Kena: Bridge of Spirit overtuigt op het eerste gezicht met zijn mooie uiterlijk. Maar er is veel meer achter de mooie façade.
Voordat we hier dieper op ingaan, moeten we één ding duidelijk maken: Kena: Bridge of Spirits is geen peulenschil. Wie vanwege het pluizige Disney-uiterlijk makkelijke puzzelpret met oppervlakkige gevechten verwacht, moet deze recensie vooral goed lezen. Want Kena, dat momenteel alleen beschikbaar is voor PlayStation en exclusief in de Epic Game Store, breekt in veel opzichten met de verwachtingen – in de goede zin van het woord.
Achter de mooie façade gaat een echt veeleisend actieavontuur schuil dat ons telkens weer doet zweten en soms zelfs doet nadenken. Het verhaal is ook duisterder dan het aanvankelijk lijkt.
In het begin kom je er echter niet veel over te weten, want Kena begint ogenschijnlijk eenvoudig. Als een geestengids, ga je op reis naar het heilige bergheiligdom. Op weg daarheen ontmoet je enkele geesten die in een vergiftigd dorp verblijven en wachten op verlossing.
Om je reis naar Ghost Mountain voort te zetten, help je de rusteloze zielen van het dorp hun eeuwige rust te vinden. Sommigen zijn u vriendelijk gezind, terwijl anderen zo radeloos zijn dat zij geen rust kunnen vinden. Ze hebben je hulp nodig om zich hun vorige levens te herinneren en verlossing te vinden.
Hoe meer geesten je helpt, hoe meer de spelwereld zich voor je opent. Het is niet zo groot als Griekenland in Assassin’s Creed: Odyssey, maar het biedt genoeg mogelijkheden om rond te dwalen en een geheim of twee te ontdekken. Er zijn geen overbodige zijmissies of vervelende “haal, breng” opdrachten.
Het verhaal is net zo rechtlijnig als je pad door de ongelooflijk mooie spelwereld. U zult in stukjes en beetjes te weten komen wat er werkelijk in het dorp is gebeurd en waarom er zoveel ongelukkige zielen wonen. Hoewel je geen verhaalwending hoeft te verwachten zoals in Fight Club, zullen de lotgevallen van de individuele overledenen je toch emotioneel meeslepen in de fantastisch geënsceneerde cutscenes met Engelse soundtracks.
Je kunt precies zien hoe dit eruit ziet in de launch trailer:
Hoewel veel vragen aan het eind onbeantwoord blijven, ontdekken we tijdens onze reis naar het heilige bergheiligdom niet alleen het dorp en zijn verleden, maar leren we ook steeds kleine stukjes van Kena’s leven: Waarom gaat ze überhaupt naar het heiligdom in de bergen en waarom volgen de Rott haar? Vergelijkbaar met Horizon Zero Dawn, in Kena is het pad het (verhaal)doel.
Een woordje over de technologie
Kena draait bijna vloeiend op de hoogste grafische instellingen op ons testsysteem, dat voldoet aan de Aanbevolen vereisten. Zo nu en dan waren er korte framedrops aan het begin van een cutscene of een bijzonder spannend gevecht. Onze framerate was meestal tussen de 50 en 60 FPS.
Courageous Rott
Je bent niet helemaal alleen op je reis, trouwens. Hier komen de kleine zwarte knobbelbeestjes die Rott worden genoemd eindelijk in het spel, spinnend en kirrend terwijl ze je overal volgen. Je pluizige entourage ziet er niet alleen schattig uit en siert elke spelcover, maar vecht ook dapper met je mee. Maar om dat te doen, moet het eerst moediger worden.
Omdat de kleine geesten in principe bang zijn voor de knoestige tegenstanders en zich liever verbergen in het begin van het gevecht. Maar met elke klap die Kena uitdeelt, verzamelen de Rott een beetje meer moed en zijn ze uiteindelijk in staat om moed te vatten en ons te steunen in de strijd. Soms is eerst een demonstratie nodig. Met een druk op de knop kun je je zwarte zwerm het commando geven om de vijand vast te houden, in verwarring te brengen of verbinding te maken met je wapens om een krachtige mokerslag uit te delen of een geladen boogschot af te vuren.
Afhankelijk van de gekozen moeilijkheidsgraad is het moeilijker of makkelijker om deze moed voor de Rott te verzamelen. Als de balk vanzelf volloopt op de gemakkelijkste moeilijkheidsgraad, zul je zelfs op het hoogste niveau de moed verliezen als je wordt geraakt. De moeilijkheidsgraad beïnvloedt echter niet alleen hoe snel je moed verzamelt, maar maakt de vijanden ook taaier – en slimmer.
In tegenstelling tot veel andere actie-avonturenspellen met verschillende moeilijkheidsgraden, worden de vijanden in Kena echt slimmer en agressiever. Dit dwingt je om je tactiek te veranderen en leidt af en toe tot kortademigheid en zweten, zelfs op normale moeilijkheidsgraad. Als je op zoek bent naar een uitdaging, dan is dit zeker de plek.
Aanvechtsysteem met lef en een gemiste kans
Wat de normale vijanden betreft, is er een heel scala aan vijandelijke types die je met verschillende technieken tot kleine stukjes of spookachtige goulash kunt reduceren. Je kunt bijvoorbeeld alleen het houten schild van je tegenstander vernietigen met een krachtige aanval of je moet eerst de harde schil van een vijand kraken met bommen voordat je de kwetsbare binnenkant kunt bereiken.
De verschillende soorten vijanden, in combinatie met de gekozen moeilijkheidsgraad, bieden ook zonder eindbaasgevechten een echte uitdaging, zodat ze zelden saai of zelfs vervelend worden. Hun nummer past ook perfect in de stroom van het spel. Op geen enkel moment hebben we het gevoel te veel of te weinig vijanden tegen te komen.
Verloren focus en overzicht
Het gevechtssysteem van Kena zit boordevol actie en is afhankelijk van goed getimed ontwijken, vooral op een hogere moeilijkheidsgraad. Je rolt echter vaak langs de tegenstander en moet dan je camera weer draaien, wat kostbare tijd kost.
Dit probleem zou moeten worden opgelost door op de vijand te richten, maar helaas is dat niet zo gemakkelijk. Keer op keer hebben we tijdens het spelen problemen om op de vijand te mikken terwijl we rennen. Daar komt nog bij dat we steeds onze focus verliezen wanneer we onze boog uitpakken, wat leidt tot een of twee momenten van frustratie en dood tijdens het gevecht omdat de camera of de focus niet helemaal willen wat wij willen.
De situatie is vergelijkbaar met je wapenarsenaal. In principe heb je maar drie verschillende soorten wapens. Dankzij een eenvoudig vaardigheidssysteem kun je ze upgraden en nieuwe aanvallen toevoegen. Er zijn ook nog een paar andere opties, zoals het pareren van aanvallen of een spooksprint, die je in de loop van de actie vrijspeelt.
Het vaardigheidssysteem is eenvoudig maar doeltreffend. Om vaardigheden vrij te spelen hebben we karma nodig, dat we verzamelen door kisten te openen of vijanden te verslaan”
Mooie, mysterieuze wereld
Minder teleurstellend zijn de puzzelintermezzo’s die ons vermaken tussen de gevechts- en verhaalgedeelten door en die fantastisch in de spelwereld zijn ingebouwd: Soms moeten we een poortmechanisme openen, soms moeten we met de juiste timing over enkele platformen springen en soms glijden we met een boogschot over een afgrond op speciale bloemen of verplaatsen we tijdelijk steenblokken met speciale bommen.
De afzonderlijke puzzels bezorgen ons bijna nooit hoofdpijn, maar af en toe moeten we even pauzeren om een overzicht te krijgen van de situatie of om een mechanisme te begrijpen. Maar als je voor een puzzel zit en er niet uitkomt of de timing niet goed krijgt, geeft Kena je geen hulp. Je staat er alleen voor. In principe werkt het springen en de algemene bewegingscontrole echter goed, zodat je meestal na een of twee mislukte pogingen je doel bereikt en in het luchtledige springt.
Als je elk hoekje en gaatje van de spelwereld verkent, word je beloond met een aantal verzamelobjecten. Steeds weer vind je bijvoorbeeld hoeden in kisten, die je kunt gebruiken om je zwarte zwerm om te toveren in een kleurrijk feest.
Probeer het zeker uit: Foto Mode
Of je nu wel of niet fotograaf in games wilt worden. Probeer zeker de fotomodus in Kena uit, want uw kleine Rott is altijd een perfect onderwerp. Of ze nu in een schaal hangen, achter je aanslingeren of door een pot op je hoofd schijnen, het is ongelooflijk leuk om op zoek te zijn naar de perfecte foto.
“De kaart laat zien hoeveel Collectibles we nog missen in de verschillende gebieden.”
Dit alles vormt samen een ongelooflijk samenhangend totaalbeeld dat we als in een museum in ons opnemen. Samen met het verhaal zorgt dit voor een ongelooflijk mooi avontuur dat Disney of Pixar in geen enkele film mooier hadden kunnen ensceneren.
Over het einde gesproken: Kena: Bridge of Spirit is met zo’n tien tot vijftien uur best vermakelijk, maar het is elke minuut waard. In tegenstelling tot veel andere actie-avonturen, moet Kena het stellen zonder vervelende zijmissies of een overvolle spelwereld. Het is als een balsem voor de ziel van een gehavende gamer, die moe is van grote open werelden en onbeduidende taken. Of de korte speelduur de aankoopprijs van 40 euro waard is, moet je voor jezelf uitmaken.
