Met FIFA 23 komt deze week de laatste FIFA aller tijden uit – en het ziet er fantastisch uit op de PC. Maar kan het ook qua gameplay overtuigen?
Daar is hij dan, de laatste FIFA van EA Sports. FIFA 23 betekent het einde van een bijna dertig jaar durend tijdperk dat in 1993 begon met FIFA International Soccer op de Super Nintendo, Mega Drive & Co. Het einde is natuurlijk niet, want de serie stagneert al jaren en moest daarom vorig jaar met 69 ratingpunten de slechtste GlobalESportNews notering in de seriegeschiedenis incasseren. EA en FIFA vochten tevergeefs over de kosten van de merknaam, en daarom zal EA”s volgende voetbalspel de ietwat hobbelige naam EA Sports FC dragen.
Het is zeker een vreemd gevoel voor de langjarige fans van de serie – zeker als de licentieverlenende wereldvoetbalbond FIFA zoals aangekondigd een eigen FIFA-game gaat uitgeven. Dus, niet alleen onder deze bijzondere omstandigheden, zou het wenselijk zijn dat EA”s laatste FIFA ons opnieuw echt kan prikkelen, zodat we de serie in goede herinnering houden. En wij PC-spelers kunnen ons in ieder geval verheugen op een hoop verbeteringen ten opzichte van het spel van vorig jaar.
Inhoudsopgave
FIFA wordt eindelijk mooi
De grootste en belangrijkste verbetering voor ons is dat we het niet meer zonder alle functies van de PlayStation 5- en Xbox Series-versies hoeven te doen. Eindelijk is de PC op gelijke hoogte en FIFA 23 ziet er op de PC mijlenver beter uit dan twaalf maanden geleden.
Ik kan het je meteen vertellen: Tijdens mijn eerste wedstrijd viel mijn kaak herhaaldelijk open. Vooral op een grote ultrawide monitor vuurt FIFA 23 grafisch een waar spektakel af. Spelers, stadions en de hele presentatie eromheen zijn duidelijk gedetailleerder geworden, al ziet FIFA 23 er op screenshots niet merkbaar beter uit dan zijn voorganger.
De echte ster is Hypermotion 2: deze technologie vervangt de klassieke motion capturing, was eerder voorbehouden aan de next-gen consoles en viert nu zijn debuut op de PC. Ik zal u de technische details besparen – wat veel belangrijker is, is hoe goed het geheel werkt.
Dankzij Hypermotion bewegen spelers merkbaar realistischer over het veld. Of het nu gaat om rennen, tackelen of de bal ontvangen – in vergelijking met FIFA 22 zien alle animaties er soepeler uit en gaan ze naadloos in elkaar over. Dit geldt overigens niet alleen voor de speler met de bal. Onze verdedigers doen hun handen achter hun rug voor de voorzet van de vijand om handbal te voorkomen, of draaien hun rug naar de aanvaller voordat ze schieten. Dergelijke details ontbraken tot nu toe en dragen nu merkbaar bij aan de onderdompeling.
Hoewel sommige animatiefasen er nog steeds vrij onnatuurlijk uitzien, bijvoorbeeld wanneer je bij een snelle speler van lopen naar sprinten overschakelt. Maar er zijn geen echt grote opvallende kenmerken meer zoals in voorgaande jaren. Als je bijvoorbeeld een dodelijke pass achter de verdediging van de tegenstander speelt, draaien de verdedigers niet meer allemaal tegelijk rond met dezelfde animatie.
Naast de geweldige animaties is er nog een ster – het veld zelf! Het veld is niet langer volledig vlak en lijkt op een groen tapijt, maar er zijn nu echte, bewegende grassprieten. Je ziet ze niet in het loopspel, maar wel in de slow-motion sequenties. Maar wat je altijd ziet: Een harde tackle laat vaak groeven of kluiten aarde achter die pas bij het laatste fluitsignaal verdwijnen. Dit klinkt misschien nogal onspectaculair als je het leest, maar ik weet zeker dat de grasmat en het “schademodel” je zullen opvallen als je het spel zelf speelt.
Of kijk gewoon naar deze wedstrijd met mijn VfL Wolfsburg uit de carrièremodus.
FIFA blijft FIFA
Hypermotion heeft ook een directe invloed op de spelervaring:Tenminste in offline wedstrijden bevordert de technologie een aanzienlijklangzamere en methodischere spelervaring. Slimme passes, tactische beslissingen en positionering van je spelers spelen een veel grotere rol. Drie passen vooruit denken klinkt uitdagend, maar loont nu.
Drie passen vooruit denken klinkt uitdagend, maar loont nu.
Hoewel je FIFA door het vertraagde tempo eigenlijk weer een voetbalsimulatie mag noemen, stuit het deels op dezelfde problemen die Konami”s eFootball al parten speelden.Spelers lijken nu vaak wat traag en stijf in de heupen, waardoor dribbelen met de linker controller stick zelden tot succes leidt.
Zelfs een kleine technicus als Josip Brekalo, wiens sterke punten zeker zijn behendigheid en reactiesnelheid zijn, speelt meer als verdediger Alexander Madlung … nadat zijn carrière is beëindigd. Oké, misschien is het niet zo erg. Maar door de meer realistische animaties lijkt het vaak alsof alle spelers plotseling een merkbare draaicirkel hebben en door teer waden.
In FIFA”s populairste speltype Ultimate Team (FUT)
wordt daarentegen een heel ander beeld geschetst: hier ligt de snelheid duidelijk hoger, wat vooral te maken heeft met de teamsamenstelling van onze vijanden. In FIFA 23 is snelheid opnieuw de belangrijkste eigenschap om succesvol uit een wedstrijd te komen. En dit komt ook terug in de spelervaring, want hier komt mijn onbemindegevoel van een arcadekickweer naar boven. De tegenstanders rennen op je af als door een tarantula gestoken, want pressing met deze tot topsnelheid getrimde sprinters blijkt weer eens een te effectief middel. Zelfs als je erin slaagt de bal van hun voeten te stelen, voel je je niet veilig. Vaak belandt de bal weer in de handen van de snellere speler door vreemde mini-rebounding, waar ik in vorige delen van de serie vaak gek van werd. Ik moet op dit punt zeggen dat ik absoluut geen beginner ben: ik win zonder problemen wedstrijden tegen de AI op de moeilijkheidsgraad World Class en ook in Ultimate Team bereik ik jaar na jaar de Elite Division. Maar dat kan alleen als ik buig voor de meta-game en mijn team inpak met bliksemsnelle spelers met sterke dribbelvaardigheden. Diegenen die eerder FUT hebben gespeeld zullen zich meteen thuis voelen. Er wordt gedribbeld, getruukt en natuurlijk weer veel gelopen, korte passes zijn aan de orde van de dag en worden vaak bekroond met een dodelijke pass in de loop van de spits – alleen mooier dan ooit tevoren Zoals elk jaar heeft FIFA een paar nieuwe toevoegingen aan boord, waarvan sommige verborgen zijn achter mooie namen en bedoeld zijn om variatie toe te voegen aan de vertrouwde spelervaring. De meest besproken nieuwe toevoeging in de aanloop naar het spel was de Power Shot, waarmee je de bal met maximale kracht in het doel kunt slaan. De toepassing is in theorie eenvoudig: houd RB + LB (Xbox pad) of L1+R1 (PlayStation pad) ingedrukt, laad je schot op en richt het op het doel – en de bal glijdt in het net. Okay, zo eenvoudig is het toch niet: Het krachtige schot kost tijd en ruimte, plus je moet handmatig de gewenste richting instellen. Gewoon ruwweg in de gewenste hoek mikken, zoals bij normale schoten, is niet van toepassing. Als je te lang laadt, gestoord wordt door de tegenstander of gewoon slecht mikt, kan het schot de tribune in gaan. Maar als het risico loont en je een echte kraker in het net slaat, is de vreugde groot en krijg je zelfs de schietsnelheid te zien in de daaropvolgende herhaling.
Mijn sterkste speler in mijn Ultimate Team tijdens de test was Toni Kroos, die ik uit een van de gratis pakketten kon halen. Na de positieve indrukken van het offline spel, hoopte ik deze speler van wereldklasse te kunnen gebruiken als spelverdeler en gangmaker op het middenveld. Na een handvol wedstrijden kon ik dit echter al afschaffen – met 53 snelheid is hij gewoonte traag in de meeste spelsituaties, niet competitief en letterlijk een last voor mijn teamTwee spannende gameplay verbeteringen
J
De beste vernieuwing voor mij zijn echter de herziene standaardsituaties, die aanzienlijk zijn vereenvoudigd. Met de linker stick bepaal je de baan van de bal bij corners en vrije trappen, met de rechter stick pas je die verder aan. Zo kun je nu intuïtief ballen afsnijden of gevoelig over de muur lobben, wat serieveteranen aangenaam doet denken aan de onschuldige begindagen van FIFA.
Het onhandige ronddraaien van de rechter stick als de speler gaat schieten is eindelijk overbodig. Sancties zijn ook veel gemakkelijker met het nieuwe systeem. De nieuwe normen zijn een echte hit bij mij.
Wat gebeurt er in career mode & Co?
Wat me echter niet overtuigt, zijn de veranderingen aan de carrièremodus: hoewel EA hier enkele frisse functies biedt, hebben ze geen grote impact op de vertrouwde gameplay. Dat we nu niet alleen onze eigen manager kunnen creëren, maar ook in de huid kunnen kruipen van Kloppo, Pep en andere succesvolle coaches is leuk – maar heeft uiteindelijk geen effect op het spel.
De andere vernieuwingen, zoals extra cutscenes of overdrachtsanalyses, zijn ook niet de beste zaak van de wereld. De eerste sla ik sowieso over, nadat ik ze verschillende keren heb gezien, en de laatste hebben weinig te maken met een analyse: Als je beter had onderhandeld, had je twee miljoen meer kunnen krijgen voor de verkoop van Max Kruse! – Bedankt voor de feedback.
Alleen despeelbare momenten
zijn echt een geweldige toevoeging: Hier hoef je niet meer hele spellen uit te spelen, maar alleen enkele sleutelscènes zoals gevaarlijke aanvallen of standaardsituaties. Als je snel vooruit wilt met je carrière, maar niet elk spel meteen wilt laten simuleren, vind je hier een zeer de moeite waard alternatief
In de andere modi zoals Pro Clubs, FUT en Volta (straatvoetbal) kun je met een vergrootglas op zoek naar de opvallende vernieuwingen. Ultimate Team biedt nu momenten, dat zijn kleine uitdagingen die in een paar seconden worden voltooid. Soms moet je een vrije trap nemen, soms moet je een tegenaanval afweren of de bal vijf keer passen. Nou, ja.
Verder heeft FIFA het aantal vrouwen in het spel verhoogd
: Net als in het echte leven zijn er nu vrouwelijke scheidsrechters die mannenwedstrijden begeleiden en veel nieuwe vrouwenteams met een licentie. Als je niet van vrouwenvoetbal houdt, kun je het gewoon negeren. Maar het feit dat vrouwenvoetbal nu een podium krijgt in zo”n succesvol spel, dat vooral bij het jongere publiek populair is, zie ik als een belangrijke stap in de goede richting.
Voor wie is FIFA 23 de moeite waard?
FIFA 23 is, ondanks alle kritiek, momenteel de beste voetbalgame op de PC: Je krijgt een enorm pakket met tientallen spelmodi, gelicenseerde spelers en clubs en, eindelijk, weer eens echt mooie graphics. Bovendien is de rotsvaste gameplay-kern van de versie van vorig jaar sterk verbeterd, ook al is die nog niet helemaal geperfectioneerd. Maar als het gaat om realisme op het veld heeft EA nu Konami ingehaald, wat weliswaar ook te maken heeft met het gebrek aan vorm van eFootball.
Zoals reeds vermeld, geldt dit natuurlijk alleen voor offline modes zoals Career. Ultimate Team blijft Ultimate Team. Hier draait alles, zoals altijd, om snelheid en snelle spelers. En net als in voorgaande jaren is dePay2Win factoroverduidelijk: Als je wilt, kun je hier honderden of duizenden euro”s investeren in pakketten om de kans te krijgen om topspelers als Mbappé of legendes als Gerd Müller voor je team op te stellen, die qua spel een enorm verschil maken.
Hoewel het mogelijk is om Ultimate Team succesvol te spelen zonder inzet van echt geld, hebben degenen die naar de creditcard grijpen in ieder geval voordelen. Zelfs als je alleen onbruikbare spelers krijgt (zoals Toni Kroos), kun je ze voor munten verkopen op de transfermarkt en dan de opbrengst gebruiken om de sterren te halen. Spelen tegen pay2win teams kan frustrerend zijn en verleidelijk om zelf naar je portemonnee te grijpen. Wees je daar altijd van bewust. Of negeer FIFA Ultimate Team helemaal.
FIFA 23 levert ook zonder de controversiële modus een echt vet voetbalpakket. En in tegenstelling tot de NBA 2K-serie zijn er buiten de FUT geen rating-relevante microtransacties, daarom devalueren we het totaalpakket slechts met 5 punten.
Wie toch elk jaar koopt, kan dat met FIFA 23 zonder aarzelen doen. Zelfs voor fans van de carrièremodus en dergelijke is de overstap naar de nieuwste versie eindelijk weer de moeite waard, want de sprong naar next-gen technologie maakt de basisgameplay merkbaar realistischer. Buiten het veld kun je echter geen baanbrekende innovaties verwachten. Maar ergens zou het vreemd zijn als uitgerekend de laatste FIFA ons hier zou hebben verrast.
Conclusie van de redacteur
Aan de ene kant, als een lange tijd pro-evolutie voetbal fanboy (niet eFootball!), ben ik helemaal weggeblazen door FIFA 23. Het speelt eindelijk zoals je als voetbalpurist wilt. Langzamer, tactischer, realistischer. Maar dat geldt alleen voor de offline modus.In Ultimate Team gaat de actie weer veel sneller. Ja, dat heeft ook zijn charme en is best leuk. En het is waarschijnlijk precies wat veel van FIFA 23”s miljoenen FUT spelers willen – gewoon een frisse start van het nieuwe seizoen van dezelfde trading card madness.
Ik moet toegeven dat ik het principe van Ultimate Team geweldig vind. Het opbouwen van een sterk team van sympathieke spelers over de maanden heen blijft in theorie een cool idee, als het dit jaar niet weer ontaardde in een arcadische Pay2Win rip-off. In mijn dromen wil ik graag een Ultimate Team met dezelfde tactische gameplay als de offline modi en zonder microtransacties. Naïef? Ik? Waar heb je dat vandaan?
FIFA 23 levert dus wat te verwachten was: een chique, enorm uitgebreide, volwassen gameplay, maar ook een gebrek aan vernieuwing, die op zijn best is als je met vrienden op de bank speelt. En die je maandenlang kan vermaken, zelfs als je Ultimate Team volledig negeert. Niet meer, maar ook niet minder.
