Kevin heeft zich in de eerste uren van het spelen van Dead Island 2 kunnen uitleven. Daarbij is hij twee dingen tegengekomen die hem opwinden en twee die hem zorgen baren
Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik ben klaar voor het eiland. Best handig dan dat op21 april 2023de release vanDead Island 2eraan komt. Dat heeft immers lang genoeg geduurd na de inmiddels negen jaar oude aankondiging en een dubbele studiowissel. En ja, je hebt natuurlijk gelijk: strikt genomen is het zonnige Los Angeles geen eiland, maar ik wil niet te kieskeurig zijn.Het buitensporige verhaal van Dead Island 2s ontwikkeling loopt eindelijk ten einde en ik ben erg benieuwd wat voor spel er uit zal komen. Kort voor de definitieve lancering mocht ik er zowaar een concreet beeld van krijgen. De ontwikkelaars van Dambuster Studios nodigden me uit voor een uitgebreide previewsessie, waarbij ik een flinke brok voorgeschoteld kreeg om te spelen.
Ik heb Dead Island 2 al zo”n zes à zeven uur gespeeld.Daarbij heb ik een hele reeks hoofd- en zijmissies voltooid, talloze zombies in elkaar geslagen, nog meer wapens in één adem versleten en echt de tijd genomen in de eerste vier spelgebieden.
Wat heb je eraan? Nou, er vielen me twee dingen op die me erg bevallen aan Dead Island 2 en twee dingen die me nogal sceptisch maken. Nu, voordat je voor mijn scherm wegrot, laten we aan de slag gaan.
Inhoudsopgave
Twee dingen die me opwinden over Dead Island 2
Het gevechtssysteem
De gevechten in Dead Island 2 zijn geweldigTenminste de gevechten van dichtbij, want ik krijg de eerste vijf tot zes uur spelen niet eens vuurwapens in handen – daarom kan ik daar geen uitspraak over doen. In directe vergelijking met vergelijkbare genrevertegenwoordigers alsDying Light 2Dead Island 2 is natuurlijk veel minder snel, maar vergelijkbaar hectisch.
Ik loop om mijn ondode tegenstanders heen, geef ze een klap met een knuppel of mes naar keuze en laat me (hopelijk) niet vangen door hun rotte vingers. Vier of zelfs maar drie zombies tegelijk kan een echt probleem worden, en overmoed wordt snel bestraft met de dood op het scherm. Je kunt trouwens echte gameplay-scènes zien in de volgende video:
Tijdens de schermutselingen heb ik echt veel opties tot mijn beschikking om me te verdedigen tegen de wandelende doden. Immers, ik kan niet alleen rondzwaaien, maar ook met wapens gooien en gebruik maken van mijn omgeving, bijvoorbeeld door water, elektriciteit en de nabijgelegen combinatie voor mijn doeleinden te misbruiken.
Ook kan ik mijn tegenstanders een drop-kick in het gezicht geven, alle schade ongedaan maken met een block en, met de juiste timing, zelfs gebruik maken van krachtige counter moves. De hitfeedback is uiterst begrijpelijk en navenant bevredigend. Als ik bijvoorbeeld de kaak van een zombie masseer met mijn zure koevoet, schraapt hij zichzelf van de dichtstbijzijnde muur.
Het geweldsniveau is niet slecht, maar het past bij de post-apocalyptische setting en de overspannen sfeer van Dead Island 2.
En hoewel ik het verzamelkaartsysteem in het begin echt stom vond en verlangde naar een klassieke skill tree van de oude school, liep ik er uiteindelijk warm voor. Het vaardigheidsmenu van Dead Island 2 heeft het doorslaggevende voordeel dat ik mijn skillset altijd en overal kan veranderen en herzien – zelfs als de zombies al aan me knagen. Dit motiveert me verrassend veel om dingen uit te proberen en mijn perfecte skill deck te vinden.
Maar wees gewaarschuwd: bij het spelen met muis en toetsenbord doen zelfs mijn vingers als geoefend schutter op een gegeven moment pijn. De melees kunnen lastig zijn met de standaard toetstoewijzing, vooral het dynamisch ontwijken kan een test van geduld zijn door het ontbreken van een joystick. Er is echter veel lof voor de royale POV slider, die eigenlijk vanzelfsprekend zou moeten zijn, maar in veel huidige game releases gewoon niet zit.
De spelwereld
Nee, Dead Island 2 biedt geen open wereld – in tegenstelling tot andere genregenoten zoals Dying Light 2. In plaats daarvan vecht ik me een weg door verschillende kleine levelhubs, die soms meer open en ingewikkeld en soms meer lineair en buisvormig zijn. Dit is natuurlijk een kwestie van smaak, maar in mijn ogen doet het Dead Island 2 geen enkele kwaad. Want wat ik tot nu toe van de spelwereld heb kunnen zien, bevalt me helemaal los hiervan!
De ontwikkelaars van Dambuster Studios hebben het maximale gehaald uit de setting van LA, die ik dankzij een analoog uitstapje, maar vooral GTA Online al door en door ken. Zo kon ik me door de kronkelende straatjes van Bel Air vechten, zombies uit de herenhuizen van de rijken en (niet meer helemaal) mooien slaan, of via de Hollywood-filmstudio”s in andere tijden of op vreemde planeten belanden, althans zoals ik het voelde.
De spelwereld van Dead Island 2 biedt veel spektakel en nodigt uit tot verkennen. Soms zijn er verborgen beloningen in de vorm van nieuwe wapens of vaardigheidskaarten – en zelfs als dat niet het geval is, kun je in ieder geval nuttige buit vinden. Ik ben in ieder geval benieuwd naar wat de Dead Island-spelwereld nog meer in petto heeft – ik ben bijvoorbeeld nog niet in staat geweest om mijn weg te vinden naar Santa Monica Beach of Hollywood Boulevard.
Twee dingen die me zorgen baren over Dead Island 2
Het quest design
In mijn eerste speeluren was het quest design van Dead Island 2 … minimalistisch. Uiteindelijk sturen NPC”s me van A naar B en weer terug voor min of meer belangrijke missies. Bij twijfel moet er ergens iets of iemand opgepikt worden, verder waren er in mijn eerste uren met Dead Island 2 eigenlijk geen quest objectives.
Op weg naar de bestemming zijn er natuurlijk een stel zombies die ik tot moes sla en als ik de bestemming bereik, staan er altijd – je ziet het niet aankomen – nog meer zombies te wachten. Tenminste in twee hoofdmissies zijn er nog baasconfrontaties die een beetje speelse afwisseling brengen, maar verder is de variantie ervan zeer beperkt, althans in de eerste uren van het spel.
Dat is niet per se een slechte zaak, zolang de gameplay, de open wereld en de presentatie van Dead Island 2 het op den duur goedmaken. Zeker in een ontspannen rondje co-op met vrienden zou deze omstandigheid niet al te zwaar moeten wegen. Maar ik heb het nog niet kunnen uitproberen, en tot nu toe heb ik alleen door het zombified Los Angeles moeten dwalen.
De menu”s
Ja, Dead Island 2 draait vooral om het indeuken van de hoofden van ondode wezens.Maar verrassend genoeg wordt een groot deel van de gametijd doorgebracht in menu”s.Soms ben ik aan het handelen met handelaren, mezelf aan het bewapenen met wapens en ze aan het uitrusten met modificaties, of ik ben mijn vaardigheidskaarten heen en weer aan het schuiven in het vaardigheidsmenu.
De bediening van de verschillende en deels zelfs essentiële menu”s lijkt me echter niet echt intuïtief of leuk. Soms verzet ik me er zelfs tegen om naar de volgende werkbank te gaan omdat de bediening ervan me frustreert. Als ik bijvoorbeeld een wapen wil selecteren om aan te passen, is de visuele feedback gewoon niet duidelijk genoeg door het minimalistische ontwerp.
Het feit dat sommige elementen van de wapenselectie ooksticky
zijn – d.w.z. met een simpele muisklik voorlopig geselecteerd blijven – kan het zoeken naar het juiste wapen of de juiste werkbankfunctie tot een test van geduld maken. Het feit dat Dead Island 2 iets te gul is met de hoeveelheid loot die nodig is voor bepaalde aanpassingen is ook een negatief aspect. Ik wil geen lange lijsten doorspitten, ik wil gewoon zombies doden! Geen spelbreker, maar wel een beetje vervelend.
Vragen die momenteel onbeantwoord blijven
Last but not least, terwijl ik Dead Island 2 speel, heb ik vragen die ik op dit moment simpelweg niet kan beantwoorden
- Het verhaal:Het plot van Dead Island 2 zal waarschijnlijk de meningen verdelen. Tot nu toe lijkt het nogal weinig boeiend en deels al opportuun tot rudimentair. Het dunne verhaal wordt vooral gedragen door de cynische personages en de soms macaber-charmante tot zwartgallige presentatie. Ik vermaak me ermee, maar niet iedereen zal er hetzelfde over denken.
- De vuurwapens:In tegenstelling tot Heiko heb ik de vuurwapens van Dead Island 2 nog niet kunnen uitproberen. In de eerste vijf tot zes uur spelen wordt er alleen geslagen, gehackt en gesabeld. Ik kan dus nog geen oordeel vellen over de gunplay, voorlopig zalonze vorige previewmoeten volstaan.
- De (nieuwe) vaardigheden:In de eerste uren van het spel zijn er vooral passieve vaardigheden vrij te spelen, die alleen op de achtergrond merkbaar zijn. Voorlopig verandert er weinig in de daadwerkelijke gevechten. Er zitten echter nog veel gaten in mijn kaartspel, dus ik ben benieuwd welke andere vaardigheden Dead Island 2 te bieden heeft naarmate het spel vordert.
- De co-op modus:Ik kan op dit moment niets zeggen over de multiplayer van Dead Island 2, omdat deze simpelweg niet speelbaar is in de preview-versie. Hoe goed (of slecht) het samenwerkt met anderen zal pas duidelijk worden met de testversie of wanneer het spel uitkomt.
Verslag van de redactie
Oef, mijn tijd met Dead Island 2 vloog voorbij. Ondanks het flinterdunne verhaal, de irritante menu”s en het saaie quest design heb ik me prima vermaakt met de zombieslasher. Want waar Dead Island 2 wil scoren, scoort het ook: met snelle gevechten tegen een divers scala aan ondoden, die niet door een open, maar juist een hele leuke open wereld zwerven.
Ik vind het ook best verfrissend dat Dead Island 2 een heel andere toon aanslaat dan veel andere huidige genrevertegenwoordigers. Tuurlijk, de houdingen en uitspraken van de zes selecteerbare slagers zijn absoluut een kwestie van smaak, maar ik heb me in ieder geval vermaakt met de macabere en soms zelfs echt domme uitspraken. Dead Island 2 neemt zichzelf niet al te serieus, en dat past goed bij de game.
Na mijn vrij royale speelsessie kijk ik met optimisme uit naar de uiteindelijke release – ook al blijven sommige belangrijke vragen natuurlijk nog steeds onbeantwoord. Op het gebied van gunplay, langetermijnmotivatie en co-op multiplayer moet Dead Island 2 nog laten zien wat het in huis heeft. Voor mij staat één ding echter vast: ik kijk uit naar de (langverwachte) release.
