Een real-time strategie spel dat bijna volledig de basis opbouw verbergt? Starship Troopers heeft het echt mis, maar nog steeds enorm leuk.
Ik moet toegeven, voor deze recensie kende ik Starship Troopers niet [noot van de redactie: Moge de Brainbug je hersenen zuigen!]. Maar als een strategie expert, kwam de test van Terran Command toch bij me op.
Dus, na een tip van onze videogoeroe Fritz, heb ik zowel de eerste film in de serie als het spel bekeken – en ik heb er geen spijt van gehad. Starship Troopers is een vreemde film en op een of andere manier ook cool. En zo is het ook met het PC spel dat nu is uitgebracht.
Starship Troopers: Terran Command is een real-time strategiespel dat bijna volledig zonder basisopbouw werkt en zich richt op squad-based gevechten. Er is geen skirmish mode en dus ook geen multiplayer. Voor 25 euro krijg je 19 campagnemissies, plus een paar onafhankelijke scenario’s.
Kwalitatief is Starship Troopers: Terran Command bijna wat je zou verwachten van een gelicenseerd spel: een grote naam met een zwak gameplay raamwerk. Maar er is meer. Namelijk, een onverwachte hoeveelheid plezier.
Inhoudsopgave
People vs. Bugs
Basically, this game is about shooting a bunch of bugs – just like in the movie. Net als in de film draait het verhaal om de strijd tegen de insectensoort, die de mobiele infanterie voortdurend voor nieuwe problemen stelt, ook al omdat de menselijke leiders de zogenaamd domme insecten permanent onderschatten.
Starship Troopers: Terran Command maakt gebruik van de wrange humor van het origineel en ensceneert de overdreven oorlogspropaganda en het racistische superioriteitsgevoel van de mensen goed in de cutscenes. In de details gaat echter wat van de charme verloren, omdat de individuele lotgevallen van de MI’s (Mobiele Infanterie) niet worden belicht en er dus een essentieel deel van het origineel ontbreekt. Het verhaal komt over het algemeen laat op gang en blinkt niet uit door al te veel vindingrijkheid.
Geen grondstofwinning, maar grondstofbeheer
Ook qua gameplay is Star Ship Troopers: Terran Command vrij snel uitgelegd. Je begint elke missie met een paar troepen die als squads fungeren. Gevechtsingenieurs zijn per drie, normale MI’s zijn per tientallen.
Als de squads schade oplopen, wordt het aantal eenheden verminderd, maar je kunt ze gratis aanvullen met drop points van commandoposten of ze vervangen door een ander type eenheid. Er zijn in totaal 13 verschillende soorten eenheden (alleen infanterie), maar meestal gebruik je maar ongeveer de helft daarvan.
Eenheden hebben welomschreven sterke en zwakke punten, dus zijn ofwel effectief tegen lichte of gepantserde insecten, hebben gebiedsschade, zijn goed tegen bewegende doelen of kunnen stationaire verdedigingswerken opzetten.
De “economie” van het spel is beperkt tot twee grondstoffen, of liever gezegd munteenheden. Je krijgt voorraden door vaste commandoposten te veroveren en via depots die van tijd tot tijd op de kaart te vinden zijn. De tweede munteenheid, “oorlogssteun”, wordt verkregen door het voltooien van zijmissies.
(In Starship Troopers: Terran Command voer je meestal het bevel over vier tot tien eenheden, die de gegeven doelstellingen proberen te bereiken, die meestal bestaan uit het van de kaart vegen van de insecten)”. src=”https://www.global-esports.news/wp-content/uploads/2022/06/Especially-towards-the-end-scaled.jpg” width=”2048″ height=”1152″ /☻
Terwijl “Supply” gewoon bepaalt hoeveel eenheden je in de strijd kunt gooien (betere eenheden hebben meer voorraad nodig), ontgrendel je met “Combat Support” andere soorten eenheden of bouw je verdedigingstorens met je pioniers. Er is geen basisopbouw of grondstoffenvergaring in Terran Command.
De uitdaging van het spel komt dus altijd voort uit de vraag hoe je je contingenten inzet en wanneer je waar oprukt, en ook uit de beheersing van de eenheden zelf. Zij hebben speciale vaardigheden die met de hand kunnen worden gebruikt en zichtlijnen of vuurlijnen. Vooral dat laatste is een belangrijke factor die uw voortdurende aandacht vereist.
Ik ben vooraan, nee, ik! Nee, ik! ME! ARGGHH …
Over het algemeen moet je altijd bewegen met de aanvalszet (rechtermuisklik terwijl je de A-toets ingedrukt houdt) zodat je eenheden alles tussen hen en het doelwit aanvallen. Maar dom genoeg is er geen automatische unit AI die squads uit elkaar trekt als ze elkaars zicht blokkeren.
Dit zorgt ervoor dat squads die nu niet kunnen schieten, naar voren rennen. Op het moment dat zij de voorste eenheid hebben ingehaald, wil deze eenheid nu weer naar voren, zodat een eindeloos gedrang ontstaat. Dit leidt ertoe dat het leger als geheel te snel oprukt. Zolang je met een paar vijanden te maken hebt, is dit geen probleem, maar bij een groter aantal is de toegebrachte schade niet meer voldoende, zodat je troepen vrijwel tegen de vijand oplopen.
En zoals je je kunt voorstellen, loopt het niet goed af als de langeafstandsvechters op een stel insecten met vlijmscherpe klauwen stuiten. Dus op zulke momenten moet je ingrijpen, de troepen stoppen (S-toets) en ze handmatig uit elkaar trekken.
The interface gets in the way of operating the troops
Een team krijgt tijdens een missie ervaring en stijgt in rang, wat uiteindelijk tot een upgrade leidt. Een vlootofficier kan bijvoorbeeld een krachtige luchtaanval bevelen door zo’n level upgrade. Normale soldaten krijgen een soort geweeraanval of een bom met een tijdontsteking.
Nu zou het logisch zijn geweest dat je eenheden van de ene missie naar de andere zou kunnen meenemen als ze overleven, vooral omdat je ze ook een andere naam kunt geven. Maar zoals zoveel dingen die voor de hand zouden liggen of tot het standaardrepertoire van een RTS zouden behoren, ontbreekt deze functie.
Als je bijvoorbeeld twee MI eenheden hebt geselecteerd en je gebruikt de speciale vaardigheid van één van hen, dan zal de tweede ook de afkoeling tonen. U moet de eenheid apart selecteren om het vermogen ervan te gebruiken. Aangezien het spel je in de interface niet laat zien welke eenheid welke is, moet je door alle ploegen heen klikken.
Over het geheel genomen is de interface van de unit een ramp, op zijn zachtst gezegd. Dit maakt het onmogelijk om alle speciale vaardigheden zinvol te gebruiken in hectische situaties. Er is ook geen pauzefunctie.
Trouwens, een groot deel van je aandacht gaat toch al naar de juiste opstelling van de ploegen. Afgezien van het probleem van de vuurlinie verschijnen er in de loop van de campagne vijandelijke types met aanvallen die je beter kunt vermijden.
Ook op grafisch gebied heeft Terran Command niet veel te bieden. De hele campagne speelt zich af op of in dezelfde woestijnplaneet. De omgeving heeft weinig details en er is ook geen weersysteem. En zelfs de enscenering van de cutscenes, hoewel sfeervol, is zeer eenvoudig gehouden.
De soundtrack is tenminste goed. Het is slechts gebaseerd op het origineel, maar persoonlijk vind ik het nog beter, vooral het hoofdthema, dat een beetje meer upbeat is.
Editorial conclusion
Starship Troopers: Terran Command is het vreemdste spel dat ik recent heb gerecenseerd. Want hoewel het veel, gemakkelijk aanwijsbare ernstige fouten begaat in de gameplay en de interface, vermaakte het me ook het grootste deel van de tijd. Dat is bijna zeker te danken aan de Starhsip Troopers-licentie, die mijn gevoel voor humor vrij goed raakt met zijn parodische hoera-patriottisme.
En ook omdat het, ondanks de slechte unit AI, leuk is om de bugs uit de weg te ruimen. Terran Command is als een shooter, maar dan als een real-time strategiespel. Zet gewoon je hoofd een beetje uit en leid de mobiele infanterie naar de overwinning. Dat heeft wel iets. Toch moet ook duidelijk zijn dat de algemene kwaliteit, bijvoorbeeld op het gebied van graphics en verhaal, veel te wensen overlaat. Ik zou het spel dan ook zeker aanraden tijdens een uitverkoop.
