Starfieldheeft beloftes gebroken, dromen onvervuld gelaten en zijn volledige potentieel niet waargemaakt.Het is een van de meest controversiële games van de afgelopen jaren.En er is objectieve kritiek op Bethesda’s open-wereld role-playing game.
Maar Starfield is ook één ding: technisch verdomd indrukwekkend.Hoe dat zo? Het antwoord ligt in de ruimte.
Kort na de release was fysica daadwerkelijk een probleem in Starfield.Toen 20.000 aardappelen uit een luchtsluis rolden, hield het internet even de adem in:
☻
De verbazing duurde echter niet langen de gameplay en technische zwakheden van Starfield kwamen al snel weer in het middelpunt van de belangstelling te staan. En ja, dat begrijp ik – ik bedoel, heb je ooit de watereffecten gezien?
Bethesda heeft zich daar echt niet in de kijker gespeeld, ook al ben ik er nog steeds van overtuigd dat er achter alle controverseeen solide tot goede role-playing gamete vinden is. Bovendien ben ik nog steeds verbaasd over hoe geobsedeerd de Starfield-programmeurs waren door details bij het simuleren van de duizenden kleine objecten in het spel
Je hebt misschien gehoord dat de Open Worlds van Bethesda Softworks sinds Skyrim zijn gebaseerd op de Creation Engine (een verdere ontwikkeling van de Gamebyro Engine die in 1997 werd gelanceerd). En misschien weet je zelfs dat de Creation Engine bijzonder goed is inhet onthouden van de positie van elk afzonderlijk object, waardoor een persistentie ontstaat die momenteelalleen Star Citizen probeert te overtreffen.
In ieder geval heb ik in geen enkele andere game scènes gezien zoals die welke ik onlangs in de DLCShattered Spaceheb gezien:
De verkeerde focus?
Nu moet de vraag over de zin van dergelijke gimmicksworden toegestaan, als Starfield tegelijkertijd oncreatief ontworpen planeten uit het retort en een teleurstellende afhandeling van de ruimteschippassages (trefwoord: snel reizen) heeft.
Zouden de ontwikkelingsmiddelen die verantwoordelijk zijn voor de objectfysica niet beter ergens anders aan besteed zijn? Ik zeg: ja.
Maar ik zeg ook: Andere ontwikkelaars zijn welkom om in ieder geval dit aspect van Starfieldals model te nemen
Wat andere studio’s niet moeten kopiëren:Hoe inconsistent Starfield is als het op physics aankomt. Aan de ene kant zijn er echt indrukwekkende interacties tussen honderden biljartballen Aan de andere kant loopt het spel ver achter op de concurrentie als het gaat om vernietigingseffecten en reacties van NPC’s.
Starfield is geëvolueerd sinds de “emmer op het hoofd”-dagen van Skyrim en vestigt nieuwe records, vooral in de gewichtloze ruimte. Tegelijkertijd heeft het echter hetzelfde probleem dat het op zoveel gebieden een van Bethesda’s zwakkere titels maakt:Het maakt zijn grote potentieel niet volledig waar.
