Ik kijk uit naar Skulls and Bones en ik schaam me er bijna voor

0
359

Ubisoft”s piratenspel krijgt op dit moment een pak slaag op het internet. Zeer weinig spelers lijken uit te kijken naar de nieuwe open wereld. Een van hen ben ik.

Ik heb een geheim en je mag het aan niemand vertellen.

Ik behoor tot een groep mensen die zich nog maar zelden in het openbaar vertoont uit angst voor represailles. Daarom heb ik mijn toevlucht genomen tot de extreme maatregel van het vermommen van mijn gezicht in de teaserafbeelding hierboven.Op deze manier is niemand gegarandeerd om me te herkennen.

Wat ik je nu ga vertellen heeft sociale explosieve kracht. Omdat het in veel opzichten in tegenspraak is met de huidige heersende opinie op de grote internetplatforms.Zelfs in de redactie van GlobalESportNews ben ik een van de weinigen die het anders ziet.Maar ik kan niet langer zwijgend toekijken, ik moet het aan de orde stellen, wat er ook gebeurt:

Nu is het uit en ik kan letterlijk in jullie ogen zien hoe jullie het laatste beetje respect voor mij verliezen, hoe de uitdrukking op jullie gezichten verandert, van verbazing naar onbegrip, walging, medelijden. Maar ik neem niets terug, ik blijf standvastig, zelfs na de onlangs vrijgegeven gameplay trailer, die een machtige hoop downvotes heeft verzameld op YouTube:

Want ook al ben ik niet blind voor de kritiek op Skull and Bones: Een Open World Pirate Game gebouwd op Assassin”s Creed 4: Black Flag, het blijft een reden voor anticipatie voor mij, ondanks Daniel”s sceptisch (Preview).

En omdat elk geheim genootschap op een bepaald moment vers bloed nodig heeft, zal ik in dit artikel trachten jullie ervan te overtuigen dat Skull and Bones niet zo slecht is als zijn reputatie doet vermoeden. Misschien kom je wel aan mijn kant te staan? Maak je geen zorgen, ik zal het niemand vertellen!

Reason 1: I love freelancers

Het lijkt in eerste instantie misschien vreemd dat ik hier ruimtegames aanhaal, maar voor mij ligt Skull and Bones in precies dezelfde lijn als Freelancer, Everspace 2 of Rebel Galaxy. In alle drie bracht ik veel te veel tijd door met het hardnekkig doorkruisen van handelsroutes, het voltooien van premie-missies en het steeds weer neerschieten van dezelfde vijandelijke ruimteschepen om genoeg credits te verdienen voor de volgende upgrade.

(De aanblik van de open zee doet mijn vingers jeuken: Ik wil de zee op!)
(De aanblik van de open zee doet mijn vingers jeuken: Ik wil de zee op!)

Deze gameplay-loop van verdienen en verbeteren spreekt iets diep in mij aan en geeft een immense voldoening, ook al besef ik op hetzelfde moment hoe weinig veeleisend en hersenloos de eigenlijke spelinhoud is.

Skull and Bones zou een campagne moeten bieden die grotendeels afziet van voorbereide verhaalinhoud en in plaats daarvan de vorm aanneemt van automatisch gegenereerde missies die ik in Freelancer al bij tientallen heb volbracht. Ik gebruik ze om geld en grondstoffen te verzamelen, die ik in het upgraden van mijn sloep stop.

Wat me bevalt is het sandbox karakter, dat ik enorm waardeerde in Mount & Blade 2: Ik kan zelf beslissen waar ik nu heen wil. Dit past goed in het piratensfeertje, aangezien alleen ik, als kapitein, het roer in handen heb. Als Ubisoft nu naast de fort-aanvallen ook de coole eindspel-superschepen als eindbazen uit Black Flag terugbrengt, zal ik zeer gemotiveerd zijn om veel tijd te besteden aan het upgraden van mijn schip.

Noem me maar onambitieus, maar ik kijk er helemaal naar uit om mijn vlotje vanaf het begin geleidelijk op te waarderen tot een gestroomlijnd fregat en daarna tot een dik galjoen. In de video toont Ubisoft de upgrade menu”s die al aanwezig zijn in Black Flag, waarmee ik waarden als bepantsering, bereik of vuurkracht kan aanpassen. Dat past helemaal in mijn straatje – en spreekt me veel meer aan dan de puur cosmetische vooruitgang in de grote concurrent Sea of Thieves, waar ik altijd snel mijn interesse verlies door een gebrek aan verbeteringen.

(Bijna een rollenspel: verschillende scheepsklassen, verschillende uitrustingssleuven en het uiterlijk kan ook veranderd worden - dat spreekt me helemaal aan)
(Bijna een rollenspel: verschillende scheepsklassen, verschillende uitrustingssleuven en het uiterlijk kan ook veranderd worden – dat spreekt me helemaal aan)

Reason 2: Some of the criticism is not justified

Er is een (toegegeven grappige) vergelijkende foto tussen Elden Ring en Skull and Bones die nu de ronde doet op Twitter:

Ja, de gameplay video”s voor Skull and Bones zijn overladen met iconen. En ja, de UI-ontwerpers van Ubisoft moeten naar de school van de reuzenpijlen en de schreeuwerige kleuren zijn geweest. Maar het is ook waar: Ubisoft-spellen bieden al jaren uitgebreide instellingen om elk HUD-element afzonderlijk te verbergen. Ik zou zelfs zo ver willen gaan om dit voorbeeldig te noemen.

(In Far Cry 5 kan alles, van de hoofdschermen tot individuele iconen, afzonderlijk aan en uit worden gezet.)
(In Far Cry 5 kan alles, van de hoofdschermen tot individuele iconen, afzonderlijk aan en uit worden gezet.)

Uiteindelijk moet worden bekeken of sommige advertenties niet essentieel zijn voor de spelervaring. En het feit dat Ubisoft marketing het een goed idee vindt om een video met zoveel knipperende icoontjes op het net te zetten, spreekt boekdelen over de huidige situatie achter de schermen bij de uitgever. O ja, Elden Ring is natuurlijk ook geen toonbeeld van leiderschap van de spelers, zoals de tweet impliceert.

Ik ben ook verontrust door de vele luide kritieken op het spel wat betreft het weglaten van sommige functies die bekend zijn van Black Flag. Dit heeft vooral te maken met het feit dat je alleen in een paar vredige nederzettingen met je kapitein vanuit het derde-persoonsperspectief mag rondlopen. Het is waar: een beetje schatzoeken hier, een beetje handelen daar, missies oppikken en (nietszeggend) poseren voor andere spelers in deze sociale hubs roept ook bij mij vooral nare herinneringen op aan Anthem.

Maar als collega Dimi het volgende schrijft, dan is dat voor mij net geen reden om boos te worden: “In dit spel zit ik 95 procent van de tijd aan mijn stuur, schietend op andere schepen en missies afwerkend.” Ja, bravo, dat is precies wat ik wil van een piratenspel!

Ik ben geen robot die ooglapjes draagt of een kritiekloze Ubisoft-papegaai, ik begrijp dat sommige mensen in Skull and Bones graag veldslagen met sabels hadden uitgevochten of actief aan boord van schepen hadden willen gaan. In plaats daarvan krijgen we statusbalken, automatisch lopende cutscenes en bomen die direct vanaf het schip omgehakt worden.

Nou, nu zal ik dit zeggen: 95 procent van wat er gebeurde in Black Flag, afgezien van de coole zeeslagen, was voor mij hartstikke saai. Ik herinner me eerlijk gezegd alleen dat ik over daken rende voor nieuwe zeemansliederen. De vervelende afluistermissies waarbij ik onopgemerkt een doelwit moet volgen in Skull and Bones zal ik zeker niet missen.

Zelfs in Sid Meier”s Pirates! was er een gebrek aan evenwicht tussen de leuke jachtpartijen op volle zee en de nogal saaie landmissies. In Sea of Thieves is het ronddwalen op eilanden op basis van vage aanwijzingen op de schatkaart ook niet een van mijn favoriete momenten. Maar elke speler is anders. Na 20 uur, bijvoorbeeld, vond ik dezelfde oude boarding gevechten in Black Flag super saai en zou ik veel hebben gegeven voor een knop om ze over te slaan.

(Te voet bent u alleen in nederzettingen. Eerlijk gezegd ben ik blij als ik niet bij elk piepklein eilandje hoef uit te stappen om drie icoontjes op de kaart op te ruimen, zoals in Black Flag. Dat kan nu allemaal vanuit het comfort van het schip worden gedaan.
(Te voet bent u alleen in nederzettingen. Eerlijk gezegd ben ik blij als ik niet bij elk piepklein eilandje hoef uit te stappen om drie icoontjes op de kaart op te ruimen, zoals in Black Flag. Dat kan nu allemaal vanuit het comfort van het schip worden gedaan.

Wij zullen uiteindelijk moeten zien hoe spannend het op de lange termijn is om altijd maar met het schip door de open wereld te rijden. Misschien treedt op een gegeven moment de verveling in zonder de vele nevenactiviteiten uit Black Flag, dat laat ik dan maar als argument staan. Maar ik zie een goede kans dat de pure piratengameplay me lang genoeg bezig zal houden. Ook omdat ik van plan ben om Skull and Bones helemaal alleen te spelen.

Reason 3: I can play alone

Misschien ben ik een uitzondering, maar Ubisofts pogingen om steeds meer multiplayerfuncties in hun open-wereldgames te proppen, hebben me altijd koud gelaten. Ik heb alleen de invasiemodus in Watch Dogs geprobeerd voor de test, in The Division heb ik beleefd alle uitnodigingen om me bij een groep aan te sluiten afgeslagen en Ghost Recon: Wildlands heb ik uitsluitend met AI-metgezellen gespeeld.

(Als ik nederzettingen platbrand zoals de Nederlanders hier, neemt de factie in kwestie me dat kwalijk en drijft geen handel meer met me.)
(Als ik nederzettingen platbrand zoals de Nederlanders hier, neemt de factie in kwestie me dat kwalijk en drijft geen handel meer met me.)

Ik hou er niet van als iemand het tempo van het spel dicteert, als ik op een vaste tijd moet komen opdagen voor de inval, of als ik de enige co-op partner ben die de verhaal cutscene in zijn geheel bekijkt en zo de toorn van mijn verveelde collega”s over me afroept.

Ik was dan ook opgelucht dat Skull and Bones ook solo speelbaar zal zijn en dat ik de gedeelde wereld-functies met opduikende spelersnamen of stomme chatberichten volledig kan uitschakelen. Hé Blizzard, je mag dit kopiëren voor Diablo 4!

Wat ik momenteel helemaal niet leuk vind? Dat de graphics er praktisch ongewijzigd uitzien in vergelijking met de negen (!) jaar oude quasi-voorganger Black Flag. Ik begrijp dat Ubisoft Singapore enorme problemen had met de ontwikkeling, maar wat hier wordt aangeboden is naar mijn mening niet langer een triple-A spel waardig in 2022.

Dat is echter zo”n beetje het enige punt waarop de gameplay-presentatie van Skull and Bones me afschrikte. De rest doet me meer uitkijken naar dit momenteel zo gehate piratenspel dan ik ooit gedacht had.

En hoe gaat het met jou? Wat spreekt je aan in Skull and Bones, wat baart je zorgen? En kon ik tenminste één of twee overtuigen van mijn vreemde kijk op de dingen? Vertel het me in de commentaren!