Patch 1.5 brengt nieuwe inhoud en verbeteringen voor de gameplay en open wereld. Maar hoe goed speelt het populaire rollenspel na meer dan een jaar na de release? En zijn de veranderingen genoeg om opnieuw de Platinum Award te winnen?
Een shot op het natte asfalt. Voorbijgangers vluchten in paniek. Een nerveuze bestuurder trapt het gaspedaal in om te ontsnappen en crasht een paar meter verderop. Een burger trekt plotseling een pistool en schiet me van achteren in de rug. Aan de overkant staan omstanders te gapen met paraplu’s in de hand.
Welkom in Nachtstad na patch 1.5!
De nieuwste update voor Cyberpunk 2077 is er eindelijk na lang wachten, en naast de gebruikelijke bug fixes, komt hij ook met tal van quality-of-life verbeteringen en optimalisaties voor de open wereld en gameplay.
Maar hoeveel impact heeft de nieuwe patch op de spelervaring? Merk je echt een verschil met de vorige versies? En kan de role-playing game na meer dan een jaar eindelijk de Platinum Award terugwinnen?
Dat is precies wat ik me afvroeg en voor deze post-test speelde ik de campagne van Cyberpunk 2077 opnieuw door tot de finale. Na ongeveer 30 uur met patch 1.5, heb ik nu ook de antwoorden.
Inhoudsopgave
Night City voelt eindelijk goed
Als ik een winnaar van Patch 1.5 zou moeten kiezen, dan zou dat voor mij veruit de Open Wereld zijn: Want eindelijk voelt Night City zoals ik het van een metropool verwacht. Er is een levendige drukte op straat, NPC’s verdwijnen niet meer vlak voor mijn ogen zoals bij Copperfield, en ik merk niet meer zo veel tweelingen op. Voorbijgangers veranderen nu ook vaker van gespreksonderwerp, en als ik voorbijloop heb ik niet meer het gevoel dat ik meerdere keren op hetzelfde gesprek stuit.
Als er donkere wolken over Night City rollen, sta ik zelfs even stil. Mensen lopen echt met paraplu’s door de straten. Ja, ik weet het. Het is eigenlijk maar een klein ding, maar een heerlijk sfeervol ding!
Terwijl ik verbaasd door de straten loop, wordt er plotseling een schot gelost met mijn geliefde Skippy-pistool – geheel onbedoeld, natuurlijk. Wat volgt is pure chaos. De meeste NPC’s gaan op de hielen zitten om zoveel mogelijk afstand van me te nemen. Andere burgers daarentegen nemen zelf het geweer ter hand en stormen doodgemoedereerd op mij af. Het is alleen jammer dat ze niet echt een kans maken tegen mij.
Met mijn schot, heb ik zelfs een automobilist in paniek gebracht. In plaats van op het groene licht te wachten, drukte hij het gaspedaal in, haalde andere weggebruikers in, slipte in zijn haast en veroorzaakte een verwoestend ongeval waarbij zijn passagier om het leven kwam. Phew, dat was echt stom om te doen.
Toch is er iets positiefs aan dit voorval: Night City voelt door alle vernieuwingen veel geloofwaardiger en tegelijk ook gevaarlijker aan. De menigte is niet langer slechts een decor, maar een levend deel van de stad dat reageert op mijn handelingen en me soms zelfs uitdaagt. Dit verbetert niet alleen de spelervaring, maar geeft ook vorm aan het karakter van Night City en ik zie nu veel duidelijker welke stemming deze stad eigenlijk op mij probeert over te brengen.
De discussie over Cyberpunk 2077
We zijn ons ervan bewust dat deze nieuwe test waarschijnlijk weer tot discussies over onze oorspronkelijke rating zal leiden. Wij hebben dit reeds op verschillende plaatsen besproken en vatten het hier nogmaals voor u samen:
- Ja, het was een vergissing om een beoordeling te geven op basis van de pre-release versie. We hadden er niet op moeten vertrouwen dat onze grotendeels probleemloze doorbraak voorbeeldig was. En nee, we vinden het ook niet leuk om een spel te devalueren meteen nadat we het getest hebben.
- We blijven achter onze beoordeling staan, omdat we vinden dat onze Cyberpunk review het begrijpelijk beargumenteert voor de meerderheid van onze gemeenschap. Anders zouden ze Cyberpunk 2077, ondanks alle problemen, niet met een ruime marge hebben uitgeroepen tot de beste game van 2020.
- CD Projekt heeft nochtans veel fouten gemaakt en staat bij ons in de schuld. Enerzijds met Cyberpunk zelf, en anderzijds in het verbeteren van de interne structuren en werkomstandigheden, zodat er in toekomstige projecten geen knelpunten ontstaan. Dat de studio niet gewoon zo door kan gaan na Cyberpunk 2077.
Hail to the AI
Mijn AI-tegenstanders reageren nu ook veel beter. Ze gedragen zich veel dynamischer in gevechten en schietpartijen en passen zich beter aan de actuele situatie aan. Als mijn vijanden niet langer veilig zijn in hun dekking, herpositioneren ze zich. Dan moet ik, op mijn beurt, bewegen om een vrije schietbaan te krijgen.
Andere AI-vijanden daarentegen benaderen de gevechten veel agressiever, omsingelen me en achtervolgen me consequenter als ik me terugtrek. Als vijandelijke NPC’s mij uit hun ooghoeken zien terwijl ik sluip, blijven ze niet langer roerloos staan, zoals voorheen, maar gaan ze tot op de bodem van de zaak. Ik kan dit ook in mijn voordeel gebruiken tijdens mijn sluipmissies om individuele vijanden los te maken van de groep en ze stiekem om de hoek te brengen.
Volle snelheid door Night City
Een persoonlijk hoogtepunt van Patch 1.5 voor mij is het verbeterde rijsysteem. Ik had nooit gedacht dat ik dit zou zeggen, maar: rijden in Cyberpunk 2077 is nu hartstikke leuk – en dat zonder mods!
Het voelt niet meer alsof ik deelneem aan de zeepkistencompetitie van klasse 6b met een zelfgemaakte kar. In plaats daarvan heb ik veel meer controle over de auto en de motor.
Eindelijk kan ik door de straten van Night City cruisen en driften zonder drie lantaarnpalen en vijf onschuldige omstanders omver te rijden. En als ik ooit de afslag mis, gaat het remmen en keren veel soepeler.
Een belangrijke verandering voor mijn gameplay: Terwijl ik vroeger mijn toevlucht nam tot fast travel points om niet met de oncontroleerbare blikken dozen te maken te krijgen, maak ik nu zelfs vrijwillig een paar extra rondjes door de verschillende stadswijken.
Ik heb het gevoel dat ik de Night City op een heel andere manier kan beleven als ik nieuwe plaatsen ontdek of gewoon de drukte op straat gadesla als ik voorbij rijd. Praktisch: dankzij de dubbele opdracht kan ik nu ook op elk moment spontaan beslissen of ik met WASD of met de pijltjestoetsen wil besturen.
Het leven kan zo simpel zijn
Je weet wanneer je – ding ding – op een belangrijke missie – drrrrring – bent en niet echt de zenuwen hebt voor – bum bum be dum – iets anders, maar een of andere fixer – rrrrriiiiiiiiiing – blijft je maar bellen in het midden van het?! Wat veel spelers de stuipen op het lijf heeft gejaagd, is nu eindelijk verleden tijd: je kunt de oproepen van je fixer gewoon weigeren als het je op dat moment niet uitkomt!
Maar maak je geen zorgen, je zult niets missen. Het gesprek wordt gewoon overgeslagen en je krijgt gewoon een sms met de details van het optreden. Dit maakt het leven in Night City zo veel aangenamer. Net als vele andere kleine veranderingen die al zo lang hadden moeten plaatsvinden.
Eindelijk kan ik V’s kapsel veranderen als ik de knalrode vlecht niet meer mooi vind. Eindelijk is er een knop om te lopen, zodat ik niet altijd op de hielen van mijn metgezellen hoef te trappen. Eindelijk, heb ik een beter overzicht op de kaart.
Veel van de verbeteringen in de kwaliteit van het leven die met patch 1.5 in het spel zijn gekomen, zijn kleine features die fans van Cyberpunk 2077 al sinds de release willen hebben. Ze maken het spel zo veel ronder en intuïtiever. Waarom mag ik nu pas overnachten bij mijn partner River Ward, terwijl hij me al een jaar geleden gevraagd heeft bij hem in te trekken? Nu kan ik eindelijk wakker worden naast mijn romantische partners, meer met ze kletsen aan de telefoon of zelfs Judy’s oma sms’en.
Deze veranderingen vervangen geen volledige romance DLC, maar Cyberpunk 2077 speelt nu zoals ik het eigenlijk verwacht had van de release versie. Al de nieuwe functies breiden het spel niet uit, ze veranderen het niet fundamenteel. Maar ze verfijnen het wel.
Wanneer water realistisch reageert op geweervuur, wanneer douchen of koffie drinken me buffs geven, of wanneer ik V’s flat kan verbouwen, verlies ik me steeds verder in de wereld. Misschien ben ik een beetje geobsedeerd door details, maar dat soort dingen zijn voor mij cruciaal voor een goede en geloofwaardige sfeer.
Spring cleaning in Cyberpunk 2077
Een andere verandering springt bijzonder snel in het oog – nou, eigenlijk niet meer, want iemand heeft Night City goed opgeruimd. Er liggen niet meer zoveel overbodige buitvoorwerpen rondslingeren die afleiden van de actie.
Vooral in de hoofdsequenties van het verhaal loop ik soms door gebieden waar ik nauwelijks iets kan oppikken. Voor mijn reeds getrainde Loot Hunter oog, was dit in het begin een grote aanpassing. Achteraf gezien, ben ik blij dat ik die beslissing genomen heb.
In plaats van steeds achter de groene en blauwe icoontjes aan te rennen en mijn zakken vol te proppen met nutteloze speelkaarten, condooms en stressballetjes, richt ik mijn volledige aandacht op de actie. En opnieuw valt het me op wat Cyberpunk 2077 zo fantastisch maakt. Die dialogen, de gezichtsuitdrukkingen van mijn gesprekspartners, de emoties, de enscenering.
Patch 1.5 slaagt er niet alleen in om de grote sterke punten van het rollenspel te onderstrepen, maar ook om ze nog eens extra in de schijnwerpers te zetten. De open wereld en de talrijke boeiende verhalen drukken de gameplay-kwesties meer dan op het moment van de release naar de achtergrond.
Degenen die hebben gewacht om Cyberpunk 2077 te spelen, kunnen nu veilig aan de slag. Het rollenspel heeft nog nooit zo goed aangevoeld als met Patch 1.5. Maar het is nog steeds niet genoeg voor de Platinum Award.
Waarom nog steeds geen 90?
We hebben de release versie met drie punten moeten devalueren vanwege plotstoppers en vervelende bugs. CD Projekt heeft met de afgelopen patches al goed werk geleverd en de ergste bugs verwijderd. Tijdens het spelen van patch 1.5 zijn we geen ernstige bugs tegengekomen in bijna 30 uur spelen.
Oude bekenden zoals zwevende wapens, lijken in yogaposities, ontbrekende geluidssporen of knipperfouten komen we toch telkens weer tegen en halen ons zo uit de anders zo diepe immersie. Patch 1.5 brengt ook nieuwe bugs. Enerzijds gaat het om kleinere fouten die kunnen worden verholpen door opnieuw op te starten – bijvoorbeeld wanneer de website van EZestate niet wordt weergegeven op de computer van V of wanneer de vrouwelijke V plotseling met een mannenstem spreekt nadat zij een flat heeft gekocht. Er werden ook grotere bugs opgemerkt op afzonderlijke testsystemen, wanneer het menu, de kaartweergave en het spel korte tijd heftige schokken vertoonden ondanks sterke hardware en het probleem niet kon worden opgelost.
Bovendien blijft de grootste kritiek op het rollenspel, die we in onze eerste test al aan de kaak stelden, nog steeds overeind. Hoewel patch 1.5 het basiskader van Cyberpunk 2077 met veel leuke kleine dingen opvult, de spelervaring afrondt en de sfeer aandikt, is er weinig gedaan aan het opgeblazen en ondoorzichtige loot- en crafting-systeem en blijven ook de moeilijkheidsgraden schommelen.
We hebben deze punten al overwogen in onze beoordeling en afwaardering na de Day One-patch, dus onze redenering blijft ongewijzigd.
Desalniettemin voelt de algehele spelervaring van de PC-versie veel ronder aan na patch 1.5. Cyberpunk 2077 is gewoon nog steeds geen technisch foutloos spel – en dat moet het wel zijn als het de Platinum Award wil terugverdienen. Om de genoemde redenen waarderen wij het rollenspel met één punt op en komen wij uit op een algemene waardering van 89 punten.
Deze update was een belangrijke en juiste stap voor CD Projekt. Er moeten echter meer veranderingen en bug fixes volgen totdat we Cyberpunk 2077’s platina status weer erkennen.
Editorial conclusion
Ik was eigenlijk niet van plan om Cyberpunk 2077 uit te spelen tot de eerste grote content DLC. Maar patch 1.5 maakte me nieuwsgierig en voor ik het wist: Bam, weer 30 uur geïnvesteerd in het spel. En wat een sfeervolle uren waren dat!
Nog nooit heeft de reis door Nachtstad zo goed gevoeld. Ik zou niet zo ver willen gaan om te zeggen dat de veranderingen reden genoeg zijn voor een tweede run-through. Maar voor degenen die tot nu toe hebben gewacht, is dit het perfecte moment om te beginnen. Vind ik het een schande dat Cyberpunk 2077 bij de release niet in deze staat is uitgebracht? Ja, absoluut! Maar eerst en vooral ben ik blij dat de ontwikkelaars echt hebben geluisterd naar de feedback en verzoeken van spelers en ons meer dan een jaar na de release een volledig nieuwe spelervaring hebben gegeven.
Het gaat zo veel vlotter wanneer ik vervelende oproepen gewoon kan weigeren, wanneer ik mijn bestemming meteen op de kaart kan terugvinden en wanneer ik in de stad flats kan huren en niet meer de hele stad door moet rijden om bij mijn opslagplaats te geraken. Omdat snel reizen nu taboe is, voelt het nieuwe rijsysteem daar veel te goed voor! Night City voelt ook minder aan als een statisch decor en toont karakter met de vernieuwde mensenmassa.
Patch 1.5 laat de grote krachten van Cyberpunk 2077 weer in nieuwe glorie schitteren. De bekende kritiek op de gameplay en vervelende bugs blijft echter voor een groot deel bestaan. CD Projekt heeft nog een hoop werk voor de boeg. Maar met deze update hebben ze laten zien dat ze de goede kant op gaan. Ik kijk uit naar toekomstige patches en DLC’s. Tot die tijd zal ik waarschijnlijk nog 50 uur doorbrengen met Cyberpunk 2077 1.5.
