Ik wil deze recensie openen met een knal: Ik vond Fallout 76 leuk toen het voor het eerst het licht zag. Zelfs in zijn bugzware, NPC-loze, onafgewerkte en scherpe staat, bleef het me lang na de release boeien. En dat wil wat zeggen, want ik ben erg kieskeurig over hoe ik mijn schaarse vrije tijd besteed.
Als je nog steeds leest zonder me op de virtuele brandstapel te leggen of me ervan te beschuldigen een opruiend beest te zijn, laten we samen eens kijken naar de staat van Fallout 76 bijna vier jaar na de release en twee jaar na onze laatste recensie, naar aanleiding van de release van de gratis uitbreiding The Pitt.
Er is veel veranderd – ten goede of ten kwade. Ondertussen moet ik zelfs overwegen of het huidige Fallout 76 nog wel het spel is waar ik van kan blijven genieten.
Inhoudsopgave
Wat is er gebeurd met Fallout 76 sinds 2020
..
Onze laatste hertest belichtte de Wastelanders update van 2020, waarin NPC”s eindelijk terugkeren naar Appalachia en zich vestigen als vreedzame kolonisten en snotterige raiders (of iets daartussenin). In plaats van alleen de tragische ondergang van de vorige bewoners te volgen via grimmige of lusy quest lines in een verder verwoeste wereld, zou je je kunnen aansluiten bij een van de twee facties, met als hoogtepunt aan het einde van het verhaal het inbreken in een Vault samen met je nieuw gekozen metgezellen.
Alsof dat nog niet genoeg is, creëert een vroege versie van de Brotherhood of Steel ook een buitenpost in de spelwereld in de Steel Dawn update eind 2020, waarbij het verhaal medio 2021 wordt afgesloten met Steel Reign.
Voor het einde van het spel in de endgame was er nieuw spelvoer in de vorm van de dagelijkse operaties: daarin schiet je je een weg door een afgesloten gebied met massa”s vijanden en voer je onder tijdsdruk enkele kleinere opdrachten uit. Hoe sneller je klaar bent, hoe hoger de beloning. De extra eigenschappen van de vijanden, zoals “kan alleen worden verslagen door melee-aanvallen” of “ontploft bij het verlaten van de kamer” veranderen dagelijks en zorgen voor een extra uitdaging.
Het is makkelijker om zo te overleven
Dankzij de medio 2020 geïntroduceerde publieke teams kun je online gemakkelijk aansluiting vinden bij andere speluiteinden en extra ervaringspunten ontvangen voor het voltooien van taken, afhankelijk van de teamfocus die je hebt ingesteld. Dit maakt het makkelijker voor je om met anderen in contact te komen voor het gelijktijdig uitgebrachte en knetterende eindspelgevecht rond een Wendy Colossus in de Monongah-mijn.
In de loop der jaren heeft Bethesda heel wat aanpassingen gedaan aan het dagelijkse leven in het spel: de capaciteit van de opslagkratten is stap voor stap vergroot, de overlevingsmechanismen zijn vergevingsgezinder gemaakt door negatieve statuskenmerken te verwijderen, en je kunt steeds meer dingen zelf produceren, benutten en gebruiken.
Sinds de One-Edlands-for-All update in september 2020 passen de vijandelijke niveaus zich ook aan aan het niveau van je personages, dus Fallout 76 blijft een beetje een uitdaging, zelfs als je terugkeert naar eerdere beginnersgebieden.
Legendarische vaardigheden helpen je speelstijl te verfijnen of geven je crafting bonussen. Zelfs met legendarische aanpassingen ben je niet meer volledig afhankelijk van het vaak wispelturige geluk van de buit, maar knutsel je gewoon zelf de juiste uitrusting, inclusief een toevalsfactor. Veel van deze veranderingen zijn doorgevoerd naar aanleiding van feedback van de gemeenschap, waardoor de toegankelijkheid van het spel is verbeterd. Vandaag de dag is Fallout 76 veel makkelijker om in te stappen dan bij de release, dankzij uitgebreide quest lines en handigere mechanics.
Zin met X – dat was waarschijnlijk niets
Op andere plaatsen hebben de fans duidelijk met hun voeten beslist en vooral PvP-content weggelaten: Oorspronkelijk was de spelwereld van Fallout 76 beschikbaar in twee varianten. In de ene mochten avonturiers rustig door Appalachia zwerven en hoefden ze alleen vuurbeesten en de Burnt Courtyard State als ergste vijanden te vrezen. In de survival (PvP) modus waren andere spelers je grootste gevaar – of je werd een gemene massaslachter! Deze modus was echter op den duur niet populair bij de fans en werd al in 2019 stopgezet.
Als vervanging was er een battle royale-aanpak met Nuclear Winter, een last-team-standing deathmatch, die in september 2021 na ruim twee jaar ten prooi viel aan het rode potlood – ook hier had het ontwikkelteam de interesse van de fans in PvP-knokpartijen overschat.
De enige raid in het spel tot nu toe, waarbij je Vault 94 kon verkennen, leed aan een slecht ontwerp, veel bugs en een totaal verknipte beloningstabel. Geen wonder dat deze raid al na driekwart jaar met de lancering van de Wastelanders uit het spel werd gehaald. Een kleine, maar verhaaltechnisch niet geheel adequate vervanging zou waarschijnlijk de Operations moeten bieden, aangezien ze qua tijdslimiet en munitie-intensieve gevechten erg op elkaar lijken.
Meer praktisch dankzij penunsen
De Atomic Store en het Fallout First abonnementsmodel werden al bekritiseerd in de eerdere post-test. Je kunt nog steeds cosmetische items kopen in de in-game winkel, evenals in-game perks zoals reparatie- en herstelkits, en het minikamp en de onbeperkte opslagruimte uit Fallout First zitten ook nog steeds in het spel.
Ondertussen wordt de mogelijkheid toegevoegd om de premiumvaluta Atoms uit te geven voor vooruitgang in het Season Model dat met Wastelanders werd geïntroduceerd. Dus zowel onze kritiek als onze afwaardering blijven overeind, vooral omdat het scherpe eindspel nog steeds enige behoefte aan dergelijke gemakken genereert.
Sinds de Wastelanders update gaat de trend van nieuwe inhoud steeds meer in de richting van constante herhaling van dezelfde activiteiten. In de seizoenen, die elke drie tot vier maanden veranderen, kun je alleen verder komen als je elke dag verschillende opdrachten uitvoert en zo punten verdient voor de honderd levels in totaal.
Deze omvatten het doden van bepaalde vijanden, het voltooien van operaties of gebeurtenissen, het repareren en produceren van voorwerpen en dergelijke. Je moet ook eindeloos door dezelfde content heen kauwen voor de extra valuta, goudstaven, die je sinds Wastelanders gebruikt om hoogwaardige uitrusting te kopen en die je krijgt bij dagelijkse quests, evenementen en operaties.
Dit wordt al snel vervelend, ondanks dat er af en toe nieuwe evenementen worden toegevoegd. Je kunt variatie in het spel brengen door je eigen parameters in te stellen, zoals het weer, munitieverbruik, PvP-instellingen en meer op privé-servers, maar deze optie is alleen beschikbaar voor Fallout First-abonnees.
Dit geeft de indruk dat het vervelende eindspel over het algemeen is ontworpen met het bijbedoeling om precies zulke frustraties te veroorzaken om vervolgens een praktische (en koopbare) oplossing te bieden – wie hardcore PvP wil doen, kan moeilijk om een privéserver met de bijbehorende instellingen heen.
Veel staal, weinig verhaal.Dus als u hoopte op meer variatie met de expedities naar Pittsburgh (nu bekend als The Pitt), dan krijgt u die alleen met een heel specifieke speelstijl – daarover dadelijk meer. Voor het overige heeft de uitbreiding dezelfde sleur als Wastelanders en biedt het veel minder verhaal.
Met de Responders keert een van de populairste facties terug naar Appalachia. Ze nemen het Whitespring Resort over als hun hoofdkwartier om vluchtelingen en behoeftigen te verzorgen. Zodra je daar drie dagelijkse quests hebt voltooid, heb je genoeg brandstof om naar het atmosferisch opgevoerde The Pitt te vliegen om daar de union fighters te ondersteunen in een van de twee selecteerbare missies.
De vakbondsleden worden wreed aangevallen door een brutale groep overvallers, de Fanatici. Het is jouw taak om te helpen een belangrijke vakbondsbasis te heroveren of gevangenen te bevrijden uit het bolwerk van de Fanatics. Wat klinkt als veel verhaalpotentieel wordt totaal verspild in de twee gevechtszware missies.
Met de responderbaas Rucker, hotelconciërge Orlando, vakbondsleider Hex en de voormalige fanatiekeling Danilo ontmoet je interessante mensen. Maar ondanks kleine teasers kom je niet echt veel over hen te weten, ze dienen bijna uitsluitend als opdrachtgevers en wegwijzers.
Postzegels verzamelen op een saaie manier
Beide missies hebben geen tijdsdruk, dus je kunt op je gemak rondkijken in het betreffende gebied. De structuur en het verloop van de missies doen echter sterk denken aan Operations en zijn dwang om vaardigheden met massale schade te gebruiken: Je vecht tegen vele vijanden, waaronder de kogelsponsbaas, en verdedigt drie NPC”s tegen verschillende golven aanvallers in een arenagevecht aan het einde van elke missie.
Hoe meer van de optionele en afwisselende zijmissies je tijdens een uitstapje voltooit, hoe beter de beloning: Tot tien zegels, legendarische kernen en voorwerpen, plus een handvol munitie en ervaringspunten. Bovendien kun je als teamleider slechts één missie per dag starten, maar je kunt je zo vaak als je wilt aansluiten bij teams van anderen; als je het gebied van je zelf geopende missie verlaat, wordt je voortgang bewaard.
De nieuwe speciale valuta, stempels, is dan ook de crux van de uitbreiding: daarvoor krijg je een heleboel nieuwe mods, decoratie en uitrusting die passen bij het thema van de gratis uitbreiding. De prijs maakt echter al snel duidelijk dat wie al het nieuwe spul wil hebben, in dezelfde missies een hoop geslepenheid te wachten staat: Vanaf 85 tokens kun je de eerste, kleinere items krijgen, en voor mods moet je ruim 160 tokens neerleggen.
Dit maakt The Pitt vooral interessant voor spelers die een vervelende grind niet schuwen en goed genoeg uitgerust zijn om de massale gevechten binnen de missies niet in een grondstoffengraf te laten veranderen. Ondanks interessante benaderingen blijven fans van ontdekkingen en verhalen grotendeels met lege handen achter. Gezien de ontwikkelingstijd van meer dan een jaar geeft The Pitt dus niet bepaald hoop op toekomstige inhoud.
Editorial conclusion
Zoals in het begin vermeld, ben ik eigenlijk een fan van Fallout 76 – ja, ze bestaan! Deze verwoeste, post-apocalyptische wereld heeft me altijd aangesproken, plus het was gewoon leuk om het met vrienden te verkennen. Maar wat er sinds Wastelanders in het spel gebeurt, maakt het voor mij steeds moeilijker om uit te kijken naar nieuwe updates, omdat het gebrek aan een gevarieerd eindspel steeds meer opvalt. Als alle verhalen zijn uitgespeeld, alle metgezellen zijn gevonden en de reputatie van de gekozen factie het maximum heeft bereikt, wacht alleen nog het echt saaie tranendal van dezelfde activiteiten, elke dag opnieuw.
Het feit dat het geheel wordt gesuikerd met regelmatig vernieuwde seizoenen, waarin je tenminste een paar nieuwe decoratieplannen en andere extra”s kunt verpatsen, kan niet langer verhullen dat de vernieuwingen langzaam maar zeker richting nul gaan. De Pitt maakt ook niets beter in Fallout 76, maar ondersteunt juist de neiging naar een vervelende, uniforme grind die nu al twee jaar wordt gecultiveerd, mocht je echt alle nieuwe items willen hebben. Ik vraag me echt af waar we nu al meer dan een jaar op wachten – want The Pitt was al medio 2021 aangekondigd.
Dat het echt zo lang duurt om een ruimtelijk hanteerbare uitbreiding te ontwikkelen zonder noemenswaardige nieuwe mechanica met twee hak-en-bal missies is moeilijk te geloven. Ik voel me ongemakkelijk herinnerd aan Star Wars: The Old Republic, toen Bioware aan de zijkant aan een ander merk werkte (Anthem) en geleidelijk steeds meer mensen uit het SW:TOR-ontwikkelteam trok, en nieuwe inhoud niet alleen steeds minder werd, maar ook steeds langer op zich liet wachten. Hmm, laten we eens nadenken over waar Bethesda momenteel aan werkt…
