven, geef dan niet alles vrij: criminelen halen vaak verborgen messen of pistolen tevoorschijn als ze gearresteerd worden. We houden kasten altijd goed in de gaten en het feit dat boobytraps op deuren dynamisch worden herverdeeld telkens als we er doorheen gaan, maakt ons paranoïde
We gaan de chaos aan de andere kant tegen met structuur en een methodische aanpak. Ready or Not legt een sterke nadruk op realisme. Echte tactieken van echte SWAT-teams zijn beschikbaar in het spel. Met “Slice” geven we een agent de opdracht om langzaam een hoek om te gaan, als een mes dat zich een weg baant door een taart. We houden zelf de ALT-toets ingedrukt en turen om de hoek om het aanvalsgebied zo klein mogelijk te maken. Als we langzaam lopen terwijl we de SHIFT-toets ingedrukt houden, maken we minder lawaai.
We kunnen nog steeds niet racen, maar we kunnen het wapen met één druk op de knop laten zakken, zoals inHunt: Showdownom iets sneller te bewegen. Hetzelfde geldt voor deuren: we openen ze langzaam of trappen ze in. Of we openen ze op een kier. Of we gebruiken de spiegel om van tevoren op boobytraps te controleren. Zowel de tactiek als de bewegingsmodi zijn hulpmiddelen die we dringend moeten gebruiken.Diegenen die Ready or Not alleen als een shooter zien, zullen er ondanks de geweldige wapenbehandeling weinig plezier aan belevenen soms veel doodgaan. Het goede is dat zelfs plotseling falen meestal begrijpelijk is
Verschrikkelijk boeiend in multiplayer
In de co-op modus zijn we ook met z”n vijven op padDe aspecten met de commandant en het teammanagement zijn weggelaten, maar het overleg met elkaar is erg belangrijk. Hiervoor is er tekstchat en VoIP met één druk op de knop. Tijdens onze rondes spraken we via Discord. We komen in het spel door ons aan te sluiten bij een lobby of door een eigen spel op te zetten. In de instellingen geven we aan of iedereen mee mag doen of alleen onze vrienden
Hoe meer ervaren de teams zijn, hoe dynamischer Ready or Not speelt in coöp. Procedures verlopen sneller als je met elkaar afstemt in plaats van voor elke actie een commandostructuur in het menu te smeden. Deze dynamiek verleidt je echter tot onvoorzichtigheid. Ready or Not is ook uitdagend in de multiplayerstand en is geen schiettent. Hoewel het een andere focus heeft dan de singleplayer-versie, is het multiplayer-gedeelte op zijn eigen manier fascinerend en zeker een aanbeveling waard.
(Als we in de co-op modus niet in actie komen, blijven we onze collega”s in de gaten houden via de helmcamera.)
Wat zegt de technologie?
Ready or Not maakt gebruik van de Unreal Engine 4 en ziet er erg goed uit. De afzonderlijke locaties maken indruk met veel visuele details, de graphics zijn samenhangend en creëren een geweldige sfeer. Er zijn nog steeds af en toe problemen met dynamische schaduwen wanneer slechts een paar delen van ons wapen zichtbaar zijn. Er zijn af en toe fouten met de vlakvulling als ballen hoekig worden, zelfs van dichtbij.
De lappenpop-effecten maken situaties vaak onbedoeld grappig als we dode of gewonde mensen in de boeien slaan. Ze kunnen dan wild rondglijden in het gebied totdat ze hun positie in het level hebben gevonden. Als we raytracing-opties activeren in de instellingen, worden ze nog steeds weergegeven als uitgeschakeld. In het bijbehorende ini-bestand staat raytracing echter als geactiveerd genoteerd:
Er is nog steeds weinig variatie in de personagemodellen. We hebben echter zelden ongelukkige situaties meegemaakt zoals de gijzelingstweeling hier.)” src=”https://www.global-esports.news/wp-content/uploads/2023/12/There-is-still-little-variety.jpg” width=”2560″ height=”1440″ /☻
Dit zijn allemaal kleine dingen die opvallen, maar ze komen niet al te vaak voor en hebben geen negatieve invloed op de game.Ready or Not draait over het algemeen stabiel en soepel.De missie op Cherryessa Farm was tot kort voor de release een negatief voorbeeld, omdat we hier ernstige framerate drops hadden. Met de laatste patch is deze missie echter ook zonder problemen speelbaarSinds de start van Early Access is het duidelijk dat de ontwikkelaars van VOID Interactive hard en met veel toewijding aan hun spel hebben gewerkt. We zijn er zeker van dat dit ook in de toekomst zal gelden voor zowel de inhoud als de technologie. In elk geval heeft dit spel nauwelijks iets gemeen met de versie die twee jaar geleden werd uitgebracht. Het dichtst in de buurt komt de staat van lokalisatie van de geschreven teksten: als we het spel op Duits zetten, wacht ons een wilde mix van Duits en Engels. Dat stoorde ons in ieder geval niet. Maar als je dat niet wilt, schakel dan over op Engels en je hebt het probleem niet.
Vergeleken met de problemen van twee jaar geleden zijn dit echter kleinigheden.We waren toen erg teleurgesteld toen we na de geweldige trailers en de vele ideeën eindelijk zelf konden spelen. Des te beter is het om de volgende stap in deze ontwikkeling te zien.
Conclusie van de redactie
Ik ben zo blij dat Ready or Not dit spel voor release is geworden. Ik kan me eindelijk onderdompelen in de fantastische scenario”s en tactieken en uitrusting kiezen op basis van de informatie in de briefing. De singleplayer-modus doet me erg denken aan SWAT 3, waar ik me ook met mijn team door de campagne heen heb gewerkt. In Ready or Not wil ik voor mijn collega”s zorgen, ze in leven houden en hun speciale vaardigheden gebruiken
Als ik een paar wensen had, zou ik ervoor zijn om het hoofdkwartier met nog meer leven te vullen, een paar missies uit SWAT & Rainbow Six opnieuw uit te brengen en het teammanagementsysteem verder uit te breiden. Maar wie weet: Ready or Not heeft me al een paar keer verrast. Misschien doet het dat nog eens
