The Iron Oath maakt een geweldige eerste indruk in de Early Access test. Maar, het biedt niet veel voor het geld op het moment.
We probeerden The Iron Oath uit in Early Access, richtten een huurlingenbende op met veel sterke en zwakke punten, beleefden het begin van een duister, goed geschreven verhaal en vochten met bandieten en sinistere monsters.
In het spel voer je missies uit voor adellijke huizen, stuur je je troepen de kerkers en slagvelden in, plunder je schatten, versla je maffe beestjes en verzorg je verwondingen als je werk erop zit. Als je je werk goed doet, verbetert je reputatie en krijg je geleidelijk aan betere missies met grotere uitdagingen, krijg je toegang tot verschillende upgrades voor je bedrijf en krijg je betere prijzen op de markt.
Dit alles wordt gepresenteerd met coole pixel art en een echt geweldige soundtrack, heeft zeer goede tekst maar geen voice acting of enige cutscenes. Bovendien is het spel momenteel alleen in het Engels beschikbaar. Een Duitse vertaling is gepland voor de toekomst, maar ontbreekt momenteel nog. In feite biedt het spel nog steeds een zeer beheersbare hoeveelheid content; het verhaalgedeelte dat tot nu toe beschikbaar is, kan in een verlengde middag worden uitgespeeld. Wat beschikbaar is, geeft echter al hoop op een echt genrehoogtepunt.
Het verhaal: Niet origineel, maar spannend
The Iron Oath speelt zich af in een middeleeuwse wereld die door monsters wordt achtervolgd. Dorpen en steden zijn op zoek naar huurlingen om vermiste familieleden te vinden en monsterholen uit te roken. Het is jouw taak deze huurlingen in te huren, ze te betalen, ze in de strijd en door kerkers te leiden, en ze uit te rusten en van medicijnen te voorzien.
Je bent ook op jacht naar een bende verraders die je in het begin van het spel gemene streek leveren. Niets van dit alles is erg origineel, maar het is erg goed geschreven en spannend verteld. Je huurt huurlingen in taveernes, hun klasse en eigenschappen hangen af van het toeval.
Je mag details zoals namen en uiterlijk van de huurlingen veranderen. Leeftijd, klasse en karaktereigenschappen zijn dat echter niet.)
De gevechten: tactisch oppervlakkig maar leuk
De gevechten zijn op dit punt niet vreselijk ingewikkeld: mêlee vechters omsingelen gevaarlijke eenheden en proberen die aan zich te binden door kansaanvallen uit te delen als een tegenstander probeert te vluchten. Ranged fighters leggen vallen en gebruiken dekking om van een afstand aan te vallen en zelf zo weinig mogelijk schade op te lopen. Positionering is erg belangrijk, en elke klasse heeft een paar interessante vaardigheden.
Een Guardian kan strijdmakkers genezen en zichzelf en zijn metgezellen uitrusten met schilden, een Valkyrie teleporteert zwakke helden buiten bereik van het kwaad, en de Stormcaller kan een overpowerde bliksemflits afvuren die de meeste vijanden met slechts één treffer perfect om zeep helpt, maar het duurt even om hem te kanaliseren.
Je kunt deze vaardigheden levelen om ze effectiever, groter of krachtiger te maken – je kunt ze maar een beperkt aantal keren gebruiken en moet rusten om ze weer te kunnen gebruiken. Je avonturen spelen zich meestal af in kerkers, voorraden zijn beperkt en een opgezet kamp trekt vaak vijanden aan.
Bovendien moet je, voordat je gaat rusten, kiezen of je je vaardigheden of je gezondheid wilt regenereren. Als je onderweg zonder helende drankjes komt te zitten en in een hinderlaag loopt, kunnen huurlingen voorgoed het loodje leggen. Succesvolle, langlevende huurlingen mogen niet sterven in de strijd, maar ze zullen verouderen naarmate het spel vordert, waardoor attributen zoals maximale levensduur afnemen. Zij die een gelukkig en lang leven leiden, gaan uiteindelijk met pensioen. Dit is leuk en sfeervol, maar zal je ervaren strijders kosten.
The scope: nog steeds weinig campagne, maar veel sandbox
Vooral in kerkers moet je veel beslissingen nemen: Help je een gewonde avonturier of maak je hem plat en plunder je zijn karkas? De loyaliteit en het moreel van je huurlingen daalt en stijgt afhankelijk van je acties. Hoe meer tijd je in een kerker doorbrengt, hoe meer negatieve effecten je krijgt, zoals gevaarlijkere vallen of een groter risico op verrassingsaanvallen. Als je treuzelt, lijdt je.
In de loop van het spel zul je te maken krijgen met dood, verwondingen, lange hersteltijden, ouderdom, loon en reparaties, want The Iron Oath is niet alleen een turn-based strategiespel en een dungeon crawler, maar vereist ook enig management.
Dit is niet gemakkelijk, maar de moeilijkheidsgraad is tenminste zeer flexibel en aanpasbaar, van schuifregelaars voor ervaringspunten in gevechten tot regeneratietijden voor wonden tot de hoeveelheid goud waarmee je het spel begint, je mag veel details en regels aanpassen aan je persoonlijke smaak.
Op dit moment krijg je niet veel voor de 20 euro die je moet betalen voor Early Access. Na een paar uur verhaal zijn er willekeurige zandbakopdrachten, en na 15 uur heb je ze allemaal gezien. In het spel zelf is er een roadmap die je laat zien wanneer er nieuwe klassen, content en features komen.
Dit is mooi transparant, de aangekondigde updates lijken realistisch en niet overdreven. Bovenal, wat er al in zit is echt goed. Maar als je nog niet op het eerste gezicht verliefd bent geworden op het spel, moet je het voorlopig nog even in de gaten houden en wachten tot de volgende paar content updates verschijnen.
Conclusie van de redactie
Ik denk dat The Iron Oath eens echt goed gaat worden, al hoop ik op meer epische gevechten op grotere slagvelden. Vier huurlingen tegen een handvol monsters op een miezerige kaart is een leuk voorproefje voor een paar uurtjes in Early Access, maar op de lange termijn zou ik graag controle hebben over meer eenheden en zou ik vooral gevechten willen zien waarbij je niet vanaf de eerste beurt direct in contact staat met de tegenstander.
Op dit moment is er maar een halve talentenboom per klasse, de gameplay is tot nu toe geweldig, maar verslijt vrij snel. Natuurlijk zijn er al hardcore fans die er 50 of meer uren in stoppen, maar voor mij biedt het spel gewoon te weinig. Wat er tot nu toe is, is geweldig, zonder twijfel, maar je moet wel erg hongerig zijn naar tactische rollenspellen als deze zeer vroege versie van het spel 20 euro waard is voor jou.
