Ragnarok komt dichterbij, althans als DLC voor Assassin’s Creed Valhalla. En voor velen roept dit de grote vraag op: Wil ik dit kopen? Wat krijg ik precies voor mijn geld? Brengt Dawn of Ragnarok meer variatie voor Assassins met een open wereld-obsessie of vooral meer van hetzelfde?
We hebben de grote add-on nog niet zelf kunnen uitproberen, maar ondertussen hebben we achter gesloten deuren al een goed uur gameplay gezien en weten we al heel wat over het verhaal, het nieuwe gebied enzovoort. Op basis hiervan kunnen we al een vrij nauwkeurige inschatting maken van welke soorten spelers het zouden moeten grijpen – en wie het beter met rust kan laten.
Wat is Dawn of Ragnarok?
Dawn of Ragnarok is een grote DLC of addon waarvoor je het basisspel moet bezitten.
Samengevat: In de DLC reis je niet als de Vikingmoordenaar Eivor, maar als de Noorse godheid Odin. Je reist door een compleet nieuw gebied, Svartalfheim, de mystieke wereld van de dwergen.
De DLC maakt geen deel uit van de Season Pass voor het tweede inhoudsjaar, dus je zult het apart moeten kopen. 40 euro, zegt het prijskaartje. Hiervoor kun je de addon op elk moment starten, je hoeft Eivor’s verhaal niet te hebben voltooid – wat duidelijk laat zien hoe duidelijk Odin’s avontuur gescheiden is van de andere gebeurtenissen in Valhalla.
- In kale cijfers: 20 uur nieuw verhaal, minstens 35 uur activiteit als je echt alles wilt doorspitten en verzamelen.
- Nieuw gebied: Svartalfheim belooft een leuke afwisseling te worden van Engeland en Noorwegen met zijn vuur-en-ijzenthema.
- Nieuw verhaal: Odins zoektocht naar zijn zoon Baldur voert je door het dwergenrijk, dat is binnengevallen door Muspelheimers.
-
Nieuwe gameplay-elementen: Odin heeft magische gaven, hanteert een speciaal type wapen (de Atgeir, een dolkspeer) en kan zichzelf bewijzen in een Valkyrie-arena. Daar maak je opzettelijk je eigen leven moeilijker door te pochen, om er beter van te worden.
Hier in de video krijg je een vrij goed overzicht:
Wat biedt de DLC niet?
Wat we tot nu toe weten over Dawn of Ragnarok doet ons niet echt geloven in een revolutie in de gameplay. Eerder het tegenovergestelde. Odin bestuurt niet alleen als Eivor, maar gedraagt zich ook zo, ietwat pompeus en altijd in voor een plagerige kwinkslag.
Tot nu toe hebben we alleen humanoïde tegenstanders gezien, die er indrukwekkend uitzien met hun lava-huid, maar toch op dezelfde manier vechten als menselijke vijanden. Behalve dat ze vuurballen gooien in plaats van stof of stenen. Misschien verschijnen er nog een paar indrukwekkende beesten die een speciale tactiek vereisen – dat zou de afwisseling zeker vergroten.
Je hebt geen invloed op het verhaal van Odin, je mag wel antwoorden kiezen in gesprekken – maar volgens Ubisoft is dit slechts een persoonlijk tintje van jouw kant. Er zijn dus geen morele dilemma’s en beslissingen zoals in het hoofdspel.
Voor wie is Dawn of Ragnarok de moeite waard en voor wie niet?
Of de aanschaf van DLC voor jou de moeite waard is, hangt vooral af van je relatie tot Valhalla. Met welke uitspraak kunt u zich identificeren?
“Ik had 100 uur plezier met Valhalla!” Je schrijft je in voor elk nieuw evenement, bent zeer gemotiveerd om alle vraagtekens in de open wereld te verkennen en je verzamelwoede is zelfs na het 39ste vliegende papiertje nog niet bevredigd. Voor u is Dawn of Ragnarok zeker welkom vers voer dat u nog vele uren bezig zal houden.
“Ik hou van de mythologische delen van Origin en Odyssey”. Het hele verhaal over de mysterieuze Isu fascineert je? Kun je niet genoeg krijgen van goden en mythische werelden? Heb je God of War al gespeeld? Dan zal Dawn of Ragnarok perfect in je collectie passen. Waarom zijn we zo gefascineerd door de wereld van de Vikingen?
“Ik vond Valhalla goed en ik hoop dat de DLC veel vernieuwingen zal brengen”: Als je verwacht dat Dawn of Ragnarok de gameplay volledig zal veranderen en je van je sokken zal blazen met hopen nieuwe dingen, dan zal je waarschijnlijk teleurgesteld zijn. Wat we tot nu toe hebben gezien is eigenlijk meer van hetzelfde, alleen met een nieuwe (nogal chique) laag verf. Nieuwe wapens en vaardigheden zijn zeker cool voor de eerste paar uur, maar ze doorbreken niet de eeuwige Valhalla-lus van verkennen, verzamelen, sluipen, vechten. Je moet zelf beslissen of dat genoeg variatie is voor jou.
“Ik verliet Valhalla na 20 uur omdat ik me verveelde”: Als de aantrekkingskracht van Valhalla je tot nu toe niet heeft gegrepen, dan hoef je geen 40 euro neer te tellen voor een DLC waarin de setting nieuw is maar je hetzelfde doet als in de hoofdgame. Alleen als Odin in plaats van Eivor. Zelfs een goed idee als de Valkyrie Arena zal dat niet veranderen.
“I didn’t like Valhalla”: We hoeven niet echt te vermelden dat de DLC dan zeker niet voor jou is, toch?
Als je er niet helemaal van overtuigd bent dat Dawn of Ragnarok je zal bevallen, wacht dan op onze DLC test. Dan kunnen we je op z’n laatst precies vertellen hoe leuk Odins nieuwe avontuur is – en of er nog spannende verrassingen op je wachten die Ubisoft tot nu toe verborgen heeft gehouden.
Voordeel van de redacteur
Na de gameplay presentatie van Dawn of Ragnarok was ik nogal gedesillusioneerd. En toch was het zo goed begonnen! Als een stream begint met de (fantastische stem) van Wardruna-zanger Einar Selvik, kan het alleen maar fenomenaal zijn. En ik vind het basisidee achter de DLC ook geweldig; ik hou van Noorse mythologie en heb inmiddels geaccepteerd dat Assassin’s Creed nu voor de helft een fantasie-avontuur is.
Het fantastische God of War ligt me echter nog vers in het geheugen en vergeleken daarmee lijkt de DLC bijna tam – hoewel de Aesir en Jötun volgens de saga’s nogal wat actie te bieden hadden! Op de een of andere manier kan ik niet overweg met deze pluizige basisstemming van Walhalla. Nog minder als het om Odin’s verhaal gaat. Maar goed, dat is een kwestie van smaak.
Ik kan me voorstellen dat het nieuwe verhaal motiverend is en dat de Valkyrie Arena bij velen in goede aarde zal vallen. Maar ik hoop op meer dan alleen een paar leuke ideeën uit een 35 uur durende DLC. Hopelijk zit er meer in dit pakket dan er in de demo leek te zitten. Maar ik blijf sceptisch voor nu.
