Ik heb Spider-Man 2 op de PS5 gespeeld en ik ben overtuigd: dit wordt een open-wereldgame van een klasse apart.

0
150

Twee Spider-Men slingeren vanaf oktober weer door Manhattan, maar ik kan nu al op misdaadjacht met Miles en Peter.

Wie een van ’s werelds meest lucratieve heldenpersonages mag gebruiken voor zijn game en er een open-wereld blockbuster van mag maken die miljoenen exemplaren verkoopt, heeft ongetwijfeld macht. Maar zoals oom Ben ons ooit heeft geleerd, betekent zulke macht ook veel verantwoordelijkheid.

Met Marvel’s Spider-Man 2s vervolg in de coulissen moet Insomniac bewijzen dat ze de hoge verwachtingen opnieuw kunnen waarmaken.

Grote kracht, grote verantwoordelijkheid, grote verwachtingen – maar ook een grote game? Om daar achter te komen, ben ik naar Londen afgereisd en heb ik een PS5-controller in handen gekregen om door mijn spinnenlens te kijken naar wat wel eens een van de beste open wereld-games van het jaar zou kunnen worden.

Slingeren verveelt gewoon niet

Nu we het toch over groot hebben, laten we het daar maar op houden. De Open Wereld in Spider-Man 2 is immers ook aanzienlijk groter en bijna verdubbeld in omvang ten opzichte van zijn voorganger dankzij nieuwe stadsdelen als Queens en Brooklyn. Zoveel ruimte biedt meer ruimte voor allerlei activiteiten, die ik in mijn versie van het spel kon uitvoeren als Peter Parker in zijn chique zwarte symbiote-pak, of als Miles Morales.

De grootste kracht van de wereld blijft echter opnieuw Spider-Man zelf en zijn unieke manier om zich door de stedelijke ravijnen van New York te bewegen. Ik had het niet voor mogelijk gehouden, maar het swingen in Spider-Man 2 voelt eigenlijk een stuk dynamischer en vloeiender aan dan in de voorganger.

(Swingen is gewoon leuk. Vooral als New York zich van zijn mooie kant laat zien.)
(Swingen is gewoon leuk. Vooral als New York zich van zijn mooie kant laat zien.)
(Miles en Peter kunnen samen de Open Wereld aan activiteiten voltooien, maar sommige zijn exclusief voor een bepaald personage.)
(Miles en Peter kunnen samen de Open Wereld aan activiteiten voltooien, maar sommige zijn exclusief voor een bepaald personage.)

Ik zou echt uren door New York kunnen slingeren op deze manier, ook al was er hier helemaal niets te doen. Dit feit alleen al heeft ervoor gezorgd dat het open-wereldontwerp van de voorganger voor veel zonden is vergeven. Denk maar aan de radiotorens, die riekten naar Ubisoft-design van tien jaar geleden.

Disclaimer:Het play-on evenement vond plaats in Londen. Reis- en verblijfkosten en catering ter plaatse werden gedekt door Sony.

New York als open-wereld speeltuin

New York als open-wereld speeltuin

Natuurlijk is er nog steeds meer dan genoeg te doen in New York, zelfs voor twee Spider-Men, die trouwens tegelijkertijd actief kunnen zijn. Ik ging eens achter een paar inbrekers aan als Peter Parker, om er vervolgens achter te komen dat de bende al door Miles in elkaar was geslagen. Toch kon ik nog een paar rake klappen uitdelen.

Als je al walgt van het vooruitzicht dat je de eerder genoemde radiotorens nog een keer moet bekijken, kan ik je het groene licht geven: Spider-Man 2 laat je niet de hele kaart via de torens ontdekken. In plaats daarvan moet je Manhattan, Brooklyn en Queens actief scannen op activiteit.

In ruil daarvoor heeft het team ervoor gezorgd dat mogelijke verzamelobjecten, zijmissies of uitdagingen beter zichtbaar zijn. Natuurlijk kan ik nog steeds gewoon de omgeving scannen en sommige activiteiten worden dan weergegeven in de vorm van icoontjes, maar niet allemaal!

(Eenmaal in een luchttunnel, gaat het ongelooflijk snel door de lichtringen.)
(Eenmaal in een luchttunnel, gaat het ongelooflijk snel door de lichtringen.)

Krakende gevechten ondanks spinnenzintuigen

Spider-Man’s grootste voordeel in gevechten met machtige vijanden is zijn spinnenzintuig, het vermogen om instinctief te anticiperen op dreigend gevaar. Toen ik Spider-Man 2 speelde, wenste ik regelmatig dat ik dit vermogen in het echt ook had. Want de gevechten zijn echt knapperig! En dat zeg ik als iemand die de voorganger meerdere keren op de hoogste moeilijkheidsgraad heeft uitgespeeld.

(Als de spinnenzonde rood wordt, kan de aanval alleen worden gepareerd.)
(Als de spinnenzonde rood wordt, kan de aanval alleen worden gepareerd.)

Schurken in Spider-Man 2

Groter, sterker, sneller, beter

Maar ook al kreeg ik vaker een stomp op mijn neus dan ik had gewild, de gevechten waren geweldig, net als in de voorganger. De nieuwe parry is uitdagend, ja, maar zorgt er ook voor dat het vechtsysteem wat frisser aanvoelt.

Alleen teleurstellend op het eerste gezicht is de beslissing dat Spider-Man niet langer al zijn gadgets op elk moment kan gebruiken. In plaats van het gadgetswiel van de voorganger, waarmee ik op elk moment kon kiezen welk webgereedschap ik met R1 wilde activeren, moet ik nu specifiek naar het vaardighedenmenu gaan en speciale aanvallen op L1 of gadgets op R1 zetten.

(Miles activeert een elektrische explosie met zijn L1 vaardigheid.)
(Miles activeert een elektrische explosie met zijn L1 vaardigheid.)

De symbiote-aanvallen zijn natuurlijk direct gerelateerd aan Peters zwarte pak, dat hij tijdens de gameplaydemo droeg. Ik kon het kostuum veranderen, maar in sommige cutscenes trekt Peter het dan automatisch weer aan. Er zouden in totaal meer dan 65 pakken zijn.

Symbiote-aanvallen, spinnenpoten en de elektriciteitskrachten van Miles kunnen worden opgewaardeerd in een behoorlijke talentenboom. Er is ook een andere talentenboom voor vaardigheden die beide Spider-Men gebruiken – voornamelijk hun webaanvallen en tegenopties.

Gadgets kunnen ook worden geüpgraded en dat geldt ook voor pakken. Er zijn echter geen speciale finishers meer voor elk pak. Miles heeft nu zijn eigen ultieme krachtexplosie en Peter heeft een soort berserker-stand waarin hij bijzonder hard toeslaat.

(L3 en R3 activeren de Symbiote Surge, waarna Peter vijanden in een paar seconden van hun voeten veegt.)
(L3 en R3 activeren de Symbiote Surge, waarna Peter vijanden in een paar seconden van hun voeten veegt.)

Een bijna gegarandeerd open-wereld spektakel

Natuurlijk kan niemand voor de uiteindelijke release van een game onomstotelijk beoordelen of het allemaal echt goed zal zijn. Zelfs niet met twee uur speeltijd. Maar in het geval van Spider-Man 2 ben ik er nog steeds heel zeker van dat deze PS5 exclusive er zelfs in het toch al ongewoon hoogwaardige jaar 2023 bovenuit zal steken.

Sony heeft gewoon een unieke staat van dienst en vooral Insomniac kan na Spider-Man, Miles Morales en Ratchet & Clank: Rift Apart niets verweten worden. Er moet veel misgaan wil Spider-Man 2 een teleurstelling worden. Vooral omdat ik in de twee uur al heb gezien hoe verstandig het team de voorganger aanvult.

(Via de skill tree ontgrendelen Spidermannen nieuwe aanvallen, zoals deze schoppenreeks.)
(Via de skill tree ontgrendelen Spidermannen nieuwe aanvallen, zoals deze schoppenreeks.)

Oordeel van de redacteur

2023 … wat een waanzinnig jaar. Nadat we ons na Hogwarts Legacy, Jedi Survivor en Baldur’s Gate 3 al helemaal op onze wenken bediend voelden, komt nu Spider-Man 2 langs die ook nog eens topvermaak belooft te leveren. Ik verwacht eigenlijk niet dat dit spel de gamewereld op zijn grondvesten zal doen schudden zoals Baldur’s Gate 3 dat deed. Daarvoor gaat het open-wereldconcept niet ver genoeg. Maar dat hoeft ook niet.

De wereld verkennen met Spidey is gewoon leuk. Zolang je niet uitgekeken raakt op de grappenmakende spin uit de buurt, zul je je prima vermaken met deze game. Want alles klopt hier: de visuals zijn om voor te sterven en vooral de gameplay zorgt ervoor dat je gekluisterd blijft aan het web van goede humor van deze spin. Als het verhaal het niveau tot het einde volhoudt en de motivatiespiraal niet breekt, kruipt Spider-Man 2 gegarandeerd op het voetstuk van de gameblockbusters van 2023.