Zoals J.R.R. Tolkien schreef: “Het is een gevaarlijk ding om je deur uit te gaan. Je gaat de straat op, en als je niet op je voeten let, weet je niet waar ze je heen zullen voeren.” Deze onzekerheid van de open weg is iets dat in Road 96 als centraal thema aan bod komt. Want als je het spel start, weet je niet welke van de voorbereide verhalen en personages uit Digixarts avontuurgeheim van augustus 2021 zullen meemaken en ontmoeten.
Inhoudsopgave
Get out of the dictatorship
In de fictieve, totalitaire staat Petria is het in de jaren ’90 een puinhoop: president Tyrak, die sinds een terroristische aanslag als een dictator regeert, heeft de grens afgegrendeld en de politie maakt jacht op critici van het regime. De politieke elite strijkt de winsten uit de lucratieve oliehandel op, terwijl de bevolking een arm leven leidt. Media die loyaal zijn aan het regime bombarderen gewone burgers met nepnieuws via de “Sonya Show” en bagatelliseren de omstandigheden.
Geen wonder dat vooral jonge mensen het niet redden in een staat als deze! Veel burgers hebben weinig hoop dat er op de komende verkiezingsdag iets zal veranderen, aangezien Tyrak’s democratisch gezinde uitdager Florres weinig steun krijgt.
In deze situatie kies je een van de drie naamloze tieners die beginnen met verschillende niveaus van geld, energie en afstand van de grens. Elk van de zeven hoofdstukken, speelbaar tot aan de verkiezingsdag, bevat verschillende scènes waarin de tieners beurtelings op weg gaan naar de grens en onderweg een van de zeven mogelijke reizende kennissen tegenkomen.
Naast enkele eenvoudige minigames beweeg je je door de scènes in eerste-persoonsperspectief en gebruik je de zeer beheersbare interactiemogelijkheden om gesprekken te beginnen, voorwerpen van dichtbij te bekijken of te gebruiken. Op die manier lijkt Road 96 nog het meest op een 3D-wandelsimulator die indruk maakt met prachtig vormgegeven landschappen, ondanks de eenvoudige komische graphics. Net als in een echte roadmovie ligt de nadruk in het spel op de ontmoetingen met reiskennissen, gesprekken en de emotionele achtbaan die je te wachten staat in de procedureel gegenereerde hoofdstukverhalen.
Veel jongeren, veel beslissingen
In elk hoofdstuk speel je het reisverhaal van een nieuwe tiener. Als je erin slaagt te ontsnappen, als je tieners door de politie worden opgepakt of als ze op de vlucht sterven, eindigt het hoofdstuk en begint het volgende met een nieuwe selectie tieners.
Je ziet echter niet meer dan een slecht gedetailleerd portret van de persoon die je hebt gekozen – maar wat je doet is belangrijker dan hun uiterlijk. Telkens weer beslis je of je tieners anderen helpen of alleen aan zichzelf denken, wat het latere verloop van het verhaal verandert.
In gesprekken of door verkiezingsposters te vernielen, verkondigt je tiener een politieke mening. Ofwel blijf je neutraal en steun je dus indirect dictator Tyrak, ofwel hoop je op een gewelddadige revolutie, ofwel kies je voor de gematigde weg via democratische verkiezingen.
De som van uw beslissingen beïnvloedt de gebeurtenissen op de verkiezingsdag na de voltooiing van het zevende hoofdstuk. Je zult echter alleen echte effecten zien als je in alle zeven hoofdstukken een kant kiest, anders zal je voorkeurspartij niet genoeg steun krijgen.
Burgers slecht en auto’s gestolen
Als lifter kun je niet kieskeurig zijn en moet je elke gelegenheid aangrijpen om je twee bronnen, geld en energie, aan te vullen. U kunt geld gebruiken om te betalen voor voedsel, veilig onderdak, een taxi of een intercitybus om u een lift te geven. Een dikke portemonnee is ook handig aan de grens, omdat je er smokkelaars mee kunt betalen en corrupte bewakers mee kunt omkopen. Als je ergens een autosleutel steelt, kun je er zelfs gratis met een voertuig van verschillende kwaliteit vandoor gaan.
Energie dient u als actiemiddel en wordt als balk linksboven in het scherm weergegeven. Elke belangrijke actie behalve scènewisselingen kost je energie, bijvoorbeeld als je langs de weg rent in plaats van te liften of een berg beklimt. Energie wordt aangevuld door een rondje slaap in een veilige omgeving en door eten en drinken; zelfs bedorven voedsel telt. Als de energiemeter echter tot nul zakt, is de reis snel voorbij: uitgeputte tieners zijn vrij spel voor de politie van Petria en zullen worden ingerekend zodra je de scène beëindigt.
Kennismaking van teder tot hard
Een echte roadtrip leeft vooral van de ontmoetingen – en Road 96 heeft die in overvloed. In tegenstelling tot de nogal clichématige spelwereld zijn de ontmoetingen die in elke scène plaatsvinden des te interessanter. Alle zeven mogelijke reiskennissen brengen een gelaagd verhaal met zich mee, dat je pas in de loop van een aantal hoofdstukken ten volle leert kennen.
Zo sleept de goedmoedige trucker John een geheim met zich mee, moet politievrouw Fanny kiezen tussen haar plicht en haar geweten, en is presentatrice Sonya van de regime-getrouwe “Sonya Show” niet alleen maar een oppervlakkige jaknikker – enzovoort.
Van tijd tot tijd krijg je zelfs nuttige bonussen van bekenden, zoals leren hacken, een lockpick krijgen of je energiebalk uitbreiden. Deze bonussen blijven ook in de komende hoofdstukken bestaan en geven je nog meer actiemogelijkheden.
Ondanks de taalbarrière en dankzij de uitstekende stemacteurs slaagt de uitsluitend Engelse stemvoering erin de stemming en houding van de reizende bekenden over te brengen. Dat blijkt vooral uit het geval van taxichauffeur Jarod, die je tijdens zijn wraakrit in een aantal beangstigende situaties brengt en wiens stemming, die van de ene seconde op de andere omslaat, nadrukkelijk een gevoel van overgeleverd zijn aan anderen en hulpeloosheid overbrengt.
De scènes, die in een procedureel gegenereerde opeenvolging worden beleefd, zijn des te gedenkwaardiger en laten de verveling nooit toeslaan. Kalme, melancholische momenten worden afgewisseld met spannende en stressvolle situaties waarin uw tieners ook in levensgevaar kunnen verkeren. Bereid je dus voor op geweld en dood – je krijgt immers te maken met een seriemoordenaar, corrupte politieagenten en criminelen.
De uitstekende, aanstekelijke soundtrack uit de jaren 90 draagt ook aanzienlijk bij tot de onderdompeling en maakt van Road 96 een wilde, gevarieerde rit. Er zijn kleine minpuntjes aan het verder geslaagde totaalpakket door de altijd precieze ondertitelvertalingen, af en toe framedrops in scènes met lange tracking shots en soms modderige texturen.
Voordeel van de redacteur
Sommige spellen laten me gewoon niet gaan na de aftiteling. Als dat gebeurt, weet ik dat het ontwikkelingsteam iets fundamenteel goed heeft gedaan. Ik krijg de geweldige muziek van Road 96 niet uit mijn hoofd, maar ook sommige van de momenten die me onverwacht grepen tijdens het spelen. Bijvoorbeeld toen ik aan de grens werd achtervolgd door wild schietende agenten en de tiener die mij vergezelde op de vlucht voor mijn ogen werd neergeschoten. Of toen ik een muziek mini-game met liftster Zoë op trombone meer slecht dan goed afrondde en zij zich suf lachte om mijn nietige pogingen.
Of het moment dat ik opgesloten zat in een kast met een lijk – zoals je ziet is de spelervaring als een potpourri van kleur, met een beetje van alles. Ik kan ook de clichématige verdeling van de spelwereld in goed en kwaad aanvaarden, want Road 96 trok me ondanks dit punt van kritiek echt mee en veel situaties waren gewoon zo verrassend dat ik instinctief moest reageren. In ieder geval ben ik nieuwsgierig genoeg om aan een tweede playthrough te beginnen, want ik wil weten wat ik bij de eerste poging gemist heb.
