Atreides versus Harkonnen versus Smokkelaars versus Fremen: Ze vechten allemaal in Spice Wars voor de woestijnplaneet en zijn kostbare sandworm poep.
Friet zonder zout, tomatensap zonder peper, worst zonder kerrie – het kan, het smaakt maar half zo goed. Maar in de verre toekomst, zal niets werken zonder kruiden: In het elfde millennium geeft het zogenaamde kruid de navigatoren van het ruimtegilde helderziende gaven. Dus zonder Spice, is interstellaire ruimtevaart gedoemd te verdwijnen.
Maar de geestverruimende drug wordt alleen op de woestijnplaneet Arrakis geproduceerd door reusachtige zandwormen, en de vijandige wereld wordt dienovereenkomstig fel betwist. In Dune: Spice Wars neem je één van de facties op Arrakis over. Het strategiespel komt op 26 april in Early Access – wij hebben de woestijn al in detail uitgekamd.
Bovendien is er een gids voor alle vroege starters met tips die we graag voor het begin van het spel hadden willen weten:
Inhoudsopgave
Like Dune 2, maar heel anders
Dune en real-time strategy? Natuurlijk denkt men onmiddellijk aan de Westwood-klassieker uit 1992, want Dune 2 wordt beschouwd als het eerste echte real-time strategiespel (ook al komt die eer eigenlijk toe aan Duke Two). Maar Dune: Spice Wars speelt totaal anders dan Dune 2.
Want Spice Wars is meer een real-time 4X-spel met de klassieke elementen van exploratie, expansie, exploitatie en uitroeiing. Je begint klein en verkent de sectoren rond je startgebied met een iconische ornithopter, die doet denken aan een helikopter en een libelle, en ontdekt onder andere neutrale dorpen.
Je kunt deze nederzettingen annexeren bij je factie. Hetzij met geweld met je troepen, door de verdedigende milities uit te schakelen, of met de speciale vaardigheden van je factie. Als je bijvoorbeeld Huis Atreides speelt, kun je dit vreedzaam doen door je invloed te gebruiken. Als de despotische Harkonnen, aan de andere kant, vertrouw je op onderdrukking. De strijd om de nederzettingen en hun sectoren, hun middelen en strategische posities is echt motiverend en opwindend, zelfs in Early Access!
Happs!
Op dit moment is er alleen een, hallo, sandbox mode met willekeurige maps in drie maten en vier AI moeilijkheidsgraden. Voor een gemiddelde kaart met normale AI sterkte, kan je rekenen op twee tot vier uur speeltijd.
De belangrijkste bron is, natuurlijk, het kruid. Je moet regelmatig een steeds grotere hoeveelheid aan het rijk leveren, en tegelijkertijd dient het kruid als ruilmiddel voor de munteenheid solaris. Enorme oogstmachines halen het waardevolle kruid eruit, en als een van deze oogstmachines vol is, vliegt een transporter het naar de raffinaderij en weer terug.
Maar in Spice Wars zit ook de sandworm: De enorme wezens worden aangetrokken door ritmische geluiden en verslinden oogstmachines of meerdere gevechtseenheden in één hap. Gelukkig kunnen de oogstmachines op automatische evacuatie worden overgeschakeld, en dan zal een draagberrie hen op tijd uit de gevarenzone brengen.
Maar Spice en Solaris zijn niet de enige bronnen. Je moet verschillende grondstoffen in het oog houden, bijvoorbeeld water, dat essentieel is om te overleven en dat je verkrijgt door verdamping in windturbines. En zelfs sectoren die geen grondstoffen bevatten maar verdomd winderig zijn, vinden gretig aftrek. Je hebt het water nodig om je nederzettingen en troepen te bevoorraden. Als je zonder water komt te zitten, zullen je dorpen in opstand komen!
Gebouwentekort
Elke nederzetting heeft maar twee plaatsen voor gebouwen. Elk extra bouwplaats kost kostbaar plastic staal. Maar omdat veel sectoren een bepaalde grondstofvoorraad hebben, zoals energiebronnen, mineralen of specerijen, kan het eerste bouwslot gebruikt worden voor een energiecellenfabriek of specerijenraffinaderij.
Het is beter om voorsectoren te beveiligen met raketwerpers of afluisterinstallaties te bouwen in de richting van de vijand. Deze sectorspecialisatie maakt de run op waardevolle gebieden nog spannender; in onze testspellen wisselden sommige nederzettingen meerdere malen van eigenaar.
Anders dan in de Westwood-klassieker Dune 2, vechten we bijna uitsluitend met infanterie om nederzettingen en het hoofdkwartier van de facties. In principe heeft elke factie slechts een handvol troepentypes: lichte naaste strijders, schutters, zware infanterie en speciale eenheden. Bijvoorbeeld, de vliegende ondersteuningsdrone van de Atreides, die gronddoelen aanvalt en zijn eigen grondtroepen geneest. Op dit moment zijn de gevechten spannend, maar visueel nog weinig spectaculair, omdat de eenheden slechts spaarzaam geanimeerd vechten en erg stijfjes op de heup bewegen.
Van kwartet naar kwintet
Vier facties zijn momenteel beschikbaar om te spelen in Early Access van Dune: Spice Wars. Het eerbare Huis Atreides vertrouwt sterk op samenwerking, vooral met de inheemse Fremen. Als Atreides-speler kun je ook gemakkelijker de verborgen Fremen-nederzettingen (Sietches) vinden. Voor de despotische Harkonnen, zijn macht en banksaldo wat telt. De smokkelaars daarentegen kunnen geheime schuilplaatsen bouwen in vijandelijke dorpen en deze uitrusten met troepen.
Tenslotte zijn de Fremen thuis in de woestijn, gebruiken hier minder grondstoffen en zetten kleinere oogsttroepen in in plaats van reusachtige oogstmachines. De woestijnbewoners hebben ook ornithopters voor verkenning, maar in plaats van vliegende transporters gebruiken ze zandwormen als transportmiddel: daarvoor steekt een infanterie-eskadron een zogenaamde thumper in de zandgrond, die door ritmisch tikken de volgende worm aantrekt, en met nog een klik bepaal je het doelgebied.
De ondergrondse dieren zijn nog steeds niet spectaculair om te zien, maar we hebben al verschillende keren meegemaakt hoe Fremen uit het niets opduiken uit de zanderige woestijn. Trouwens, een vijfde factie zal ten laatste bij de release worden toegevoegd.
Een nieuwe factie zal ten laatste worden toegevoegd.
Op het scherm!
Je brengt ook veel speeltijd door in verschillende schermen buiten de woestijnwereld en zorgt voor stemmen, onderzoek, diplomatie en je agenten. Zo komt de Landsraad, de UNO van het Dune universum, op gezette tijden bijeen.
Je stemt dan met de andere facties over automatisch gegenereerde onderwerpen. Bijvoorbeeld over de verkoopprijs van specerijen, de waterproductie of de aanwervingskosten van verse troepen. Dit wordt op een nogal nuchtere manier gepresenteerd, maar het heeft een merkbaar effect – hier kun je andere facties opzettelijk belachelijk maken of op zijn minst voordelen behalen tot de volgende stemming.
Diplomatie is eenvoudig, althans voor het ogenblik, en hier gebruiken wij hoofdzakelijk directe handel met andere facties om onze tekorten aan grondstoffen aan te vullen. U kunt ook verdragen sluiten, zoals open grenzen, gezamenlijk onderzoek of een handelsalliantie. Gedetailleerde acties zoals een sector- of onderzoeksswap zijn echter niet inbegrepen.
Licentie tot onderzoek
Over onderzoek gesproken: Het onderzoekssysteem is uitgebreider. Er zijn vier gebieden: politiek, het leger, economie en een mengeling van folklore en natuurgeschiedenis. Slechts een fractie van de onderzoeksvelden ontsluit nieuwe gebouwen zoals kruidensilo’s of eenheden zoals de ondersteunende drones. Door onderzoek kunt u echter uw kansen op sabotage of infanteriegevechtskracht in bijvoorbeeld binnenlandse sectoren vergroten. Dat is gemakkelijk genoeg om je speelstijl verder te ontwikkelen.
Zo infiltreren wij agenten in de andere drie facties, in de handelsorganisatie CHOAM of bijvoorbeeld in Landsraad, de politieke alliantie van de grote huizen. Agenten kunnen ook vijandelijke verdedigingswerken lamleggen of vijandelijke uitrusting saboteren – hoewel zelfs dergelijke clandestiene operaties alleen plaatsvinden in droge tekstschermen, niet op de wereldkaart.
Maar er is nog heel wat tijd tot de momenteel geplande release in de eerste helft van 2023. De ontwikkelaars willen deze tijd vooral investeren in het balanceren, de vijfde factie, een campagne en de multiplayer mode.
Priminaire evaluatiedoos
Editorial conclusion
speelt steeds weer op Tatooine, Boba Fett in ieder geval, en tussendoor komt de nieuwe Dune film in de bioscopen. En nu Spice Wars? Natuurlijk. Want ook hier is de woestijn springlevend en bijna de hoofdpersoon. Ik moet zorgen dat ik genoeg water heb, mijn infanteristen verzorgen tijdens de mars, voortdurend de oppervlakte scannen met mijn iconische ornithopters. Er is altijd iets te doen, en op het ogenblik is dat zowel een vloek als een zegen: Spice Wars heeft dringend behoefte aan een automatische pauze zodra er iets belangrijks gebeurt. Onderzoek is gedaan, een nieuwe agent is klaar, de volgende stemming begint – een configureerbare (!) pauze zou beter zijn dan kleine knoppen die gemakkelijk over het hoofd worden gezien. Gelukkig wordt zoiets snel doorgevoerd, zodat ontwikkelaar Shiro Games zich kan concentreren op de hoofdzaken, met name op de aangekondigde campagne en het uitbalanceren van de geplande vijf facties. Immers, de Harkonnen en Fremen alleen al hebben totaal verschillende oriëntaties. Met de geplande negen tot twaalf maanden tot de officiële release, inclusief de multiplayer modus, heeft het team genoeg tijd om dit te doen. Ik kijk er nu al naar uit!
