10.5 C
Berlijn
zaterdag, november 2, 2024
Home Final Fantasy Final Fantasy 16: een modern sprookje

Final Fantasy 16: een modern sprookje

0
174

Er zijn maar weinig series rollenspellen die hun spelers zo boeien als Final Fantasy. De JRPG-serie, ooit gelanceerd door Square, heeft zichzelf in de loop der jaren steeds opnieuw uitgevonden, maar heeft altijd epische verhalen verteld

Final Fantasy 16 is geen uitzondering, maar blijft trouw aan zichzelf in de ontwikkeling en blijft het pad volgen dat ontwikkelaar Square Enix al met Final Fantasy 15 was ingeslagen. Desondanks zijn er talloze toespelingen gedurende de hele speelduur, zoals herinneringen aan vervlogen tijden.

Gemarkeerd door vuur

Final Fantasy 16 begint bombastischer dan ooit. Spelers krijgen de controle over Phoenix, een wezen dat in deze wereld bekend staat als Eikon en al in eerdere Final Fantasy-games als summon bestond. Na een meer dan indrukwekkende confrontatie tussen de vogel van de wedergeboorte en Ifrit, een andere Eikon, verandert het decor in Clive Rosfield, een huurling in dienst van Sanbrequ, een van de grootmachten in de wereld van Final Fantasy 16.

In principe kan het spel gemakkelijk worden beschreven als Game of Thrones Light, want er zijn overal intriges en strijdende machten. Eerst maken we echter een tijdsprong en leren we het achtergrondverhaal van onze held en zijn familie. Clive zelf maakt deel uit van de heersende familie van Rosaria, maar hij wordt overschaduwd door zijn jongere broer Joschua, omdat hij in tegenstelling tot hem door Phoenix is gekozen tot Dominant, de naam die wordt gegeven aan de dragers van de Eikons.

Hij wordt dan ook kil behandeld door zijn moeder, die alleen oog heeft voor de tweede telg van de adellijke familie. Maar hoewel Clive niet de vermogens van een Dominant bezit, is hij wel “aangeraakt” door de Feniks, wat betekent dat hij de vermogens kan gebruiken. Maar daarover later meer.

Even later gaan Clive, zijn vader en Joschua samen met een legioen soldaten op weg naar de Phoenix Poort, want er lijkt weer een oorlog aan te komen en ze willen van tevoren een bepaald ritueel houden. Maar voordat dit gebeurt, worden de troepen aangevallen door Sanbrequ’s soldaten en Clive’s vader en vrienden worden gedood. Alleen Joshua overleeft omdat hij kan transformeren in de Feniks. Maar de vreugde hierover duurt maar een paar momenten, want hij wordt geconfronteerd met Ifrit, een andere Eikon, en sterft kort daarna. Clive zweert verwoest wraak, maar verliest al snel het bewustzijn en wordt als slaaf meegenomen door de soldaten van de vijand.

Vanaf dat moment ontvouwt zich een wraakepos, waarin Clive herhaaldelijk tegen zijn grenzen aanloopt en deze moet overwinnen om achter de gebeurtenissen van die noodlottige dag te komen.

Fantasy ontmoet de Middeleeuwen

Fans van de oude school zullen meteen herkennen dat Square Enix een beetje in zijn eigen verleden heeft gegraven, zowel visueel als inhoudelijk. Veel elementen doen denken aan Final Fantasy I tot en met IV, ook al komt de gameplay zelf overeen met veel jongere games. Er is bijvoorbeeld een hereniging met de kristallen, die een grote en belangrijke rol speelden in eerdere titels van de serie.

De setting van het bewegen in een middeleeuws aandoende wereld heeft meer gemeen met de eerdere Final Fantasy-games dan met bijvoorbeeld Seven, Eight, 13 of 15. Helaas biedt het nieuwste deel van de serie niet per se een open spelwereld; in plaats daarvan bewegen de spelers zich in gemarkeerde gebieden, die zeer uitgestrekt zijn, maar toch instanced overkomen. Op de wereldkaart worden individuele gebieden slechts weergegeven als punten die via een menu kunnen worden geselecteerd en betreden. Sommige mensen zullen dit nogal storend vinden.

.. en veel racisme & onderdrukking

Wat echter genadeloos in het gezicht van de spelers wordt geduwd, is het thema van racisme en onderdrukking. Clive zelf werd in het spel als slaaf ingelijfd in het leger van Sanbrequs, deels omdat hij daarvoor magische krachten kan gebruiken. Mensen zoals hij worden gewoonlijk dragers genoemd en worden door de maatschappij als tweederangsburgers beschouwd. Ze zwoegen als slaven, worden gebruikt in werkkampen of moeten als soldaten ten strijde trekken. Door de aard van hoe Clive als personage functioneert, zijn confrontaties met verantwoordelijke mensen onvermijdelijk en staan ze soms centraal in het verhaal.