Forspoken: De open wereld wekt nieuwsgierigheid op, maar de magie blaast ons omver

0
458

Forspoken wekt een fantasie in me op die ik bijna vergeten was. Als kind kon ik me dagenlang inbeelden dat ik de heldin was van een groot verhaal vol unieke wezens en gevaren. Het zwemmeer wordt plotseling een diepe oceaan vol monsters waar mijn bemanning na een schipbreuk doorheen moet zwemmen, of de druipsteengrot als onderdeel van de Oostenrijkse vakantie om een draak te bouwen die ik met mijn toverkracht moet veroveren. Of blijkt hij een bondgenoot te zijn?

Als je ouder wordt, nemen veel meer echte problemen je geest snel in beslag. Maar het verlangen naar een beetje magie in het leven heeft me nooit helemaal losgelaten, en ik weet zeker dat ik niet de enige ben die nog steeds heimelijk verlangt naar het ruimteschip dat in haar tuin landt, de brief van Zweinstein of het magische portaal in haar kleerkast.

Forspoken omarmt precies dit idee. In het actierollenspel belandt Frey, een gewoon meisje uit het huidige New York, in een middeleeuwse fantasiewereld die wordt opgevreten door een duistere kracht. Maar goed dat ze een nieuwe magische kracht aan haar zijde heeft die vurige speren slingert, lianen uit de grond laat groeien of bliksem uit de hemel laat neerdalen.

Wat hebben we gezien? We hebben Forspoken zelf nog niet kunnen spelen. De ontwikkelaar toonde ons een 30 minuten durende presentatie, die ongeveer 15 minuten nieuwe gameplay bevatte, naast info over het spel. Wij hadden ook een interview met Co-Director Takefumi Terada en Creative Producer Raio Mitsuno, die onze vragen over het spel beantwoordden.

Als het dan toch gevaarlijk wordt, klimt, hopt en glijdt ze dankzij het razendsnelle parkour door de open wereld op zo’n manier dat het voelt alsof ze door de verzengend hete woestijnen, dichte bossen of groene weiden vliegt, langs waarschuwende kasteelruïnes en onheilspellend verschillende kristalstructuren.

Frey's armband is meer dan een sieraad. Cuff is meer een personage dat met haar door dik en dun gaat, maar ook speels belangrijk wordt.
Frey’s armband is meer dan een sieraad. Cuff is meer een personage dat met haar door dik en dun gaat, maar ook speels belangrijk wordt.

Je kunt nu al zien dat de bewegings- en gevechtssystemen echt sprankelend zijn en het idee achter de open wereld is ook erg spannend – tenminste als de voormalige Final Fantasy-ontwikkelaars van Luminous Productions een grote hindernis kunnen overwinnen.

Wat is Forspoken allemaal over?

Je weet al ongeveer wie Frey is. Maar het is de bedoeling dat Forspoken er veel dieper op ingaat: In de normale wereld heeft de jonge vrouw alleen haar kat Homer (zoals de vader van het gezin, niet de dichter) om zich heen, glijdt ze uit in de criminaliteit en gebruikt ze haar gevatte humor als schild, terwijl ze van binnen steeds verder wanhoopt. Het magische rijk Athia, waarheen zij via een portaal wordt getransporteerd, moet haar een voorheen onbekend gevoel van thuis en familie geven. Tegelijkertijd moet Frey echter hard vechten voor haar plaats daar – door haar speciale krachten noemen sommige inwoners haar een demon.

Het uitstekende Horizon Zero Dawn heeft al bewezen dat een zelfontdekkingstocht kan werken als een open-wereldverhaal. Frey moet zich in de nieuwe wereld even verloren voelen als de spelers en kan haar op dezelfde manier ontdekken, wat op zich al een band schept. Bovendien hoeft ze het verhaal niet alleen te dragen: de betoverde armband Cuff is altijd aan haar zijde, wat volgens creative producer Raio Mitsuno voor een bijzondere dynamiek zorgt:

De interactie tussen Frey en Cuff is een van mijn favoriete dingen aan Forspoken. De beste manier om het te beschrijven is een onheilige alliantie. Ze zitten er samen in en ze zijn aan elkaar vastgelijmd. Ze zijn niet altijd vrienden, ze moeten zich samen door alles heen slaan, soms kibbelen ze, maar dan bouwen ze elkaar weer op en motiveren ze elkaar om door te gaan. Het is een leuke dynamiek tussen hen, ook al kunnen we niet in detail treden over hoe Cuff de speler en Frey precies helpt. Maar het is niet alleen een verhaalelement, het is ook een speels element.

Hun kleine cabbles in de eerste gameplay scènes maken zeker dat je meer wilt. Of het verhaal werkt, hangt sterk af van hoe goed en geloofwaardig deze personages zijn geschreven en geregisseerd. Het overkoepelende plot klinkt vrij algemeen: een kwade kracht genaamd The Break vreet aan het land, doodt al het leven of verandert mensen en dieren in beesten. De inwoners zijn daarom naar de laatst overgebleven stad gevlucht.

Alleen Frey lijkt immuun en gaat de strijd aan met de monsters en Tanta Syla, een van de heersers van het land, die blijkbaar een afvallige magiër is geworden. Je kunt haar gemene grijns al bewonderen in de nieuwste gameplay trailer:

A dead open world – that has a lot to say?

Maar de grootste uitdaging voor Forspoken zal de spelwereld zijn. Nogmaals, het ziet er ongelooflijk goed uit! Want een zeer realistisch ogende verlichting ontmoet een vuile middeleeuwse stad overspoeld door vluchtelingen, open velden of afbrokkelende ruïnes waar draken wonen. Het ontwerp van de vijanden loopt echter sterk uiteen: de uniforme brij van zombies en schaduwkrijgers is saai om naar te kijken, maar enorme eindbazen zoals een soort doorschijnende zeeanemoon-giraffe met botten, Jabberweck genaamd, bezorgen me aangename rillingen over mijn ruggengraat.

Frey realiseert zich waarschijnlijk dat ze een grote fout heeft gemaakt.
Frey realiseert zich waarschijnlijk dat ze een grote fout heeft gemaakt.

Het monster is het middelpunt van een Breakstorm, een schijnbaar willekeurige gebeurtenis die de omgeving in blauwachtige mist hult en dodelijke golven monsters op Frey loslaat. Dergelijke evenementen zijn bedoeld om spelers iets te doen te geven buiten de missies in de open wereld, die anders meer dient als achtergrond voor de actie, zoals co-directeur Takefumi Terada uitlegt:

Het spel heeft een zeer sterke verhaal focus. Je volgt de fases van het verhaal en ze spelen zich af zoals ze geschreven zijn. Maar we wilden de open wereld zo ontwerpen dat de speler ook iets buiten de gebaande paden kan ervaren. Er zijn grote gebieden te verkennen en gebeurtenissen wanneer je op bepaalde plaatsen komt. Je kunt een meeslepend verhaal verwachten, maar ook de open wereld en gebeurtenissen daar omheen.

Je wordt niet verondersteld om van de ene gevechtsarena naar de volgende te strompelen. Volgens de ontwikkelaar gaat het ook om het ontrafelen van de geheimen van vroegere beschavingen en culturen die door de kloof zijn weggevaagd. Frey vindt onderweg documenten, maar ook verhalen over de omgeving die haar meer vertellen over het tragische lot van Athia. Er staan ook middelen voor u klaar. Je gebruikt ze in de kampen die overal verspreid liggen om er voorwerpen te maken of Frey te genezen.

Dit lijkt op wat we al kennen van Horizon Zero Dawn – vooral als het gaat om het in elkaar puzzelen van het verleden. Hier moet Forspoken echter interessante vragen stellen en antwoorden geven om de dode spelwereld te compenseren. Door de onderbreking zul je, volgens de ontwikkelaar, noch dieren noch mensen buiten de stad aantreffen. Hierdoor dreigt de wereld leeg aan te voelen en meer als een groot pretpark vol opdrachten voor Frey dan als een echte plaats waar ooit iemand heeft geleefd. Pas als de Open Wereld genoeg te zeggen heeft, zal het meer zijn dan een mooi achtergrondgeluid.


Forspoken heeft echter een troef achter de hand als het op de spelwereld aankomt: De ontwikkelaars beloven me dat ze ook ten volle gebruik willen maken van New York als decor. Maar meer dan dat kunnen ze nog niet onthullen. Misschien zal Frey uiteindelijk onze wereld moeten redden van aanvallende monsters en van wolkenkrabber naar wolkenkrabber moeten slingeren zoals Spidey? Het idee dat twee werelden hier botsen fascineerde me al na de eerste trailer.

Wat is de technische voorwaarde?

Tijdens de presentatie barst de open wereld van de details en scherpe texturen, tot en met elke boomschors of steenkorrel. Van tijd tot tijd schokt de video hierdoor, wat ook aan de transmissie kan liggen. Daarom kan er niet veel gezegd worden over de technische staat van het spel.

Aangezien de spelwereld en de functies volgens de ontwikkelaars nog niet volledig zijn geïmplementeerd, zal het team gas moeten geven als Forspoken echt op 24 mei 2022 wil uitkomen. De ontwikkelaars wilden ons nog niets vertellen over de PC specs, maar er zal ray tracing zijn met enkele effecten, waarover meer info zal volgen.

Ultimate Mage Fantasy: Hoe te vechten?

De magie van

Forspoken liet me meteen smachten naar meer. Frey maakt gebruik van vier verschillende soorten magie, die vallen, projectielen, schilden of melee- en ranged-aanvallen oproepen en op elk moment kunnen worden gebruikt, maar ook cooldowns met zich meebrengen. Je slingert explosieve stenen, vuurt een regen van pijlen af, sluit vijanden op in magische orbs of ontwijkt razendsnel, terwijl uit Frey’s handen flitsen van felrood, blauw, groen of paars licht over het scherm schallen en hele hordes monsters op de knieën dwingen.

Als speler, echter, moet je je niet alleen ongelooflijk krachtig voelen. De ontwikkelaars beloven dat er echte role-playing systemen in Forspoken zitten. Je moet Frey eerst levelen en haar vaardigheden onder de knie krijgen om vervolgens je eigen vechtstijl te kunnen kiezen, zoals Takefumi Terada bevestigt:

We kunnen op dit moment nog niet te veel ingaan op de details van het spelsysteem en de bijzonderheden ervan, maar het team heeft aan veel rollenspellen gewerkt en draagt dat DNA in zich. Dus hebben we veel nadruk gelegd op het maken van een solide RPG systeem waar spelers zich in kunnen verdiepen en dan veel plezier aan kunnen beleven.

Je bouwt niet alleen je persoonlijke magiër door bepaalde spreuken vrij te spelen en te gebruiken via mana. Je kunt ook kettingen en capes vinden in de spelwereld en ze uitrusten om nuttige extraatjes en stat boosts te krijgen. Speciale nagellakpatronen (geen grap!) voegen nog meer kracht toe aan je magische aanvallen. Dit klinkt op papier een beetje dwaas, maar het past bij een tienermeisje uit New York en belooft nog meer speelse diepgang aan uw bouwwerk. Naast je spreuken kun je ook je gezondheid, genezing of uithoudingsvermogen versterken.

The parkour makes Assassin’s Creed look old

Hoe meer de open spelwereld van Assassin’s Creed zich uitbreidt, hoe meer het ooit zo belangrijke parkour op de achtergrond raakt – de vlakke heidevelden en heuvels van Engeland in AC Valhalla nodigen niet bepaald uit om te klimmen, dus een snel paard is meer nut.

In dit open-wereldspel heb je geen rijdier nodig: heldin Frey trekt zichzelf aan takken of muren omhoog met een magische grijphaak. Dat ziet er niet alleen elegant uit, maar ze overwint ook in razend tempo afgronden of rotspartijen. Frey hoeft de grond nauwelijks te raken en kan zich tijdens gevechten ook achter tegenstanders katapulteren.

Om het parkour volledig onder de knie te krijgen, moet je eerst een paar levels oefenen en halen. Maar dan moet je het bijna overal kunnen gebruiken, zoals Takefumi Terada uitlegt:

Het spel is verdeeld in twee soorten gebieden, je hebt stadsgebieden en de open gebieden waar je verkent. Je kunt niet alle soorten parkour in de stad gebruiken, maar als je het laat, mag je het zowat overal in de open gebieden gebruiken, ongeacht het terrein.

Magic Parkour is bedoeld om je volledig te laten profiteren van de verticaliteit van de spelwereld.
Magic Parkour is bedoeld om je volledig te laten profiteren van de verticaliteit van de spelwereld.

Dat een free-roaming gevoel Open Worlds naar een heel nieuw niveau kan tillen, is al bewezen door Zelda: Breath of the Wild en Marvel’s Spider-Man. En ondanks het paard, is dat precies wat ik een beetje miste in Elden Ring, dat verder BotW emuleert.

Wat de spelwereld verliest aan levendigheid of gevarieerde taken, zou het zo kunnen goedmaken met een sterk verhaal, diepgaande gevechten boordevol actie en het plezier van het simpelweg doorkruisen van omgevingen.

Editor’s Verdict

Als groot fan van Horizon Zero Dawn ben ik vooral blij met de parallellen met Guerrilla Games’ open-wereldgame. Een sterke heldin zoekt haar plaats in een onherbergzame wereld, leert coole vaardigheden en komt gaandeweg meer te weten over een catastrofe die het land heeft geschokt. Om dit te laten werken, moet het verhaal me natuurlijk wel naar zich toe trekken en moet Frey net zo charismatisch zijn als Aloy. Na de eerste trailers is de kans daarop helemaal niet slecht – vooral haar kleine ruzietjes met Cuff, die met zijn Britse accent klinkt als een geïrriteerde butler, zou ik eindeloos kunnen beluisteren.

Ik ben ook meteen aangetrokken door de magie. Of het nu gaat om vuur, lichtflitsen, lianen of rotsblokken, alles ziet er ongelooflijk stijlvol uit en ontketent een indrukwekkende storm van effecten. Zelfs wanneer Frey gewoon door de spelwereld springt en glijdt, vliegt haar cape achter haar aan en maken haar witte gympen gouden sporen. Als dit zo leuk is als het lijkt, hoeft Forspoken zich qua gameplay ook niet te verstoppen voor machinejacht met pijl en boog.

Alleen de open wereld zelf maakt me nog sceptisch. De omgevingen lijken realistisch en gedetailleerd, maar ook een beetje steriel, want er zijn geen dorpen, dieren of ander leven, afgezien van de monsters. De gevechtsplatforms, ruïnes of dorre vlaktes in het spelmateriaal tot nu toe doen meer denken aan arena’s dan aan natuurlijke omgevingen. Ik hoop dat de ontwikkelaars slim gebruik zullen maken van omgevingsvertelling en veel kleine verhalen in de wereld zullen verstoppen die het verleden tenminste enigszins tot leven zullen brengen.