Bedenk eens hoe fantastisch een Diablo met Vikingen zou zijn Een episch avontuur waarin je als een machtige krijger door de Noorse mythologie reist, het opneemt tegen gigantische ijsreuzen en het lot van Midgard in handen hebt
Dit is precies het beeld dat Jotunnslayer: Hordes of Hel bij spelers oproept bij het zien van de volgende screenshots:
Maar achter de indrukwekkende façade schuilt een spel dat in veel opzichten alleen het hoognodige biedt en niets te maken heeft met actie-rollenspellen.
Van nul tot Thor in 15 minuten
Jotunnslayer: Hordes of Hel is geen actie-RPG, maar een Vampire Survivors-kloon. Maar dat hoeft natuurlijk geen slechte zaak te zijn
In één keer spelen ervaar je de ultieme Power Fantasy: binnen een kwartier verander je van een onopvallend onderdeurtje in een allesoverheersende moordmachine die duizenden vijanden per minuut doodt.
Deze snelle ontwikkeling en de enorme hoeveelheid vijanden zorgen voor een bevredigende en adrenalineverhogende spelervaring – en ook de graphics van Jotunnslayer maken op het eerste gezicht een goede indruk.
De visuele effecten zijn beduidend beter dan die van de meeste concurrenten, de personagemodellen zijn gedetailleerd en de spelomgeving geeft de harde, mystieke sfeer van de Noorse mythische wereld Jotunheim perfect weer – maar je kunt het beste zelf een volledige playthrough bekijken!
Dankzij deze sterke visuele punten, blijkt bij nadere beschouwing dat de game niet echt een uniek verkoopargument heeft.
Zoals je waarschijnlijk wel weet, dood je in dit genre vijanden vanuit een iso-perspectief, verzamel je XP-bollen, kies je upgrades en koop je aan het einde van het spel meta-upgrades die je permanent sterker maken.
De selectie van personages belooft aanvankelijk veel variatie. In de voltooide game kun je kiezen uit verschillende personages zoals een dark mage, een rogue of een boogschutter – in de playtest die wij speelden is echter alleen een klassieke barbaar beschikbaar.
Bliksem en donder – maar geen frisse wind
De aanvankelijke vreugde verdampt echter snel, omdat de gameplay als geheel niet erg vernieuwend is en geen frisse ideeën bevat
De besturing en basisgameplay zijn eigenlijk prima. Bewegen en rennen werkt soepel en de eerste vijanden zijn snel verslagen en level-ups verzameld.
Bij elke level-up kun je een nieuwe vaardigheid kiezen of een bestaande upgraden. In Jotunnslayer krijg je deze van goden, maar de keuze is nog steeds erg beperkt. Thor geeft je kettingbliksem, x-vormige bliksem, een standbeeld dat bliksem afschiet, bliksem als je aanvalt en een bliksem nova. Precies wat je zou verwachten van de God van de Donder.
De tweede godin is Freya, die relatief saaie passieve talenten uitdeelt. Je kunt ook punten investeren in je barbarenklasse om verschillende melee-aanvallen vrij te spelen – en dat is het.
Natuurlijk is de playtest een vroege versie, maar het lijkt er nu al op dat de game later niets nieuws meer zal proberen.
Een kwartier lang slacht je je een weg door eindeloze hordes vijanden, om de paar minuten zijn er mini-events om te voltooien en tussen de rondes door investeer je in upgrades zoals meer schade, meer leven of een grotere verzamelradius. Meer 08/15 dan dat wordt het niet.
Vampire Survivors heeft sindsdien talloze imitators voortgebracht en velen hebben zich weten te onderscheiden met hun eigen ideeën en coole mechanica. Helaas hoort Jotunnslayer daar niet bij. In plaats van vernieuwende benaderingen en verrassende elementen biedt het een solide, maar weinig opwindende spelervaring en wordt het daardoor snel repetitief.
Zelfs als de ontwikkelaars nog tijd hebben om het spel te verbeteren en te vullen met nieuwe content, biedt de huidige staat van het spel weinig hoop. Mooie graphics of niet, maar zonder frisse ideeën en gevarieerde gameplay is het onwaarschijnlijk dat Jotunnslayer op de lange termijn zal inspireren – vooral als je al veel betere titels in het genre hebt gespeeld.
Conclusie van de redactie
Jotunnslayer: Hordes of Hel laat me achter met gemengde gevoelens. Aan de ene kant maakt de game indruk met zijn fantastische graphics en sfeervolle weergave van de Noorse mythologie. De effecten zijn geslaagd, de personagemodellen gedetailleerd en de omgeving geeft de sfeer van Jötunheim perfect weer.
Deze sterke presentatie is meteen boeiend en wekt hoge verwachtingen – maar helaas blijft de game achter op het gebied van gameplay en innovatie.
De snelle ontwikkeling van zwakke vechter tot krachtige moordmachine binnen een kwartier biedt een bevredigende machtsfantasie, maar de basisgameplay blijft op zijn best gemiddeld voor het genre en heeft weinig diepgang.
Het gebrek aan echte unique selling points en frisse ideeën doet de game verbleken in vergelijking met andere vertegenwoordigers van het genre.
Toch is er nog hoop dat de ontwikkelaars hun zaakjes voor elkaar krijgen voor de geplande release in het vierde kwartaal van 2024. Op dit moment biedt Jotunnslayer aantrekkelijke visuals en een korte, intense spelervaring, maar er is meer innovatie en diepgang nodig voor blijvende opwinding.
