Met Medieval Dynasty heeft de Duitse uitgever Toplitz een echte meevaller gemaakt. De middeleeuwse wereld, de mooie visuals en de ongewone genrecombinatie sloegen aan bij gamers. Natuurlijk was het ietwat ongewone mengsel niet voor iedereen opwindend. Maar het was nog steeds genoeg om meer dan 21.000 positieve gebruikerswaarderingen te verdienen op Steam.
Daarmee is Medieval Dynasty het grootste succes van de Dynasty-reeks tot nu toe. Natuurlijk is het de bedoeling om op deze golf te blijven zwemmen. Daarom heeft Toplitz niet geaarzeld en wil het direct voortbouwen op het succes van Medieval Dynasty. Een van deze tie-ins heet Sengoku Dynasty en is gepland om in Early Access te gaan in het begin van 2023.
Als ’s werelds eerste tijdschrift konden we zelf zien hoeveel potentieel er in het nieuwe deel zit, net zoals we dat ooit met Medieval Dynasty deden. Wij hebben reeds enkele uren doorgebracht met het spelen van een zeer vroege versie van Sengoku Dynasty en waren niet de enigen.
Niet alleen? Dat is nieuw, want hoewel Sengoku Dynasty veel wil nabootsen van wat Medieval Dynasty speciaal maakt – wil het ook leren van gemiste kansen. Daarom, terwijl Sengoku Dynasty op het eerste gezicht een veilige gok lijkt, durft het veel meer te doen dan je zou denken.
Als ’s werelds eerste tijdschrift konden we zelf zien, zoals we ooit met Medieval Dynasty deden, hoeveel potentieel er in het nieuwe deel zit. We hebben al enkele uren een zeer vroege versie van Sengoku Dynasty gespeeld en we waren niet de enigen.
Niet alleen? Dat is nieuw, want Sengoku Dynasty wil veel herhalen van wat Medieval Dynasty onderscheidt – maar het wil ook leren van gemiste kansen. Daarom durft Sengoku Dynasty, hoewel het op het eerste gezicht een veilige gok lijkt, veel meer te doen dan je zou denken.
Een vertrouwd spelkader …
Maar laten we eerst met de basis beginnen. Want als je nog nooit een spel uit de Dynasty-reeks hebt gespeeld, moet je er zeker meer over te weten komen. De Dynasty-spellen van Toplitz hebben geen verhaallijn, noch bouwen ze op elkaar voort. Maar ze hebben allemaal hetzelfde spelkader en veranderen regelmatig van setting. Bovendien worden de spellen vaak parallel door verschillende teams ontwikkeld. Daarom voelt Medieval Dynasty, bijvoorbeeld, anders aan dan Farmer Dynasty. En Sengoku Dynasty is weer een compleet nieuw team.
In de kern gaat het altijd over een eenvoudig leven leiden en een dynastie stichten. Het dynastiegedeelte is meestal het minst leuke deel van het spel. Het gaat er veeleer om in de open werelden geschikte plaatsen te vinden waar wij ons zeer nuchtere leven kunnen leiden.
Er moet dus voedsel gegarandeerd worden, zodat we niet verhongeren. Bovendien willen we ook droog slapen en zo komen we vrij snel in een motivatiespiraal terecht, die we eigenlijk kennen van het bouwen van spelletjes. Er is zelfs een dorpsbestuur met burgers die zich met ons werk bezighouden. Beetje bij beetje groeit ons dorp. We ontsluiten nieuwe bouwprojecten en kunnen dan nieuw gereedschap, kleding of handelsgoederen produceren. Hoe meer tijd we hieraan besteden, hoe beter onze vaardigheden worden. Dus je kunt hier ook een beetje rollenspel verwachten.
Medieval Dynasty is al beschreven als een mengeling van survival, bouwspel, levenssimulatie en role-playing game. En het heeft ook een beetje van de landbouwsimulator. Tenminste als je veel tijd besteedt aan het planten en bewerken van velden.
Dit alles is nu ook een deel van de Sengoku Dynastie. U brengt dus het grootste deel van uw tijd door met uw leven, werkt aan nieuwe bouwprojecten en helpt hier en daar een paar buren met hun problemen. Je zult nooit een grote held worden, en je zult ook geen epische avonturen beleven. Daar zijn andere spelletjes voor. De Dynasty-reeks is bestemd voor mensen die zich graag verplaatsen in het gewone leven van iemand die in een heel andere tijd leeft of een heel andere roeping heeft.
.. Op een heel andere plaats
Een andere tijd, een ander beroep en als je Medieval Dynasty hebt gespeeld nu ook een heel andere plaats. Want Sengoku blijft in de Middeleeuwen, maar deze keer brengt het ons naar Japan. En zoals de naam sommige deskundigen zal vertellen, gaat het naar het Sengoku tijdperk. Dit verwijst naar een tijdperk in de late Middeleeuwen van Japan, waarin er (opnieuw) onenigheid was over wie er eigenlijk mocht regeren in Japan en wie niet. Diezelfde periode vormt onder meer de historische achtergrond van Shogun 2: Total War – wat zelden een goed teken voor vrede is.
Een neveneffect was de invoering van een systeem van landgoederen. Zo ontstonden de samoerai en de boeren als sociale rollen. Dit is precies waar Sengoku Dynasty om de hoek komt kijken. Ons personage wil ontsnappen aan de onderdrukking van de samurai en gaat op zoek naar het legendarische koninkrijk van de boeren. Hier wil hij een nieuw leven voor zichzelf opbouwen. De open wereld van Sengoku Dynasty is een paradijs, vooral visueel.
Omdat in tegenstelling tot de Middeleeuwse Dynastie, hier niet alleen weiden, bossen of velden te zien zijn. Net als voorheen vertrouwt de Dynasty-serie op hoogwaardige visuals, die dankzij de gevarieerde omgevingen van Japan een stuk beter tot hun recht komen. Hier kunnen we ons niet alleen vergapen aan een uitgestrekte kuststrook, maar ook aan wondermooie roze kersenbloesems die door de wind door de omgeving worden gedragen. Mooi!
Ook de weerseffecten bevielen ons bijzonder goed. Tijdens onze speelsessie werd onder meer een onweersbui boven zee gepresenteerd, waarbij de bliksem dynamisch wordt opgewekt en overal kan inslaan. Dit zag er eigenlijk zeer indrukwekkend uit.
Net als bij de Middeleeuwse Dynastie verliest Sengoku echter iets van zijn visuele kracht als het gaat om de weergave van mensen en dieren. Hoewel ze er ook prachtig uitzien, bewegen ze niet bijzonder levensecht en vertonen ze nauwelijks een spier. Hun gedrag lijkt ook op geen enkel moment natuurlijk.
De animaties van Sengoku Dynasty zijn echter nog lang niet af. Het spel heeft nog veel ontwikkelingstijd voor de boeg en met name de bewegingssequenties moeten nog worden geoptimaliseerd. Niets wat we op dit gebied hebben gezien, wordt als definitief beschouwd. Maar als we een voorbeeld nemen aan Medieval Dynasty, moet je nooit, maar dan ook nooit, het soort animatievariëteit verwachten dat we hebben gezien in open-wereldspellen van veel grotere uitgevers. Verwacht dus geen Red Dead Redemption 2 in het feodale Japan.
Er is groot nieuws …
Nu, natuurlijk, zou men kunnen snuiven en zijn handen op zijn heupen zetten en misprijzend roepen: Wacht eens even! Dat klinkt echt als de Middeleeuwse Dynastie, alleen draagt mijn boer nu een kimono in plaats van een linnen hemd en oogst hij rijst in plaats van tarwe! En ze hebben gedeeltelijk gelijk. Maar slechts gedeeltelijk. Toplitz benadrukt in een gesprek dat de Dynasty-spellen niet bedoeld zijn als asset-flips waarbij graphics simpelweg worden uitgewisseld.
En inderdaad, er zijn ook enkele vernieuwingen in de Sengoku Dynastie die er in de Middeleeuwse Dynastie niet waren. Tenminste niet vanaf het begin. De uitgever leert tenslotte ook en neemt de feedback van de spelers ter harte. Vooral voor Medieval Dynasty was er herhaaldelijk de roep om multiplayer. Huizen bouwen en graanschuren vullen is immers nog leuker met z’n tweeën.
Daarom vertrouwt
Sengoku Dynasty van meet af aan op multiplayer. We hebben dit ook kunnen uitproberen. Twee van ons dwaalden door het startgebied en terwijl één van ons quests verzamelde bij de plaatselijke bevolking, was de ander bezig met het verzamelen van grondstoffen. De taakverdeling werkt goed. Aangezien het spel is gemaakt met multiplayer in het achterhoofd, zijn er zelfs functies die alleen voor multiplayer zijn bedoeld.
Deze omvatten speciale bouwprojecten die alleen met de hulp van andere spelers echt kunnen worden voltooid. In het startgebied kunnen we bijvoorbeeld een brug over een rivier bouwen, mits alle benodigde grondstoffen zijn aangevoerd. En dat duurt veel te lang alleen.
Er is ook de mogelijkheid om deel te nemen aan gesprekken in tweetallen. Maar veel staat hier nog in de kinderschoenen. Er is bijvoorbeeld nog geen handelsmenu tussen twee echte mensen. Om grondstoffen te ruilen, moesten we het gewenste materiaal nog steeds op de grond gooien, zodat iemand het kon oprapen. Maar zoals ik al zei, deze versie is allesbehalve af.
Naast de multiplayer zou Sengoku Dynasty ook meer verhalen moeten brengen, zijn verhaal strakker moeten vertellen en een echt gevechtssysteem moeten brengen. Gevechten waren nooit gepland in Medieval Dynasty, maar toen kwamen er toch bandieten. Alleen speelt het navenant houterig. Sengoku wil zo’n belangrijke traditie als zwaardvechten met de katana niet negeren. Maar we kunnen nog niet zeggen of het systeem werkt. In de huidige versie was er alleen de mogelijkheid om met speren op hazen of herten te jagen. En dat was nog steeds heel lastig te controleren.
.. En veel kleine veranderingen
Maar het zijn niet alleen deze grote vernieuwingen die Sengoku Dynasty onderscheiden van zijn broers en zussen. Vooral als je Medieval Dynasty kent, zul je een paar veranderingen opmerken. Dit zijn meestal vrij kleine aanpassingen, maar ze hebben wel een vrij groot effect op hoe Sengoku Dynasty aanvoelt. Sommige van deze veranderingen hebben bijvoorbeeld tot doel de gameplay iets minder omslachtig te maken of zelfs te vereenvoudigen.
Drinken is niet meer nodig. Dus je kunt niet meer bij elke rivier je keel nat maken. Dat hoeft ook niet. Honger bestaat nog steeds en bepaalt hoe snel ons leven en ons uithoudingsvermogen regenereren. Als je iets wilt drinken, kun je drankjes als sake maken, maar die hebben een buffereffect en zijn er niet om ons voor uitdroging te behoeden.
Bovendien is het gewicht van de voorwerpen afgeschaft. In de Middeleeuwse Dynastie was het in het begin een hele klus om een huis te bouwen. Juist omdat vijf boomstammen vaak genoeg waren om ons in een slakkentempo over de kaart te laten kruipen. In Sengoku Dynasty, zijn er in plaats daarvan inventarisplaatsen. Een boomstam, bijvoorbeeld, neemt een hele doos in beslag, terwijl kleine hulpmiddelen zoals takken ook kunnen worden gestapeld.
Interessant is dat Sengoku Dynasty ook de voorkeur lijkt te geven aan het achtervolgingsperspectief. Tenminste, toen wij speelden, konden we alleen vanuit dit perspectief de wereld verkennen, bomen omhakken en huizen bouwen. Een van de redenen hiervoor is waarschijnlijk het geplande gevechtssysteem, dat veel gemakkelijker te ontwikkelen is vanuit het schouderaanzicht dan close combat vanuit het eerste-persoonsperspectief. Het moet echter mogelijk zijn om tussen beide perspectieven te schakelen. Of dit ook zal gelden voor de gevechten is nog onduidelijk.
Het behouden van het evenwicht
Hoewel grote vernieuwingen zoals het gevechtssysteem, de multiplayer en de over het algemeen meer exotische omgeving zeer welkom zijn, hebben we het nog steeds moeilijk om de kleine veranderingen te evalueren. Omdat de Sengoku Dynastie hier wel eens een probleem zou kunnen hebben. Tenminste, we zien het gevaar ervan.
Hoewel vereenvoudigingen zoals niet drinken en het wegvallen van gewicht heel begrijpelijk zijn, voelt Sengoku Dynasty hierdoor ook veel meer aan als een typisch overlevingsspel zoals de vele anderen die er zijn. Alles gaat een beetje sneller, alles voelt minder realistisch aan. Dit hoeft helemaal niet erg te zijn, voor sommige mensen was Medieval Dynasty eigenlijk veel te omslachtig en zelf ergerde ik me vaak aan de zware boomstammen.
Maar tot op zekere hoogte was dat ook de identiteit van het spel en er waren goede manieren om dergelijke ergernissen op een realistische manier te omzeilen. Als boomstammen te zwaar voor ons waren, moesten we een paard kopen. We kunnen na deze korte tijd nog niet zeggen of dergelijke veranderingen Sengoku Dynasty echt iets doen verliezen van wat Medieval Dynasty zo interessant maakte. Maar het is een mogelijkheid.
Natuurlijk zullen de ontwikkelaars voor de release nog veel aan de balans werken, en op sommige gebieden was Sengoku Dynasty al uitgebreider dan Medieval Dynasty. Hier bestaan de huizen uit nog meer afzonderlijke delen en zelfs het meubilair van de huizen moet afzonderlijk worden gebouwd.
Eens kijken hoe goed Sengoku Dynasty uiteindelijk de balans weet te vinden tussen simplisme en realisme en of de reis naar Japan evenveel mensen kan boeien als zijn voorganger deed.
Editor’s Verdict
Ik ben erg benieuwd wat er van de Sengoku Dynastie terecht zal komen. Zelfs met Medieval Dynasty, was ik opgewonden. Ik zag toen meteen de aantrekkingskracht van die titel, en als groot liefhebber van middeleeuwse markten vind ik het altijd leuk om door mooi ontworpen dorpjes te lopen waar de dingen op een oude manier worden gedaan. Een van de dingen die ik leuk vond aan Medieval Dynasty was hoe realistisch alles hier aanvoelde, hoe granulair de werkstappen waren zodat het voelde als echt werk en je een beetje kon leren over de echte processen. Vooral vergeleken met andere overlevingsspellen. Tegelijkertijd was ik ook iemand die zich behoorlijk ergerde aan sommige van de tekortkomingen. Bijvoorbeeld, hoe lang het duurde om een heel jaar in het spel te doorlopen.
De Dynasty-spellen zijn altijd een beetje, nou ja, ruw rond de randen. Vooral als het gaat om de simulatie van levende wezens. Ze zien er mooi uit, maar barsten niet echt van het leven. Ik vermoed dat het zeer vergelijkbaar zal zijn met Sengoku Dynasty. Het is nog steeds erg moeilijk te zeggen of de balans goed is. Of de onvolkomenheden en de hakerige animaties de overhand zullen krijgen, of dat er oprechte fascinatie voor het leven van de Japanse boeren in de late Middeleeuwen zal ontstaan. Of de gevechten werken is ook volstrekt onduidelijk. Maar hé, Medieval Dynasty was tijdens mijn eerste speelsessie ook nog niet half af, en het is tot op de dag van vandaag bijzonder goed gemodelleerd.
Ik vermoed dat Sengoku zeer gelijkaardig zal zijn. Maar het heeft tijd nodig en goede ideeën – waarvan de multiplayer er een is, bijvoorbeeld.
