opinion: Spock, diplomatie, de oude uniformen: Een nieuw Star Trek spel zou Peter’s frustratie kunnen wegnemen over hoe het merk behandeld wordt.
Wat is cooler, lichtzwaard of phaser? Ik kan deze eeuwige vraag tussen Trekkers en Star Wars fans voor eens en voor altijd beantwoorden: het lichtzwaard, natuurlijk. Maar Star Trek is niet zo cool als Star Wars, althans niet in mijn ogen: het sciencefictionuniversum van Gene Roddenberry is geen sprookje met een happy end, maar heeft, ondanks al zijn dwaasheid, altijd de echt grote vragen gesteld, heeft zich gericht op waarden als tolerantie, vrede en internationaal begrip.
Wat moderne adaptaties als “Star Trek: Discovery” niet begrijpen: Achter de tractorstralen en fotontorpedo’s, achter de transwarp hagedissen en holodeck rampen, was er altijd wel ergens een diepere gedachte, een visie van een betere toekomst waarin diplomatie krachtiger is dan wapenkracht. Star Trek is een wereld die het onbekende en het fantastische gebruikt om niet zozeer de mysteries van het universum als wel de diepste complexiteiten van het menselijk bestaan te onderzoeken.
Dit is precies waar Star Trek: Resurgence om de hoek komt kijken, een van de spannendste games van allemaal voor mij op dit moment. Omdat de ontwikkelaars dapper genoeg waren om het zonder hete faser-actie te doen in de eerste langere gameplay-video van hun project.
In plaats daarvan heeft Dramatic Labs precies datgene wat ik zo leuk vind aan Star Trek (naast Ferengi oren en Riker humor) op de voorgrond geplaatst: dialoog, diplomatie en dilemma’s. Eén personage uit Star Trek vertegenwoordigt alle drie als geen ander: Mr. Spock. Goed dat hij ook aan boord is in Resurgence.
Finally Star Trek again
Laten we elkaar niet verkeerd begrijpen: Ik hou evenveel van shooters als de volgende gamer en Elite Force was een van mijn favoriete Trek-spellen. Maar sindsdien heb ik gewacht op een spel dat voortborduurde op dat universum en me niet alleen hete phaser actie gaf.
Spannende morele vraagstukken, het dagelijkse leven op een ruimteschip, het verkennen van buitenaardse werelden – er is al zo lang niets aangrijpends meer geweest. Voor coole Star Trek games, moet ik bijna net zo ver terug in de tijd reizen als Kirk en zijn bemanning in “Star Trek 4”: DS9: The Fallen, Armada, Bridge Commander – het was leuk met je!
In de nieuwe zeven minuten durende video van Star Trek: Resurgence schetst een verbazend goede Leonard Nimoy-imitator als ambassadeur Spock het conflict dat de kern van het plot vormt. En het laat zien: Star Trek hoeft niet altijd over het redden van het universum te gaan!
Twee buitenaardse rassen vechten om dilithium (de olie van Star Trek) en de Federatie zelf heeft steeds meer belang bij een oplossing van het geschil, omdat haar schepen ook dilithium nodig hebben. Als eerste officier Jara Rydek, moet ik de vrede en het ongestoord verkeer van goederen verzekeren. De spi… Dilithium moet vloeien!
Wat de gameplay betreft, doet Star Trek: Resurgence sterk denken aan Telltale games zoals The Walking Dead. Niet verwonderlijk, de ontwikkelaars werkten tenslotte bij Telltale, voor het faillissement. Omdat ik gewend ben aan de TV serie, denk ik dat dit format van lange cutscenes en multiple-choice dialogen perfect geschikt is voor een Trek spel. De manier waarop de dramatische camerabewegingen in de video een eenvoudige ontmoeting op een spannende manier in scène zetten, doet me denken aan de grote momenten van “Next Generation” en “Voyager”.
Want dat is precies wat ik al 20 jaar wens: meer verhalen uit hetzelfde universum. En dat is iets wat de huidige Star Trek series, ondanks beloftes van het tegendeel, onvoldoende leveren.
Alles hetzelfde
Van het karakteristieke achtergrondgezoem van het ruimteschip tot het ontwerp van de uniformen tot het ontwerp van de beeldschermen: Resurgence bezorgt me de broodnodige nostalgiebonus die ik steeds meer mis bij het streamen van “Discovery” en “Picard”.
Het spel bouwt voort op de tijdsperiode van de next-generation films, negeert J.J. Abrams’ remake en levert de voortzetting van de vertrouwde serie die ik altijd al wilde. Niet langer een eenvoudige herhaling van vertrouwde inhoud, maar een poging om daadwerkelijk iets nieuws uit het sjabloon te wringen. Als dit lukt, kan Resurgence een kleine droom voor me zijn die uitkomt. Vertel me zelf, schreeuwen deze screenshots niet Star Trek naar jou?
Volgens de eerste indrukken bevat Star Trek: Resurgence geen ongeloofwaardige hologram interfaces, “lui schrijven” persoonlijke transporters of de onuitsprekelijk stomme sporendrive.
In plaats daarvan bouwt het spel voort op de gevestigde logica van weleer: Warp, schilden, Trill-symbionten en, voor mij, almachtige Q-superwezens. Zo te zien gooit het niet het laatste restje science fiction logica overboord zoals de nieuwere streaming series en lijkt het gemaakt te zijn voor oude fans zoals ik die worstelen met de nieuwe richting van het universum.
Daar (d.w.z. in “Discovery” en Co.) is al lang geen plaats meer voor de kleine verhalen. Alles moet altijd uitlopen op een gigantische dreiging en afgezien van een paar hoofdpersonen blijft de bemanning van het ruimteschip ongrijpbaar en onpersoonlijk. Ik hoop dat Star Trek: Resurgence niet in dezelfde val trapt.
Fascinerend! Maar …
Nu is het natuurlijk nog lang niet duidelijk of Star Trek: Resurgence echt zo’n geweldig licentiespel wordt als het er nu uitziet. Theoretisch zou er ook een puinhoop kunnen uitkomen zoals het eenvoudig getitelde Star Trek co-op crime uit 2013. Die heb ik destijds trouwens uitgespeeld, zo wanhopig en hongerig was ik naar nieuwe Trek-spellen. Leuk en dom.
Maar Resurgence maakt al een veel betere indruk dan het Star Trek van toen in de voltooide versie – en de ontwikkelaars omzeilen ook een grote tekortkoming van de Telltale games. Omdat Star Trek: Resurgence in één stuk wordt uitgebracht als een compleet spel, is het niet afhankelijk van een episode-structuur. In plaats van maanden te wachten op het volgende verhaal, kan ik het hele verhaal in één keer uitspelen.
De release is gepland voor ergens in 2022. Tot dan, blijf ik naar “Picard” kijken. In seizoen 2 is de serie weer meer “Next Generation” dan “Discovery” en bezorgt ze me slechts af en toe fysieke pijn tijdens het kijken, vanwege de onzinnige wendingen. Ik denk dat dat een vooruitgang is waar Resurgence op kan bouwen.
