Met Unbound geeft Criterion eindelijk de handrem van de NfS-reeks vrij. In de eerste uren van de test maakt de arcade racer een geweldige indruk.
Bij het testen van een nieuwe Need for Speed moet een redacteur op alles voorbereid zijn. Want deze serie heeft in haar 28-jarige geschiedenis meer ups en downs meegemaakt dan vele andere.
Er zijn grote exponenten geweest die hebben gedefinieerd hoe open werelden in racegames kunnen werken, maar ook buggy glitch messes en technologische rampen, een gigantische MMO-crash en vreemde experimenten om u tegen te zeggen. We weten waar we het over hebben, we hebben tenslotte onlangs alle belangrijke NfS-onderdelen gerangschikt.
Need for Speed Unbound was in dit opzicht niet alleen een aangename verrassing, maar een regelrechte openbaring. Omdat het de beste NfS in jaren is. Daar zijn we het al over eens, ook al hebben we tot nu toe slechts een uur of tien gespeeld, voor de officiële release op 2 december 2022. Overigens is deze optie beschikbaar voor alle Palace Edition kopers en Game Pass of EA Play bezitters. Als je eerst wilt zien hoe het speelt, hebben we hier een gameplay clip opgenomen:
In deze recensie geven we een voorlopige conclusie van NfS Unbound – de komende dagen zullen we het artikel bijwerken met meer indrukken en de eindbeoordeling. Maar het ziet er nu al naar uit dat de arcaderacer fans van racegames tevreden zal stellen op een manier die Electronic Arts en Need for Speed lange tijd niet hebben gedaan.
Snel en massaal.
Het belangrijkste in een racespel is op de baan… uh, nee, dat was een andere sport, wacht even. Het is precies de rij-ervaring die het wel en wee van elke PC-racer bepaalt. In Need for Speed Unbound maakt dit tot nu toe een erg goede indruk, vooral vanuit de bumper- of motorkapcamera (een cockpitperspectief ontbreekt) is het snelheidsgevoel geweldig en voelen we ons in controle over een nauwelijks te controleren beest met snelle auto”s.
Auto”s hebben gewicht en glijden nonchalant door de bochten zonder van het ene op het andere moment driftig te worden. In feite is het verschil tussen drift en grip handling zeer uitgesproken; deze balans kan voor elke auto afzonderlijk worden ingesteld, zodat je snel en precies door de bochten kunt rijden of desgewenst met een ontsnappingsstaart de grens van de baan kunt vrijmaken.
Het maken van deze instellingen in het algemeen is immens belangrijk voor het rijplezier, omdat elke speler hier andere voorkeuren heeft. Naar onze smaak zijn bijvoorbeeld de karretjes in Unbound standaard iets te stijf ingesteld. Wie een simulatie verwacht zal in ieder geval niet blij zijn, ongecompliceerd rijplezier staat centraal in Unbound. Maar dat maakt de nieuwe Need for Speed geenszins veeleisend.
Inhoudsopgave
Onbegrijpelijk AI-gedrag
Na een proloog van ongeveer een uur gaat de stad Lakeshore open en krijg je toegang tot meer evenementen, auto”s en upgrade-onderdelen. Omdat je aan het begin van de verhaalcampagne ook je mooie supercar moet inleveren, komt de moeilijkheidsgraad meteen goed op gang: Plotseling zijn AI-tegenstanders geduchte tegenstanders en is elke podiumplaats in de straatraces een reden tot vreugde.
Nadelig, maar ook spannend: Er is geen terugspoelfunctie. Als je vast komt te zitten in druk verkeer of in een bocht, kun je de fout niet gemakkelijk gladstrijken. Dit is vooral bitter als u eerder deelnamekosten hebt betaald om aan de wedstrijd deel te nemen. U wordt betaald voor andere resultaten dan de eerste plaats, maar in het ergste geval bent u na een evenement financieel slechter af dan ervoor. Nasty to the power of two: Je kunt een evenement op de normale moeilijkheidsgraad maar vier keer per nacht/dag opnieuw starten.
Overigens hebben we dit niet geschreven omdat we er boos over zijn (nou ja, soms wel) en graag een terugspoelfunctie zouden zien voor Need for Speed Unbound. Integendeel, deze constante risicofactor brengt welkome spanning in het spel.
Jouw voertuig en dat van je concurrenten hebben een rijklasse en een niveau, die je geleidelijk verhoogt met upgrades. Als je meer dan vijf niveaus achter ligt op het volgende beste voertuig, zul je in een wedstrijd heel hard moeten werken om te winnen, ook omdat de AI als een gek duwt.
Vanaf tien niveaus heb je al je vaardigheid nodig op bochtige wegen; als er te veel lange rechte stukken zijn, laten de tegenstanders je snel achter je. Inhalen is niet zo eenvoudig, want Need for Speed Unbound rekent volledig af met de gevreesde elastieken AI uit de geschiedenis van de serie. Om ervoor te zorgen dat spelers van alle niveaus plezier hebben, zijn er drie moeilijkheidsniveaus die later kunnen worden gewijzigd, en zelfs op “Normaal” zul je je flink in het zweet werken. Vooral als de politie er ook bij betrokken is.
De lange arm der wet
De politie kan in Need for Speed Unbound op elk moment tijdens elke race opduiken, afgezien van speciale drift- en takedown-evenementen waarbij je voor punten racet in plaats van de eerste plaats. Hun vasthoudendheid hangt af van je warmte niveau. Overdag doen de wetsdienaren het rustig aan, maar ”s nachts pakken ze snel uit met de echt grote kalibers zoals helikopters, spijkerplanken en ramkrakers in een dikke SUV.
De tijd verstrijkt als je terugkeert naar een garage die ook als safehouse dient. Dan komt het geld dat op evenementen verdiend is op je rekening terecht; als je voor die tijd gearresteerd wordt, is het geld weg. Vanaf heat level 3 wordt elke tocht door de open wereld een spannend kat-en-muisspel: We zetten de motor uit om ons in het donker voor de helikopter te verbergen, of slaan snel de hoek om zodat de patrouillewagen voor ons ons niet ziet.
Als we eenmaal betrapt zijn, breekt de hel los en stort een storm van sirenes over ons heen, begeleid door het trillen van de blauwe lichten. Dit is in principe succesvol omdat de politie een taaie tegenstander blijkt te zijn. Patrouilles zijn niet gemakkelijk af te schudden, behalve rammen (moeilijk tijdens een achtervolging) zijn er weinig manieren om de agenten uit te schakelen. We moeten maar hopen dat ze zich vergissen als we dicht langs betonnen gebouwen rijden of schuilen voor tegemoetkomend verkeer – alle andere obstakels breken bij de minste aanraking.
Nerveus: Na het voltooien van de races achtervolgt de politie ons vaak, ook al liggen we eigenlijk mijlenver voor op de concurrentie en de patrouillewagens (dankzij het gebrek aan elastiek AI).
Als we dan een hoog warmteniveau hebben, zoals 4 of 5, is er nauwelijks een moment om op adem te komen, en worden we bijna gedwongen om eerst de politie af te schudden en dan op weg te gaan in de richting van het safehouse. Dit is de enige manier om het zoekniveau te verlagen. We hadden hier graag andere opties gehad, zoals het overspuiten van de auto zoals in GTA 3.
De AI is koppig, maar niet oneerlijk. Dankzij het ontbreken van een rubberen band, kan het ons soms onvindbaar ontlopen, of wij het.
Zoveel te doen, zoveel te kopen
Als echte straatracer willen we natuurlijk de coolste auto de onze noemen. Maar dat kan even duren in Need for Speed Unbound. Na tien uur hadden we net de eerste van verschillende fictieve weken in het spel voltooid; het dagelijkse ritme (gedicteerd door de speler) en de veelheid aan gebeurtenissen beloven een lange speelduur. Voeg daarbij de open wereld, die vol zit met nevenactiviteiten.
Het fictieve Lakeside ziet er erg mooi uit (vooral als het regent, glimmen de straten en carrosserieën fantastisch) en biedt verschillende kleine goodies die je zelf moet vinden. Alleen de evenementen zijn op de kaart aangegeven; collectibles zoals te vernietigen beren en scoreborden of te verzamelen graffiti-ontwerpen worden slechts globaal aangegeven als je er langs rijdt. Om het type en de exacte positie van het extraatje te weten te komen, moet je afremmen en beter kijken.
In de reeks leer je de wereld heel goed kennen in de loop van de tijd. Talrijke sprongen en tunnels zorgen voor afwisseling, en beloningen zoals geld en vrijgespeelde auto- en karaktercosmetica houden de motivatie hoog om alle symbolen na te jagen. Daarnaast zijn er (deels wisselende) uitdagingen die onze ambitie wekken.
In de garage kunnen we dan het verdiende geld steken in een groot wagenpark van meer dan 140 auto”s en elk daarvan verder afstellen. Het aantal individuele prestatie-upgrades is niet krankzinnig, maar het is meer dan genoeg om de volgende wortel in ons gezicht te gooien.
De visuele afstemming is vergelijkbaar: Met de in Need for Speed 2015 geïntroduceerde wrap editor kunnen creatieven zich weer uren uitleven, plus er zijn onderdelen voor elke fabrikant zoals nieuwe velgen, een achterspoiler of de beruchte underbody verlichting. Dit is een goed gemiddelde, maar vooral voor luxe auto”s van bekende fabrikanten zijn de mogelijkheden beperkt. De ontwikkelaars hebben al aangekondigd dat ze het aanbod na de release zullen uitbreiden met gratis DLC.
Je kunt ook speciale winnende poses of chique nieuwe kleren voor je eigen personage kiezen, die je optisch helemaal kunt aanpassen – zelfs merkartikelen, bijvoorbeeld van Versace, zijn inbegrepen. Je ziet je personage in cutscenes en hij spreekt in frequente maar niet alomtegenwoordige dialogen – desgewenst in het Duits, hoewel de Engelse nasynchronisatie veel succesvoller en minder mechanisch lijkt.
Het ding met graphics
Need for Speed Unbound heeft een volwaardige verhaalcampagne die je ook volledig offline kunt spelen. We moeten de multiplayer modus nog uitproberen, maar deze keer is er een apart progressiesysteem en betere manieren om teamgenoten te vinden.
Het verhaal draait om een werkplaats en zijn werknemers die uit zijn op wraak na een groot verraad in het begin. Goed: De personages zijn lang niet zo”n pain in the ass als in eerdere NfS-delen (oké, misschien op één uitzondering na) en de plot is eenvoudig, maar wordt tot nu toe in ieder geval goed en professioneel verteld.
Alle personages zijn visueel heel anders dan de realistische karren en de chique wereld: ze hebben een gereduceerde komische uitstraling. Je vindt dit ook terug in de gevechten op de weg, want bij het remmen, bij crashes of wanneer je het nu enigszins tactische nitro-systeem met twee verschillende boost-types gebruikt, vervaagt Unbound in gekleurde komische effecten.
En in tegenstelling tot wat werd beloofd in een tweet die vooraf veel aandacht kreeg, kunnen deze effecten niet volledig worden uitgeschakeld. Dit was al bekend, maar het ging lange tijd aan ons voorbij. Je kunt alleen besluiten om het bij het standaard uiterlijk van de effecten te houden in plaats van je toevlucht te nemen tot de meer uitgebreide opties met vliegende vleugels of symbolen boven de auto. Zelfs dan zie je nog steeds de rokende banden en een paar andere lichteffecten, evenals alle effecten van andere auto”s.
Bij de test hebben we onze auto”s graag uitgerust met verschillende effecten, omdat die naar onze mening goed in de actie integreren en helemaal niet storen. Maar als je de meest “pure” rijervaring wilt, is Need for Speed Unbound misschien niet geschikt voor jou.
” />
Waarom geen beoordeling?
We hebben Need for Speed Unbound tot nu toe slechts een uur of tien gespeeld – Electronic Arts heeft geen pre-test versies verstrekt. Zodat je weet waar je aan begint als je de releaseversie op 2 december koopt of de proefversie op EA Play en Game Pass, wilden we je deze voorlopige test geven met een beoordelingsneiging.
Voor de uiteindelijke test met een eindoordeel spelen we de campagne nog door om de variatie in de gameplay te kunnen beoordelen. We missen ook impressies van de multiplayer modus en er zijn momenteel meldingen van micro-stutters en incidentele vertragingen met de PC versie. We hadden ook te kampen met zeldzame prestatieproblemen op een van onze testcomputers – Unbound draaide daarentegen altijd probleemloos op een andere configuratie. Wij hebben onze hardware-redacteuren er al op gezet en zullen u op de hoogte houden van hoe het met de technologie gaat.
Voorlopige rating box
” />
Editorial conclusion
Zeggen dat Need for Speed Unbound een van de slechtste reclamecampagnes ooit had, zou overdreven zijn, per slot van rekening maakte Sony ooit reclame voor God of War 2 met een afgehakte geitenkop. Maar de PR en marketing mislukkingen die eraan voorafgingen waren zeker lastig genoeg voor mij om me een beetje zorgen te maken over het spel. Nu blijkt: dat was absoluut ongegrond. Unbound is een broodnodige frisse wind voor de serie in die eerste tien uur.
Ik hou ervan de open wereld te verkennen en berenstandbeelden kapot te slaan op weg naar een evenement. Ik geniet van de geslaagde mix van chique graphics, geweldige soundtrack en (in mijn ogen) passende komische effecten. Ik vier het geweldige gevoel van snelheid vanuit het bumperperspectief. Ik ben blij als ik een spannend duel met de scherpe AI win.
Criterion Games heeft zoveel goed gedaan met de basispijlers van het vak en de geest van het underground/most-wanted tijdperk die in het spel wordt opgeroepen spreekt mij zodanig aan dat ik nu al veel meer plezier heb beleefd aan Unbound dan aan 90 procent van alle NfS-vertegenwoordigers van de afgelopen tien jaar. Forza Horizon heeft niets om zich zorgen over te maken, maar het lijkt erop dat Need for Speed eindelijk terug is in minstens een vergelijkbare competitie. Alleen de politieagenten werken behoorlijk op mijn zenuwen vanaf Heat level 4. Maar dat betekent waarschijnlijk dat ze hun werk goed doen.
