In onze eerste twee speeluren sloopt The Finals niet alleen gebouwen in overvloed, maar ook veel oude shootergewoontes.
“Je moet wennen aan zoveel vernieling,” buldert er gelach uit mijn koptelefoon. Een collega heeft zojuist per ongeluk de vloer onder ons vandaan geblazen en mij en mijn team, inclusief het missiedoel, van de derde verdieping naar de begane grond getransporteerd. Daar staan we nu tussen het puin en kijken elkaar verbijsterd aan.
We spelen een pre-release versie van de bèta van The Finals, de nieuwe shooter van voormalige Battlefield-veteranen van de Zweedse studio Embark. En vernietiging staat hier hoog in het vaandel – bloederig zelfs. “Je kunt werkelijk alles op de kaart kapotmaken. Als je het kunt zien, breekt het meestal,” belooft creative director Gustav Tilleby.
En ik kan meteen één ding zeggen: dit soort PR-slogans hebben we echt vaker gehoord. Maar het is niet alleen marketing gewauwel. The Finals bevat echt meer destructie dan we ooit in een andere shooter hebben gezien. Ja, inclusief Battelfield.
“Laten we de boel opblazen”
The Finals is een virtuele spelshow waarin teams van drie digitale strijders het tegen elkaar opnemen in gladiatorengevechten. Het doel: geld! Om aan het eind het team met de meeste poen te zijn, moeten we kluizen terugvinden, activeren en naar geldstations brengen om onze rekening te vullen.
De truc:Zolang het geld stroomt, kunnen andere teams het station overnemen en de buit in hun zak steken. Dus we moeten ons station goed beveiligen tegen aanvallen (of die van anderen kapen) om te winnen.
En hier gaan we met de vernietiging van The Finals:In de allereerste wedstrijd verschanst een rivaliserende ploeg zich hoog in een bunker die aan draadkabels boven de arena hangt en begint geld af te troggelen. Vrij zicht voor sluipschutters in elke richting, de vloer bekleed met mijnen, barricades bieden dekking. In elke andere shooter zou dit fort vrijwel onneembaar zijn, en in het begin eindigt elk van onze aanvalspogingen in het respawnscherm.
Maar The Finals is anders: “Laten we gewoon de hele zaak daar beneden opblazen,” stelt een collega voor. En één welgemikte raket later stort het hele ophangsysteem, samen met de geldautomaat en alle drie de verdedigers, in een wolk van puin op de grond. Daar zijn de verdedigers een gemakkelijke prooi “Haha, de fysica van de vernietiging heeft zojuist het speelveld genivelleerd,” grapt mijn teamgenoot.
Een echt technisch wonder.
En dan dringt het tot me door: de vernietiging in The Finals is niet alleen mooi en spectaculair, het dwingt me om vertrouwde situaties volledig te heroverwegen! Je denkt dat je missiedoel goed beveiligd is in een liftschacht omringd door twee meter gewapend beton? Wacht maar tot ik door het plafond barst met mijn Heavy special ability en C4 op je team laat neerregenen!
De andere kant van de medaille:In The Finals voel ik me nooit helemaal veilig, want vijanden kunnen op elk moment uit bijna elke richting komen en dekking is nooit zo stabiel als je misschien gewend bent in andere shooters. Dit verhoogt de spanning enorm en maakt van vernietiging een uiterst belangrijk tactisch element.
En alles wordt hier echt vernietigd:In de bèta heb ik eigenhandig kerktorens afgebroken, hele flats platgelegd en parken met de grond gelijk gemaakt. Allemaal, eh, puur voor de wetenschap, natuurlijk! Zelfs op het absolute hoogtepunt van fysieke sloopmanie metBad Company 2& Co, was de Battlefield-serie nooit zo ongelooflijk grondig en uitgebreid in zijn niveau vandalisme.
Iedere andere shooter, hoe modern ook, voelt meteen statisch en krachteloos aan qua flow op de maps vergeleken met The Finals!
In dit opzicht is The Finals al een technisch wonder – vooral omdat alles wat er op de map gebeurt, aan de serverkant wordt berekend. Op die manier zorgen de ontwikkelaars ervoor dat er nooit oneerlijke verschillen zijn tussen individuele spelers als het gaat om de weergave van de vernietiging.
Een klasse apart
En afgezien van de waanzinnige vernietiging, wat biedt The Finals eigenlijk? Voor de wedstrijd kiezen we een van de drie klassen, verdeeld in Heavy, Medium en Light – dit lichaamstype beïnvloedt onze gezondheid, snelheid en de uitrusting die we meenemen in de wedstrijd.
We kunnen vrijwel alles bouwen wat ons hartje begeert, van allrounders tot zeer gespecialiseerde builds: een ninja die onzichtbaar over de daken fladdert en vanuit een hinderlaag toeslaat met een katana? Een zware tank die een gebied afschermt met brandbommen en een ballistisch schild? Of liever een ruige man die met C4 en een raketwerper alles in de weg van ons team platlegt?
Idealiter coördineren we met ons team en verdelen we zelfs bepaalde rollen: Met een defibrillator en genezingskanon word ik hospik en herstel ik mijn kameraden in een oogwenk – een niet te onderschatten wapen in een shooter waar de squad wipe het grootste gevaar is! Als ons hele team wordt weggevaagd, schiet de respawn timer omhoog en moeten we een tijdje werkeloos toezien terwijl onze rivalen hun zakken vullen!
Eindelijk iets nieuws.
In het algemeen is teamwork in The Finals aan de orde van de dag: als we gecoördineerd geldkluizen aanvallen, onze manoeuvres samen plannen en neergehaalde collega”s herstellen, verbeteren onze kansen op de overwinning aanzienlijk.
Solospelers die het alleen opnemen tegen andere groepen van drie hebben meestal geen enkele kans, vooral omdat de tijd om te doden relatief lang is en doden met één treffer bijna onmogelijk is – afgezien van een sniper headshot, misschien!
Met de sluipschutter kunnen we een vijand van bovenaf aanvallen. We hebben de mogelijkheid (onzichtbaarheid) ingepakt in geval van nood!)” src=”https://www.global-esports.news/wp-content/uploads/2023/03/With-the-Sniper-we-harass.jpg” width=”1920″ height=”1080″ /☻
Een Heavy kan dus een heel magazijn van zijn machinepistool inslikken voordat hij neergaat – dit is niet realistisch, maar het zorgt ervoor dat gevechten zelden oneerlijk aanvoelen en agressieve actie veel meer wordt beloond dan saai kamperen.
Door de mix van verticaal kaartontwerp, snelle bewegingen zonder valschade en gadgets zoals springkussens, voelt The Finals soms bijna aan als een klassieke arena-shooter. Dus als je op zoek bent naar realisme, kun je je beter snel tot Tarkov of Squad wenden!
En hoewel snelheid telt, speelt de jacht op de geldkisten verrassend strategisch: we switchen voortdurend heen en weer tussen aanval en verdediging terwijl we ons missiedoel lokaliseren, de kluisdrager naar de bestemming escorteren en vervolgens onze buit verdedigen tegen vijanden.
In mijn eerste rondes moest ik veel van mijn diepgewortelde shooterreflexen overboord gooien en gedeeltelijk opnieuw leren vechten. Maar toen het eenmaal klikte, ging er een hele nieuwe wereld open in The Finals, waar tactische destructie, teamwork en snelle gunplay op een compleet nieuwe manier samenkomen.
Begrijp me niet verkeerd: ik weet niet of The Finals uiteindelijk echt goed zal zijn. Hoe lang zal de gameplay op den duur motiveren? Werkt de balans? Hoe is de matchmaking? Geen idee! Maar wat ik tot nu toe heb gespeeld is in ieder geval één ding zeker: iets verfrissends nieuws!
The Finals is niet zomaar een CoD-kloon of de zoveelste poging tot dwangmatige remake van het vermoeide Battle Royale-genre. The Finals is een nieuwe shooterpoging – en komt van een studio met veel Battlefield-expertise die zijn vak duidelijk goed kent. En dat alleen al maakt The Finals een van de spannendste games van 2023!
Editor”s Verdict
Het is moeilijk om The Finals te vergelijken met andere shooters. Het is zo snel en arcadisch als Unreal Tournament, maar tactisch als Rainbow Six Siege en de vernietiging laat alles wat we tot nu toe in het genre hebben gezien achter zich.
Belangrijker dan elke vergelijking is echter dat ik een waanzinnige hoeveelheid plezier had in mijn korte playthrough en The Finals echt miste in de dagen na onze ontwikkelaarsafspraak. Het is lang geleden dat de bèta van een multiplayer-shooter me zo verraste, me zelfs echt uitdaagde! Met zijn waanzinnige physics sloopt het spel ineens alles wat ik voor lief nam.
Mijn tip daarom: speel de bèta van The Finals niet als een normale shooter. Ga zo wild mogelijk experimenteren met de gadgets en destructie. Maak alles kapot! Op een gegeven moment komt dat klikmoment. En vanaf dat moment zullen de maps van alle andere multiplayer shooters in de wereld plotseling aanvoelen als een overblijfsel uit lang vervlogen LastGen dagen.
