Back 4 Blood in review: De co-op shooter heeft een groot probleem

0
557

Back 4 Blood blaast de oude Left 4 Dead co-op formule nieuw leven in met nieuwe ideeën. Maar voor elke goede aanpak komt een slechte.

Dertien jaar geleden was de videospelletjeswereld een andere plek. Zombies overspoelden de industrie nog niet bij dozijnen en de formule van een Left 4 Dead was vers en onuitgegeven. Maar in één opzicht lijkt het verleden op het heden: Goede co-op shooters zijn nog steeds schaars

En dat is waar Back 4 Blood om de hoek komt kijken, van dezelfde ontwikkelaars als de populaire zombieshooter: Turtle Rock Studios. Nadat de eerste poging om de oude tijden te doen herleven met Evolve mislukte door een hebzuchtig DLC concept, probeert de studio het nu opnieuw met Back 4 Blood.

Of de vernieuwingen van de quasi-successor het oude Left 4 Dead-gevoel naar het jaar 2021 brengen of dat Turtle Rock slechts halfslachtig de co-op niche bedient die andere ontwikkelaars schandelijk verwaarlozen, daar kun je in de test achter komen.


Het hart: Co-op campagne

Je moet met vier spelers zijn om volledig van Back 4 Blood te kunnen genieten. Er is geen optie om in slechts twee of drie te wedijveren. Lege plaatsen zijn altijd gevuld met andere spelers of bots.

Voor je het spel begint, heb je de keuze tussen drie moeilijkheidsgraden: rekruut, veteraan en nachtmerrie. Zelfs als je in het begin faalt, zelfs in veteranenmodus, moet je proberen bij te blijven en beter te coördineren. Omdat op Recruit, het typische Left 4 Dead gevoel nog niet naar boven komt. Er is nauwelijks sprake van teamwork, de verschillende soorten zombies vormen niet echt een bedreiging en doorschieten is voldoende om de volgende saferoom te bereiken.

De situatie is echter anders op Veteraan. Zelfs op gemiddelde moeilijkheidsgraad word je sneller weggevaagd dan je zombie-epidemie kunt zeggen, als je niet met je team samenwerkt. Zowel tekst- als voicechat zijn hiervoor beschikbaar.

De weinige locaties die nu beschikbaar zijn, zijn behoorlijk respectabel. Gebieden zijn prachtig geënsceneerd en gruwelijk versierd. Het is alleen jammer dat sommige scènes vaker gerecycleerd worden.” src=”https://www.global-esports.news/wp-content/uploads/2021/10/The-few-locations-that-are-currently-available-are-impressive.-Areas-are-beautifully-staged-and-gruesomely-decorated-scaled.jpg” width=”2048″ height=”1152″ /☻

Wie neemt welk wapen om munitietekort te voorkomen? Welke combinatie van de beschikbare karakters met hun individuele bekwaamheden is de juiste voor onze groep? Wie koopt welke speciale uitrusting om uitgeschakelde spelers weer tot leven te wekken of kamers met waardevolle buit te openen?

Maar eens je akkoord bent, ben je klaar om te gaan. In het begin zul je niet bang zijn voor de gewone zombies, omdat ze individueel geen gevaar vormen en zonder aarzeling kunnen worden uitgeschakeld in een gevecht van dichtbij. Maar als je een hele horde tegenkomt, zijn de rollen omgedraaid. Het wordt nog gevaarlijker als speciale zombies zoals de Tallboy erbij komen. De speciale varianten hebben individuele kenmerken die u, als speler, in het oog moet houden. We stellen ze aan u voor in onze fotogalerij:

Het belangrijkste onderdeel is echter je kaartenpakket, dat elke speler voor de ronde moet samenstellen, zodat het bij zijn speelstijl past. Dit is hoe het werkt: Voordat je een nieuw spel begint, kun je in het menu of in de hub kiezen om een deck van twaalf kaarten samen te stellen voor de verschillende spelmodi. De volgorde van de kaarten is doorslaggevend: de kaarten worden u voor elk spel voorgelegd in de volgorde die u hebt bepaald.

Het kaartsysteem is het enige punt in Back 4 Blood dat de motivatie op lange termijn bevordert, en daarom verdient het lof. Aan de ene kant maken de kaarten je merkbaar sterker, en aan de andere kant kun je je deck samenstellen naar jouw speelstijl.

Als je graag met mêlee-wapens in de frontlinie speelt, zijn er bepaalde kaarten die deze speelstijl bevorderen. Als je bijvoorbeeld het mes kiest en dat combineert met de mogelijkheid om gezondheid te regenereren door middel van mêlee-aanvallen, ontstaat er een merkbaar andere dynamiek. Het is juist deze tactische diepgang die zorgt voor het aangename gevoel in je maag dat je al kent van de quasi-voorgangers.


Ondanks deze goede benaderingen, lijkt de campagne van Back 4 Blood uit de tijd. Je baant je een weg door afzonderlijke zombiegroepen totdat je op een plek komt waar je bijvoorbeeld een schakelaar indrukt om een pad vrij te maken. Dit zal ervoor zorgen dat je een horde waarschuwt. Als je ze verslagen hebt, ga je meestal verder langs het pad tot je een saferoom bereikt.


Hoewel er uitzonderingen zijn, zoals het vinden van een afgehakte hand om een deurcode te breken of het vernietigen van nesten, zijn de verschillen in gameplay marginaal. Er zijn maar een paar missie-onderdelen die er bovenuit steken. Om hordes zombies af te leiden van andere overlevenden, moet je naar een bar gaan en een jukebox aanzetten. Je schiet je dan een weg door de massa’s vijanden op het geluid van “Black Betty”. Back 4 Blood had veel vaker dit soort missies moeten hebben.

De campagne is verdeeld in vier aktes. Deze zijn op hun beurt weer onderverdeeld in afzonderlijke missies. Helaas is er nog een minpunt: de afzonderlijke missies zijn nooit bijzonder lang of uitgebreid, maar worden in latere aktes wel gerecycleerd – en dat in een campagne die in zes tot tien uur kan worden voltooid. Dit is vooral wrang als je bedenkt dat Back 4 Blood een 60-euro titel is voor de volle prijs.

Als je langzaam en voorzichtig te werk gaat, kan dit je helpen, vooral op hogere moeilijkheidsniveaus. Als je daarentegen wild schiet in het gebied, zul je veel zombies opjagen.
Als je langzaam en voorzichtig te werk gaat, kan dit je helpen, vooral op hogere moeilijkheidsniveaus. Als je daarentegen wild schiet in het gebied, zul je veel zombies opjagen.

Solospelers kijken in de buis

De verschillende reinigers hebben nuttige eigenschappen. Een goed samengestelde groep kan menige gevaarlijke situatie oplossen.” src=”https://www.global-esports.news/wp-content/uploads/2021/10/The-different-cleaners-bring-useful-skills.-A-well-put-together-group-can-defuse-many-a-dangerous-situation.jpg” width=”1920″ height=”1080″ /☻

De “intelligentie” van je computergestuurde strijdmakkers maakt je het leven nog moeilijker. Ze zijn zo nutteloos dat je je afvraagt waarom je ze als solospeler überhaupt mee moet slepen. De AI-collega’s komen vaak vast te zitten in hoeken of schieten wild in muren en plafonds als er zombies achter hen zitten. Maar ze gebruiken tenminste hun speciale vaardigheden op gezette tijden, zoals het uitdelen van munitie. Dat maakt ze tenminste een beetje minder nutteloos.

Zoals verwacht is iedereen die op zoek is naar een aangrijpend verhaal bij Back 4 Blood aan het verkeerde adres. De raamvertelling kan als volgt worden samengevat: Explosies gegarneerd met een hoop “coole” gezegdes en een paar irrelevante dialogen als toetje. Dit wordt je verteld in zeldzame cutscenes en monoloogfragmenten van individuele personages tijdens een missie.

Het vervelende is dat het spel wel meer verhaal bevat. Maar je komt er alleen achter als je de campagne een paar keer speelt met verschillende personages. Een dichtere verhaallijn zou Back 4 Blood veel beter hebben gedaan.

Turtle Rock Studios heeft talent voor het creëren van sombere landschappen in veel gebieden. Deze met vlees bedekte containerhaven is maar één voorbeeld.” src=”https://www.global-esports.news/wp-content/uploads/2021/10/Turtle-Rock-Studios-demonstrates-a-flair-for-creating-a-dark-scenery-in-many-areas-scaled.jpg” width=”2048″ height=”1152″ /☻

Een te wilde mix van verschillende design elementen

Turtle Rock probeert de nogal saaie gameplay op te vrolijken met verschillende benaderingen, maar slaagt er niet in de gameplay-elementen op een verstandige manier op elkaar af te stemmen.

Er is onder andere een loot mechanic zoals in Destiny met uitrusting in verschillende kwaliteitsniveaus. Je kunt wapens en hulpstukken vinden of kopen in de Saferoom. Maar waarom kun je de hulpstukken niet van je wapen afhalen en moet je alle hulpstukken weggooien als je van wapen wisselt? Bovendien verlies je je uitrusting als je te vaak sterft en moet je opnieuw beginnen. Dit maakt zeldzame vondsten veel minder interessant en weerhoudt je ervan een arsenaal samen te stellen.

Een ander element dat je niet zou verwachten in een spel als Back 4 Blood zijn de rogue-lite mechanics. Als je te vaak sterft, begin je niet bij het begin, maar de checkpoints liggen te ver uit elkaar, vooral op hogere moeilijkheidsgraden.

(de Exploder (links) is een van de sterkere vijandtypes. Je moet altijd genoeg afstand houden, zodat je niet onder de giftige ingewanden komt.
(de Exploder (links) is een van de sterkere vijandtypes. Je moet altijd genoeg afstand houden, zodat je niet onder de giftige ingewanden komt.

Zoals gebruikelijk in Rogue-lites (in tegenstelling tot Rogue-likes), is echter niet al je vooruitgang weg. Voor elke missie die je voltooit, krijg je punten die je kunt gebruiken om skins, graffiti en – nog belangrijker – kaarten voor je deck te kopen.

Missie-items en buit zijn niet altijd op dezelfde plaatsen verborgen in Back 4 Blood, maar dit heeft slechts een marginaal effect op de gameplay. Veel belangrijker zijn de “Corruption Cards” die voor elke missie willekeurig worden gekozen. Deze zorgen bijvoorbeeld voor gepantserde vijanden, meer vallen die de hordes wegjagen, of het verschijnen van speciale zombiesoorten.

Aan de ene kant is dit een geweldige aanpak om spelers de campagne te laten herspelen, maar aan de andere kant breekt het met de rogue-lite elementen in het spel. Als je de pech hebt om meerdere kaarten tegelijk te trekken, wat de moeilijkheidsgraad exponentieel verhoogt, kan het snel oneerlijk en chaotisch worden.

Als je de halve act opnieuw moet spelen vanwege de Corruption kaarten, is dat demotiverend, vooral op de hogere moeilijkheidsgraden. Bovendien verlies je je arsenaal aan gekochte wapens en begin je opnieuw met de basistypes.

Dat brengt je direct bij het volgende probleem: hoe de hoge moeilijkheidsgraad tot stand komt. In plaats van de unieke zombiesoorten moeilijker te maken, zodat ze meer tactiek en interactie vereisen, gooi je gewoon drie of vier van deze zombies in de huidige arena. Als je ook de Corruption kaart hebt getrokken, die vijanden bepantsert, voelen vijanden zich al snel als kogelsponzen

Teamwork staat groot geschreven in Back 4 Blood. Vooral op hogere moeilijkheidsgraden, moet je altijd samenwerken en goed coördineren.” src=”https://www.global-esports.news/wp-content/uploads/2021/10/Teamwork-is-a-top-priority-in-Back-4-Blood.-Especially-on-higher-levels-of-difficulty-scaled.jpg” width=”2048″ height=”1152″ /☻

Multiplayer is een gemiste kans

De PvP mode “Swarm” is even saai. Je neemt het tegen elkaar op in twee teams van vier spelers op kaarten die bekend zijn uit de campagne. Er wordt willekeurig gekozen welk team als eerste de zombies of de zogenaamde opruimers in het spel zal overnemen. De winnaar na drie ronden is het team dat het langst overleeft.

Helaas zijn de kaarten te klein om tactisch te kunnen handelen. Als je de rol van een grote zombie op je neemt, kunnen de tegenstanders hem normaal gesproken direct uitschakelen. Over het algemeen lijkt de zwermmodus niet zo geavanceerd als de Versus-modus uit Left 4 Dead. Een campagne met door spelers bestuurde tegenstanders is immers tot op de dag van vandaag iets bijzonders.

Het is daarom des te verrassender dat dit speltype niet is opgenomen in Back 4 Blood, ook al hebben de ontwikkelaars in veel opzichten hun voorbeeld genomen aan de quasi-voorganger. Naast de Versus-mode heeft Left 4 Dead 2 nog twee andere multiplayer-mode te bieden – Scavenge en Survival. Het is jammer dat Back 4 Blood twaalf jaar later beduidend zwakker overkomt.

Pictureske landschappen bedekt met ingewanden

Back 4 Blood slaagt erin om een griezelige sfeer op het scherm te toveren. Hoewel het niveau van detail niet overdreven hoog is, wordt dit goedgemaakt door de werkelijk prachtige lichtsfeer.

Velden, steden of riolen zien er samenhangend uit en zijn positief gruwelijk in hun decoratie. Ofwel door opzet, ofwel omdat je langs kwam met een bus rode verf. Het is des te spijtiger dat de locaties repetitief zijn en er niet veel van zijn.

Back 4 Blood bezuinigt alleen op de wezens die je in het hele spel bestrijdt: de gewone zombies. Er schijnen veel tweelingen te zijn onder de levende ondoden, want het ras is nogal klein geschreven. Toch biedt de geschiedenis van de popcultuur zoveel mooie voorbeelden van wat kan worden gedaan met het eenvoudige concept van de ondoden.
Verder is de gore factor verrassend laag voor een zombie spel. Bloed vloeit in grote hoeveelheden, maar je moet het doen zonder vliegende ledematen. Dat klinkt op het eerste gezicht niet zo dramatisch, maar vooral de hitfeedback zou er baat bij hebben. Aangezien ons wapenarsenaal toch wel wat meer puf kan gebruiken, zou dit een positief neveneffect zijn.

De lichtstemming draagt aanzienlijk bij tot de sfeer. Scènes als deze komen vaak voor in het spel en geven Back 4 Blood een griezelig gevoel.
De lichtstemming draagt aanzienlijk bij tot de sfeer. Scènes als deze komen vaak voor in het spel en geven Back 4 Blood een griezelig gevoel.

Op technisch gebied valt er op Back 4 Blood weinig aan te merken. Zelfs met grote hordes, daalde de FPS niet noemenswaardig. Ik heb ook nauwelijks bugs opgemerkt tijdens mijn hele speeltijd. Alleen in de tweede akte moest een missie opnieuw worden gestart omdat de laatste container in een bergingsmissie niet aan de helikopter kon worden bevestigd. Maar omdat al het andere soepel verliep, was dit draaglijk.

Crossplay tussen PC en consoles werkt feilloos tussen alle beschikbare platforms. Ik heb nooit last gehad van rubberbanding, vertragingen of andere problemen met verschillende andere spelers.


De edities in één oogopslag

Back 4 Blood biedt een Season Pass en drie verschillende edities voor de release. Om u te helpen het overzicht te behouden, leggen wij uit wat elke versie biedt.

Standaard 59,99 Euro

  • Basisspel
  • Skin Pack: Fort Hope Elite – Weapons

Deluxe 89,99 Euro

  • Basisspel
  • Skin Pack: Fort Hope Elite – Weapons
  • vier dagen vervroegde toegang tot Back 4 Blood
  • Annual pass: drie toekomstige downloadbare content met nieuw verhaal, speelbare karakters, speciale mutant besmet en meer

Ultimate 99.99 Euro

  • Basisspel
  • Skin Pack: Fort Hope Elite – Weapons
  • vier dagen vervroegde toegang tot Back 4 Blood
  • Annual pass: drie toekomstige downloadbare content met nieuw verhaal, speelbare karakters, speciale mutant besmet en meer
  • Skin Pack: 4 karakters (bewezen strijd)
  • extra in-game digitale items: zeldzame banners, wapenschilden, graffiti, titels

Jaarpas 39,99 Euro

  • drie nieuwe campagneverhalen
  • nieuwe speelbare karakters
  • new infected
  • “en nog veel meer “

Het verouderde financieringsmodel kan gevaarlijk zijn voor Back 4 Blood

De volle prijs vragen voor Back 4 Blood is al vrij moedig gezien de speelduur. Maar om daarbovenop nog content achter een Season Pass te stoppen is echt een bedenkelijke beslissing. Back 4 Blood had baat gehad bij veel meer inhoud, vooral bij de release. De concurrentie is al lang van dit model afgestapt en laat zien hoe het beter kan. Of het nu met een Battle Pass of cosmetische items is. Degenen die de Xbox Game Pass bezitten kunnen Back 4 Blood in ieder geval bij de release spelen zonder extra kosten.