No Man’s Sky is te groot voor jou? Waarom blijf je dan niet op één enkele planeet in de nieuwe overlevingshit en verander je die in een groene oase dankzij terravorming.
We worden wakker in een neergestort miniruimteschip. In onze rugzak vinden we alleen rantsoenen voor een paar dagen en de benodigdheden om een nieuw huis te bouwen. Buiten wacht een onherbergzame buitenaardse planeet op ons om te verkennen. Als we hier ooit willen overleven, moeten we naar buiten en de elementen trotseren.
Nee, we gaan niet weer Subnautica spelen. Maar het twee-persoons project The Planet Crafter lijkt er op het eerste gezicht veel op. Gezien het succes van Subnautica is dat op zich geen slecht idee en kunnen we ons gemakkelijk weer in dit scenario storten. De basisprincipes zijn bijna identiek: we verzamelen grondstoffen, bouwen steeds betere apparatuur, moeten onszelf van voedsel en water voorzien en de zuurstoftoevoer regelen zodat we niet stikken.
Net als bij het grote rolmodel is het overlevingsspel volledig gericht op de singleplayer mode. De Steam gemeenschap waardeert dit: Bij de release van de Early Access-versie speelden meer dan 14.000 mensen tegelijk The Planet Crafter. Van de meer dan 3.000 (Steam-Reviews) is 95 procent positief, een topwaarde. Onze test toont aan: Dit is geen toeval!
We werken aan een mooiere wereld
Nu ligt de wereld van The Planet Crafter niet onder water en ook anderszins legt het spel al snel een heel ander accent dan Subnautica. Wij worden namelijk geacht de planeet, die er nogal vijandig en droog uitziet wanneer wij aankomen, om te vormen tot een groen paradijs. Deze zin vat het verhaal van The Planet Crafter al samen.
Vanuit een zuiver narratief oogpunt lijkt The Planet Crafter tot dusver op onze dorre planeet voordat we haar – nogal ongewoon voor de menselijke soort – klimatologisch bewoonbaar maken. Aan de ene kant zou The Planet Crafter het goed doen met wat meer verhaal, maar aan de andere kant is onze taak zo voor de hand liggend dat het ons zelden aan motivatie ontbreekt en we blij zijn dat we aan onze Tine-Wittler-esque planeetrenovatie kunnen werken.
Dit is ook te danken aan de eenvoudige maar doeltreffende methoden die we gebruiken om onze planeet te irrigeren en te vergroenen. Wij verzamelen ijverig metalen, die wij vervolgens gebruiken om nieuwe uitrusting te vervaardigen, die wij op onze beurt gebruiken om betere metalen te vinden, die wij vervolgens gebruiken om nog betere uitrusting te vervaardigen (enzovoort, enzovoort).
De ontwikkelaars hebben de slimme beslissing genomen om de menu’s overzichtelijk en de animaties kort te houden; het knutselen lijkt altijd vloeiend te verlopen en loopt nooit uit de hand. Daarnaast bouwen we zelf een kleine basis waarin we een heleboel monitors plaatsen waarmee we de planetaire metamorfose in de gaten houden.
In het begin moeten we onze planeet verwarmen, voor drukvereffening zorgen en de eerste planten in reageerbuisjes kweken voor zuurstofproductie. Elk van deze aspecten is gekoppeld aan een technologieboom, en voldoende drukbalans ontsluit bijvoorbeeld betere kachels, en vice versa.
Dit is een van de grote sterke punten van The Planet Crafter: de technologieketens zijn vakkundig in elkaar verweven en resulteren in een uitgekiend systeem waarbij wij op vele bouwplaatsen tegelijk werken zonder het grote geheel uit het oog te verliezen. Vooral in de eerste uren komen nieuwe technologieën altijd in het juiste tempo en houden ze ons scherp zonder ons te overweldigen met te veel keuze.
Daarnaast zijn er altijd wel goodies die ons werk vergemakkelijken: grotere rugzakken, snellere schoenen of onze persoonlijke favoriet, een jetpack, waarmee we wonderbaarlijk snel door de stille woestijn razen. Langzaam beginnen we ook de letterlijke vruchten van onze arbeid te plukken en komt onze planeet tot leven. Ten laatste wanneer het voor de eerste keer regent, zijn we ervan overtuigd dat we een verschil kunnen maken op deze planeet.
An exciting planet – buffeted by game graphics
Wanneer we niet vastzitten in die prachtige oneindige lus, verkennen we onze nieuwe thuisplaneet. In een kleine maar fijne open wereld komen we diepe ravijnen, kleurrijk gloeiende grotten en allerlei lucratieve ruimteschipwrakken tegen waar we zeldzame grondstoffen en bouwplannen kunnen vinden. Regelmatige meteorietenstormen vullen de voorraden van onze planeet aan.
Omdat The Planet Crafter geen gevechtssysteem heeft en onze wereld geen andere bewoners heeft dan wij, is verkennen aangenaam zonder stress. Hoogstens, wanneer we verdwalen in een grot of een wrak en zonder zuurstof komen te zitten, zijn er korte adrenalinestoten, maar over het algemeen is The Planet Crafter heel comfortabel.
Het geheel zou nog mooier zijn als The Planet Crafter visueel meer te bieden had. Helaas is het spel nogal lelijk. Van dichtbij zijn de meeste objecten weinig gedetailleerd en de biomen zijn, hoewel gevarieerd, nog steeds niet mooi genoeg om ons aan te moedigen meer te doen dan alleen naar grondstoffen zoeken. Vooral aan de rand van de kaart en bij grotere rotsformaties komen we meermaals bugs tegen en soms bevinden we ons in rotsen die geen binnenkant zouden moeten hebben.
Er is nog ruimte voor verbetering tegen het einde
Net als de technologiebomen, weet de spelwereld ons in de eerste uren geweldig te boeien. In het latere spel, helaas, wordt de hele zaak een beetje moeilijk. Het tijdsinterval tussen nieuwe unlocks wordt langer; ze zijn minder gevarieerd en vrij duur. Intussen hebben we onze wereld grotendeels leeggezogen en wordt het steeds moeilijker om de nodige middelen te verkrijgen.
Het kost ons moeite weerstand te bieden aan de neiging het spel gewoon op de achtergrond te laten draaien, want onze machines werken zonder onze hulp. Dat is jammer, want wij willen onze planeet zien bloeien en niet na de eerste grassen verveeld afhaken. De ontwikkelaars moeten hier wat meer hun best doen om het geweldige tempo van de eerste tien uur van het spel vast te houden.
Helaas drukt dit ook de toch al matige herspeelwaarde. Omdat het spel de neiging heeft tegen het einde uit te lopen in plaats van een groen mirakel te verrichten, willen we niet opnieuw van bij het begin beginnen. Maar als er iets gebeurt en misschien nog meer kaarten worden toegevoegd, zou The Planet Crafter nog vele uren kunnen inspireren. Omdat het basisprincipe van eco-terraforming door complexe crafting systemen erg leuk is.
Het stappenplan naar vrijlating
The Planet Crafter zal volgens de ontwikkelaars tussen de één en twee jaar in Early Access zijn, en een release in 2024 is waarschijnlijk. Tegen die tijd zullen de volgende nieuwe functies worden toegevoegd:
- Meer terravormende secties (voornamelijk kleine levensvormen)
- Meer verhaalelementen
- Meer milieurisico’s
- Een grotere spelwereld met veel geheimen
- Tenminste één voertuig
Wat zeker niet zal komen: Monsters, aliens, gevechten of enige vorm van geweld
Preliminary score box
Editorial conclusion
The Planet Crafter verraste me op een positieve manier. Door de matige graphics laten screenshots niet echt zien hoe vloeiend de spelervaring is en hoe leuk het is om onze planeet mooi te maken. Hetzelfde geldt voor de naam van het spel: The Planet Crafter beschrijft precies wat wij doen, maar het komt op mij een beetje droog over. Ik vind dat onze planeet een mooie naam verdient, die het spel dan ook zou kunnen overnemen. Tijdens de test werd me echter al snel duidelijk dat achter de bescheiden en visueel flauwe façade een spel schuilgaat dat me weet te boeien met spannende technologiebomen en een goed doordacht terravormingssysteem. Als de ontwikkelaars dit verbeteren, vooral in het late spel, en ons misschien trakteren op een beetje meer verhaal, zie ik grote kansen op succes voor The Planet Crafter.
