Ubisoft heeft eindelijk echte gameplay getoond van Assassin’s Creed Mirage. Onze expert zegt: Dit kan echt goed worden als de ontwikkelaars drie bouwplaatsen aanpakken
U kunt uit de eerste gameplay trailer opmaken wat Assassin’s Creed Mirage wil zijn: een verjaardag van de allereerste Assassin’s Creed, een technische zwanenzang voor het Odyssey, Origins en Valhalla tijdperk voordat Ubisoft de komende jaren het volgende grote hoofdstuk van zijn meest succesvolle franchise opent met Codename Red en Witch.
Geen wonder dat vooraf het gerucht ging dat Mirage eigenlijk was bedacht als een Valhalla add-on, waarin je het nevenpersonage Basim bestuurt in plaats van het hoofdpersonage Eivor. Maar wie maalt er om de roddels van gisteren, Mirage komt in oktober 2023 uit als stand-alone game: als huurmoordenaar Basim verken ik het vroegmiddeleeuwse Bagdad en moord ik me een weg door rijen mensen die hun ruwe lot zeker verdiend hebben.
En zelfs als iemand die van de role-playing-heavy Odyssey hield, moet ik zeggen: deze terugkeer naar oude AC-deugden is tot nu toe echt iets om te zien. Maar juist vanwege deze grote back to the roots aankondiging hoop ik dat Ubisoft de volgende drie stunts uithaalt.
1. Laat de acrobatiek niet alleen voor de show zijn
In de gameplay trailer presenteert Basim zich als een mobiel wonderkind, springend over stedelijke ravijnen zoals vroeger, duikend over obstakels, slingerend langs dwarsbalken. Maar als je goed oplet in de video: Ubisoft laat geen echte parkour zien, maar slechts een paar trucjes die zelfs de acrobatische zandzakken Eivor, Bayek, Alexios en Kassandra grotendeels in hun mouw hadden:
En dat is belangrijk omdat parkour in Odyssey, Valhalla en Origins expliciet op de achtergrond raakte, Ubisoft bevestigde mij destijds in een interview zelfs dat parkour er gewoon niet toe deed in zulke uitgestrekte landschappen. Het is dus geen wonder dat acrobatiekfans zoals ik de manoeuvres in de laatste Assassin’s Creed gewoonweg lame vonden – althans in vergelijking met vroeger: AC parkour bood altijd ofwel fabelachtige controle zoals in de allereerste delen of boterzachte animaties zoals in Unity.
Valhalla en co. hadden niets van dat alles. Of om het figuurlijk te illustreren:
Ik ben hoopvol maar ook sceptisch dat Assassin’s Creed Mirage hier echt een betere weg zal inslaan, juist omdat het ding technisch gezien geen sprong maar eerder een stap weg van Valhalla zal zijn. Die nieuwe polsstokhoogspringanimatie op minuut 00:30 in de trailer ziet er sexy uit, maar het is voor mij niet genoeg duidelijk bewijs dat parkour in Mirage weer echt leuk wordt. Maar hoop doet leven.
2. het stealth systeem is de kans!
Zozeer als fans zoals ik de eerste Assassin’s Creeds altijd verdoezelen, doet de bittere waarheid pijn: als stealth-game was Assassin’s Creed jarenlang voor de voeten. Zozeer voor de voeten dat pas het achtste (!) deel van de serie zelfs een eigen sluipknop kreeg!
Bovendien waren de gevechten zo weinig eisend eenvoudig dat stealth alleen om stijlredenen de moeite waard was – en moeilijkheidsgraden zijn er pas sinds Assassin’s Creed Origins (2017). Mirage zou de kans kunnen zijn om een echt pakkende stealth-ervaring te bieden, vooral omdat Ubisoft hier geen role-playing game wil aanbieden, dus het hoeft me niet voor de gek te houden met een bouwvariant tussen Rambo en Ninja.
Natuurlijk is Mirage welkom om story modes aan te bieden voor iedereen die gewoon casual door wil rennen. Maar geef me alsjeblieft een knapperige moeilijkheidsgraad en een echte noodzaak om soms ook stil te zijn Het feit dat ik bewakers kan omkopen of mezelf kan camoufleren op banken is allemaal goed en wel, maar wat maakt het uit dat Basim, net als Eivor in Valhalla, hordes vijanden in zijn eentje platwalst?
De laatste game die hier echt risico’s nam was Assassin’s Creed Syndicate. En zelfs dat slechts in rudimentaire vorm. Maar hoop doet leven.
3. Vindt zijn weg terug naar oude verhaalgrootheid
In cynische momenten ben ik ervan overtuigd dat Ubisoft alle goede verhalenschrijvers allang heeft weggejaagd en het overgebleven ensemble het midden houdt tussen gênante hipster quest à la Far Cry 6 en de ergste cirkel van de verhalenhel: de lore-afdeling van Rainbow Six: Siege. Maar ik weet dat dat niet waar is.
Ik weet dat er altijd echt goed geschreven accenten in elke Ubisoft-game zitten die teruggrijpen naar de gloriedagen van weleer toen Ubi studio’s echt goede verhalen konden vertellen in Far Cry, Assassin’s Creed, Prince of Persia en dergelijke.
En als eerbetoon aan het verleden zou Mirage een kans zijn om dat nieuw leven in te blazen! Met Basim hebben de devs alvast dat ene personage uit Valhalla gepakt dat meer dan de karakterdiepte van een zak soep had. Aan de andere kant was hij daar ook een ingewikkelde bedrieger, dus ik weet niet zeker hoe hij als sympathiek hoofdpersonage moet functioneren.
Maar dat is precies het soort spanning dat ruimte biedt voor spannende storytelling! Ubisoft zou weer eens een echt goed, gefocust verhaal kunnen vertellen dat niet verstrikt raakt in een enorme open wereld. En per slot van rekening sterft de hoop het laatst.
