Na Peter Parker komt nu de opkomende spidey Miles op de PC en slaat hier een even goed figuur. Maar hij brengt iets te weinig netto vloeistof mee.
Spider-Man is een held voor iedereen! Zo wordt het tenminste vaak gezegd. Maar in werkelijkheid was Spider-Man lange tijd vooral een held voor consoleranten. Terwijl de Spider-Man bijzonder succesvol was op de PlayStation, kreeg hij zelden echt goede adaptaties op de PC.
Maar dat is inmiddels veranderd! Met de release van Marvel”s Spider-Man op de PC kunnen Spidey-fans met een thuiscomputer zich ook verheugen op een meer dan waardige versie. Insomniac heeft niet alleen de beste Spider-Man game afgeleverd, maar ook een van de beste superhelden avonturen ooit. Je kunt hier uitgebreid over lezen in onze (test van de PC-versie).
Peter Parker heeft al met succes door stedelijke ravijnen geslingerd op de PC. Maar er is (tenminste) één andere spinnenman! En degenen die Insomniac”s eerste spel hebben meegemaakt, weten natuurlijk welke. Tegen het einde krijgt de jonge Miles Morales ook het vermogen om zich via een spinnenbeet aan muren te hechten en waagt zich nu aan zijn eerste PC-avontuur, net als zijn grote rolmodel.
De jongen uit Harlem met Latijns-Amerikaanse roots doet het minstens zo goed als Peter Parker. Maar hij zet ook zo”n hoog tempo in dat de jongen veel sneller buiten adem raakt.
Inhoudsopgave
Wat Miles Morales neemt van Peter Parker
Ook al zijn er nu meer dan honderd Spider-Man varianten dankzij het multiversum en talloze iteraties, bijna niemand geniet zo”n grote reputatie in de fanbase als Miles Morales. Miles verschilt nogal van het origineel uit Queens dankzij zijn multiculturele achtergrond, maar heeft in principe veel gemeen met Peter.
Ook Miles moet eerst de dood van zijn vaderfiguur verwerken voordat hij zelf als gemaskerde burgerwacht op jacht gaat naar criminelen. Hij komt ook uit een zeer bescheiden achtergrond, maar bezit een briljante geest en grote technologische expertise. Deze omstandigheden worden in het spel meteen aan het begin duidelijk, dus je hoeft niet per se de directe voorganger gespeeld te hebben.
Het voegt natuurlijk wel wat toe aan de emotionele binding, want Miles speelde al een relevante rol in Insomniac”s eerste Spider-Man – zij het zonder spinnenkrachten. Een jaar later is dat veranderd en moet de held-in-opleiding nu in zijn eentje de orde handhaven in het winterse New York, terwijl Peter met Mary Jane op vakantie gaat naar Europa.
Maar al met al volgt Miles dezelfde dagelijkse routine als Peter. New York is een prachtig en uiterst levendig decor, dat hij doorkruist door middel van een nettenzwaai. Alleen al de stijlvolle beweging is een reden om elke hoek van de besneeuwde stad te verkennen.
Afgezien van de missies van het hoofdverhaal zijn er alleen vrij repetitieve activiteiten te ontdekken, zoals het vinden van tijdcapsules, vertrekken van criminelen of kratten vol materiaal, maar de lonende ontgrendeling van veel kostuums en de onderhoudende gameplay zorgen ervoor dat er nooit een saai moment is.
Het is gewoon altijd leuk om gangsters in elkaar te slaan dankzij het vloeiende gevechtssysteem en de acrobatische intermezzo”s, of om ze met behulp van spinnenwebben uit de schaduwen onder de dakspanten te hangen.
Wat Miles Morales beter doet dan Peter Parker
Maar
Miles Morales is niet zomaar een spin-off, en biedt exact dezelfde spelervaring als zijn voorganger met een nieuw verhaal en een nieuwe held. En dat is vooral omdat Miles andere spinnenkrachten heeft dan Peter.
Natuurlijk kan hij ook tegen muren plakken, gevaar aanvoelen met zijn spinnenzintuig en, dankzij zelfgebouwde webcasters, vijanden volledig in het nauw drijven. Maar daar blijft het niet bij. Miles leert al vroeg dat hij ook een speciale band heeft met elektriciteit. Miles kan krachtige felgele stroomstoten uitzenden met zijn handen.
Net als de finishers op de combobalk laadt Miles” “batterij” zich op als hij vijanden raakt en aanvallen succesvol ontwijkt. Vervolgens kun je de ladingen in speciale aanvallen stoppen die zowel explosies veroorzaken als vijanden elektrocuteren. De gadgets van de hoofdschurk moeten vaak zelfs eerst worden gedeactiveerd door middel van deze letterlijke elektrische schokken, zodat Miles vervolgens ongehinderd een storm van backpipes kan ontketenen.
Dit klinkt niet alleen krachtig, maar speelt ook zo, en voegt een extra laag toe aan de toch al snelle gevechten. Dit maakt de gevechten tegen tientallen vijanden tegelijk echter niet al te gemakkelijk. De situatie is anders als het gaat om sluipen. Miles kan zichzelf gewoon onzichtbaar maken met huid, haar en een masker. Dit is ook slechts beperkt mogelijk, maar haalt toch wat van de hardheid uit de toch al niet al te veeleisende sluippassages.
Een bijzondere kracht van Miles is ook zijn omgeving. Hij woont immers in Harlem, dat grotendeels Latino en Afro-Amerikaans is – net als Miles zelf. De portrettering van de mensen, hun muziek en hun directe band met hun held laat een heel andere kant van New York zien. Het verhaal is ook wat persoonlijker en wat kleiner, maar niet minder intens.
Waar Miles Morales achterblijft bij Peter Parker
Het zou alleen nog mooier zijn als kleiner in dit geval niet ook korter zou betekenen. Maar dit is precies het punt waar Miles Morales duidelijk faalt en achterblijft, vooral in vergelijking met zijn rolmodel. Spider-Man: Miles Morales is gewoon ongelooflijk kort.
Het hoofdverhaal kan gemakkelijk in vijf tot zes uur worden voltooid als je al ervaring hebt uit de voorganger. Als je de (zeer vermakelijke) side quests en open-world activiteiten meeneemt, kom je misschien wel aan tien uur pure speeltijd. In feite suis je zo snel door Miles” skill tree heen dat geen enkele vaardigheid erin echt verdiend voelt.
Nu zijn korte games niet per se slecht en sommige mensen zullen zeker blij zijn dat ze geen 30 uur of meer hoeven te besteden aan een open-wereld avontuur. Maar voor 50 euro winkelprijs op Steam voelt Miles Morales qua inhoud erg gereduceerd. Vooral omdat het duidelijk meer een standalone add-on is dan een volwaardig vervolg. Ter vergelijking: Marvel”s Spider-Man kost 10 euro meer aan de normale prijs op Steam – en dat is inclusief alle DLC.
Maar zelfs als je PC nogal zwak is op de borst, kun je dit actiejuweeltje toch aan de praat krijgen. Natuurlijk kan nooit volledig worden uitgesloten dat zich op bepaalde systemen diverse problemen voordoen. Tijdens de test hebben we echter geen crashes, grafische bugs of geluidsproblemen opgemerkt. Meer details zijn te vinden in onze hardware check:
Miles Morales in de hardwarecontrole
We namen Spider-Man Miles Morales onder de loep met het oog op de technologie. Hoe goed werkt de PlayStation poort voor de PC?
Eerste algemene indruk: in de korte, ongeveer twee uur durende speelsessie deden zich geen onverwachte fouten voor Er waren geen crashes, bevriezingen of andere problemen zoals displayfouten. Alles werkte zoals het hoort
Wat de prestaties betreft, is het beeld even solide: als Miles Morales slingeren we op een Radeon RX 580 net zo zelfverzekerd door de straten van New York als op een RTX 3070 of zelfs een RTX 4090. Waarbij wel over de RX 580 gezegd moet worden dat hij de 60 FPS in Full HD inclusief medium instellingen niet haalt in de scènes die we aan het begin van de game bekeken.
Om vlot te kunnen spelen, moeten we overschakelen naar de “Low” of “Very Low” preset. Hier komen de officiële systeemvereisten blijkbaar niet helemaal overeen met de werkelijkheid – tenminste niet zonder de FSR-scaler, die als optie wordt aangeboden. Overigens werd de huidige Radeon driver 22.11.1 gebruikt, die al geoptimaliseerd zou zijn voor de vriendelijke buurtspin.
De RTX 3070 daarentegen levert in 4K op de hoogste instellingen zonder ray tracing en Nvidia”s eigen DLSS op doel met 60 frames per seconde.
De RTX 4090 is ook bijzonder interessant. Het zal niemand verbazen dat het Geforce vlaggenschip moeiteloos overweg kan met 4K en het hoogste detailniveau. Zelfs wanneer ray tracing in het spel komt, is DLSS niet nodig om ruim boven de 60 FPS te komen.
Als we DLSS toevoegen, of meer precies de RTX-40-exclusieve DLSS 3 (modus kwaliteit) inclusief frame generatie, gaat het soms richting 200 FPS en soms zelfs verder – in 4K met ray tracing, let wel. En dit alles zonder merkbaar kwaliteitsverlies.
Wat echter nogal suboptimaal is, is de besturing met muis en toetsenbord. In principe kan Miles Morales zo bestuurd worden en de ongelooflijk belangrijke beweging door de steegjes van New York via de netlijn werkt perfect. Maar op een gegeven moment in de gevechten zul je wensen dat je weer een gamepad had.
Spider-Man is een spel dat draait om combo”s en een snelle opeenvolging van bewegingen. Op het toetsenbord resulteert dit soms in extreem spastisch hameren op toetsen. Het is niets waar je niet aan kunt wennen, vooral omdat je de opdracht volledig vrij kunt bepalen, maar het is niet intuïtief. Dus als je absoluut een muis en toetsenbord moet hebben, raden we je aan een lagere moeilijkheidsgraad te kiezen.
Anders moet je echt een gamepad meenemen, vooral omdat de adaptieve triggers van de PS5”s Dualsense ook op de PC worden ondersteund, wat zowel het slingeren door de stedelijke canyons als de gevechten een stuk intenser maakt.
Hoe je uiteindelijk als Miles door New York huppelt is geheel aan jou. De reis is zeker de moeite waard, vooral met Kerstmis – ook al ben je dan niet per se lang bezig.
Conclusie van de redacteur
Eigenlijk ben ik een zeur en vind ik de klassieke Spider-Man nog steeds het leukst. Met Miles Morales had ik echter nog veel plezier. Want of het nu Peter, Miles of iemand anders onder het masker is, maakt uiteindelijk niet uit. Zeker niet als de kern van de gameplay zo briljant is als in het geval van Insomniac”s Spider-Man games.
Het wordt gewoon nooit saai om van het dak van een wolkenkrabber te springen, honderden meters de diepte in te duiken, en vlak voor de klap een web aan een muur te plakken en acrobatisch de volgende hoek om te slingeren. De bewegingen en de gevechten zijn zo stijlvol, zo vloeiend en zo groots gechoreografeerd dat ik uren in deze wereld kan doorbrengen. Zelfs dan, trouwens, als er niet echt veel meer te doen is in de wereld dan op criminelen jagen.
En dit punt wordt verrassend snel bereikt in Miles Morales. Wat normaal niet zo dramatisch is. Maar als je bedenkt dat hier in principe de volle prijs wordt verwacht en er naast Miles” bio-elektrische krachten niet zo veel vernieuwingen zijn ten opzichte van de voorganger, vind ik dat een beetje irritant. Miles Morales is zeker geen slecht spel, maar ik zou het je niet per se aanraden voor de normale prijs. Tenzij je echt het gevoel hebt dat je zelfs zonder side quests en activiteiten nog heel lang in je eentje door winters Manhattan kunt dwalen.
