heet
Elden Ring zonder een open-wereld? Thymesia is geïnspireerd door oude Souls delen zonder ze simpelweg te kopiëren
Hoekige steegjes, gemene valstrikken, een duistere middeleeuwse fantasy-setting en een vechtsysteem dat alles van me eist. Je hebt het goed geraden, we hebben het over de onvergelijkbare… Thymesia!
Wat aanvankelijk klinkt als een goedkope kopie, blijkt na enkele uren uitproberen een zelfstandig spel te zijn met vele eigen facetten. Dat ik na Elden Ring sta te springen van vreugde is deels te danken aan het compacte levelontwerp. Het is niet alsof ik daarnet nog zo lovend was over Elden Ring …
Inhoudsopgave
Een pestdokter in de surrealistische Middeleeuwen
Wij spelen Corvus, een pestarts in de Middeleeuwen die alles doet om de wereld van de ziekte te genezen. Tenminste, dat is wat mij in de eerste uren van het spel is gebleken. Intermezzo’s zijn kort en schaars, en de noten die je overal aantreft blijven altijd cryptisch, zoals gebruikelijk voor het genre. Aan de andere kant scoort Thymesia, net als zijn grote broer, punten voor de opbouw van de wereld en de sfeer.
De nuchtere middeleeuwse setting, die tot dusver niet te ver in de richting van fantasie is opgeschoven, is meteen aantrekkelijk omdat hij heerlijk onbedorven overkomt. Ook al is alles in het eerste gebied gehuld in dichte gele mist, die het zicht op het hele landschap tot nu toe verhindert: Er is altijd sfeer. Vind je ook niet? Kijk dan naar deze video en je zult het tegendeel bewezen krijgen:
Een wilde mix van From Software’s werk
Geen open wereld, geen side quests, geen frippery: in Thymesia is het, net als in Dark Souls, gewoon een kwestie van heelhuids van A naar B komen om het aan het eind van een gebied op te nemen tegen een vervelende eindbaas. Voor mij leek het vorige ontwerp van de gebieden vertrouwd en toch verfrissend. Net als in het oorspronkelijke spel zijn er enkele verborgen paden naar speciale voorwerpen of waardevolle sluiproutes die logisch in het totaalbeeld passen.
Maar hoe komen we door de massa’s vijanden die ons in de weg staan? Dat klopt, met een lonend gevechtssysteem dat sterk doet denken aan Bloodborne. Er is een vaardigheid waarmee je aanvallen kunt blokkeren, maar die moet je alleen in het uiterste geval gebruiken, want er komt altijd wel wat schade doorheen. Het gaat meer om het landen van snelle slagen en het ontwijken met uiterste precisie.
Thymesia’s vaardigheden maken het spel echt spannender. Naast de standaard aanvallen, zijn er ongelooflijk veel manoeuvres die we kunnen leren”.) src=”https://www.global-esports.news/wp-content/uploads/2022/05/Thymesias-abilities-spice-scaled.jpg” width=”2048″ height=”1152″ /☻
De vele eigen facetten maken een rond plaatje
De ontwikkelaars hebben hun eerste truc met de wapens al bedacht. We hebben twee van hen om uit te kiezen. Onze sabel is er om normale schade toe te brengen aan vijanden. Maar de aanvallen ermee leiden altijd tot een bloedende deuk op de levensbalk van de vijand. Als we dit niet binnen korte tijd neerhalen met ons tweede wapen, geneest de getroffen vijand weer. Vooral met minibosses en eindbazen komen we nergens zonder deze tactiek, en daarom dwingt Thymesia je om de speelstijl te leren.
Het grootste verschil met Dark Souls en Elden Ring zijn echter de vaardigheden die je op elk moment kunt veranderen. Van de gebruikelijke dingen zoals Attack XY doet meer schade tot compleet nieuwe moves, het is er allemaal. Er zijn ook heel wat nieuwe aanvallen, blokken en pareermogelijkheden. Ik voelde me een beetje zoals in Tekken, toen ik alle knoppencombinaties uit mijn hoofd moest leren voordat ik iemand serieus knock-out kon slaan. Het is niet zo erg in Thymesia, maar je hebt wel een tijdje nodig om alle bewegingen te onthouden.
Waar ik vooral blij mee ben: de beslissing om op elk moment van abilities te kunnen veranderen is goud waard en zorgt ervoor dat ik met plezier uitprobeer of een andere aanval niet zinvoller is voor vijand XY. Behalve de overhead aanval. Dat zit altijd in mijn arsenaal omdat het er gewoon super cool uitziet! En we weten het allemaal: Er cool uitzien is het halve werk bij zulke titels, trefwoord: Fashion Souls. Maar voordat je hysterisch wordt, zal ik eindigen met een kleine domper. Ik heb tenslotte een reputatie te verliezen als klager van dienst!
Vijanden en bazen zijn nog steeds relatief menselijk. Hoewel sommigen bovennatuurlijke gaven hebben, zijn er nog geen gruwelijke wezens verschenen)” src=”https://www.global-esports.news/wp-content/uploads/2022/05/Enemies-and-bosses-are-still-relatively-human-scaled.jpg” width=”2048″ height=”1152″ /☻
Een zieltje met weinig ruwe kantjes
Toegegeven, er is niet veel dat me stoort aan Thymesia tot nu toe. Maar één ding maakt me gek, vooral met de extreem beweeglijke bazen: ontwijken. Er is geen uithoudingsvermogen bar in Thymesia. Om te voorkomen dat spelers aanvallen en ontwijkingen spammen, hebben de ontwikkelaars een kleine pauze ingebouwd die automatisch in werking treedt na afzonderlijke manoeuvres. Dit voelt echter op veel momenten erg onresponsief aan, omdat Corvus simpelweg niet reageert op mijn input. Door de vrij kleine afstand die men met de zijwaartse stap aflegt, is het des te vervelender dat men niet de volledige controle heeft. Daarom is er één ding dat ik veel liever zou hebben: Geef me mijn uithoudingsbalk terug zodat ik mijn aanvallen en ontwijkingen zelf kan regelen!
In de eerste gebieden viel mij ook de wisselende moeilijkheidsgraad op. Na de eerste paar upgrades kon ik normale tegenstanders knock-out slaan met slechts één stoot en de finisher. In de levels lijken er echter overal mini-bazen te zijn, die enkele minuten aan een stuk duren en je meestal met twee klappen afmaken. Deze komen ook betrekkelijk vaak voor, waardoor de stroom in een level vaak wordt onderbroken. De eerste echte eindbazen vergen ook veel van je en vereisen dat je het hele arsenaal aan combo’s afvuurt. Een iets meer lineaire moeilijkheidscurve zou beter passen in het algemene gameplaybeeld.
Maar als je denkt, “Ik pik geen onzin van die oude Souls boomer!!!1!”, dan heb ik goed nieuws voor je! Tot 9 mei 2022 kun je een demo van Thymesia downloaden op (Steam) en het zelf uitproberen. Alle anderen zullen tot 9 augustus moeten wachten om te weten te komen of Thymesia zijn hoge niveau in de afgewerkte versie kan handhaven.
Nu is het jouw beurt! Laat me in de comments weten of Thymesia je interesse heeft gewekt en of je de demo gaat uitproberen.
Voordeel van de redacteur
Als Soulslike fan, ga ik helemaal op in Thymesia. Alleen al de sfeer van de eerste gebieden overtuigde mij onmiddellijk en trok mij de vervuilde wereld in. Ook al roept het eerste echte gebied onaangename flashbacks op naar de stad der schande uit Dark Souls 1. De vele kleine paadjes en sluipweggetjes ronden de levels voor mij tot nu toe uitstekend af en stimuleren altijd mijn drang om te verkennen zonder me te overstelpen met te veel keuze.
Wat de gameplay betreft, laten de ontwikkelaars zich ook niet onbetuigd en geven ze me het gebruikelijke knisperende zwaardvechtsysteem en garneren ze het met een heleboel eigenaardigheden. Wat ik het leukst vind zijn de vaardigheden, die ik in een oogwenk kan veranderen. Maar ik ben vooral heel benieuwd welke coole manoeuvres me daar nog te wachten staan. Alleen het ontwijken is op dit moment nog een spaak in mijn wiel als het gaat om veel plezier in Thymesia. De beperking voelt voor mij te veel als een verlies van controle. Maar wie weet, misschien komen er in het verdere verloop van het spel wel een of twee mogelijkheden voor.
Toch zou Thymesia de meeste Souls-fans gelukkig moeten kunnen maken. Want afgezien van de twee kleine punten van kritiek, valt er nauwelijks iets te klagen. Zelfs de prestaties, althans in de eerste levels, zijn al maanden voor de release top, en ik ben tot nu toe nog geen bugs tegengekomen. Thymesia zou precies het gat kunnen vullen dat Elden Ring met het nieuwe concept heeft geopend.
