Sluipen, schieten en nog meer sluipen: Sniper Elite vindt zichzelf met zijn vijfde deel zeker niet opnieuw uit. Maar moet dat echt? Wij geven u een eerste speelconclusie.
Ik hou van goede stealth games. En dat ondanks het feit dat, of misschien dankzij het feit dat ze me martelen. Want als het op sluipen aankomt, ben ik een perfectionist: als ik ontdekt word of om wat voor reden dan ook de topscore overschrijd, wordt het level zonder blikken of blozen opnieuw gestart. Misschien verklaart dat waarom games als Splinter Cell, Hitman of zelfs Deus Ex en Cyberpunk 2077 me vele, vele uren bezighouden.
Sniper Elite 5 heeft nu ook de potentie om een flink stuk van mijn leven op te slokken – en me tegelijkertijd te martelen. Maar in de goede zin! Ik heb al twee uur de tijd gehad om het nieuwste deel van de Rebellion-reeks uit te proberen en ik ben er helemaal weg van. Waren er maar niet al die kleine struikelblokken – en dit verhaal …
Inhoudsopgave
Wat is Sniper Elite 5 over?
Verhaaltechnisch valt er eigenlijk niet veel te vertellen over Sniper Elite 5. De Amerikaanse sluipschutter Karl Fairborne vertrekt tijdens de Tweede Wereldoorlog naar een nieuw land om een stel nazi’s uit te schakelen en zo een geheim superwapen te vernietigen. Ja, alweer.
Alle vorige delen van de serie hebben hetzelfde deuntje gerateld, met als enige verschil de nieuwe setting. Deze keer is het Frankrijk, waar Europese verzetsstrijders uit de problemen moeten worden geholpen en nazi’s in hun broek doen bij elke vermelding van Karl’s bijnaam, de Schaduw.
Zeker, ik heb nog niet veel van het verhaal gezien, maar eerste indrukken stellen teleur. Rebellion valt voor de plot terug op een oud patroon, dat in het verleden niet bepaald tot vreugde leidde en nu meer dan afgezaagd is. Maar is het verhaal zo’n groot knelpunt? Dat hangt allemaal af van de vraag of je over een zwak plot heen kunt stappen tegenover een fundamenteel leuke gameplay.
Hoe speelt Sniper Elite 5?
Ook qua gameplay vindt
Sniper Elite 5 zichzelf niet opnieuw uit. Maar dat hoeft niet. In plaats daarvan zijn details opgepoetst en is de vertrouwde sneak/shooting gallery mix wat uitgebreid. Concreet betekent dit: ik word losgelaten op een vrij open vlak en baan mij een weg naar het doel dat voor mij ligt. Hoeveel vrijheid de beschikbare spelgebieden zullen hebben in het voltooide Sniper Elite 5 valt nog te bezien – in de preview-versie kreeg ik alleen een vrij vroeg en dus relatief beheersbaar level te zien.
In mijn speelsessie is mijn doel het geheime kantoor, waar de geheime documenten van de kwaadaardige opper-nazi op mij wachten, die mij meer zullen vertellen over het geheime wapen. Allemaal topgeheim, natuurlijk. Sniper Elite 5 laat het volledig aan mij over hoe verder te gaan. En hier wordt ook duidelijk waarom de sluipschutter-serie zo fascinerend is.
Want in theorie kan ik aan het begin van het level een machinegeweer pakken, recht op het hart van het nazi-fort afgaan en op drie tellen alles onderweg neerschieten wat niet in de loopgraaf ligt. Dit werkt echter alleen op de lagere moeilijkheidsgraden en als het soms hachelijke coversysteem geen roet in het eten gooit.
En natuurlijk wil Sniper Elite 5 niet gespeeld worden als een Call of Duty met een third-person perspectief – de naam verraadt dat al. In plaats daarvan sluip ik achter de vijandelijke linies en schakel ik mijn tegenstanders nu zelfs uit met niet-dodelijke takedowns of door ze vanaf het begin van een afstand uit te dunnen.
Ik beschik immers over een hele reeks hedendaagse sluipschuttersgeweren, en ik moet met allerlei factoren rekening houden bij het gebruik ervan – vooral op de hogere moeilijkheidsgraden en met uitgeschakelde richtmiddelen. Ballistiek, zwaartekracht, de wind en mijn eigen hartslag kunnen hier allemaal een rol spelen – als ik dat wil – wat de gameplay aangenaam uitdagend en complex maakt.
Zonder geluiddemper, bijvoorbeeld, wordt het uit elkaar pluizen van vijandelijke patrouilles al snel een leuk kat-en-muisspel, omdat ik na elk schot dat ik afvuur van positie moet veranderen om niet opgemerkt te worden. Als je dan je omgeving goed gebruikt en gebruik maakt van sluipschuttersnesten of luid spuwende motoren die je eigen schoten afdekken, zul je snel de overhand krijgen tegen de vijandelijke overmacht.
De meest uiteenlopende attachments voor de talloze wapens in Sniper Elite 5 geven het spel veel replaywaarde en tactische diepgang. Hoe lang dit op de lange duur zal motiveren, valt echter nog te bezien)
Omdat ik natuurlijk het nieuwe vizier wil uitproberen of de nieuwe handgreep die ik tijdens mijn laatste missie heb gevonden. Rebellion belooft hier 200 verschillende onderdelen – hoe complex of uitgebreid die uiteindelijk blijken te zijn valt nog te bezien in het voltooide spel.
Met alternatieve toegangspunten, een steeds groeiend arsenaal aan wapens, attachments en tools en te ontdekken informatie die nieuwe benaderingen ontgrendelen, voelt Sniper Elite 5 soms zelfs aan als een Hitman uit de Tweede Wereldoorlog – alleen niet zo complex en verfijnd.
Wie is Sniper Elite 5 interessant voor?
Veteranen en oude fans van de serie kunnen toch niet om Sniper Elite 5 heen. Hier zouden zelfs marginale vernieuwingen – zoals de bevestiging van het wapen of het richten via het vizier – voldoende moeten zijn om toe te slaan. Rebellion verandert immers niet veel aan de beproefde formule en brengt er slechts kleine maar fijne aanpassingen in aan.
Maar zelfs voor algemene liefhebbers van stealth en shooter zonder ervaring met de serie, kan Sniper Elite 5 een goede introductie zijn. Qua verhaal hebben ze toch niets gemist in de vorige delen.
Bovendien is Sniper Elite 5 zo beginnersvriendelijk als je maar wilt, met zijn royale aanpassingsopties voor vijandelijke AI, richtmiddelen en dergelijke. Vertegenwoordigers van beide kampen zouden echter onvermijdelijk op duivels in de details kunnen stuiten: De preview versie van Sniper Elite 5 had nog steeds last van een vervelend aantal bugs. In principe is dat prima voor een pre-release build, maar het spel komt over een maand uit. Wacht dus zeker op onze GlobalESportNews test inclusief prestatie-impressies.
Sterke en zwakke punten van Sniper Elite 5
Wat we tot nu toe leuk vonden
(~) De gameplay: Sniper Elite heeft zich altijd onderscheiden van de concurrentie door zijn focus op sniper-gameplay en diende een kleine niche. Dit blijft uitstekend werken qua gameplay in deel 5 – met kleine aftrek in de B rang.
(~) De speelse vrijheidt: Sniper Elite 5 laat me los op kleine speelterreinen waar ik me kan uitleven met vrij aanpasbare wapens en uitrusting. (Op afstand) schieten, sluipen of levels uitkammen in close combat vat het maar oppervlakkig samen, er zit eigenlijk een beetje World War Hitman in Sniper Elite 5.
(~) De herspeelwaarde: Het level is onder de knie, maar waarom speel je het niet nog vijf keer om alle geheimen te ontdekken en hulpmiddelen vrij te spelen? De gameplayvrijheid van Sniper Elite 5 moedigt niet alleen aan tot herspelen, maar beloont het ook.
Wat we niet leuk vonden tot nu toe
(~) Het verhaal: Dat Sniper Elite zich qua gameplay niet verder ontwikkelt, is volkomen logisch. Maar hetzelfde verhaal opnieuw vertellen na vier hoofddelen van de serie lijkt een beetje gemakzuchtig. Natuurlijk speelt niemand Sniper Elite vanwege het verhaal, maar je kunt altijd meer uit een shooter uit de Tweede Wereldoorlog halen dan het vernietigen van het zoveelste geheime wapen van de opper-nazi.
(~) The Setting: Natuurlijk verandert elke Sniper Elite van locatie, maar zo’n beetje elk spel speelt zich af in het tijdperk van de Tweede Wereldoorlog. De hoofdserie moet zich in dit opzicht dus verder kunnen ontwikkelen en hoeft zichzelf niet helemaal opnieuw uit te vinden. Intussen zouden zelfs de fans die al lang fan zijn, graag wat meer variatie zien – dat blijkt onder meer uit de commentaren bij de Rebellion-video’s op YouTube.
(
)
(~) The devil in the details: Sniper Elite is verfijnd, maar zou nog verfijnder kunnen. Sniper Elite is complex, maar zou complexer kunnen zijn. Waarom zou je bijvoorbeeld geen voertuigen besturen of je vermommen als een vijandelijke soldaat om vijandelijke basissen te patrouilleren? Dood aan Spionnen stond dat al toe in 2007. Maar misschien heb ik te veel Hitman gespeeld …
Redacteur’s Verdict
Sniper Elite is nauwelijks veranderd met zijn vijfde hoofddeel. Maar althans wat gameplay betreft, hoeft de serie zijn eigen formule niet te perfectioneren en doet hij er eigenlijk goed aan dat ook te doen – ook al is er in dit specifieke geval nog ruimte voor verbetering.
Het merk Rebellion is in deze vorm immers bijna uniek op de shooter-markt, kent zijn nichespelers en weet hoe ze te bedienen. Immers, hoeveel moderne shooters met een focus op sniper gameplay zijn er op dit moment naast Sniper Ghost Warrior?
Met zijn speelse vrijheid en relatief uitgestrekte levels doet Sniper Elite op zijn beste momenten zelfs denken aan Hitman – alleen niet zo verfijnd.
