InBlack Myth: Wukongis de aap dan wel los, maar ik kan me toch niet echt concentreren op mijn held. Het grootste deel van de tijd ben ik in paniek aan het ontwijken of wanhopig aan het pareren, terwijl bliksemsnelle bazenmoeiteloos om me heen lijken te dansen.
En als ik zeg bliksemsnel, dan meen ik dat ook. Je kunt de nieuwe gameplay het beste zelf bekijken:
Er zijn natuurlijk twee vragen die onder mijn nagels branden: Wordt Black Myth net zo’n badass Soulslike als zijn Japanse collega Sekiro? En hoe goed is de gameplay onder de mooie grafische motorkap?Game Science nodigde ons uit voor een evenement in Londen. Daar mochten we Black Myth: Wukong anderhalf uur spelen op een PC (met muis/toetsenbord en controller) en daarna vragen stellen. Het interview werd afgenomen in het Chinees en Engels met behulp van een tolk. De vlucht- en hotelkosten werden gedekt door de ontwikkelaar
Mag ik u meevragen naar de dans van de zielen?
Op het eerste gezicht lijkt Black Myth: Wukong een klassieke Souls-achtige Je hebt een gezondheids- en uithoudingsvermogenbalk, lichte en zware aanvallen en een blokkeer- en ontwijkstap. Je slaat op bij heiligdommen, waar je ook naar terugkeert als je sterft – uiteraard verlost van een paar grondstoffen, terwijl de vijanden weg van de eindbazen weer opstaan
Tot zover typisch voor het genre. Tijdens het spelen merk ik echter al snel een groot verschil: de standaardvijanden, die net als ik dierenkoppen op mensachtige lichamen dragen,zijn verrassend veerkrachtig De vossenmetgezellen en ravenpadvinders zijn hooguit een probleem in roedels (of zwermen?)
Dus met eenvoudige vijanden hoef je tenminste geen ingewikkelde choreografie te leren. Soms moet je vuurpijlen van een afstand blokkeren of op tijd ontwijken. Zelfs aan het begin van het spel verschijnt er elke 10 tot 15 minuten een nieuwe, grote vijand
Black Myth: Wukong voelt dus meer aan als eenBoss-Rush-Action-Adventuredan een typische Soulslike, waarin de levels een uitdaging op zich worden. Daarom zijn de ontwikkelaars huiverig om de term zelf te gebruiken
Aanval is de beste verdediging
Maar het is zeker geschikt voor de eindbazen. Hier komt het vechtsysteem pas echt tot zijn recht. In mijn lenige apengedaante draag ik alleen een staf, geen schildDaarom is pareren maar beperkt mogelijk– en helemaal niet gemakkelijk, want de eindbazen zijn meestal ongelooflijk snel en slaan met brute woede op me in
Als je perfect ontwijkt, verschijnt er kort een afbeelding van het personage op je laatste locatie om de baas af te leiden. Dan is het tijd om de baas te raken met alles wat je hebt.
Het combineren van snelle en zware aanvallen levert bijzonder effectieve combo’s op, maar je uithoudingsvermogen loopt ook constant terug. Hetzelfde geldt voor de gezondheidsbalk als je onvoorzichtig bent. Deze laatste wordt in elk geval gedeeltelijk aangevuld met een slok uit de pompoenfles die je hebt meegenomenDe snelle gevechten spelen verrassend soepel, zelfs met muis en toetsenbord, maar alles gaat veel soepeler met de controller.
Slag na slag
In de demo vocht ik binnen anderhalf uur tegen zes eindbazen, die allemaal hun eigen aanvalspatronen en valkuilen hadden. Bijvoorbeeld een reusachtige wolf die af en toe op het dak van een heiligdom klimt en zich dan met een bijzonder krachtige sprong op me laat vallen. Of een krijger met een wolfskop die een verbrandende lans  hanteert en me daarmee zowel vuurschade als lelijke snijwonden toebrengt.
De baas met de brandende lans is snel en wendbaar. Als je hem verslaat, kun je later zijn vorm stelen en tegen andere tegenstanders gebruiken)”” src=”https://www.global-esports.news/wp-content/uploads/2024/07/The-boss-with-the-flaming-scaled.jpg” width=”2048″ height=”1152″ /☻
Het ontwerp van de vijanden is, net als de spelwereld, geïnspireerd op China en de traditionele saga “Reis naar het Westen”. Naast beesten kom ik allerlei vreemde en fascinerende wezens tegen – bijvoorbeeld een extreem eng uitziende blauwe reuzenbaby of schijnbaar sluimerende monniken langs de kant van de weg, waaruit plotseling lange benige slangennekken tevoorschijn komen.
De ongeziene eindbaas blijkt ook een (akelig) hoogtepunt te zijn: de draak houdt zich schuil in een geheime grot, waar ik tijdens het verkennen bij toeval op stuit. Even later regent het bliksem en een machtige staart zwaait naar me. In eerste instantie lijkt het volkomen hopeloos om schade aan te richten, totdat ik de containers op zijn rug opmerk. Opmerking: Er zijn bepaalde timings, spreuken of staftechnieken voor elke tegenstander die het gevecht veel gemakkelijker maken
Hoe moeilijk zal Black Myth: Wukong zijn?
Aangezien Black Myth vaak in één adem wordt genoemd met games als Sekiro, was deze vraag voor mij natuurlijk extra belangrijk. Volgens de ontwikkelaar doet Black Myth in veel opzichten echter meer denken aan Jedi: Fallen Order dan aan Sekiro en biedt het meer een “soulslite”-ervaring die aan je eigen spelerstype kan worden aangepast:
Skills en transformaties zijn zo ontworpen dat je ze kunt gebruiken om aanvalspatronen van eindbazen te onderbreken. Als je passief bent en je terugtrekt, zijn gevechten vaak erg moeilijk. Maar als je agressief speelt en bijvoorbeeld de witte wol ontsteekt met behulp van de eerste eindbastransformatie, zul je het veel gemakkelijker hebben. Of je kunt de tijdspreuk gebruiken om hem kort te bevriezen.
Creativiteit moet ook worden benadrukt, mede omdat het hoofdpersonage zichzelf niet altijd even serieus neemt:
Hij die experimenteert, wint
Neem bijvoorbeeld de gemene elektrische draak. Ik kan zijn gebiedsaanvallen ontwijken door mijn staftechniek te veranderen. Net als in Nioh heb je verschillende optiesmet de staf, afhankelijk van je vechtstijl
Terwijl de gewone stijl gebaseerd is op een combinatie van snelle en zware aanvallen, is er ook een langzame en krachtige variant en een die meer defensief is. Die laatste gebruik ik om op mijn staf te klimmen en de grondaanvallen met een groot oppervlak te verzachten als ik op de knop druk die normaal voor de zware aanval is gereserveerd.
Addspells and transformations, die ik geleidelijk vrijspeel als ik eindbazen versla. Ik kan ze bijvoorbeeld gebruiken om een tegenstander midden in een aanval te bevriezen. Omdat de speciale vaardigheden een cooldown hebben, zijn strategie en timing vereist als je ze gebruikt
Dankzij de transformaties wordt mijn held zelf een vuurbladzwaaiende wolfman. Handig als ik het opneem tegen de reusachtige witte wolf, die gevoelig is voor vuurschade. Als ik erin slaag hem te laten verbranden, wordt het gevecht een stuk eenvoudiger.
Net als Elden Ring is de “Easy Mode” in Black Myth direct in de gameplay geïntegreerd Volgens de ontwikkelaars willen ze spelers motiveren om te experimenteren met speelstijlen en tactieken om het tegenstanders makkelijker te maken. Hardcore spelers kunnen het daarentegen ook heel puristisch aanpakken en zich alleen richten op perfecte dodges en elegante parries
Door eindbazen te verslaan, word je ook sterker en stijgt je apenheld in level. In verschillende vaardigheidsbomen kun je zijn staf verbeteren en uitbreiden, zijn aanvallen meer pit geven of zijn gezondheid en uithoudingsvermogen vergroten. Na verloop van tijd speel je ook nieuwe pantsers en bonussen vrij
Zoals een goodiebag
Black Myth heeft trouwens geen open wereld
Het is echter de bedoeling dat latere levels wat ruimer zijn dan het level dat ik heb gespeeld. Over het algemeen worden verkenning en ontdekking ook beloond in eenvoudige delen. Het is belangrijk voor de ontwikkelaar om dit altijd in ere te houden:
Ik kan dit bevestigen na mijn eerste speelsessie. Ik ben bijvoorbeeld een keer door een geheime poort achter een waterval naar de eerder genoemde geheime eindbaas gestruikeld. Er zijn onderweg ook schatkisten of materialen verborgen – soms zelfs met een twist. Ik wilde bijvoorbeeld een keer een bloem opgraven en trok prompt een vijand aan zijn “haar” uit de grond. O jee
Soms kun je vijanden ook omzeilen via alternatieve paden. En dan is er nog een vriendelijke oude man die me soms hulp aanbiedt. Voor een level met bijzonder veel vijandenverandert hij me in een kleine cicade Dit betekent dat ik gewoon langs alle monsters kan vliegen totdat mijn transformatiebalk leeg is. Volgens de ontwikkelaar komen er later meer situaties waarin ik met een andere gedaante om vijanden heen kan rennen
Mooi en duidelijker dan Elden Ring
Het maakt niet uit in welke hoek van een level ik terechtkom, ik blijf me verbazen. Want Black Myth: Wukong ziet er echt fantastisch uit dankzij de scherpe textures, veel details en realistische belichting
Als het licht door de boomtoppen op tempels valt, ik me een weg baan door een bamboebos of over smalle plankjes loop en mijn blik over met mist bedekte bergtoppen laat dwalen,Ik voel me echt getransporteerd naar het oude China
Dit wordt ook geholpen door de cutscenes begeleid door traditionele muziek en geluiden uit het Verre Oosten, die me introduceren bij eindbazen, maar ook vriendelijke ontmoetingen zoals die met de oude man die me helpt.
In tegenstelling tot Elden Ring en dergelijke, waar je het grootste deel van het verhaal moeizaam moet oppikken, is Black Myth bedoeld om een meer filmisch, duidelijk verhaal te bieden, aldus de ontwikkelaars in een interview:
Hoewel Black Myth: Wukong meer doet denken aan een action-adventure game, zal het ook role-playing elementen bevatten Bijvoorbeeld door beslissingen in de optionele zijmissies en het hoofdverhaal. Volgens de ontwikkelaars zul je echter geen grote veranderingen kunnen aanbrengen in de oorspronkelijke verhaallijn van “Journey to the West”.
Ik heb het nog niet kunnen zien of spelen. Het grootste deel van het sfeervolle, tot in de puntjes opgepoetste en extreem afgewerkt ogende deel dat de ontwikkelaars in Londen toonden, was vorig jaar al te zien op Gamescom.Het valt nog te bezien of de rest van de game dit deel, dat perfect geselecteerd en geoptimaliseerd was voor pers en co, kan bijbenen. Ik had graag zo kort voor de release andere delen van het spel gezien en uitgeprobeerd
Bovendien valt nog te bezienhoe goed het boss rush-principe Black Myth op de lange termijn kan volhouden Soulslikes gedijen ook goed bij het feit dat de wereld zelf zo gevaarlijk en gevarieerd is, waardoor ik constant voor nieuwe problemen en uitdagingen kom te staan. Omdat simpele vijanden hier zo weinig weerstand bieden, is het risico veel groter dat je er gewoon doorheen raast en veel laat liggen – of dat de stukken tussen de eindbazen een karwei wordenIn de demo werkt het tempo echter wel. Tot nu toe biedt Black Myth: Wukong een elegante en mooie bazenjacht met massale, leuke gevechten en veel potentieel voor meer. Als de rest van de game net zo overtuigend is bij de lancering voor PC en PS5 op 20 augustus 2024 (de versie voor Xbox Series komt iets later), kunnen niet alleen Souls-fans zich opmaken voor een hoogtepunt.
Oordeel redactie
Ik herinner me nog de eerste trailers voor Black Myth en hoe ik toen elke minuut nauwgezet analyseerde voor mijn preview. Kijk, je kunt transformeren! Je kunt jezelf genezen met een pompoenfles! En kijk eens naar deze combo en die spreuk! Veel ervan is uitgekomen, sommige zijn compleet anders. Maar het meest verrassende voor mij is zeker hoe gepolijst de demo eruitziet. De ontwikkelaars hebben hier absoluut niets aan het toeval willen overlaten. Black Myth ziet er niet alleen fantastisch uit, maar speelt ook ongelooflijk soepel. Elke ontwijkrol is perfect, elke stoot voelt krachtig aan.
Wat ik heb gezien en gespeeld is dus al overtuigend. Er zijn echter nog wat onbeantwoorde vragen. Ik ben vooral benieuwd naar het verhaal, de quests en de beslissingen, maar ook naar hoe latere eindbaasgevechten zullen aanvoelen als ik meer vaardigheden en technieken tot mijn beschikking heb. Zal dezelfde strategie altijd werken? Wordt het te makkelijk als je alles gebruikt? Of zullen er altijd nieuwe, creatieve oplossingen zijn die elke eindbaas op zijn eigen manier spannend en bijzonder maken?
Kijk jij uit naar Black Myth of ben je sceptisch over de actie-avonturengame uit China? Laat me je mening weten in de comments!