Heroes of the Aegean wordt weggegeven voor release op Steam en GOG.com: een schandaal. Omdat de eerste DLC voor Old World verboden goed is.
Old World is een beetje onterecht verloren gegaan, zowel in de wijde wereld als hier bij GlobalESportNews. Het 4X-strategiespel kreeg een sterke 85-waardering in de test, maar kreeg veel minder aandacht van de pers en gamers in vergelijking met zijn andere Civilization-concurrent Humankind. Een mogelijke reden: Epic exclusiviteit.
Maar daar komt nu verandering in, op 19 mei komt Old World uit op Steam en GOG.com. Tegelijkertijd komt de eerste DLC voor Old World, Heroes of the Aegean, uit en alle nieuwe kopers krijgen die gratis. Wij hebben al de kans gehad om het te spelen en hebben zelf kunnen vaststellen dat de uitbreiding in feite voor veel minder wordt verkocht dan ze waard is met de gratis promotie.
Inhoudsopgave
Nieuw scenario voor geschiedenisfans
Heroes of the Aegean bevat zes scenario’s gebaseerd op de conflicten tussen Perzië en de Griekse staten vanaf de beroemde Slag bij Marathon tot de opvolgerstaten van Alexanders Grote Rijk.
Het is ons niet geheel duidelijk waarom Mohawk Games deze naam heeft gekozen, die niet noodzakelijk een gangbare naam is, omdat de eilandenwereld tussen Griekenland en het huidige Turkije in feite geen rol speelt in het scenario. Maar het decor zelf is heel goed gekozen.
In vergelijking met Civilization of Humankind wordt Old World immers in de eerste plaats gekenmerkt door het feit dat we niet de hele geschiedenis van de mensheid doorlopen in de aloude Epic-exclusieve turn-based strategie, maar in de oudheid blijven. En in deze periode zijn de Perzische oorlogen duidelijk een van de meest in het oog springende thema’s naast de opkomst van Rome.
Ook in andere opzichten is dit scenariopakket zinvoller dan we aanvankelijk hadden verwacht. Dit is dan weer te danken aan de Oude Wereld zelf, die gewoon beter geschikt is voor dit soort scenario’s dan, laten we zeggen, Civilization.
Wat was Oude Wereld ook alweer precies?
Even ter herinnering, Old World is een 4X bouwspel in de stijl van Civilization. Zij verschilt echter op enkele essentiële punten. Naast de eerder genoemde focus op slechts één tijdperk, laat Old World je in de huid kruipen van een sterfelijke leider wiens opvolging je moet regelen, net als in Crusader Kings 3. Als je faalt, is het spel voorbij. Hoewel de simulatie van leiders, troonopvolgers en hofbedienden lang niet zo complex is als in Crusader Kings, is het toch genoeg om het spel duidelijk te onderscheiden van zijn genre-rivalen.
Hoewel deze mix niet altijd perfect samengaat in het basisspel, toont hij zijn sterke punten in de DLC – althans in fasen. In Civilization komen dergelijke scenario’s vaak gekunsteld over, ook omdat we het lot van individuele personages niet kunnen volgen.
Old World daarentegen laat ons in de huid kruipen van grote Griekse en Macedonische leiders, vertelt hun levensverhaal en combineert dit met bijzondere spelmechanismen.
Van Marathon tot Thermopylae
In het eerste korte scenario speel je een rudimentaire reenactment van de Slag bij Marathon, die waarschijnlijk bedoeld is als een nieuwe introductie voor spelers die het spel al lang niet meer hebben aangeraakt en dus het meeste vergeten zijn – kortom, mensen zoals ik. Dus het is een goed idee.
Daarna houd je de Perzen tegen bij Thermopylae met Leonidas als generaal en vecht je de zeeslag bij Salamis uit in hetzelfde scenario, waarbij je meer schepen krijgt naarmate je het langer met de Spartanen hebt uitgehouden.
Dit is een leuke maar betrekkelijk onbeduidende introductie tot de nieuwe inhoud, maar vanaf hier wordt het allemaal veel intenser. In het derde scenario speel je als Filips II van Macedonië, de vader van Alexander de Grote. Net als het historische rolmodel wordt u verondersteld Griekenland te verenigen – en u hebt niet onbeperkt de tijd om dat te doen. In de loop van het spel kun je verschillende paden kiezen. Wilt u bijvoorbeeld de onbeschaafde volkeren van Thracië militair verslaan of hen overhalen tot een diplomatieke wapenstilstand? Wil je de Illyriërs aan je kant krijgen door te trouwen of wil je hen ook “pacificeren”? En wanneer ga je het opnemen tegen Athene en Sparta?
gebrek aan communicatie over doelen
Tussenin weeft het spel het historische traject van de gebeurtenissen, en onthult het twee zwakheden.
Ten eerste communiceert Helden van de Egeïsche Zee bij momenten heel slecht wat er aan de hand is. Het was vermoedelijk duidelijk voor de ontwikkelaars dat Filippos Griekenland had verenigd en dat dit doel dus nog tijdens zijn leven moest worden bereikt. Maar het spel zegt dat niet.
In het derde scenario moet u als Filips II van Macedonië Griekenland onder uw vlag verenigen. En dat doe je tijdens het onbestemde leven van de vorst. Dus je weet niet precies hoe lang je hebt.)” src=”https://www.global-esports.news/wp-content/uploads/2022/04/In-the-third-scenario-scaled.jpg” width=”2048″ height=”1152″ /☻
En dom genoeg laat het ons ook onze erfgenaam Alexander normaal opvoeden als een in-game personage, wat de indruk wekt dat hij nog steeds een rol zal spelen in dit scenario. Of waarom moeten wij anders beslissen of de goede liever een charisma punt krijgt of een speciale eigenschap?
Het is dan ook begrijpelijk dat wij nogal verbaasd waren toen een spel dat enkele uren duurde in een nederlaag eindigde omdat Philip door zijn lijfwacht werd neergestoken voordat hij heel Griekenland kon veroveren.
Story on rails
De tweede zwakte van de DLC komt voort uit de eerste. Want zoals u nu wellicht heeft gemerkt, vertelt de Oude Wereld grotendeels de echte gebeurtenissen. Maar het laat je weinig ruimte om je eigen weg te gaan.
Leonidas stierf bij Thermopylae, dus moet hij dat hier ook doen. De Grieken winnen in Salamis, dus winnen ze hier ook. Je kunt niet eens tegen de Perzen spelen. En als Philip in het echt net vermoord is door zijn lijfwacht, moet dat in het scenario ook gebeuren.
Hierdoor voelen veel beslissingen irrelevant aan. Als je een beslissing neemt in een gebeurtenis die de loop van de geschiedenis duidelijk ingrijpend zou veranderen, weet je van tevoren dat er iets mis zal gaan.
De DLC had van rolmodellen kunnen leren
Andere spellen gaan verstandiger om met zulke omstandigheden. In Civilization 5 bijvoorbeeld kun je Rome spelen in het scenario Val van Rome en die voorgeprogrammeerde val voorkomen. In de campagne van The Lord of the Rings: The Battle for Middle-earth, kun je Boromir met veel vaardigheid redden. Het spel zinspeelt hier niet op, maar laat de mogelijkheid open, wat enorm bevredigend aanvoelt.
Old World: Heroes of the Aegean verprutst hier potentieel met zijn scenario’s. Maar het biedt tenminste veel afwisseling, want elk scenario speelt uniek. Nu eens heb je alleen toegang tot troepen, maar niet tot steden, dan weer, zoals in het vierde scenario, moet je je vooral met binnenlandse politiek bezighouden en je een weg banen door een reeks gebeurtenisketens om als de moeder van Alexander de macht over Griekenland te behouden en tegelijk zijn campagne te ondersteunen.
Vrijheid eindelijk
Het vijfde scenario was nog niet beschikbaar op het moment dat wij het speelden, maar zou draaien om de veldtocht van Alexander door Perzië. Het laatste scenario begint na de dood van Alexander. Hier krijg je voor het eerst echte keuzevrijheid. Je kunt kiezen met welke van de vier Diadochi rijken (de opvolgerstaten van Alexanders grote rijk) je het grote rijk wilt terugwinnen.
Afhankelijk van uw keuze, kan de taak moeilijker of gemakkelijker zijn. Zo bevindt het kleine Macedonië zich in een slechte uitgangspositie, terwijl het rijke Seleucidenrijk in Mesopotamië zich in een goede bevindt, hoewel het ook tussen het Egyptische Ptolemeïsche Rijk en de Klein-Aziatische Antigoniden ligt en dus blootgesteld is aan een mogelijke tweefrontenoorlog. De herhalingswaarde is dus met name in dit scenario gewaarborgd.
In het laatste scenario heb je de keuze tussen de vier Diadochische rijken die zijn ontstaan na het uiteenvallen van Alexanders grote rijk. De gemakkelijkste keuze is de rijke Seleuciden onder Alexanders vroegere generaal Seleucus.)” src=”https://www.global-esports.news/wp-content/uploads/2022/04/In-the-last-scenario-you-have-the-choice-between-the-four-Diadoch-scaled.jpg” width=”2048″ height=”1152″ /☻
Uiteindelijk is ‘Heroes of the Aegean’ noch een grote hit, noch een teleurstelling. Met enkele sterke punten gebaseerd op de eigenaardigheden van de Oude Wereld, maar ook enkele zwakke punten in de enscenering, zou de DLC geen aanbeveling zijn voor een aankoopprijs van 20 of 30 euro (een exacte prijs is nog niet bekend). Als extra gratis traktatie is het echter zeker uw aandacht waard en kan het dienen als een overtuigend hulpmiddel voor diegenen die tot nu toe geflirt hebben met de aankoop van Old World maar toch geaarzeld hebben.
Voordeel van de redacteur
Ik werd oorspronkelijk niet warm van de Oude Wereld. Voor mij paste alles toen niet helemaal bij elkaar. Vooral de bovenbouw met de sterfelijke leiders vond ik niet optimaal geïntegreerd, zodat ik me nooit echt met de personages kon identificeren.
Maar terwijl ik bijna alle scenario’s in Civilization een beetje geforceerd en saai vind (ook omdat ze meestal niet passen in de progressiemechanismen over de tijdperken heen), voel ik nu precies het tegenovergestelde bij de DLC. Oude Wereld is voor mij persoonlijk leuker als het zich in een historische context afspeelt, als de gebeurtenissen me iets vertellen over historische gebeurtenissen en de personages meer betekenis hebben.
Ik volg ook liever vooraf bepaalde doelen in de Oude Wereld dan dat ik me gewoon neerleg en wat AI in elkaar sla in het standaardspel. De DLC is voor mij dan ook een goede stimulans geweest om weer in Old World te duiken.
