De vier Gotham Knights moeten de door misdaad geteisterde stad redden zonder zijn beroemdste held – want Batman is dood. Lees onze recensie om erachter te komen of opkomende helden een kans maken tegen de criminele wereld van Gotham en hoe leuk het is.
Kan Gotham wel bestaan zonder Batman? Als je deze vraag tot nu toe alleen theoretisch hebt behandeld, zul je dat in Gotham Knights praktisch moeten doen: De legendarische held wordt gedood in een epische gevechtsscène aan het begin van het spel en blaast de Batcave op, samen met al zijn uitrusting. Achtergebleven is de verbijsterde nakomeling van de held, die zich nu moet neerleggen bij het feit dat kort na de verdwijning van Batman de straten van Gotham weer leven, omdat de criminele wereld van de stad prompt het vuur aan de schenen legt.
Een dikke elf jaar na de briljante Batman actiegame Arkham City en zeven na het nog steeds uitstekende vervolg Arkham Knight, zijn de verwachtingen natuurlijk hooggespannen. Arkham City kreeg zelfs een welverdiende 91 punten in onze test van 2011 en combineerde een uitgebreide open wereld met een spannend verhaal en scherpe gevechtsactie. In hoeverre Gotham Knights erin slaagt dit grote rolmodel waar te maken, zullen we in deze test verduidelijken – maar een kleine waarschuwing vooraf: het is ingewikkeld.
Inhoudsopgave
The Little Hero Quadruple
Na een korte inleidende missie waarin de besturing, de gevechten, het gebruik van de onderzoeksinterface en het rijden op je Batcycle worden uitgelegd, beland je midden in de actie en breek je in op het politiebureau. Je helden erven de historische klokkentoren in het centrum van de stad als hoofdkwartier van de diverse Batman, waar Batgirl als Oracle al heerste over de informatie van Gotham.
Daar kun je je helden uitrusten bij de Bat-Computer, vaardigheidspunten toekennen die je bij het levelen hebt gekregen en de nieuwe generatie ridders van uitrusting voorzien. Achtergrondinformatie in de vorm van dossiers, e-mails en profielen van alle belangrijke personen, tegenstanders en facties is daar bovenop beschikbaar – aangenomen dat je überhaupt zin hebt in zoveel leesvoer.
Je begint het leven van je held en dus de nachtpatrouille zodra je een van de vier personages hebt gekozen, hem of haar hebt uitgerust en vaardigheidspunten hebt verdeeld. Alle helden vertrouwen op drie talentbomen die vanaf het begin van het spel beschikbaar zijn. Deze bevatten vaardigheden voor meer kracht, meer leven of andere praktische effecten, zoals de hackvaardigheden van Batgirl of de acrobatiek van Nightwing.
Overigens speel je in de loop van het spel via activiteiten nog twee talentbomen vrij: met swing abilities kun je verschillende soorten aanvallen gebruiken, zoals armour piercing of armour crushing, met knight abilities krijgen je helden unieke vaardigheden, zoals Red Hood”s mystieke pistoolkogels, waarmee hij meerdere vijanden tegelijk kan neerschieten. Riddervaardigheden moeten voor alle helden afzonderlijk worden vrijgespeeld, terwijl een nieuw level over het algemeen voor alle vier de personages geldt.
Niet eerder ben je aangekomen in Gotham, dat er op het eerste gezicht grandioos uitziet, dan ga je als Batman op zoek naar problemen, in de lucht of op de grond. In plaats van de Batcycle op de grond, gebruikten we bijna alleen het grijppistool voor de zwaai van huis naar huis, omdat dat sneller en gemakkelijker was – afgezien daarvan is het leuker! Overigens krijgen je helden als latere ridders een individuele vliegvaardigheid, Batgirl bijvoorbeeld glijdt met haar cape door de nacht, terwijl Red Hood dankzij de mystieke Lazarus Pit-kracht door de lucht springt, maar je bent niet zo vrij mobiel als in Arkham City.
Op locatie beslis je of je meteen in de actie springt, in stilte vijanden uitschakelt of ze van een afstand neerschiet. Maak je geen zorgen, het ontwerp van de wereld en de missies geeft zelfs de stilste spelers voldoende gevoel van prestatie. Er zijn genoeg kruipschachten en de begrijpelijke patrouillegangen laten genoeg ruimte om ongezien voorbij te sluipen. Naast ervaringspunten versla je ook aanwijzingen over geplande misdaden of knutsel je materiaal uit bendeleden, corrupte agenten en beroepscriminelen. Deze aanwijzingen komen op je kaart voor de komende nacht als je aan het eind van je heldenpatrouille terugkeert naar de klokkentoren.
Daar zie je waar de gevaarlijkere actie plaatsvindt in de wijken van Gotham in de vorm van misdaaduitdagingen. Soms verijdel je een bankoverval, een hack of een ontsnapping van gevangenen, soms red je aan bommen geketende gijzelaars van een zekere dood, of ruim je een criminele schuilplaats op voor een veel grotere beloning. Wat de eerste paar avonden nog spannend en afwisselend lijkt, leidt echter al snel tot een zekere vermoeidheid door het repetitieve verloop van de uitdagingen en wordt pas scherper door een hogere moeilijkheidsgraad of voltooide bonusopdrachten.
Swing out
Afhankelijk van de wijk zul je vooral leden van de daar wonende factie tegenkomen, die, afgezien van hun karakteristieke uiterlijk, verschillen in de wapens die ze gebruiken, de soorten schade die ze toebrengen en hun kwetsbaarheden. De elementaire schadesoorten Vuur, IJs, Gif, Elektrisch en Hersenschudding geven je een voordeel in de strijd met het juiste wapen, zolang het bijbehorende effect geactiveerd wordt: IJsschade bevriest bijvoorbeeld je tegenstanders en laat je aanzienlijk meer schade uitdelen tegen Bevroren, Vuur en Gif veroorzaken schade in de tijd, enzovoort.
Bovendien verhoogt de juiste uitrusting de weerstand van je helden tegen dit soort schade, die je kunt maken met behulp van het crafting-systeem en grondstoffen die je vindt. Tijdens onze playthrough was het echter voldoende om altijd de sterkst mogelijke uitrusting te produceren en deze verder te verbeteren met mods die ook te vinden zijn. We hadden geen zeer gespecialiseerde uitrusting nodig voor verschillende vijandelijke groepen, aangezien de elementaire schade niet vaak genoeg optrad om een merkbaar verschil te maken en de zwaaikunsten veel crucialer waren voor succes.
Elke succesvolle aanval vult de momentum balk van je Helden. Met genoeg momentum kun je de verdediging van je tegenstanders doorbreken, bijzonder sterke aanvallen gebruiken of ze zo bang maken dat ze spontaan ophouden met vechten. Dit zorgt voor strategische afwisseling in de meeste gevechten! Maar er zit een addertje onder het gras: als je er niet in slaagt ze te raken, kan het lang duren voordat je genoeg momentum hebt opgebouwd voor een nieuwe krachtige zwaai, wat vooral vervelend is in lange baasgevechten.
Want dan rest je de standaard tactiek: slaan met lichte of zware klappen en ontwijken tot de momentumbar voldoende opgeladen is. Coole zwaai aanvallen zoals armour piercing of area effects zijn daarom veel te zeldzaam – tenminste als je alleen bent.
Vallen, bazen en balans
In co-op lijken de krachten van je helden nog steeds nogal onevenwichtig. Met name Red Hood ruimt de hele meute vijanden op in ranged combat, terwijl Batgirl of Robin nog onderweg zijn naar het gevecht – we hebben het uitgeprobeerd. De enige manier om frustratie te voorkomen is om afspraken te maken met je teamleden.
Het enige lichtpuntje is de grandioze technische implementatie van de co-op functie, we hebben het zelden makkelijker gehad om met vrienden te spelen! De al te eenvormige baasgevechten zijn vervelend, vooral in de single-player modus. De meestal meervoudige vijanden richten zich sterk op je held en laten je door onderbrekingen en grondeffecten weinig ruimte voor je eigen sterke stootcombinaties.
Zelfs op de makkelijkste moeilijkheidsgraad ontvangen de bazen nauwelijks iets van de boem die je uitdeelt, maar op de normale moeilijkheidsgraad eet je des te meer schade op. Te vaak kom je voor kogelsponzen te staan met een levensbalk van een mijl lang, die ook roepen om golven van makkers.
Dit voelt alsof het ontwerp van de baasgevechten nog steeds is gericht op co-op spelen, terwijl de rest van de spelwereld is gebouwd voor singleplayer – het ontwikkelingsteam moet dit dringend herzien. Vooral in het eindgevecht in het hoofdverhaal, maar ook in de eindgevechten van de schurkenverhalen, zou veel frustratie voorkomen kunnen worden.
Een stad tussen de fronten
Na het “hoe”, terug naar het “waar” en “waarom”: Naast het onderzoeken van Batmans laatste zaak, worstelen Batgirl, Nightwing, Robin en Red Hood ook met tal van eigen problemen en moeten ze in de buitenmaatse voetsporen treden van hun dode mentor. Er is een nieuw netwerk van informanten nodig, je kunt niet zonder betere apparatuur en tenslotte zijn er veel misdaden te verijdelen, als je niet in een groot complot stuit.
Dankzij oude bondgenoten als butler Alfred, uitvinder-genie Lucius Fox en de rechtschapen rechercheur Montoya staan de vier er niet helemaal alleen voor. Je leert in de loop van het spel andere bondgenoten kennen en ondersteunt ze in zijmissies, maar deze NPC”s blijven erg inwisselbaar door een gebrek aan inzicht in hun motivaties en levens.
Naast de eerder genoemde misdaadbendes strijden verschillende superschurken en een gemene geheime organisatie om de macht in de stad, terwijl de politie totaal overspannen is. In het algemeen willen de meeste agenten niets te maken hebben met onze gemaskerde helden sinds de dood van commissaris Gordon, de nieuwe politiechef wil de burgerwachten helemaal uit de weg ruimen en werpt tal van obstakels op.
Meer helden, meer problemen.Geen goed uitgangspunt voor onze groep van vier, ze hebben allemaal hun eigen bagage uit het verleden te dragen naast de dood van Bruce Wayne – Batgirl, bijvoorbeeld, is nog steeds erg in rouw om haar overleden vader, Red Hood worstelt met zijn wederopstanding. Met bekende vijanden als Ra”s al Ghul, zijn dochter Talia, hun gemene Assassin League en Gotham”s eigen parade van schurken als de Penguin, Clayface, Mr. Freeze, de Council of Owls en Harley Quinn, levert het ontwikkelteam veel bekendheid en creëert het een echt Batman-gevoel.
Vooral de vele nevengesprekken van onze aanstormende helden in de klokkentoren en het mailverkeer van ons heldenteam tonen de liefde voor detail. Maar veel meer ruimte voor karakterontwikkeling buiten de korte achtergrondmissies zou het gemakkelijker hebben gemaakt om echt mee te leven met het lot van de vier. Het hoofdverhaal maakt het ook niet echt makkelijk om van Gotham Knights te houden: Na een geslaagde introductie van het scenario bouwt zich een spanningsboog op over verschillende hoofdmissies tot een briljante climax.
Dan volgt een crash die het verhaal echt naar beneden haalt qua geloofwaardigheid en verteltempo. Vooral het abrupt tot stand gebrachte einde stelt teleur met een al te voorspelbare wending die zelfs in een strip uit de jaren zestig spannender zou zijn geweest. Vergeleken met Arkham City voelt Gotham Knights aan als een berg losse eindjes, ondanks voelbaar potentieel, met te veel nadruk op actie en te weinig op verhaalrijke zijmissies die hard nodig zijn voor immersie.
Wenselijk leven
Alle niet-fans staan in de kou met de enorme massa namen, achtergrondverwijzingen en de nogal magere uitleg. Tijdens het hoofdverhaal over het lot van Gotham en in de schurkenstappen krijg je een idee van wat je te wachten staat, maar meer ook niet.
De teksten, geluidsopnamen en andere snippers informatie die te vinden zijn in de instanced, vaak zeer bochtige missiegebieden helpen ook niet. Aan de ene kant is de hoeveelheid informatie beheersbaar, aan de andere kant kun je er na de missie niet meer bij als je het in het heetst van de strijd mist.
Hetzelfde probleem dat Gotham heeft als achtergrond voor het hele avontuur. Van bovenaf en tijdens de eerste speeluren ziet de stad er fantastisch uit: Stoom waait op uit de straten, neonverlichting verlicht ”s nachts de chic vormgegeven bezienswaardigheden en de mix van stijlen van de gebouwen past perfect bij de ensceneringen uit films, strips en tv-series. Het omgevingsontwerp maakt echter slechts oppervlakkige krassen op het dystopische karakter van Gotham.
Meestal ben je onderweg in bijna verlaten straten en word je ook voor de gek gehouden door het geluid van de stad, bijvoorbeeld wanneer een verlaten café klinkt alsof het vol zit of wanneer er steeds weer politiesirenes te horen zijn zonder dat er een auto-achtervolging is.
Haaks en uniform
De open spelwereld biedt aardig wat afwisseling buiten de misdaden om, zoals typisch is voor het genre, maar gaat niet verder dan de standaard die de speeltijd rekt: verschillende verzamelopdrachten, waarbij je verloren baterangs opraapt, graffitikunst scant of boekpagina”s zoekt, laten je van boven naar beneden door de kaart rommelen.
Er zijn ook enkele uitdagingen voor heldenvaardigheden, vliegvaardigheden en de Batcycle, je breekt ook in in bewaakte serverruimtes om valse informatie over Batmans identiteit te planten of zoekt naar geheime schuilplaatsen. Het ontwikkelingsteam geeft je niets creatiefs te doen zoals de Riddler puzzels uit Arkham City.
Een andere tekortkoming van de open spelwereld merkten we tijdens gevechten, wanneer veel vijandelijke vaardigheden en bewegende vijanden tegelijk met heel Gotham moeten worden weergegeven. Hoewel 60 FPS mogelijk is op de PC, zijn er merkbare framedrops, vooral wanneer er veel effecten tegelijk aan de gang zijn – stom, wanneer je aanvallen op dat moment beter kunt vermijden! Ondanks de over het algemeen goed geïmplementeerde muis- en toetsenbordbesturing reageert het spel op zulke momenten nogal traag op inputs, zodat vaardigheden die kunnen worden geactiveerd door kort te tikken alleen werken als ze meerdere keren worden herhaald.
Meer voor de zijkant
Hebben we genoten van het spel ondanks de ruwe kantjes? Ja, want als gemaskerde wreker door de stad slingeren is snel, de gevechten blijven gevarieerd dankzij de verschillende heldenspecialisaties, en je tegenstanders stijgen eerlijk in level. Wie zich ”s avonds een uurtje of twee in de straten van Gotham waagt, zal de snel repetitieve missietypes veel minder opmerken dan frequente spelers. Zonder de soms vermoeiende baasgevechten, de lege spelwereld en het hoofdverhaal, dat naar het einde toe aanzienlijk verslechtert, was Gotham Knights zeker goed geweest voor meer dan alleen vermakelijk bijvermaak.
Editorial conclusion
Het playthrough event had me echt hyped, ik heb ook echt genoten van de eerste uren in Gotham Knights toen ik Gotham verkende en leerde omgaan met mijn favorieten Batgirl en Red Hood – ja, Nightwing en Robin, ik mag jullie ook, maar de andere twee gewoon meer! Na het eerste baasgevecht van twintig minuten was ik echter een beetje ontgoocheld en hoopte ik dat dit slechts een slippertje was. Dat was het niet, en uiterlijk na de vijftigste verhinderde uitdaging had ik het doffe gevoel dat ik op de een of andere manier vastzat in een tijdsvervorming.
Toch zijn er veel goede benaderingen in Gotham Knights: Ik ben enthousiast over het soepele co-op systeem en de gezamenlijke misdaadbestrijding, ook de verschillende behandeling van mijn heldenploeg bevalt me. Ook de rustige tonen tussen de personages buiten de gevechten zijn naar mijn smaak goed gedaan.
Ware het niet dat alle kleine problemen me echt doen afvragen of het ontwikkelingsteam niet halverwege vergeten is wat echt leuk is aan een single-player ervaring! Vooral in de baasgevechten pakte ik scheldwoorden uit waarvan ik niet eens wist dat ik ze nog kende – en mocht ik een tweede keer durven, dan zal ik die niet aanpakken zonder de hulp van vrienden. Het is gewoon beter voor mijn bloeddruk.
