Prawie rok po naszej ostatniej rozczarowującej recenzji gry Stalker 2: Heart of Chornobyl, wiele się zmieniło. Na szczęście głównie na lepsze
Stalker 2zaczyna się, odpowiednio, od pędzącej ciężarówki na autostradzie w nocy. Ale w przeciwieństwie do Streloka sprzed prawie 20 lat w pierwszej części zatytułowanejStalker: Cień Czarnobylanowy główny bohater Skif pozostaje pod kontrolą. Musi umieścić nadajnik na trzech anomaliach w nocnej strefie skażonego Czarnobyla.
Dlaczego? Dlaczego? Dlaczego? Nie chcę tego zdradzać ze względu na spoilery, ponieważ dzisiaj chodzi o rozgrywkę w Stalker 2: Heart of Chornobyl. Odwiedzam deweloperów w ramach Summer Game Fest 2024 w Los Angeles. Dzień na targach dobiega końca, zegar wskazuje 19:30 czasu Los Angeles, ale pół godziny Stalkera po prostu trzeba wliczyć
Jak już wspomniałem, rozgrywam początek kampanii. Zaczyna się klimatycznie, w ciemnościach. Skif stoi samotnie w wysokiej trawie, musi jakoś znaleźć te trzy anomalie, a wszystko inne… cóż, wszystko inne zależy ode mnie.
Technicznie dużo bardziej okrągły
Colleague Natalie była już zachwycona punktem numer jeden, gdy po raz pierwszy zagrała w grę w sierpniu 2023 roku:Stalker 2 wygląda wystarczająco dobrze, by go zjeść.Strefa w nocy, na przykład, jest oświetlona przez migające anomalie w oddali. Tekstury są również wyraźne i mogę dosłownie zeskrobać rdzę z modeli broni paznokciem.
Kiedy naciskamL
jak lampę, Skif fizycznie włącza swój reflektor poprawnie – więc stożek światła nie pojawia się magicznie z mojego brzucha. I na szczęście wersja działa teraztechnicznie znacznie płynniej niż dziesięć miesięcy temu: Podczas mojej półgodzinnej sesji wystąpił tylko jeden błąd. Mysz nagle przestała działać poprawnie, restart rozwiązał problem
Poza tym gra może pochwalić się rewelacyjnym poziomem detali. Ale jeszcze bardziej imponujące niż to, jak wygląda, jest to, jak czuje się Stalker 2.
Stalker pozostaje stalkerem
Każdy, kto grał w starego Stalkera, wie, jak trudno jest opisać magię tej gry, pomijając wszystkie szorstkie krawędzie. Miliony małych trybików – od odgłosów tła po łuszczące się tekstury i punkowy design postaci z bloku wschodniego – łączą się, tworząc bardzo charakterystyczną atmosferę
A Stalker 2 uchwycił go ponownie po tych wszystkich latach. Skif nie porusza się jak bohater akcji, ale ciska ciałem swojego żołnierza przez wysoką trawę strefy. Kałasznikow w gotowości chwieje się, gdy idzie, nie słyszę nic poza moim własnym licznikiem Geigera ostrzegającym przed promieniowaniem radioaktywnym, gdy idę przed siebie
Od pierwszej sekundy gry Stalker pozwala mi eksplorować otoczenie, nawet jeśli rzeczywisty otwarty świat otwiera się dopiero później. Niemniej jednak: ten świat nie ma dla mnie szacunku, w niektórych drewnianych szałasach znajduję cenne medkity, w innych tylko kawałek salami– albo w ogóle nic.
A czasami wyskakuje na mnie nieszczęsny mutant, który potrafi stać się niewidzialny w bladym świetle nocy. Na stoisku wystawienniczym prawie usuwam stół z przerażenia, krzycząc w noc jak spanikowany NPC. I nadal marnuję kule przez dłuższy czas, ponieważ mutant leży martwy w trawie. Ale w Stalkerze 2 nie ma znaczników zabójstw jak w Call of Duty i co.
Oldschool w najlepszym tego słowa znaczeniu
Muszę też sam zajmować się nawigacją. Skif wyciąga z plecaka tablet z danymi i tak jak poprzednio, na mapie poglądowej widzę tylko kilka znaków zapytania ze wskazówkami. Przynajmniej mogę śledzić określone miejsca docelowe, a następnie zobaczyć je w kompasie na żywo u góry ekranu.Ale Stalker 2 nadal wydaje się staroświecki w najlepszym tego słowa znaczeniu.
Dotyczy to również strzelanin. W zeszłym roku największym zarzutem Natalie była rozgrywka, ale wydaje się, że w międzyczasie wiele się zmieniło. Tak, mój Kalschnikow wybucha szybciej niż w CoD i innych mainstreamowych strzelankach, ale jeśli aktywnie kompensuję odrzut, broń się stabilizuje. Przynajmniej w połowie.
Tworzy to przyjemneboom!
feeling Natalie chwaliła to już w zeszłym roku: podobnie jak wcześniej, headshoty w Stalkerze są absolutnym wybawieniem. Ponieważ jeśli nie trafisz w głowę, spalisz niesamowitą ilość amunicji. W demie walczyłem tylko z trzema bandytami, ale musiałem przeładowywać trzy razy – a przecież nie gram w strzelanki od wczoraj.
Kiedyś rozerwał mnie granat, bo w Stalkerze 2 – co za niespodzianka – nie ma oczywiście znaczników granatów.
Oldschool w najlepszym tego słowa znaczeniu
Muszę też sam zająć się nawigacją. Skif wyciąga z plecaka tablet z danymi i tak jak poprzednio, na mapie poglądowej widzę tylko kilka znaków zapytania ze wskazówkami. Przynajmniej mogę śledzić określone miejsca docelowe, a następnie zobaczyć je w kompasie na żywo u góry ekranu.Ale Stalker 2 nadal wydaje się staroświecki w najlepszym tego słowa znaczeniu.
Dotyczy to również strzelanin. W zeszłym roku największym zarzutem Natalie była rozgrywka, ale wydaje się, że w międzyczasie wiele się zmieniło. Tak, mój Kalschnikow wybucha szybciej niż w CoD i innych mainstreamowych strzelankach, ale jeśli aktywnie kompensuję odrzut, broń się stabilizuje. Przynajmniej w połowie.
Tworzy to przyjemneboom!
feeling Natalie chwaliła to już w zeszłym roku: podobnie jak wcześniej, headshoty w Stalkerze są absolutnym wybawieniem. Ponieważ jeśli nie trafisz w głowę, spalisz niesamowitą ilość amunicji. W demie walczyłem tylko z trzema bandytami, ale musiałem przeładowywać trzy razy – a przecież nie gram w strzelanki od wczoraj.
Kiedyś rozerwał mnie granat, bo w Stalkerze 2 – co za niespodzianka – nie ma oczywiście znaczników granatów.
Otwarte pytania i place budowy
Oczywiście pół godziny to za mało, by wyrobić sobie kompleksowe zdanie o strzelance z otwartym światem. Znalazłem wszystkie trzy anomalie podczas okresu próbnego i ukończyłem demo, ale nadal nie widziałem nic z otwartego świata
Jest jeszcze kilka niedoróbekNawet z myszką i klawiaturą sterowanie jest miejscami bardzo przeładowane Mozolnie gram na pianinie podczas zarządzania ekwipunkiem i czasami muszę naciskać trzy przyciski jednocześnie, na przykład, aby chwycić nadajnik z plecaka
Ale ogólnie jest już dużo, dużo płynniej niż kilka miesięcy temu. Teraz deweloperzy muszą tylko wypchnąć grę na pas startowy – nie mogę się doczekać!
Editor’s verdict
Uniwersum Stalkera umarło zdecydowanie zbyt szybko – przynajmniej tak myślałem przez te wszystkie lata, kiedy następcy w duchu, tacy jak seria Metro, udowodnili, jak wyjątkowy może być wschodnioeuropejski punk końca czasów. Tak wyjątkowy, że nie ma jeszcze nawet odpowiedniej nazwy dla gier i scenariuszy tego typu.
Tym lepiej, że Stalker 2 wznosi się teraz na poziom, na którym mówię: Tak, to może być coś! W moim krótkim demo rozgrywki, gra uderza we wszystkie właściwe nuty, broń jest masywna i masywna, manewrowanie w strefie jest niezwykle niebezpieczne, wrogowie są śmiertelni – a Skif jest całkowicie zdany na siebie.
Teraz pozostaje tylko mieć nadzieję, że ta atmosfera i fascynacja przeniesie się do otwartego świata, ponieważ jestem bardzo podekscytowany, aby zobaczyć, co Stalker 2 robi ze swoimi frakcjami i podejrzanymi postaciami.
