Helse moeilijkheidsgraad in Baldur’s Gate 3: Een streamer heeft nu bereikt wat onmogelijk leek

0
60

Kun je het rollenspel uitspelen zonder metgezel, zonder te rusten, zonder te winkelen en zonder te stelen? Ja, als je Luality heet en niet bang bent voor pijn.

De eremodus vanBaldur’s Gate 3is wreed.Bazen winnen aan kracht, permatod loert om elke hoek, elk voorwerp moet tactisch worden gebruikt en er is maar één savepunt – niet herladen als een dobbelsteenworp misgaat. Auw

Desondanks hebben al veel spelers deze hoogste moeilijkheidsgraad overwonnen. Zelfs voor de streamerLualitywas de normale “Honour Run” lang niet uitdagend genoeg. Dus maakte ze het zichzelf snel zo moeilijk mogelijkHier zijn de extra speciale regels die ze zichzelf stelde:

  • Geen reisgenoten, Tav reist alleen.
  • Geen rust, kort noch lang
  • Geen artikelen kopen, geen verkoop en geen diefstal
  • Geen Mindflayer-parasieten eten
  • Geen respec, geen huurlingen inhuren bij Withers

Klinkt onmogelijk? Luality heeft zojuist aangekondigd dat ze haar run met succes heeft voltooid. Via livestream, natuurlijk. Hier kun je de laatste momenten zien (waarschuwing, spoilers voor het eindgevecht van Baldur’s Gate 3!):

Is het eindelijk genoeg? Niets daar, Luality kondigde direct in de comments aan dat ze nu een nog moeilijkere run wil proberen.Misschien bestuurt ze hierna het spel met haar hersengolven?

Wie is Luality en waarom doet ze dit?

De streamer is de afgelopen maanden vooral bezig geweest met Baldur’s Gate 3 en heeft enorm veel kennis opgedaan over het rollenspel en hoe het werkt. Daarom lukt het haar altijdspectaculaire manoeuvres zoals deze:Ze gebruikt een healing potion, een fire bolt en de Grimforge press om een lastig eindbaasgevecht de baas te zijn:

Voordat had ze zich al eens uitgesloofd inElden Ringen versloegMalenia met een dansmat. Frustratie lijkt een vreemd woord te zijn voor Luality – we zijn erg benieuwd met welke uitdaging ze de volgende keer op de proppen komt.

Hoe denk jij over zulke uitdagingen? Vind je het leuk om het jezelf opzettelijk moeilijk te maken in bepaalde games omdat het succes uiteindelijk des te zoeter smaakt? Of doe je het jezelf niet aan, maar geniet je ervan om anderen hun hoofd door de muur te zien slaan?