Met Grid Legends komt op 25 februari het vijfde deel van de populaire racespelreeks van Codemasters uit. Terwijl de eerste in de reeks uit 2008 bijna een cultstatus geniet, konden de opvolgers over de hele lijn nooit overtuigen, maar pluisden ze in spelmodi of omvang.
Grid Legends is ook een heel goed racespel, maar het komt niet in aanmerking voor de eerste rij. Op te veel plaatsen slaagt de titel er niet in de doelen te bereiken die hij zichzelf heeft gesteld, namelijk een nieuwe standaard zetten in het genre op het gebied van verhaal en carrièremodus.
Inhoudsopgave
Harde competitie met charme van een soap opera
Het hart van Grid Legends is de nieuwe verhaalstand Driven to Glory, waarin je in de huid kruipt van coureur 22. Je wordt door het verhaal geleid door sfeervol geënsceneerde cutscenes waarin echte acteurs veel CGI-achtergronden ontmoeten.
Jouw missie is om het in crisis verkerende Seneca Racing team te helpen de top van de prestigieuze Grid World Series te bereiken. Daartoe moet je in totaal 36 races rijden, waarin je steeds weer andere doelstellingen krijgt die verder gaan dan alleen maar winnen.
Dit zorgt voor afwisseling, maar zou gemakkelijk meer variatie kunnen bieden: Meestal vraagt het team je alleen om op een bepaalde plaats over de finish te komen, terwijl het bij andere evenementen voldoende is om voor je rivaal te eindigen.
Verwacht, ondanks het door en door spannende uitgangspunt, geen verhalend meesterwerk. Het plot van Grid Legends speelt zich alleen af in de cutscenes, de races zelf blijven grotendeels onaangeroerd door de gebeurtenissen buiten het circuit. Er is nauwelijks sprake van karakterontwikkeling en slechts een paar kleine wendingen. De rest van het verhaal wordt nogal gedragen door clichés, maar is in ieder geval zeer sfeervol geënsceneerd.
Races inpakken met mooie visuals
De verhaalmodus overtuigt slechts in beperkte mate, maar zonder verder oponthoud komen we nu bij de grootste kracht van Grid Legends: de races zelf. De races zijn erg leuk, wat vooral te danken is aan de enscenering en de veelal overtuigende techniek.
Het maakt niet uit of je op de straten van Barcelona, Londen of Moskou racet, of dat je liever op klassieke circuits racet voor endurance- en driftwedstrijden: In Grid Legends voelen de gebeurtenissen altijd intens aan, alsof er echt iets op het spel staat. De snelheid zit er goed in, de vonken vliegen over en weer, er wordt vuurwerk en confetti afgestoken en de snelle muziek warmt je nog meer op, waardoor je zweetdruppels op je voorhoofd krijgt.
De graphics zijn mooi en overtuigend met scherpe texturen, talrijke partikeleffecten, harmonieuze belichting en de geslaagde weergave van regen en sneeuw. Hoewel de game niet kan tippen aan de topper Forza Horizon 5, loopt Grid Legends altijd zo soepel als boter, zelfs op de meest actievolle momenten.
De lay-outs van de banen zijn aangenaam gevarieerd, maar ietwat fantasieloos ontworpen. Af en toe is er een kleine chicane, anders kunt u talloze rechte stukken verwachten, gevolgd door een langzame of middelzware bocht die u op het volgende rechte stuk loslaat. Er had hier meer ruimte voor verbetering kunnen zijn.
Lose AI, Ik daag je uit!
Een beetje meer oomph zou de AI ook geen kwaad hebben gedaan. Voor het grootste deel handelen je tegenstanders slim, rijden ze hard tegen elkaar en maken ze af en toe zelfs geloofwaardige rijfouten. De race-actie wordt verder geïntensiveerd door het nemesis-systeem: als je je roekeloos gedraagt op het circuit, zullen sommige andere coureurs het snel op je gemunt hebben en merkbaar brutaler tegen je optreden, wat behoorlijk zenuwslopend kan zijn, vooral als je om de koppositie vecht.
Helaas lijken je tegenstanders zelfs op de hogere moeilijkheidsgraden vrij tandeloos bij het verdedigen en inhalen. Meestal kunnen we bij het ingaan van de bocht zonder weerstand voorbij remmen en zodra de AI begint in te halen, is een klein rukje met onze staart voldoende om ze van hun plan af te brengen. Daarom raden wij zelfs beginners aan direct te beginnen met de gemiddelde AI-moeilijkheidsgraad, zodat de races een zekere uitdaging bieden.
Skilled driving and rewind airbag
Laten we het nu hebben over de fysica van het rijden, die sterk verbeterd is in vergelijking met de vorige pre-release versies. De auto’s sturen soepel en vooral voorspelbaar. Zelfs met de controller voel je letterlijk de massa van de auto’s, en daarom is het een waar genot om ze na een harde remmanoeuvre de bochten in te gooien. De soms vreemde spins bij het minste contact met een muur komen ook niet meer voor.
De regen- en sneeuwraces zijn een bijzondere uitdaging voor je rijvaardigheid. Natuurlijk veranderen de verschillende weersomstandigheden ook het rijgedrag van uw high-performance kolos. Als je te vroeg gas geeft of te laat, beland je snel in de muur of het grindbed.
Maar dit is geen reden om je glamoureuze racecarrière te beëindigen. Want de gebruikelijke terugspoelfunctie voor Codemaster racegames is natuurlijk ook beschikbaar in Grid Legends. Met één druk op de knop, kunt u uw fout ongedaan maken en het opnieuw proberen.
Dit? Dat is maar een schrammetje!
De ongelukken brengen echter een belangrijk minpunt van Grid Legends aan het licht, namelijk het slechte schademodel. Hoewel de schade in de spelopties kan worden aangepast van puur visuele tot mechanische effecten, is de toestand van je auto nauwelijks waarneembaar voor het oog. Niettemin wordt de besturing van uw voertuig merkbaar lastiger tot u op een bepaald moment volledig tot stilstand komt.
Zoals we weten, schuwen we geen enkel risico voor u, dus reden we rechtdoor in de legendarische 180R-bocht in Suzuka, Japan, en crashten we met een snelheid van 280 in de muur. Een daaropvolgende rondgang met de camera om onze auto onthulde slechts een paar deuken, zelfs op de motorkap, hoewel normaal gesproken zelfs de ADAC ons niet zou kunnen helpen na deze crash.
Variëteit in alledaagse races
Voor wie niet in het verhaal geïnteresseerd is, biedt Grid Legends tal van andere mogelijkheden om je virtuele gaspedaalvoet te trainen. In de carrière doe je in principe hetzelfde als in de verhaalstand, alleen zonder de tussenfilmpjes, maar met een vrije keuze aan auto’s. Je begint in de rookie-klasse en je rolt het ene na het andere onderdeel af om zo door te stoten naar de volgende hogere categorie. Helaas zijn de races eentonig aan elkaar geregen zonder speciale uitdagingen om het parcours te verlevendigen.
Het multiplayerspeltype liep soepel tijdens onze testsessies en biedt de zogenaamde jump-in-functie, waarmee je zonder te wachten kunt meedoen aan een race die al bezig is. Je neemt dan een van de AI-auto’s over en zit meteen midden in de actie. Dat is comfortabel, maar je hebt geen invloed op waar je eindigt. Zo kan het gebeuren dat je strijdt voor het podium of voor de gouden ananas op de voorlaatste plaats.
De derde modus is de race-editor, die voor ons het onverwachte hoogtepunt van Grid Legends bleek te zijn. Hier heb je de volledige portefeuille van 22 locaties, inclusief verschillende circuitvarianten, meer dan 130 auto’s en negen raceseries tot je beschikking, zodat je je eigen evenement kunt samenstellen zoals jij dat wilt. U kunt ook het tijdstip van de dag en de weersomstandigheden bepalen.
Met een druk op de knop kun je het resultaat zelfs in multiplayer spelen. Dus als je na het werk zin hebt om samen met je vrienden een paar snelle races te doen, dan vind je hier genoeg content voor de komende maanden. Verdere tracks en auto’s zijn al beloofd door de ontwikkelaars als onderdeel van verschillende DLC’s.
Een teamleiding die het niet nodig had
Het maakt niet uit welke activiteit je kiest in Grid Legends, er zijn altijd beloningen aan het eind van een race in de vorm van geld en ervaringspunten. Dit is een goede beslissing, want zo word je niet gedwongen een speltype te spelen waar je geen zin in hebt.
Met het geld kunt u nieuwe auto’s kopen of uw bestaande wagenpark opwaarderen. De ervaringspunten worden gebruikt om je team uit te breiden. Maar dat klinkt pompeuzer dan het werkelijk is. In het onopgesmukte hoofdmenu van het spel geef je je team een naam, kies je een embleem en een sponsor die je extra geld zal opleveren.
De ervaringspunten kunnen worden gebruikt om je tweede bestuurder te verbeteren. Dat betekent dat hij beter rijdt in de regen of zich beter verdedigt. Dit heeft echter geen grote gevolgen. Zolang je het zelf goed doet, speelt je nummer 2 geen grote rol. Je kunt ook je EP investeren in de mechanica, zodat reparaties goedkoper worden of je een bonus krijgt op verdiende EP en credits.
Hoe leuk het teammanagement ook mag klinken, het blijft helaas te oppervlakkig. Terwijl je in de eerste Grid, die al 14 jaar oud is, je garage en je team uitbreidde in fancy menu’s, om nog maar te zwijgen van de motiverende carrièremodus, speelt in het nieuwe deel van de reeks alles zich af in het troosteloze hoofdmenu.
Te veel verspild potentieel
Story mode, carrière, multiplayer, team management, race editor – Grid Legends biedt je een heleboel content die leuk is om individueel te spelen. Maar Codemasters had wel wat meer mogen werken aan de combinatie van deze inhouden.
Waarom speel je in de loop van het verhaal geen unieke voertuigen vrij, die je vervolgens in de race-editor kunt testen? Waarom werd het teammanagement niet geïntegreerd in het verhaal, dat draait om de opkomst van Team Seneca? Waarom bestaat het speltype eigenlijk uit de ene race na de andere?
Dit zijn vragen die steeds weer opduiken tijdens het spel. Daarbij komen nog het middelmatige schademodel en de iets te tamme AI. Grid Legends is zeker geen slecht racespel, integendeel. De races zelf zijn erg leuk, en als je in de stemming bent voor ongecompliceerde races waarin de actie intens is, ben je hier aan het juiste adres.
Maar om in dit genre de top te bereiken, is het in tijden als Forza Horizon 5 niet meer voldoende om via een flauw hoofdmenu een aantal goede losse onderdelen aan te bieden. U moet deze afzonderlijke delen ook vakkundig combineren tot een harmonieus en, vooral, motiverend geheel. En Grid Legends slaagt daar niet in.
Redactie van de redacteur
Gosh, wat had ik Grid Legends graag een hogere waardering gegeven. Want de races op zich zijn gewoon leuk en vooral in de multiplayer klauwde ik me een weg naar het stuur. Dan is er de uitgebreide race-editor, die met zijn vele mogelijkheden garant staat voor maandenlang rijplezier en eindelijk mijn droom vervulde om Suzuka in de sneeuw te rijden.
Maar helaas is de lijst van tekortkomingen gewoon te lang. Het halfbakken schademodel lijkt vreemd in een racegame die het gecultiveerde contact met plaatmetaal vrijwel afdwingt. In een werkverslag, zou ik het verhaal krediet geven omdat het altijd een poging heeft gedaan. En waarom is het teambeheer uitbesteed aan het hoofdmenu in plaats van mij in de zeer eentonige carrière mijn eigen raceteam te laten samenstellen, dat ik naar succes kan leiden?
Grid Legends moet zich afvragen of het de juiste beslissing was om een beetje van alles aan te bieden in plaats van zich te concentreren op één kernaspect. Ik krijg steeds voorgerechten, maar ik raak nooit echt vol. Dat is jammer, want ik vrees dat Grid Legends daardoor vrij snel in de vergetelheid zou kunnen raken. En de leuke races verdienen dat niet!
