“Oh mijn, Firaxis moet eindelijk XCOM 3 maken en niet een of ander superhelden-licentie spel!” Als je zo denkt, mis je een heel goed tactisch spel.
Marvel’s Midnight Suns in review: veel beter dan gevreesd, en er had nog meer gedaan kunnen worden
“Oh mijn, Firaxis moet eindelijk XCOM 3 maken en niet een of ander superhelden licentie spel!” Iedereen die zo denkt mist een heel goed tactisch spel.
Bijna iedereen kent Captain Marvel en Ghost Rider, maar wie is die Hunter? Maak je geen zorgen, je hebt geen strip of film gemist. Hunter is een heldenpersonage (man of vrouw) dat je zelf creëert in het rondetafeltactiekspel Marvel’s Midnight Suns.
Aanvankelijk bepaal je alleen het uiterlijk van het nieuwe personage, maar de oriëntatie van Hunter verandert afhankelijk van hoe je speelt en vooral hoe je omgaat met de andere twaalf Marvel-helden: volgt ze eerder het duistere of het lichte pad?
Inhoudsopgave
Vechten en knuffelen
Het heldenepos rond de nieuw gevormde Middernachtzon bestaat uit twee hoofdelementen. Enerzijds vecht je met een selectie van je helden turn-based gevechten uit met behulp van actiekaarten en bewegingsmanoeuvres (bijvoorbeeld om een lantaarn neer te halen die op vijanden dendert).
Anderzijds ren je tussen de gevechtsmissies door vrij door de zogenaamde Abbey met Hunter in schouderperspectief. Dit dient als het hoofdkwartier van de Middernachtzon, inclusief een onderzoeksstation, high-tech smederij, bibliotheek, eenpersoonskamers enzovoort.
We kunnen ook de omgeving van de abdij verkennen, bijvoorbeeld om meer rondslingerende grondstoffen op te pikken die we nodig hebben voor uitrusting en nieuwe actiekaarten. In de abdij en omgeving leren we ook meer over de achtergrondgeschiedenis van Hunter. Hunter heeft de laatste eeuwen in een sarcofaag geslapen. Hunter’s moeder Lilith is ook vrolijk en is net opgeklommen tot de “Moeder der Demonen”.
Om de wereld van haar te redden, reactiveren Dr. Strange en de anderen Midnight Sun’s dochter Hunter. Geleidelijk aan speel je meer helden vrij tot je er twaalf hebt bereikt: Iron Man, Captain America, Doctor Strange, Captain Marvel, Spider-Man, Wolverine, Blade, Nico Minoru, Ghost Rider, Magik, Scarlet Witch (aka Wanda) en een nog geheim persoon.
Een groot deel van de speeltijd wordt besteed aan chatten, trainen of rondhangen met je medehelden. Als je Fire Emblem: Three Houses op de Nintendo Switch hebt gespeeld, weet je ongeveer wat voor ongebreideld gesocialiseer je te wachten staat…
De gevechten: krachtige kaarttrucs
Maar voor nu komen we tot de kern van Marvel’s Midnight Suns: de turn-based gevechten die we aangaan met een kleine selectie helden. Hoewel het spel afkomstig is van XCOM-ontwikkelaar Firaxis, heeft het weinig of niets te maken met de mechanica van de legendarische serie reboot.
De gevechten op relatief kleine slagvelden worden voornamelijk uitgevochten met actiekaarten. In de regel besturen we drie superhelden door kaarten uit te spelen, een figuur te verplaatsen, maar ook de omgeving tactisch te gebruiken. Zodra onze beurt voorbij is, zijn de tegenstanders aan de beurt.
Aan het begin van elke beurt krijgen we een quotum van actie- en manoeuvreerpunten. Deze gelden voor onze hele groep en bepalen hoeveel actiekaarten we kunnen uitspelen en hoe vaak we een stuk over het slagveld kunnen verplaatsen.
De meeste actiekaarten laden onze heldhaftigheid op als ze worden uitgespeeld. Dat hebben we dan weer nodig om bijzonder forse heldendaden of combo-kaarten van bevriende helden uit te spelen.
Onze Daywalker Blade, bijvoorbeeld, brengt dan krachtige schade toe aan de tussenbaas Venom met zijn Silver Stake ability en geneest tegelijkertijd zichzelf. Captain Marvel, bijvoorbeeld, kan haar Pyro Blast uitwerpen, die alle vijanden op een rij doet ontvlammen.
Daarvoor moeten ze natuurlijk de optimale positie innemen met een manoeuvreerpunt. Het uitlijnen van vermogens met effectgebieden is soms wat lastig, maar we willen tenslotte het beste effect bereiken, dus af en toe een millimeter werk is de moeite waard. Het is des te bevredigender als zo’n fotonenbundel dan precies zit!
Ik zwaai met mijn lantaarn…
Hoewel de slagvelden klein zijn, zitten ze vol tactische mogelijkheden die erg leuk zijn. Omdat we de omgeving ook tactisch kunnen gebruiken met bewegingsmanoeuvres. Krachtdozen die er staan zijn geweldig om vijanden naar binnen te duwen, omdat ze dan extra schade oplopen en bij wijze van spreken een beurt op de stille trap moeten nemen.
Als we lantaarns onder de juiste hoek sabreren, vangen ze meerdere vijanden tegelijk, net als ontploffende gasflessen en benzinepompen. We kunnen rondslingerende krantenpakjes weggooien, of onszelf over kratten in de lucht katapulteren om met een zwaai op een vijand neer te ploffen.
Als je wilt, kun je experimenteren met hoe je met zo min mogelijk inspanning zoveel mogelijk schade kunt aanrichten! Maar pas op: sommige vijanden maken ook gebruik van de omgeving, we hadden zelf een aantal elektriserende afspraakjes met een powerbox.
Sommige gevechten bestaan uit meerdere fasen: Als tussenbaas Venom amok maakt in New York, moeten we gevangen burgers redden met een actiekaart. Tegelijkertijd gooit Venom aan het begin van elke ronde dikke brokken steen uit een wolkenkrabber op straat – een rode waarschuwingscirkel op de grond geeft precies aan waar.
Omdat het redden van burgers actiepunten kost, kunnen we onze tegenstanders zelden direct aanvallen. Dus we proberen de zwaarste vijanden in het doelgebied van Venom’s projectielen te schoppen, om ze te slaan, om ze op te zwepen, om iets. Het belangrijkste is om erin te komen!
En dat is nog maar de eerste fase van het gevecht, in de tweede krijgen we rechtstreeks met Venom te maken. Zoals we allemaal weten, is Venom dik gepantserd en heeft hij vervelende vaardigheden zoals zijn symbiote aanval, die zich rond onze helden wikkelt en hen uitschakelt. We moeten de symbiont aanvallen om het actievermogen van het slachtoffer te herstellen.
In het gedeelde appartement van de helden
Je moet ongeveer de helft van je speeltijd in de abdij doorbrengen. Want hier is jouw type constant nodig. Met Hunter ren je naar de smederij om Doctor Strange en Iron Man Tony Stark gevangen artefacten, Gamma Helix of andere middelen te brengen. Ze zullen ze gebruiken om nieuwe kaarten te onderzoeken voor de decks van je helden, evenals uitrusting om de Abbey te verbeteren.
Bijvoorbeeld, de high-tech werkbank waar je wegwerpartikelen voor je gevechten kunt maken. Die geven je dan weer extra manoeuvres, meer penetratiekracht of helende nanobots. Het arsenaal is echter niet zo uitgebreid als in XCOM 2; je produceert vooral gereedschap. Trouw aan het motto: Superhelden hebben geen wapens nodig – ze zijn zelf wapens!
De smederij is ook je belangrijkste bron voor nieuwe actiekaarten. Het grootste voordeel is dat onderzoeker Tony Stark verschillende kaarten voor je openhoudt, waaruit je een onderdeel kunt kiezen.
Op deze manier kun je je decks gerichter kruiden dan via willekeurige kaarten, die onder andere af en toe door afgewerkte tegenstanders worden gedropt. Je kunt dubbele kaarten combineren om sterkere varianten te maken. Tot slot vind je in de War Room het zogenaamde spiegelbord: op de mythische tafel kies je het volgende verhaal of de volgende zijmissie. Deze laatste draaien vaak om een bepaalde held of brengen je simpelweg nieuwe kaarten, artefacten of andere beloningen.
Train en praat jezelf dood
Maar de andere huisgenoten hebben ook jouw of Hunter’s aandacht nodig. Op de binnenplaats voor de abdij kun je elke dag met een partner trainen. Daarvoor kies je gewoon een ongeschonden held of heldin met wie je je relatie wilt verbeteren. Of die gewoon een interessante beloning bieden voor een sparringronde.
Een klik later stijgt je vriendschapsniveau en verzamel je de beloning: sleutels voor arcane kisten die er staan met een andere beloning, nieuwe outfits, maar soms ook verbeterde vaardigheden voor je kaartspel. De heldenmissies, waarbij je een enkele held voor minstens één dag wegstuurt, zijn op dezelfde manier opgesteld en snel voltooid; hij of zij komt dan bijvoorbeeld terug met een kaart voor de eigen stapel.
Het is echter tijdrovender en vervelender om met je collega’s om te gaan. Iemand wil voortdurend met je kletsen bij het zwembad, videospelletjes spelen, een film kijken, pokeren, naar de sterren kijken, wat helden ook doen na het werk.
Daarbij praat je vooral over hele triviale dingen: hoe was je jeugd, wat zei je vader erover, wat vind je van de Avengers, hoe cool is vliegen met een vliegtuig? Er zijn meer dan 60.000 gesproken tekstregels in het spel! Je kunt snel door de dialoog heen klikken, maar af en toe zijn er meerkeuzezinnen, en dan moet je opletten. Want afhankelijk van het antwoord verbetert je relatie, en jij/Hunter krijgt ook punten voor het lichte of donkere pad.
Jager: goed of slecht?
Je kunt Hunter niet alleen aanpassen met talloze kleding, sieraden en make-up variaties, maar ook haar speelstijl via de licht/donker punten. Hoe lichter ze bijvoorbeeld is, hoe sterker haar helende kaarten zullen zijn, en hoe donkerder ze is, hoe hoger haar schade-output.
Bij een evenwichtige mix neemt de kans toe dat je ook een gemengde kaart krijgt die geneest of schade toebrengt – maar die is zwakker dan bij een sterke afstemming. Hunter is ook het enige personage waarvan de gevechtskostuums speelse voordelen opleveren, bijvoorbeeld hogere crit-kansen, sterkere resistenties of meer beginnende heldenmoed. Alle andere helden kunnen zich ook verkleden in verschillende gevechtsoutfits, maar die zijn puur cosmetisch.
De rollen van uw vechters staan ook ongeveer vast. Blade en Ghost Rider, bijvoorbeeld, zijn klassieke damage dealers, terwijl Doctor Strange en Magik geweldige supporters zijn. De behendige Spider-Peter is geschikt in het tactisch omgaan met zijn omgeving – d.w.z. lantaarns ombuigen, kratten omver schoppen enz.
Maar dat betekent niet dat de helden afhankelijk van hun rol eendimensionaal spelen, want ze hebben allemaal hun eigen speciale eigenschappen. Damage dealer Ghost Rider, bijvoorbeeld, verliest hitpoints bij de meeste aanvallen en wordt pas echt sterk als er al meerdere vijanden op de grond liggen. Tot die tijd heeft hij steun nodig van helende of blokkerende metgezellen. Een team samenstellen dat elkaar goed aanvult is een leuke uitdaging, en ook hier is het een waar genoegen om dingen uit te proberen!
En voor het geval je geen idee hebt van alle types: In het spel is er voor elk een gedetailleerd infoscherm. Niet alleen met droge gegevens en statistieken, maar met veel tips van de ontwikkelaars over waar de sterke en zwakke punten van een personage liggen, en hoe je ze het beste kunt gebruiken in de strijd. Voorbeeldig!
Midnight Sims
In delen worden de Midnight Suns Midnight Sims: Je kunt Hunter’s kamer inrichten met meubels, je helden casual kleding kopen, zelfs bikini’s en zwembroeken. In huis liggen voorwerpen zoals kaarsen of decoratieve schedels, die je cadeau geeft.
En in een soort sociale app genaamd Starlink is er een fotogalerij waarin je stripcovers (als beloning voor gewonnen gevechten) of foto’s van je sparringswedstrijden kunt omzetten in schilderijen. Je kunt ze in lege fotolijstjes stoppen in de kamers van je huisgenoten.
Al deze acties verhogen het vriendschapsniveau naar individuele helden, wat een positief effect heeft op het hele team en op zijn beurt nieuwe combo’s ontgrendelt.
Een soortgelijk systeem bestond in 2019 al in het ronde tactiekspel Fire Emblem: Three Houses – ook daar besteed je veel tijd aan de vriendschapsverzorging, vaardigheidsverbetering enzovoort. Het verschil is dat de relaties daar diepgaander zijn en meer wendingen kennen, en dat het lot van de hoofdpersonen ons meer raakt dan bij de superhelden van Marvel. Al was het maar omdat onze geliefde strijders in Fire Emblem kunnen sterven – de helden van Midnight Sun daarentegen niet.
Heroes without a backbone
Er is een behoorlijke discrepantie in de graphics: In de gevechten, handgebouwde gevechtszones en vooral de uitgebreide, brute cutscenes komt Midnight Suns visueel echt op stoom. Maar in de abdij zijn de animaties echt slungelig: Wanneer onze Hunter stopt met bewegen, zwaait haar bovenlichaam terug – alsof haar benen alleen willen blijven lopen.
Zelfs de pezige Spider-Man staat erbij alsof hij geen ruggengraat heeft. Helden die op hun bed dommelen zien er te klein uit, en wanneer een personage zijn armen voor zijn borst kruist, zitten ze veel te hoog, bijna onder zijn kin.
Hier merk je dat Firaxis veel ervaring heeft met gevechtsanimaties in turn-based strategiespellen, maar weinig met vrije bewegingen door een 3D-omgeving. Maar het is altijd beter dan andersom! En: geluidseffecten, stemacteurs en muziek zijn allemaal van een hoog niveau.
De speelduur van Marvel’s Midnight hangt sterk af van hoeveel tijd je besteedt aan zijmissies en het uitgebreide socialiseren. Maar zelfs als je strak doorspeelt, moet je 30 uur bezig zijn.
Verslag van de redacteur
Had Firaxis maar een voorbeeld genomen aan Rambo 3: deze korte maar diepgaande dialoog creëert een moment voor de eeuwigheid. En wat doen de Midnight Suns? Praat, praat, praat! Meer dan 60.000 regels tekst zijn gewoon 50.000 te veel. Maar gelukkig hoef ik ze niet allemaal te beluisteren, want ik hoef niet met alle helden te kletsen en ik mag soms dialoog overslaan.
En het spel heeft niet zo’n uitgebreide socialisatie tussen missies nodig. De gevechten zijn geweldig, het samenspel van heldenvaardigheden, actiekaarten, tactische manoeuvres en lantaarnwerpen werkt fantastisch. Ik hou van experimenteren met de verschillende vaardigheden en omgevingen, en afhankelijk van de helden die je meeneemt, spelen gevechten heel anders.
Ik ben geen hardcore Marvel-fan, maar hou van de sterke, brute cutscenes en de dramatische soundtrack van het spel. Je moet wel enige interesse hebben in superhelden, anders loop je er niet warm voor. Trouwens, ik heb de Midnight Suns iets beloofd zodra deze test klaar was: “Ik kom terug!
