Lichtblauw bevriest water en vijanden, roze kan vliegen, geel is immuun voor elektriciteit: als je nu begrijpend knikt, heb je waarschijnlijk een van de vorige Pikmin-titels gespeeld. Omdat de kleurrijke “aliens” al sinds 2001 over Nintendo”s platforms scharrelen, is het ook een tijdreis door de consolegeschiedenis – de Gamecube, DS, Wii en de ongelukkige Wii U dienden als speeltuin.
Op de Switch verscheen Pikmin 3 Deluxe in 2020 als een port van de Wii U, maar de remake van de game, die toen al zeven jaar oud was, profiteerde niet van de mogelijkheden van de handheld-tv-hybride. De onnauwkeurige besturing en modderige texturen waren de belangrijkste punten van kritiek. Nu heeft Nintendo Pikmin 4 exclusief voor de Switch ontwikkeld – en echt goed.
Inhoudsopgave
Veel kleurrijke Smarties
De leuke gameplay van Pikmin 4 verschilt niet veel van zijn voorgangers. Je bestuurt een kleine astronaut die tijdens een reddingsmissie is neergestort op een buitenaardse planeet. Een planeet die opvallend veel op onze aarde lijkt. Jouw taak: red de reddingsploeg!
Dus galoppeer je op je trouwe hond Ochin door kamers, een tuin, park, strand en andere locaties om verspreide bemanningsleden en civiele vermisten op te pikken. Daarbij kom je direct de vreemde Pikmin tegen, half dier, half plant, die zich bij je voegen.
De slimme kereltjes zijn zo ijverig dat zelfs mieren eruit zien als verwaande tieners op een verplichte schoolwandeldag. Want je Pikmin verwijderen obstakels, bouwen bruggen en klimmuren, vechten tegen insecten, krabben, vogels en andere wezens, en slepen de lijken terug naar je buitenpost.
In nachtmissies moet je lichte gebouwen (links) verdedigen tegen monstergolven. Dit wordt geholpen door de nieuwe pikmin met groene gloed, die vijanden kort verblinden met een soort flashbang).” src=”https://www.global-esports.news/wp-content/uploads/2023/07/In-night-missions-1.jpg” width=”1920″ height=”1080″ /☻
Naarmate je verder komt in de campagne, kom je steeds meer soorten Pikmin tegen, elk met hun eigen vaardigheden. De rode zijn sterk in de strijd en immuun voor vuur, de lichtblauwe bevriezen water zodat zelfs hun niet-zwemmende collega”s het kunnen oversteken, de zwarte breken ijsbarrières af, enzovoort.
Er zijn nu in totaal negen verschillende soorten. De grote aantrekkingskracht van Pikmin 4 zit hem in het slim gebruiken van je kleurrijke Smarties-troep om opdrachten op te lossen: Wacht er hoog op een tuintafel een “schat”? Gooi je gele Pikmin dan omhoog, want jij kunt ze verder gooien dan wie dan ook.
Is een grot pikdonker? Neem dan de nieuwe oplichtende Pikmin mee – ze fungeren dan als een levende zaklamp en vullen je eigen hoofdlamp aan.
Knuffel aanvalshond
Ochin, je metgezel, is ook een manusje-van-alles. Hij dient je astronautenkarakter en de Pikmin niet alleen als onhandige taxi, maar ook als stormram, bijvoorbeeld om vijanden neer te slaan of kleipotten kapot te slaan om doorgangen achter ze te openen.
Je kunt ook wisselen tussen Otschin en jezelf en de hond dan bijvoorbeeld door gevaarlijke pijpen sturen, of je door barrières wurmen en de hond later inhalen.
Het toffe is dat je Otschin steeds nieuwe vaardigheden aanleert: Springen, zwemmen en sterkere aanvallen zijn nog puur atletisch, maar later wordt hij een soort nonchalante Lassie.
Hij zoekt bijvoorbeeld op jouw commando naar verloren bemanningsleden of naar Pikmin die nog vastzitten in de grond en geplukt willen worden.
Om je gecrashte ruimteschip te herstellen, heb je glitterium nodig. Hiervoor moet je “schatten” redden, zoals rondslingerend speelgoed, half begraven tuingereedschap of natuurlijk verschillende Nintendo-handhelds en -modules.
Ook hier helpt Otschin je met zoeken en transporteren. Maar het belangrijkste werk wordt gedaan door de schattige Pikmin. Net als groepjes mieren schuiven ook zij “enorme” geborgen voorwerpen op hun schouders en sjouwen ze met ritmisch gejuich naar je buitenpost.
De bewegwijzering is nu veel beter dan in sommige voorgangers. En als er een paar Pikmin zonder werk zijn achtergelaten, is het veel makkelijker om ze te verzamelen dan in Minecraft Legends. Je kunt Okin ze later in het spel zelfs automatisch laten redden of ze bij je laten roepen met een hoornvoorwerp.
De besturing is ook veel preciezer dan in de Wii U-port van Pikmin 3 op de Switch, en zelfs in hectische eindbaasgevechten kun je de juiste Pikmin naar specifieke zwakke lichaamsdelen gooien – maar daar komen we zo op.
De Beagle is geland
Je gestrande ruimteschip Shepherd is je belangrijkste basiskamp. Van hieruit vlieg je naar dagelijkse expedities met de flight pod Beagle en een soort ui op drie poten naar de voortuin, het park enzovoort.
De Beagle dient dan als buitenpost, waar je je schatten en grondstoffen naartoe brengt. Deze laatste worden onder andere gebruikt als universeel bouwmateriaal voor bruggen, die je op vooraf bepaalde punten kunt bouwen om nieuwe delen te bereiken.
De driepotige ui is als het ware je troepentransporteur. Hier wissel je bijvoorbeeld Pikmin van verschillende kleuren uit, want je kunt maar een bepaald aantal verschillende kleuren tegelijk meenemen.
De ui wordt ook groter naarmate het spel vordert, naarmate je meer ui-onderdelen vindt. Dan neemt hij meer Pikmin aan, tot je uiteindelijk met enkele tientallen rondrent – als ze op Ochin stuiteren, lijkt hij op een Mettigel vol kleurrijke zoutstaafjes.
Nachtmissies met nieuwe Pikmin-art
Maar pas op: de klok tikt voor de expedities en je moet voor zonsondergang terug zijn op de Beagle om terug te vliegen naar de Shepherd – want ”s nachts is het daar te gevaarlijk. Pikmin die niet op tijd bij de Beagle zijn, worden in een ingame sequentie achtergelaten en omringd door vijanden.
Na ongeveer 15 tot 20 uur spelen zijn er echter ook optionele nachtelijke expedities. Hierin moet je gebouwen verdedigen die waardevol gloeisap bevatten en worden aangevallen door steeds sterkere golven monsters.
Hiervoor gebruik je de nieuwe glow pikmin: Als je die verzamelt en bundelt en op de aanvallers afstuurt, vormen ze een grote groene gloeibal die de aanvallers verblindt – dan zijn ze gemakkelijke slachtoffers voor de gloeipikmin en Okin. Deze nachtelijke gevechten zijn spannend gemaakt en aangenaam hectisch!
Meer comfort en terug
Pikmin 4 slaagt erin om een nieuw gameplay-element te introduceren net op het moment dat we de vorige uitgebreid hebben gebruikt en ons beginnen te ergeren of vervelen.
Twee voorbeelden: In het begin kun je je Pikmin maar één voor één gooien. Om een grotere schat terug te vinden, moet je er 15 of meer Pikmin naar gooien, oftewel 15 keer op de A-toets drukken – dit wordt op een gegeven moment vervelend, vooral omdat elke Pikmin luid piept.
Maar toen we bijna gek werden van het constante gepiep, werd het nieuwe verzamelcommando toegevoegd: Hiermee sturen we alle Pikmin van één kleur naar het doel, wat gevechten ook makkelijker maakt.
Onze Pikmin bouwen een brug van grondstoffen. We gebruiken het radarartikel om meer Pikmin naar ons toe te roepen. Onze Beagle zweeft links op de achtergrond.)”” src=”https://www.global-esports.news/wp-content/uploads/2023/07/Our-Pikmin-build-a-bridge-3.jpg” width=”1280″ height=”720″ /☻
Tweede voorbeeld, we blijven even bij de schat van 15 Pikmin: als we te veel Pikmin neergooien, blijven er een paar werkloos achter. Als we dit niet in de gaten hebben en vlak voor zonsondergang bij de Beagle aankomen, is het te laat om ze nog snel te pakken en worden de achterblijvers gefre… je weet wel.
Maar toen, alsof de Switch ons gevloek hoorde, werden er twee handige uitvindingen ontgrendeld. Met het thuiskomstsignaal roepen we alle Pikmin terug naar de basis en met het inactiviteitsalarm roepen we alle werklozen terug naar ons.
Andere verbeteringen zoals het navigatiesysteem met automatische piloot zijn ook praktisch: markeer de bestemming op de expeditiekaart en we rennen of rijden er automatisch naartoe.
Dan laten we Ochin het blok rammen en het teamlid tuimelt naar beneden. Even later een soortgelijke puzzel, met de oplossing ernaast: Een stok ligt naast het blok, we sturen er Pikmin op af, die de stok optillen en als klimpaal gebruiken.
Vaak is het gewoon een kwestie van de juiste Pikmin gebruiken: Blokkeert een krachthaag de weg?
Dan gooien we er gele Pikmin naar toe – alle andere Pikmin”s zouden dan verbrand zijn. Maar zelfs dan waarschuwt het spel ons meteen en kunnen we het geschokte mannetje gewoon oprapen! Ligt er een lavaveld voor ons? Dan sturen we rode Pikmin naar voren om het te doven!
Wie eet de baas op?
Lichtblauwe Pikmin (links) bevriezen ook water. Het vizier in het midden is van onze coöpspeler, die het transport versnelt door op de kubusschatten te schieten)” src=”https://www.global-esports.news/wp-content/uploads/2023/07/Light-blue-Pikmin-left.jpg” width=”1920″ height=”1080″ /☻
Ondersteboven, ondersteboven
De ondergrondse grotten zijn in vergelijking saai, want buiten de begaanbare gangen en kamers is bijna alles somber. De verschillende verdiepingen van een grot zijn ook kleiner en rechtlijniger – ondanks de hogere dichtheid aan eindbazen ben je er meestal in een paar minuten doorheen.
In de ondergrondse stopt het aftellen trouwens tot zonsondergang, dus er is hier geen tijdsdruk.
Vereenvoudigde coöp
Oordeel redactiePikmin 4 is een van die aangenaam ontspannende spellen die ik een dik uur voor het slapengaan opstart – oké, soms zijn het er ineens twee. Want de avonturen met de scharrelende kereltjes en reddingshond Ochin worden in een lekker tempo gespeeld, zonder dat het stressvol of te obsessief wordt.
Er zijn altijd nieuwe secties te ontdekken in de chique landschappen en leuke, zij het eenvoudige, baasgevechten in de minder chique grotten. Wat ik het leukst vind, is dat er altijd nieuwe elementen en mogelijkheden zijn.
De glazen barrière van eerder is geen probleem meer zodra ik met zwarte Pikmin nader. En in het lab krijg ik altijd nieuwe gadgets die mijn leven als verongelukte mini-reddingsastronaut makkelijker maken. Ook al heb ik er niet veel van nodig, vooral de verschillende soorten bommen veroorzaken veel schade vreugde.
Ik zou Pikmin 4 echter niet een hele avond of zelfs een weekend achter elkaar spelen. Veel sequenties zijn repetitief (gooi X Pikmin met kleur Y naar object Z), en de moeilijkheidsgraad schommelt tussen oppervlakkig en middelmatig. Daarom heb ik mezelf een persoonlijk doel gesteld: verlies geen Pikmin!
Want dan wordt het moeilijker, want zelfs een vallende vijand kan Pikmin naar de eeuwige jachtvelden sturen – dan zweeft hun ziel naar de hemel, net als in de tijd van de Kolonisten. Als je kinderen van de juiste leeftijd hebt: start dan zeker de leuke duelleerstand voor twee spelers!
