The Guild 3 heeft bijna vijf jaar in Early Access hel op Steam gestoofd. De release van versie 1.0 van de business simulatie verrast nu in alle opzichten.
Gamers, beste spelers, het is aangekondigd dat The Guild 3 er (eindelijk) is! En dit kan heel goed een verrassing worden genoemd, als we het duistere achtergrondverhaal van deze hybride van rollenspel en economische simulatie in gedachten houden.
Aangekondigd in 2014, lanceerde ontwikkelaar Golem Labs in september 2017 een Early Access-versie die zo geplaagd werd door bugs dat elke verdelger (en elke gamer) snel naar de heuvels rende. Uitgever THQ Nordic moest ingrijpen: Terwijl Golem Labs op “new adventures” werd gestuurd, kreeg vervangende studio Purple Lamp nu de dappere taak om het spel te redden.
Vier jaar later, op 14 juni 2022, komt nu de volwaardige release die nauwelijks voor mogelijk werd gehouden. Om het spel ondanks alle gebeurtenissen en angsten recht te doen, stuurde GlobalESportNews waarschijnlijk de eerlijkste tester – namelijk een complete blanco lei in het Guild-universum wiens oordeel niet beïnvloed kon worden door onbewerkte Early Access-nachtmerries of zelfs nostalgisch verheerlijkte vergelijkingen met de voorgangers.
En ik zeg je: The Guild 3 is af en uniek, log en onbedoeld grappig.
The Sims in de Middeleeuwen, alleen anders
In plaats van een koninkrijk van bovenaf te regeren zoals in andere strategiespellen, moet mijn zelfgecreëerde personage in The Guild 3 er hard voor werken en winnen van andere AI- of spelersfamilies. Om dit te doen, beheer ik om beurten de economische gebouwen en geef tegelijkertijd vorm aan het dagelijks leven van mijn toekomstige gildemeester.
En waar begint deze steile weg naar de macht gewoonlijk? Dat klopt, in het vuil, met de verkoop van aardappelen, bessen of ijzer, afhankelijk van welke vaardigheden en industrie ik in het begin heb gekozen.
Zodra er genoeg capabele mensen voor mijn bedrijf werken en de winkel zijn eerste winst maakt, is het tijd om iets te doen aan het opbouwen van mijn dynastie en er een geschikte echtgenoot voor te vinden. En dat gebeurde in de Middeleeuwen allemaal veel sneller dan tegenwoordig!
Na enkele complimenten staat mijn personage voor het huwelijksaltaar en kort daarna in bed om de nakomeling voort te brengen, die een paar ingame dagen later ijverig op de markt kan helpen. Goede jongen, ambitieus zoals zijn vader!
Na een paar uur spelen ben ik verschillende rangen opgeklommen, bezit ik een paar ontwikkelde en bloeiende bedrijven en bekleed ik een waardevolle functie in de gemeenteraad – waaruit rivaliserende families me elke minuut willen wegstemmen.
Terloops hoor ik dat mijn zoon zijn erfenis heeft opgegeven om een dief twee straten verderop te worden. Intussen vindt mijn dochter geen partner en wint mijn vrouw voor de vierde keer een gevecht op straat.
Uit verveling zet ik een vete op tegen een andere familie en dood hun onbewaakte hoofd naast zijn flatgebouw. De volgende morgen, als zijn opvolger de straat opkomt, trekt hij geen gezicht en groet me.
Um… graag gedaan?
Veel drukte, weinig controle, maar gegarandeerd gelach
Het is niet makkelijk om The Guild 3 te beoordelen of precies te zeggen hoe ik me voel als ik het speel. De Early Access-nachtmerrie is voorbij (afgezien van het soms aan elkaar knippen van mensen en rijtuigen), maar een meesterwerk ontstaat ook hier niet
Zelden is The Guild 3 uitdagend, vaak is het heel ontspannend, deels saai en verder is het de hele tijd onbedoeld grappig door de vele merkwaardige situaties.
Maar – wie op zoek is naar dergelijke economische simulaties met rollenspel en zeer nabuurlijke machtsstrijd zal geen alternatief vinden. Het Gilde, zowel de serie als het derde deel, is uniek, maar ook uniek bijzonder.
Dat voel je vooral als je de spelgebieden in detail bekijkt. Laat ik dit alvast zeggen: als u niet wilt toekijken hoe het gras van de tamelijk mooie spelwereld groeit, moet u The Guild 3 op viermaal de normale snelheid spelen, want alle processen duren erg lang en verder gebeurt er niets. Wat niet wil zeggen dat je alles op elk tempo kunt bijhouden, gezien alle berichten en gebeurtenissen die opduiken.
Het economisch systeem zelf blijkt op het eerste gezicht verrassend ingewikkeld te zijn, en daarom zouden nieuwkomers zeker gebruik moeten maken van de tutorial. Zodra je de aanvankelijke worsteling met de cijfers en het klikken in de menu’s onder de knie hebt, voel je je als de middeleeuwse Wolf of Wallstreet en begin je dingen te verbeteren en uit te vogelen.
Maar het gebied kan door alle geautomatiseerde processen op een gegeven moment ook volledig genegeerd worden. Het rijke spelpersonage zoekt dan wanhopig naar werk, maar na de bruiloft blijft er voor hem niet veel meer over dan motiverende toespraken en verkiezingsreclame – behalve dan af en toe wat hogerop te komen in de maatschappij door een aankoop. En als hij geluk heeft, wordt hij af en toe ziek en kan hij naar de plaatselijke dokter.
Het hele leven buiten de economie is erg functioneel en komt op geen enkele manier meeslepend over, terwijl je toch geacht wordt dichter bij de middeleeuwse gebeurtenissen te staan. Zelfs het derde-persoonsperspectief verandert daar niets aan wanneer ik mijn personage thuis bezoek en zie hoe zij zich wast met onzichtbaar water. De spelwereld voelt levendig aan dankzij de vele personages, gebeurtenissen en weereffecten, maar vrijwel niets daarin heeft echt invloed op de economie in de menu’s – of is moeilijk te volgen.
The Guild 3 roept de fantasie op dat je alles kunt doen, een hele stad opkopen of een vijandige familie omverwerpen, maar als het op de uitvoering van je plannen aankomt, wordt het lastig.
Hoe is het haalbaar en is het überhaupt haalbaar? Bijzonder slimme manoeuvres slagen zelden of duren extreem lang. De beste manier blijft vaak om gewoon te blijven groeien en uiteindelijk tot opperste heerser gekozen te worden.
Mijn grootste hoop is dat de multiplayer met tientallen andere spelers een flinke portie chaos en bloed zal brengen in de vrede en vreugde schermutseling. Aangezien we kort voor de release nauwelijks dappere strijdmakkers hebben gevonden, hebben we de multiplayer helaas niet voor jullie kunnen checken. In afwachting van het feit dat de servers bij de release waarschijnlijk niet massaal bestormd zullen worden, raden we je aan om je matches met andere spelers te regelen via de Guild 3 Discord of andere platforms.
Voordeel van de redacteur
Het spelidee spreekt me nog steeds aan, ook al kom ik er zelden aan toe om The Guild 3 te spelen zoals ik zou willen. De meeste tijd ben ik bezig met wachten en dingen uitproberen. Trouwens, veel ervan gebeurt alleen op het niveau van de getallen, zeer weinig ervan wordt daadwerkelijk in het spel weergegeven. Als ik deze droom van een grote gilde – en de vele leuke momenten – niet had gehad, had ik waarschijnlijk al lang de handdoek in de ring gegooid. Met alles wat ik geschreven heb, zou je verward kunnen zijn over de vraag of ik geleden heb of plezier heb gehad tijdens het spelen.
Een beetje van allebei.
Op een vreemde manier is The Guild 3 onderhoudend en ontspannend tegelijk – en toch merk ik dat ik nog steeds grootse plannen maak en me afvraag hoe het kan. Maar telkens weer realiseer ik me dat ik niet het spel speel dat ik denk dat ik speel.
Er is geen echt alternatief voor wat The Guild 3 biedt, ook al doet het dat niet goed. Maar mijn honger ernaar is gewekt. Faalt het vanwege de technische uitvoering? Ik vind veel keuzes, zoals de geautomatiseerde economie, meer dan twijfelachtig. Waarom mij de controle ontnemen terwijl ik zo graag invloed zou hebben op zulke details? En waarom de omverwerping van een vijandige familie zo oneerbiedig maken?
Wetende dat twee ontwikkelaars aan dit spel hebben gewerkt, verbaast mij deze vreemde samenstelling helemaal niet. De Early Access-fase is voorbij, maar het voelt nog niet echt af – geperfectioneerd – aan. Zal het op een gegeven moment zijn? Als dat zo is, kijk ik uit naar een nieuwe test. Tenzij Purple Lamp dit de voltooide versie noemt. In dat geval ga ik stilletjes verder met mijn marktwagentje.
