opinion: De aangekondigde Skyrim Anniversary Edition is meer dan de zoveelste remake van het cult-rollenspel. Het is een uitdaging voor The Elder Scrolls 6.
Toen ik ’s avonds laat de aankondiging van de Skyrim Anniversary Edition op mijn mobiel las, moest ik eerst hardop lachen. Want op het eerste gezicht lijkt de zoveelste nieuwe editie van het rollenspel een zelfspottende grap van Bethesda. Sinds de release in 2011 is Skyrim verschenen op alle consoles, in VR, als een speciale editie, op koelkasten en als een Alexa-audiospel. En nu weer met next-gen upgrades, nieuwe content en onze allerfavorietste feature in een game ooit: vissen.
Ondertussen is de release van Elder Scrolls 6 nog ver weg. Maar de Anniversary Edition is nog meer dan een overbrugging van de wachttijd: hij staat voor de enorme uitdaging die een nieuw onderdeel moet aangaan.
Skyrim is meer dan het 10 jaar geleden was
Skyrim kan gewoon niet gedood worden – zeg ik met alle liefde. Ook ik heb vaak genoeg gekozen voor een rondje Himmelsrand in plaats van een nieuw rollenspel te beginnen, en terwijl ik deze regels schrijf ben ik al van plan om vanavond toch nog wat draken te fus-ro-dahn-en. Maar waarom is dat? Omdat het een uitstekend open-wereld role-playing spel is? Niet alleen dat.
Er zit veel meer achter een tienjarig fenomeen als Skyrim. Bethesda investeert na al die jaren nog steeds geld en tijd om een nieuwe versie van hun evergreen uit te brengen – en kan er zeker van zijn dat die gekocht zal worden. Skyrim is niet meer alleen de geweldige open-wereld sandbox die het in 2011 was: het is zijn loyale community, zijn duizenden en duizenden mods, zijn bugs, zijn inside jokes en zijn mysteries. Skyrim heeft een decennium de tijd gehad om meer te worden dan de som van zijn delen.
Een YouTube-kanaal uitsluitend gewijd aan het breken van het spel op een onderhoudende manier, zoals het hebben van alle wezens van Skyrim tegen elkaar strijden in een toernooi? Enorm succesvol en enorm vermakelijk! Een tweet over hoe de legendarische intro bijna werd vernietigd door overmachtige bijen? Gaat meteen viral! Een gigantische mod die elke provincie van Tamriel bouwt met zijn eigen quests, verhalen en karakters, waardoor het groter wordt dan welke Bethesda RPG dan ook? Kijk zelf maar!
Can Elder Scrolls 6 dit herhalen?
Als Elder Scrolls 6 op een dag uitkomt – en geloof me, ik kijk er reikhalzend naar uit – zal het dat allemaal niet bieden. Dat kan een sterk punt zijn, natuurlijk. Een nieuwe, onbekende wereld om te verkennen. Een leeg canvas voor modders, fans en makers van inhoud. Maar het kan ook een probleem worden.
Het is vergelijkbaar met nieuwe MMO’s die uitkomen: zij concurreren met basistitels als WoW en Final Fantasy 14, die al een jarenlange voorsprong hadden om te worden wat zij nu zijn. Een oneerlijk gevecht. En als ik zie hoeveel mensen zich in de handen wrijven voor een Anniversary Edition met een visfunctie van een 10 jaar oude role-playing game – dan vraag ik me nu al af of Elder Scrolls 6 over 15 jaar dezelfde cultstatus zal hebben bereikt.
Is dat waarom ik denk dat Elder Scrolls 6 niet als warme broodjes zal verkopen? Nou, ik ben toch niet gek. Maar de ontwikkelaars zelf weten dat Skyrim tot irrelevantie zou zijn verworden zonder de niet aflatende liefde van de gemeenschap. Om de Anniversary Edition aan te kondigen, eerden ze hun fans door te zeggen: “Na tien jaar kunnen we gerust zeggen dat het de fans zijn die het spel doen schitteren en dat de verjaardag het waard is om te vieren.” Om nog maar te zwijgen van het feit dat een groot deel van de 500 DLC’s die in Anniversary zitten, afkomstig zijn van de mod community zelf.
Een deel van een succesvolle Elder Scrolls 6 is dus dat de ontwikkelaars meer dan ooit naar hun community luisteren, eerlijke DLC leveren (laten we het maar niet over het paardenharnas hebben) en modding toegankelijk blijven maken – en actief ondersteunen.
Maar we moeten ook onze hype terugschroeven, onze verwachtingen van een nieuwe moderne klassieker, om Elder Scrolls 6 met een open geest te kunnen spelen. Om het te zien door de stralende ogen van iemand die in 2011 voor het eerst de woorden “Eindelijk, je bent wakker. “
hoorde.
