In termen van gameplay heeft Forspoken ons in de eerste uren al overtuigd. We zijn echter nog steeds teleurgesteld door het verhaal. Dit is bijzonder jammer om één reden.
Frey Holland heeft geen zin meer. De jonge vrouw wil weg uit haar leven in New York. Hoewel haar kat Homer er spint, wordt haar dagelijks leven verder beheerst door geweld en problemen. Ze droomt zichzelf weg uit de grote stad en komt plotseling heel ergens anders terecht.
In Forspoken ontdekken we samen met Frey de wereld van Athia, en die is vooral een groot speelterrein voor de talloze streken van de hoofdpersoon. Ze heeft er niet alleen veel plezier in, maar wij ook. Want voor het eerst legde Square Enix de controller in onze handen en liet ons onze eigen eerste stappen zetten in de wereld van Forspoken. Drie uur lang konden we een indruk krijgen van het nieuwe open-wereldspel, dat op 24 januari 2023 uitkomt en waarvoor momenteel een PS5-demo te downloaden is.
Een bijzonder hoogtepunt in onze versie was een gevecht tegen de Tantas, zogezegd Frey”s aartsvijanden. Er is tot nu toe bijna niets van deze baasgevechten te zien in de trailers en presentaties. Ten laatste werd ons duidelijk dat er qua gameplay weinig aan de hand is met Forspoken. Het verhaal en de manier waarop het wordt verteld zijn echter een andere zaak, zoals we u uitleggen in onze GlobalESportNews preview.
Ik ben nieuw hier.Althans in de drie hoofdstukken aan het begin van het spel die we tijdens ons bezoek aan Square Enix konden voltooien, blijft het verhaal van Forspoken vrij zwaar op de hand. Het volgt een bekend patroon dat ook vaak “fish out of water” wordt genoemd in films en series, of “isekai” in anime.
Dit betekent dat een personage uit de echte wereld wordt geworpen in een fantastische of onbekende omgeving die ook voor hem nieuw is. Samen met de kijker of, in het geval van Forspoken, de speler wordt de vreemde wereld verkend. Dit principe is bijvoorbeeld bekend van Harry Potter, Digimon of “Back to the Future”.
Het is dus gemakkelijk om je te identificeren met het titelpersonage omdat hij of zij net zo overdonderd is met de nieuwe wereld als de persoon voor het scherm. Voor de auteurs biedt dit vaak een groot voordeel, omdat de regels van de desbetreffende wereld gemakkelijker kunnen worden uitgelegd.
In videogames is deze manier van verhalen vertellen nog niet zo vaak gebruikt, wat Forspoken een verfrissend ander perspectief biedt. Het is gewoon een ongewoon gezicht om Frey te zien vechten tegen draken en monsters in een geruit overhemd en een spijkerbroek aan het begin. Maar ze lijkt zo sereen en kalm dat we een beetje geïrriteerd waren.
Dus ze landt in deze nieuwe wereld, ontmoet direct een draak, moet het opnemen tegen dodelijke monsters en krijgt uit het niets superkrachten van een pratende armband? Zeker, wie zou niet koel blijven en de situatie becommentariëren met een luchtige grap?
In New York waren het immers “slechts” een paar onschuldige straatschoffies die voor haar ondraaglijk waren. Het feit dat Athia haar in vergelijking niet zoveel verdriet doet, lijkt een beetje ongeloofwaardig.
Maar helaas konden we het eerste hoofdstuk niet in New York spelen en kwamen we direct in Athia terecht. Dus misschien is er nog een sluitende verklaring voor haar onthechting. Maar de videobeelden die tot nu toe zijn getoond van het directe begin van het spel geven ons geen reden voor Frey”s koelbloedigheid tegenover dodelijk gevaar.
Bekende auteurs
Onze irritatie gaat later verder. Zo raakt Frey in het eerste speeluur bevriend met een zeer jong personage, dat slechts enkele minuten later wordt vermoord door de eerder genoemde Tantas. Ze zweert wraak hierop en het lijkt alsof de ondergang van haar jonge vriend de grootste motivatie is.
Het is duidelijk een poging om een emotionele band op te bouwen en Frey een motief te geven voor haar strijd. We voelden ons er echter door overvallen omdat het heel snel ging en de band en vriendschap nog geen diepgang hadden.
The Rupture and the Tantas
Een magische plaag woedt in de wereld van Athia, bij zijn inwoners bekend als Bruch. De breuk heeft dieren en mensen veranderd in zielloze monsters die nu door de anders ontvolkte wereld zwerven en alles aanvallen wat in de buurt komt. De enige veilige stad is Cipal, dat als hoofdstad dient in Forspoken. Hier wachten kooplui, zoektochten en bijzaken, zoals een dobbelspel dat Frey een buff kan geven.
De grootste bedreiging van de kloof zijn echter de Tantas. Ze waren ooit de vier heersers van Athene, populair bij het volk. Maar na de breuk zijn de eens zo welwillende Tantas wrede heksen geworden die angst en terreur zaaien. Frey zelf is immuun voor de breuk en blijft onaangetast door de effecten ervan. Daarom is het aan haar om de Tantas te confronteren.
We konden het eerste gevecht al uitproberen. De enscenering is bombastisch en het wordt duidelijk hoe belangrijk de Tantas zijn voor het verhaal en Frey”s reis. Elk van de Tantas vertegenwoordigt een element. Als Frey een van hen verslaat, krijgt ze een deel van zijn vaardigheden. Zo ontsluiten we geleidelijk de andere elementen.
De smartwatch met een verschil
Een goede tweede, althans voor Frey, is de Reif-polsband. Deze heeft niet alleen een zeer grote woordenschat en een passende naam, maar voorziet Frey ook op humoristische wijze van alle nodige informatie over Athia. Tegelijkertijd dient de magische armband ook als navigatieapparaat en volgsensor voor interessante objecten. Dus Reif is net zo nuttig voor Frey als de zin van de heks voor Geralt.
De armband met de slimme mond is ook verantwoordelijk voor Frey”s bovennatuurlijke gaven. Slechts enkele minuten na haar aankomst in Athia vindt ze een hoepel aan haar arm en plotseling kan ze rennen als de wind en lichtvoetig over elk obstakel springen. Vanaf de eerste seconde is Frey”s wendbare voortbeweging erg leuk en ziet er absoluut fantastisch uit. We bewegen vloeiend door de wereld, springen over obstakels en dansen om vijanden heen.
We verslaan ze met behulp van elementaire vaardigheden, die ons ook door de magische armband zijn gegeven en die we selecteren via een ringmenu. In het begin en gedurende de drie uur dat we speelden, konden we alleen aanvallen van het element aarde gebruiken. In de trailers zie je vuur, water en bliksem als verdere elementen.
Hoewel we in de demo slechts een beperkt aantal vaardigheden tot onze beschikking hadden, maakten de gevechten een zeer gevarieerde indruk. Dit komt ook doordat we altijd konden kiezen tussen defensieve en offensieve spreuken. Afhankelijk van de situatie was er altijd een andere strijd.
Om meer talenten binnen een element vrij te spelen en bestaande talenten te verbeteren, moeten we mana verzamelen, dat in de wereld van Forspoken te vinden is en vaak als beloning voor verschillende opdrachten wordt aangeboden. Letterlijk een andere bron van extra spreuken zijn de zegenende bronnen. Deze zijn een soort poel van water waarin Frey zich stort.
We hebben nog niet veel van de Open Wereld en side quests kunnen zien door de beperkte tijd die we hadden met Forspoken. Maar het kleine stukje dat voor ons openging liet al zien welke kant het op ging. De wereld lijkt verlaten en leeg. Dit wordt echter ook overtuigend verklaard door de breuk (zie kader) die de wereld van Athia in het verhaal achtervolgt.
In tegenstelling tot de wat levenloze omgeving maakten de vijanden die we tegenkwamen een spectaculaire indruk. Gigantische dierachtige wezens, aangetast en veranderd door de kloof, stonden ons in de weg.
Maar het werd snel duidelijk dat deze tussenbazen nog wat te sterk waren voor onze Frey, die slechts toegang had tot een klein deel van haar vermogens. Zelfs eenvoudige vijanden waren een uitdaging. Je hoeft echter niet de moeilijkheidsgraad van een Soulslike te verwachten, want Forspoken heeft niets met dit genre te maken.
Frey”s apparatuur levert ook meer vermogen. Het spel overlaadde ons echter niet met een stortvloed aan buit in de eerste uren zoals Borderlands of Diablo. In plaats daarvan worden de voorwerpen alleen gegeven als beloning voor bepaalde taken. We verkenden bijvoorbeeld een labyrint en versloegen steeds sterkere stromen vijanden om aan het eind een voorwerp in een kist te vinden. Bovendien zijn er altijd kleine heiligdommen verborgen in de wereld die ons mana verschaffen voor een voltooide taak.
De gevechten voelen massaal aan. De visueel indrukwekkende effecten geven een passend accent aan de actie.)” src=”https://www.global-esports.news/wp-content/uploads/2022/12/The-fights-feel-massive.jpg” width=”3840″ height=”2160″ /☻
Een mooie klimplek.Zo moeten we toch een vraagteken zetten achter de kwaliteit van de neventaken en de beroepen in de Open Wereld. Wij zijn echter veel meer overtuigd door het ontwerp en de technologie.
Zoals de ontwikkelaars ons in een interview onthulden, is de wereld, die wordt aangedreven door de eigen Luminous Engine, ontwikkeld met de gameplay van Forspoken in gedachten.
Dit grote wezen wacht op ons net buiten de poorten van Cipal. We kunnen beter ontsnappen en later terugkomen.” src=”https://www.global-esports.news/wp-content/uploads/2022/12/This-great-creature.jpg” width=”3840″ height=”2160″ /☻
In eerste instantie twijfelden we of Frey”s parcoursmanoeuvres überhaupt wel goed zouden werken in een spelwereld zonder stedelijke ravijnen en dichtbevolkte woonwijken zoals we die kennen van Spider-Man of Assassin”s Creed. Onze twijfels verdwenen echter snel tijdens het spelen.
De twee gebieden die we konden bekijken boden veel bewegingsvrijheid, afwisseling en openden zich in veel verschillende richtingen. Athia lijkt dus het perfecte speelterrein voor Frey”s vaardigheden.
Prachtig uitzicht.
Deze speeltuin ziet er ook fantastisch uit. We konden Forspoken exclusief uitproberen op de PS5 en zowel in performance als in quality mode maakte het spel visueel een zeer goede indruk.
Slechts enkele uitzonderingen ontsierden het verder positieve beeld. Sommige texturen zagen er nog een beetje bleek en uitgewassen uit – maar dat waren echt uitzonderingen. Het meest negatieve dat ons opviel, en dit klinkt nu misschien als een kleinigheid, was het haar. Met name de slierten die in het gezicht van de hoofdrolspeler vallen, passen niet bij de rest van de beelden van het spel en lijken uitgewassen en wazig.
Overigens hebben we qua technologie weinig te klagen; snel reizen gebeurt bijvoorbeeld bijna zonder laadpauze. Mocht het verhaal in het verdere verloop van het spel nog meer vaart krijgen – de ontwikkelaars spreken van een 30 uur durende campagne – dan hebben we hoge verwachtingen van Forspoken. Qua gameplay en technologie lijkt het al volwassen en brengt het nieuwe impulsen aan het open-wereld genre. We kunnen nauwelijks wachten om te zien hoe Frey, met al haar vaardigheden, zich boterzacht door het mooie Athia beweegt en de Tantas verslaat.
Editorial Conclusion
Het is duidelijk dat ik nu veel gemopperd heb over het verhaal van Forspoken. Maar ik heb ook alleen de eerste drie uur van het spel gezien. In de overige 27 uur moet Frey nog veel geloofwaardiger zijn en de emotionele verbindingen met andere personages minder geforceerd, wil ik het verhaal geboeid volgen.
Dat zou ik ook erg leuk vinden, want Forspoken is erg leuk. Ik kan niet wachten om de andere elementaire vaardigheden uit te proberen. Het spel heeft duidelijk baat bij goede technologie. Ik kan zien dat de ontwikkeling begon met de nieuwe consoles en snelle computers in gedachten. De actie verloopt soepel en de effecten zijn indrukwekkend. Forspoken is een lust voor het oog, afgezien van een paar kleine technische onnauwkeurigheden.
Wat ik echter bijzonder geslaagd vind, zijn de snelle bewegingen en de koersmanoeuvres. Deze werken uitstekend in de uitgestrekte spelwereld en zien er fantastisch uit. Als de open wereld in het afgewerkte spel nog meer interessante prikkels biedt, brengt Forspoken met succes een frisse wind door het genre.
