Minds Beneath Us is een echte cyberpunk insider tip voor Elena. Omdat de game echt begrijpt waar het genre om draait
Cyberpunk wordt vaak gereduceerd tot stijlvolle neonlichten, hacken en robotledematen, en dat hoort er op de een of andere manier allemaal bij. Maar ik hou vooral van cyberpunk,omdat het genre zo menselijk is Dat klinkt in eerste instantie als een tegenstelling tot de hightech toekomst, maar dat is het helemaal niet. Want hoemenselijker&nbs de wereld wordt, hoe belangrijker de vraag wordt wat ons menselijk maakt
Als het aankomt op grote samenzweringen en dramatische actie, verdwijnt dit soms naar de achtergrond. Niet zo metMinds Beneath Us, dat verrassend genoeg een absoluteCyberpunk insider tip op Steamvoor mij is geworden.
- Release:31 juli 2024
- Prijs:20 Euro
- Speeltijd:10 uur
- Taal:Engels
Het verhaalavontuur uit Taiwan, dat onlangs is uitgebracht voor de pc, vat perfect de essentie van de duistere toekomst zonder de coole sci-fi vibe van neonlichten op te offeren.
De mens wordt onderdeel van de machine
Het verhaal werkt zo goed voor mij omdat ik heel gewoon ben Als Jason Dai hobbel ik voornamelijk thuis rond terwijl mijn vriendin carrière heeft gemaakt in een bedrijf. Op een dag neemt ze me mee naar haar werk en stelt voor dat ik daar ga solliciteren. Zo ben ik bij Vision terechtgekomen, het grootste floplandbouwbedrijf, dat overigens de hele stad bestuurt
Dit is een nogal mensonterende praktijk waarbij mensen soms jarenlang aan systemen worden gekoppeld om met hun brein krachtige AI’s aan te sturen Ze krijgen er geld voor terug, maar geven hun bestaan voor die periode volledig op om onderdeel te worden van een machine. En in plaats van er als coole hacker tegen in opstand te komen of het kwaadaardige bedrijf gewapenderhand omver te werpen, word ik er eerst onderdeel van – inclusief de sollicitatieprocedure en een koffiegesprek
Als onderdeel van de screeningafdeling word ik geacht geschikte kandidaten te selecteren voor flop farming – als ik een verkeerde beslissing neem, kan dat leiden tot schade aan hun gezondheid of zelfs hun dood. Tegelijkertijd leer ik de andere werknemers kennen
Ik leer bijvoorbeeld dat de chagrijnige senior George de beschermer is van de idealistische jongere Jeff. Beiden vertegenwoordigen twee opvattingen die herhaaldelijk botsen in Minds Beneath Us:idealisme en pragmatisch realisme Terwijl George de dingen ziet zoals ze zijn en een comfortabel leven voor Jeff wil, wil laatstgenoemde altijd rebelleren en het systeem omverwerpen
Minds Beneath Us laat het aan mij over welke kant ik kies, maar stelt beide slim ter discussie. Wat heb je aan idealisme dat de aard der dingen negeert? Maar hoe kan er iets veranderen als we de status quo nooit in twijfel trekken? Bijna elke dialoog is doordrenkt met slimme stof tot nadenken en filosofie zonder dat het zo voelt, want ik praat met echte mensen die echte zorgen en problemen hebben.
Wat goed of fout is, is zelden duidelijk. Vaak zijn beide standpunten gemakkelijk te begrijpen en moet ik dingen zorgvuldig afwegen of compromissen voorstellen.”) src=”https://www.global-esports.news/wp-content/uploads/2024/08/Minds-Beneath-Us-View-Screenshots-8-1.jpg” width=”1920″ height=”1080″ /☻
Over kleine en grote veranderingen
In Minds Beneath Us is niets ooit duidelijk of eenvoudig, nooit zwart of wit Ik merk dit ook als ik met sollicitanten praat. Een oude vrouw smeekt me om haar te accepteren, ook al is ze gezakt voor de gezondheidstests. Ze heeft het geld dringend nodig om haar kleinkinderen voor het eerst te kunnen bezoeken. Een andere kandidaat is fysiek perfect geschikt, maar het is uitgerekend mijn seksistische buurvrouw, die de ochtend ervoor nog tegen me tekeer is gegaan omdat mijn vriendin de broodjes mee naar huis neemt.
Ik kan proberen het systeem te gebruiken om de juiste mensen te helpen Maar uiteindelijk zijn mijn opties altijd beperkt omdat ik alleen binnen de richtlijnen van het bedrijf mag werken. Wat overblijft is een gevoel van hulpeloosheid en melancholie en een oprecht verlangen om dingen te verbeteren
Na verloop van tijd komen er steeds complexere problemen aan het licht die de hele industrie raken. Minds Beneah Us verandert zo van een zeer persoonlijke alledaagse tragedie in een cyberpunk thriller die een kwestie van leven en dood is. Het avontuur blijft echter altijd dicht bij de mensen in plaats van te verdwalen in een groots complot.
Beslissingen die onder je huid kruipen
Op de tweede traineedag, als ik door de screening ben, ga ik naar de afdeling Ops, waar mensen als zogenaamdeJuicer
in het systeem worden opgenomen en de kans krijgen om beslissingen te nemen die onder mijn huid kruipen. Ook hier wachten me sympathieke collega’s met hun eigen wensen en problemen – en een nog brutalere realiteit Want de machines zijn verouderd en de veiligheid is bijna niet te handhaven. Gewonde of dode mensen zijn goedkoper dan nieuwe apparatuur. Niemand wil werken en leven met het risico, maar ze willen ook niet de baan verliezen die hun gezin onderhoudt of zelfs ruzie krijgen met het bedrijf. AI hoort en ziet immers alles
https://www.global-esports.news/wp-content/uploads/2024/08/Behind-the-cruel-machinery.jpg
Achter de wrede machinerie in het spel zitten echte mensen, sommige met zeer goede bedoelingen. Hierdoor krijgt elke beslissing meer gewicht.)
Oordeel van de redacteurMinds Beneath Us is zo’n game die je aan het denken zet zonder je constant met een moker te slaan. Filosofische vragen en dilemma’s vloeien als vanzelf over in gesprekken omdat ze gewoon deel uitmaken van het dagelijks leven van mensen in de duistere cyberpunkwereld. De werknemers van Vision zijn zich ervan bewust dat er vreselijke dingen gebeuren in het bedrijf. Maar ze hebben allemaal veel te verliezen, dus ze moeten altijd hun eigen leven afwegen tegen dat van de slachtoffers. Wil ik echt een held zijn als dat betekent dat ik mijn familie ter dood veroordeel?
Wat klinkt als zware kost, maakt ook tijd voor wat luchtige momenten. Minds Beneath Us wil geen tragedie op me spelen, maar laat gewoon mensen zien in een lastige, schijnbaar hopeloze situatie die desondanks de hoop niet opgeven. Ik maak grapjes met collega’s, scheld het brutale kind uit dat altijd de snacks van een collega steelt (en prompt wordt gestraft met laxeermiddelen, oeps …) en ga ramen noodles eten met mijn vriendin.
Hoe slecht de toekomst er ook uitziet, er is altijd iets positiefs – vooral als je er samen aan werkt, ook al staat er zoveel op het spel.