Transportbanden, grijpers, spoorrails, productieketens: Factory Town is het gezellige broertje van Factorio, en net zo verslavend.
Langzaam rolt de kolenbol door de trechter, wordt sneller en sneller, schiet een heuvel af, landt op een houten transportband. Het gaat rustig verder op een lopende band van stof. Bij een T-stuk voegt zich een ertskogel bij hen, en samen glijden ze langs een metalen band – recht in de smederij. Seconden later worden kolen en erts gesmolten tot een handige ijzeren plaat.
Met nog drie borden, gaat de reis verder, deze keer per kar. Na een stevige autorit, wordt het donker als onze metalen plaat in een krat verdwijnt. Maar slechts voor korte tijd, dan landt het op een treinwagon, de locomotief neemt vaart en puft naar een laboratorium met wagons vol identieke platen.
Gefascineerd kijkt ons bord toe hoe huppelende mannetjes en vrouwtjes boeken met blanco pagina’s het lab in dragen – en van ons bord een leerboek maken. Per huifkar gaan we naar de laatste halte: een school die industriële onderzoekspunten genereert.
En dat zijn nog niet alle vervoersmogelijkheden die Fabrieksstad je biedt! Want hier varen nog vrachtschepen en zeppelins rond, er zijn ondergrondse pijpleidingen, eenvoudige Indiana Jones vrachtwagens en geavanceerde sorteerplaten die grondstoffen, halffabrikaten en eindproducten filteren, distribueren en doorsturen.
Dit klinkt veel als Factorio, maar Factory Town is technisch niet zo sober. In de kleurrijke blokkerige wereld voorzie je je dorp van maaltijden, drankjes, kleding, knutselbenodigdheden enzovoort, net als in een klassiek bouwspel. Er zijn geen tegenstanders, dus er zijn geen verdedigingswerken – in Factory Town is het hoofddoel vervoer.
Manueel of automatisch
De overwinningsvoorwaarden, bijvoorbeeld in de acht campagnemissies, lezen aanvankelijk droogjes: produceer X spoorrails, bouw een mijn, bereik technologisch niveau X, maak X inwoners gelukkig. En dan, afgezien van de korte handleiding, wordt u met rust gelaten – in positieve zin. Want Factory Town kauwt niet, maar laat je het zelf uitzoeken.
Theoretisch kun je bijna elke taak oplossen door je inwoners alles met de hand te laten doen: Bijvoorbeeld tomaten plukken, melk melken, vis vangen, brandhout hakken, alles naar de keuken sjouwen, vissoep maken en naar de taverne brengen. Het ziet er schattig uit als de werkers rondspringen als drukke vogels van een veer.
Maar het is veel efficiënter (en cooler!) om alles te automatiseren. Omdat karren sneller zijn en vier goederen tegelijk vervoeren, zijn tomaten handig rond en rollen ze vanzelf door een goot, melk uit de wei komt uit de ondergrondse pijpleiding, en de vis van Fritz beweegt zich behendig langs een lopende band.
First just fiddle
Maar Factory Town maakte me in het begin vaak gek in de test. Vooral in hellend terrein, d.w.z. op heuvels of aan meren, is het vaak moeilijk bouwen. Transportbanden moeten bijvoorbeeld op een bepaalde hoogte aan een productie-installatie worden vastgeklonken – als dat niet precies past, moet je dat compenseren met pilaren of het gebouw achteraf verplaatsen. En omdat de afzonderlijke terreinvelden (tiles) veel groter zijn dan in het meer gedetailleerde Factorio, wordt het vaak krap, vooral in het dorp zelf.
Bovendien mogen uw bewoners niet over transportbanden en glijbanen klimmen. Als je niet oppast, heb je al snel een figuur “ingemetseld”. Ze kunnen worden verplaatst, maar als ze hun bestemming niet kunnen bereiken, zal zelfs de slimste transportband niet helpen. Bruggen zijn een remedie, maar ze moeten stuk voor stuk worden gebouwd met opritten en dergelijke. En: Uw inwoners blokkeren elkaar bij knelpunten. In het begin wilden we ze een schop onder hun kont geven – als ladders toch konten hadden!
De knoop is doorgehakt
Maar met vallen en opstaan en een beetje geduld krijg je de kinderziektes onder controle en kun je uiteindelijk makkelijk 40 uur bezig zijn. Belangrijke tip: Bouw zo weinig mogelijk productiefaciliteiten in het dorp zelf, ook al zijn de afstanden tot de marktkraam, de winkel en de eindafnemers mooi kort. Maar je hebt hier nauwelijks ruimte voor stortkokers, transportbanden en rupsbanden. Bovendien zal uw dorp met de tijd groeien en zult u de vrije kavels nodig hebben voor meer huizen.
Waardevol: Factory Town heeft naast een zeer uitgebreid configureerbaar vrij spel en de sandbox mode ook enkele oefenkaarten met aandacht voor bijvoorbeeld het treinverkeer. De locomotieven hebben water en brandstof nodig, er zijn seinen en stations, laders en lossers.
Wanneer uw transportroutes en productieprocessen op een echte kaart als een uurwerk werken, is het gevoel van prestatie groot. En het is leuk om te zien hoe de goederen rondzweven – om vervolgens weer in te grijpen en een detail te verbeteren of een compleet karrenspoor te vervangen door een treinspoor. Omdat een spel in Factory Town een beetje is als een modelspoorbaan: je bent nooit echt klaar!
Voordeel van de redacteur
Ik hou van bouwspellen waarin de goederen niet zomaar rondteleporteren of als nummers verschijnen, maar echt vervoerd worden. Met zoveel mogelijk verschillende vervoermiddelen! Daarom is Factory Town mijn knutseltip: hier kun je zelf beslissen of je grondstoffen op de klassieke manier door arbeiders wilt laten rondslepen, of dat je ze wilt vervoeren met glijbanen, transportbanden, karren, huifkarren, schepen, treinen of luchtschepen. De leercurve is in het begin wat steil, want bouwen op hellend terrein of op smalle plaatsen is erg lastig en de hoogteniveaus zijn soms moeilijk te herkennen. Maar met de tijd krijg je er oog voor, en dan ontwikkelt Factory Town een sterke aantrekkingskracht. Alleen al de verschillende glijbanen, transportbanden en schakelpunten zijn een ware schatkamer voor knutselaars.
Maar ik kan Factory Town ook aanraden aan klassieke bouwspelers, omdat in principe alles werkt zonder automatisering en efficiënte logistiek, het duurt alleen langer. Er is geen verhaallijn, maar ik denk niet dat dat echt belangrijk is in een spel als dit. Ik had echter graag gezien dat de campagne wat strakker was, omdat ik bijvoorbeeld in elk van de acht missies een heleboel dingen opnieuw moet verkennen. Maar ik word beloond met steeds grotere kaarten en steeds meer mogelijkheden – en in een mum van tijd zijn er een paar uur voorbij!
