Starfield: We hebben de eerste 30 minuten gezien, dit is hoe het sci-fi epos begint

0
160

Wij hebben als eerste de eerste 30 minuten van Starfield gezien en onthullen waarom we nu nog enthousiaster zijn voor de release.

MetStarfieldkomt op 6 september 2023 een van de meest geanticipeerde games van de afgelopen jaren uit. Een paar dagen voor de officiële release van de sci-fi role-playing game is ons iets bijzonder leuks overkomen: Op gamescom 2023 heeft het ontwikkelteam van Bethesda de laatste geheimen onthuld en ons een dieper inzicht gegeven in het enorme universum.

We hebben de eerste 30 minuten van Starfield gezien!Hach, dat moesten we eerst even laten bezinken. Maar we willen je onze nieuw verworven kennis natuurlijk niet onthouden. Hier zijn de laatste details die je moet weten voordat je binnenkort op je eigen intergalactische avontuur vertrekt.

Hoe Starfield begint

Spoilerwaarschuwing!Attentie, attentie, dit is de laatste waarschuwing. Iedereen die opzettelijk voorbij dit punt gaat en verder leest, zal zeker enkele details te horen krijgen die hij of zij misschien liever zelf had willen ontdekken. Als je je nieuwsgierigheid niet kunt bedwingen, ga dan door. Maar zeg achteraf niet dat we je niet gewaarschuwd hebben, jij gluiperd!
Niemand minder dan Todd Howard staat voor ons en praat kort over Starfield. Dan begint het eindelijk, de video begint:

Het jaar is 2330, we bevinden ons op de planeet Vectera in een mijnbuitenpost. Als nieuwkomer dalen we met onze ervaren collega’s in een lift diep de mijn in. Overal zijn drukke NPC’s aan het werk met dikke lasersnijders en nog dikkere boren. De sfeer is net zo dik als de met stof doordrenkte lucht.

Kort daarna stuiten we op een mysterieus artefact in de diepten van de mijn. Wat is het? Een soort… metalen kubus? Blijkbaar tart het de wetten van de zwaartekracht. Er lijkt een vreemde energie van uit te gaan. Onze held kan het niet helpen: hij raakt de kubus aan, valt meteen om en krijgt een krankzinnig visioen dat we je met geen mogelijkheid willen verklappen.

Zwart scherm. Tijd om op adem te komen.Als de held weer wakker wordt in de ziekenboeg, staat eindelijk het maken van personages op ons te wachten: we kunnen het uiterlijk van ons personage tot in de kleinste details aanpassen – tot aan de manier van lopen toe – en ons achtergrondverhaal kiezen, evenals maximaal drie eigenschappen,die zowel positieve als negatieve effecten zullen hebben naarmate het spel vordert.

Alien DNA geeft ons verbeterde bewegingsvaardigheden en meer gezondheidspunten en zuurstof, maar medipacks werken minder goed. Of wat dacht je van een premie? Dan worden we regelmatig aangevallen, maar kunnen we de vijanden van hun lucratieve bezittingen verlossen.

Wat gebeurt er daarna? Niet veel later worden we ingehuurd door de legendarische ruimteverkennersorganisatie Constellation, die al meer lijken te weten over de artefacten. Op weg naar het schip van onze nieuwe opzichter wordt nog een typisch Bethesda-kenmerk duidelijk: we kunnen alles in de spelwereld stelen dat niet vastgenageld is. We kunnen zelfs de half opgegeten boterham van het bord van een stilstaande werknemer stelen, die vervolgens luidkeels klaagt.

De zoektocht naar het artefact verloopt niet zo soepel: bij de ruimtehaven vallen plotseling ruimtepiraten van de Crimson Fleet aan en ook in de ruimte laten de schurken het niet afweten. Nadat met alle vijanden is afgerekend, gaat de reis verder. Onze bestemming: Nieuw Atlantis, de hoofdstad van de Verenigde Koloniën, waar de zoektocht naar de achtergrond van het mysterieuze artefact echt begint!

Wat is onze indruk?

Onze eerste indruk kan niet anders worden beschreven:We zijn helemaal enthousiast! Vanaf de eerste scènes op de planeet Vectera tot de interstellaire gevechten in de ruimte is alles zo weelderig geënsceneerd en vormgegeven dat we letterlijk via het scherm in de actie worden getrokken. Zelfs in deze paar minuten lijkt de spelwereld veel levendiger dan in Skyrim of Fallout.
De aandacht van Bethesda voor detail is duidelijk zichtbaar in elke hoek van de game – in ieder geval in de zwaar gescripte eerste 30 minuten. Want er blijft nog één grote vraag over:Kan de rest van de game de hoge kwaliteit van het begin zo consistent mogelijk vasthouden?

Ik denk dat we daar pas een antwoord op krijgen als we Starfield bij de release eindelijk thuis in onze NASA-pyjama kunnen spelen. Maar het begin? Het belooft in ieder geval veel goeds!