Exo One vervaagt de grenzen tussen spel en kunstproject. Een vernieuwende ervaring waarvoor je in de juiste stemming moet zijn.
De periode voor Kerstmis wordt traditioneel gedomineerd door grote game releases. Dit jaar is geen uitzondering. Maar zoals je waarschijnlijk al gemerkt hebt, worstelt bijna elke grote release op dit moment met zijn eigen problemen: De GTA Trilogie is een absolute flop, de nieuwe Battlefield 2042 is een van de slechtst beoordeelde games op Steam en Halo: Infinite laat zijn fans in wanhoop achter vanwege een compleet verouderd progressiesysteem.
Maar gelukkig zijn er nog steeds die kleine Steam juweeltjes die positief opvallen tussen alle mislukkingen – en Exo One is er daar één van. Maar liefst 93 procent van alle Steam-gebruikers geeft de sci-fi game een positieve beoordeling. Er moet meer aan de hand zijn dan grandioze graphics!
Wat is Exo One over?
Exo One is niet makkelijk uit te leggen zonder te veel te verklappen. In principe draait alles hier om een interplanetaire reis door de ruimte. Je bestuurt een soort buitenaards ruimteschip en verkent buitenaardse landschappen. Het doel is steeds hetzelfde: een portaal bereiken dat van veraf zichtbaar is en dat je naar de volgende planeet katapulteert.
Dit klinkt op het eerste gezicht heel eenvoudig, maar het grote hoogtepunt is het bewegingssysteem: je voertuig kan van vorm veranderen om zo snel, efficiënt en stijlvol mogelijk op je bestemming te komen. In sphere mode, kun je de zwaartekracht van je schip vertienvoudigen.
Als je dit gebruikt terwijl je van heuvels of hellingen af rolt, zul je versnellen tot moorddadige snelheden. Je kunt dan de hobbels in het landschap als schans gebruiken om met een perfect getimede sprong hoog de lucht in te zweven en in frisbee-vorm over de prachtige planeten te zeilen in de zweefstand.
Deze manier van bewegen is in de eerste minuten van het spel even wennen, want in het begin rol ik een beetje onhandig over de stoffige duinen van de eerste woestijnplaneet. Ik ontwikkel echter snel een gevoel voor wanneer ik de slechts drie knoppen – zwaartekracht, springen en glijden – moet indrukken om momentum op te bouwen. En dan wordt Exo One een echt bevredigende ervaring: vliegen door de gevarieerde werelden met waanzinnige snelheden, zodat het doorbreken van de geluidsbarrière resulteert in een merkbare knal, zorgt voor een sensatie ondanks de eigenlijk eenvoudige spelmechanismen.
Waarom Exo One zo goed is
Alhoewel de vernieuwende beweging alleen al motiverend genoeg kan zijn om Exo One uit te spelen: De ware kracht van het spel ligt in de ongelooflijk dichte sfeer. Dit komt echter niet voort uit een epochaal verhaal.
Hoewel er een verhaal is over een mislukte Jupiter missie en verloren astronauten, wordt het op een griezelig cryptische manier verteld. Wazige beelden, achterstevoren afgespeelde audiofragmenten, tekstpassages die in beeld glippen – de plot is warrig, maar laat zeker ruimte voor interpretatie en draagt zo op zijn minst bij tot de surrealistische sfeer.
Als je echt van Exo One wilt leren houden, moet je er voor in de juiste stemming zijn. Idealiter zit u in een donkere kamer met een groot beeldscherm en een geluiddichte koptelefoon. Want dan kan het spel bijna een audiovisuele, bijna meditatieve ervaring worden die je niet meer loslaat tot het einde.
De negen werelden zijn ongelooflijk gevarieerd en hebben elk hun eigen sfeer. In het begin van het spel, bijvoorbeeld, land je op een enorme waterplaneet waar enorme golven het schip blijven bedelven. Met een beetje oefening en de juiste timing kun je echter ook over het water scheren als een krachtig geworpen steen.
Een uitstekend geluidsontwerp vervolmaakt de ervaring: Terwijl ik met mijn voertuig van de hellingen af suis, verlang ik er letterlijk naar om zo snel mogelijk weer op te kunnen stijgen en voel ik me grotendeels gewichtloos door de zachte glijgeluiden.
Je merkt het al: Exo One is niet een spel voor iedereen. Er zijn geen gevechten, zelfs geen gevaren – alles is buitengewoon vredig en iedereen komt hier op een gegeven moment aan zijn eind. Maar terwijl de een zich in een ontspannende trance zal spelen, is Exo One voor de ander een erg flauw spel waarin je heel snel kunt zijn – of juist pretentieus en saai.
Als je echter geabonneerd bent op PC Game Pass, moet je Exo One zeker eens proberen als onderdeel van de aanbieding. Het zou je echt kunnen verrassen. En als je toch al van rustigere games à la Journey of Abzu houdt, zul je er geen spijt van krijgen dat je de game op Steam en in de Microsoft Store voor 16 euro kunt kopen. Het enige nadeel zal zijn dat de pret na ongeveer twee uur voorbij zal zijn.
Editorial conclusion
Ik ben niet echt de doelgroep voor Exo One. Als ik speel, is het meestal iets waarbij ik het online tegen anderen kan opnemen in multiplayer – of het nu Hearthstone, League of Legends of FIFA is. Dat motiveert me.
Maar op de een of andere manier speelde ik Exo One op precies het juiste moment, op een herfstzondag toen het nooit echt licht werd. Voor dat soort dagen, als je toch niet uit wilt, is het spel perfect.
Ik kan me goed voorstellen dat ik het spel in de komende maanden nog een of twee keer zal spelen. Ik zou daarvoor echter veel liever niet de campagne hoeven te spelen, maar in plaats daarvan zou er een free-fly mode zijn waarin ik gewoon mijn favoriete planeten opnieuw kan bezoeken. De vreemde verhaalfragmenten zijn een beetje vervelend.
